Arundo donax opis, siedlisko i rozmieszczenie, zastosowania

2165
David Holt

Arundo donax to nazwa naukowa olbrzymiej trzciny cukrowej, caña brava lub cañizo, wieloletniego i kłączowego gatunku zielnego (rodzina Poaceae, podrodzina Arundinoideae). Jest to trawa przypominająca bambus, która zamieszkuje murawy i tereny podmokłe w różnych strefach klimatycznych. Istnieją wątpliwości co do jego pochodzenia biogeograficznego, biorąc pod uwagę, że może być zróżnicowany, między Azją, Afryką Północną i Półwyspem Arabskim..

Ostatnie badania molekularne sugerują, że rośliny należące do rodzaju Arundo Są pochodzenia monofiletycznego, to znaczy wyewoluowały ze wspólnej populacji przodków, która prawdopodobnie powstała w Azji, a później rozprzestrzeniła się w całym basenie Morza Śródziemnego. Zgodnie z tą teorią populacje obszarów śródziemnomorskich byłyby nowsze niż populacje Azji..

Rysunek 1. Gromada Arundo donax lub cañaveral. Źródło: Donkey shot [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], źródło Wikimedia Commons

A. donax Uważany jest za niebezpieczny gatunek inwazyjny, który bardzo łatwo rozprzestrzenia się w różnorodnych środowiskach, łatwo przystosowując się do bardzo zróżnicowanych warunków. Szybkie rozprzestrzenianie się następuje poprzez wydłużanie się kłącza, jego dyspersję podczas powodzi, a także przez rozproszenie jego łodyg.

Jego szuwary dominują nad rodzimą roślinnością, w której kiełkuje, nieodwracalnie wpływając na równowagę ekosystemów. Z tego powodu w niektórych krajach istnieje ustawodawstwo, które uznaje go za zagrożenie dla rodzimej różnorodności biologicznej i reguluje jego uprawę, a nawet zakazuje jej wprowadzania..

Indeks artykułów

  • 1 Opis
  • 2 Odtwarzanie
  • 3 Siedlisko
  • 4 Dystrybucja
  • 5 zastosowań
    • 5.1 Od czasów starożytnych
    • 5.2 Biokonstrukcja
    • 5.3 Biopaliwo
    • 5.4 Zastosowania przemysłowe
    • 5.5 Bioindykator i fitostabilizator metali ciężkich
    • 5.6 Instrumenty muzyczne
    • 5.7 Zastosowania jadalne
    • 5.8 Zastosowania lecznicze
  • 6 Odnośniki

Opis

A. donax Ma wygląd podobny do bambusa, jednak jego osobliwość polega na tym, że jego poszczególne liście wyłaniają się z każdego węzła łodygi, który otaczają. Jej łodygi osiągają od 3 do 6 m wysokości, aw dojrzałości (jednoroczne) do 8 - 9 m.

Ryc. 2. Fragment łodygi i liścia Arundo donax. Źródło: autor Bouba na wikipedia.org

Pędy są podzielone na segmenty (co około 25 cm), grube w wieku dorosłym (średnio 2 cm średnicy) i puste w środku. Jej podziemną część tworzą kłącza, byliny, które rozciągają się wzdłuż zbiorników wodnych i na głębokości od 10 do 50 cm w ziemi..

Jego lancetowate liście o wielkości 5–7 cm wyłaniają się w węzłach i owijają wokół łodygi. Przedstawia gałęzie wtórne, które powstają z węzłów od drugiego roku życia.

Kwitnienie występuje od późnego lata do wczesnej jesieni, kiedy rośliny są najłatwiejsze do rozpoznania ze względu na duże, gęste pióra kwiatowe, które rozwijają się na wierzchołkach łodyg. Pióra mogą dorastać do 3 stóp (0,9 m) długości.

Rysunek 3. Ilustracja. Źródło: wikipedia.org. Illustration_Arundo_donax0.jpg

Reprodukcja

Jego dominująca reprodukcja jest wegetatywna i zachodzi poprzez kłącza, z których powstają zarówno korzenie, jak i pąki tworzące łodygi. Kłącza kiełkują w każdym wieku i w bardzo zróżnicowanych warunkach środowiskowych.

Nowe rośliny mogą również wyłaniać się bezpośrednio z pąków węzłów na opadłych łodygach na ziemię..

Siedlisko

A. donax na ogół zamieszkuje murawy i tereny podmokłe w postaci kolonii rozproszonych wzdłuż źródeł wód powierzchniowych lub gruntowych. Te kolonie są nazywane łóżka trzcinowe i są wrażliwe na mróz.

Gatunek ten posiada zdolność przystosowania się do zmian warunków zewnętrznych i do różnych typów gleb, czy to piaszczystych, czy gliniastych, nawet suchych i mało żyznych. Dlatego jest zwykle rośliną inwazyjną w wielu typach ekosystemów w różnych strefach klimatycznych..

Dystrybucja

Uważa się, że A. donax Powstał tysiące lat temu w Azji, Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, gdzie uprawiano go nawet ze względu na swoją użyteczność. Obecnie występuje w tropikach i ciepłych strefach umiarkowanych na obu półkulach..

Występuje powszechnie na Karaibach, w południowej Europie, na Morzu Śródziemnym (gdzie jest najwyższa trawa), w Afryce Północnej, na zachodnim Pacyfiku oraz w stanie Kalifornia w Ameryce Północnej..

Aplikacje

Od czasów starożytnych

Trzcina była wykorzystywana w przeszłości do budowy domów, do wykonywania dachów (umieszczana między dachówką a belkami lub jako dach pokryty innymi materiałami) oraz dachów, podłóg i przegród wewnętrznych. Był również używany do produkcji ogrodzeń i wiatrołapów.

Z łodyg i włókna tej rośliny wykonano również narzędzia myśliwskie, różne przybory (takie jak kosze i owijki), żaluzje i inne elementy dekoracyjne..

Biokonstrukcja

Obecnie trzcina jest uważana za materiał do biokonstrukcji budowlanej ze względu na jej niewielki wpływ na środowisko i niski koszt względny. Laska jest odpornym, elastycznym, trwałym i dostępnym elementem w miejscach, w których rośnie w dużych ilościach (nawet jako roślina inwazyjna).

W budownictwie ekologicznym chodzi o odzyskanie dawnych zastosowań. Włókno trzcinowe jest również wykorzystywane do produkcji cegieł z aglomeratami innych materiałów, np. Gliny, oraz w izolacji wraz z innymi biomateriałami..

Biopaliwo

Łóżka trzcinowe z A. donax -jak również inne inwazyjne trawy - są uważane za obiecujące uprawy biomasy do produkcji energii, a także zmniejszają emisję COdwa poprzez jego utrwalenie przez fotosyntezę. Szczególnie w rejonach śródziemnomorskich cieszy się dużym zainteresowaniem, ponieważ jest to gatunek o największych plonach..

Jedną z jego zalet jako producenta biomasy jest duża zdolność ekspansji na dużym obszarze. Ma również bardzo wysoki plon, prezentując wysoką produktywność z obsadzonej powierzchni (do 80 pędów na mdwa).

W optymalnych warunkach biodostępności składników odżywczych i nasłonecznienia jego pędy mogą dorastać do 10 cm dziennie. Można go zbierać corocznie przez ponad 20 lat, bez konieczności przesadzania w tym okresie..

W tym samym czasie, A. donax wykazuje niskie zapotrzebowanie na surowce, ponieważ przetwarza składniki odżywcze przez kłącze i jest odporny na stres abiotyczny i biotyczny środowiska.

Zastosowania przemysłowe

W przemyśle, A. donax Wykorzystywany jest jako źródło celulozy do produkcji papieru i tektury. Jego włókno dse jest również ostatnio używane jako dodatek wzmacniający mechanicznie w nowych materiałach kompozytowych..

Korzeń służy do produkcji nowych materiałów adsorbujących o doskonałych właściwościach oraz jako prekursor węgla aktywnego przygotowanego z kwasem fosforowym..

Bioindykator i fitostabilizator metali ciężkich

A. donax Jest uważany za bioindykator metali ciężkich, ponieważ wykazano, że jego biomasa odzwierciedla stężenie niektórych metali ciężkich obecnych w glebie, takich jak między innymi ołów (Pb), chrom (Cr) i cynk (Zn)..

Ponadto zwykła trzcina może zapobiegać wymywaniu tych metali ciężkich i ich wpływowi na wody gruntowe. Z tego powodu uważany jest za fitostabilizator tych metali ciężkich..

Niektóre prace badawcze również opisują ten gatunek A. donax jako potencjalny fitoremediator w wodach zanieczyszczonych arszenikiem i glebach kadmem.

Instrumenty muzyczne

Trzcina pospolita jest używana do budowy dętych instrumentów muzycznych, takich jak panpipe andyjski. Służy również do wykonywania części innych instrumentów powietrznych, takich jak stroiki saksofonu, klarnetu, fagotu, oboju oraz struny strunowych instrumentów muzycznych..

Zastosowania jadalne

Liście i łodyga A. donax Są używane jako przyprawa i konserwant w wielu hiszpańskich przetworów z pomidorów, marynowanej papryki, m.in. do utwardzania oliwek. Mięsiste części młodych pędów są spożywane ze względu na ich słodki smak. Jest również stosowany jako pasza dla zwierząt.

Zastosowania medyczne

Liście, łodygi i kłącza tej rośliny mają wiele zalet, między innymi jako środek moczopędny, oczyszczający krew, przeciwcukrzycowy, zmniejszający produkcję nadmiernej ilości mleka matki. Jest również stosowany w celu zmniejszenia łysienia (wypadania włosów).

Jednak jego nadmierne spożycie może wpływać na oddychanie i obniżyć ciśnienie krwi..

Bibliografia

  1. Barbosa, B., Boléo, S., Sidella, S., Costa, J., Duarte, M. P., Mendes, B.,… Fernando, A. L. (2015). Fitoremediacja gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi z wykorzystaniem wieloletnich upraw energetycznych Miskant i Arundo donax L. BioEnergy Research, 8 (4), 1500-1511. doi: 10.1007 / s12155-015-9688-9
  2. Corno, L., Pilu, R. i Adani, F. (2014). Arundo donax L.: Uprawa niespożywcza do produkcji bioenergii i biokomponentów. Biotechnology Advances, 32 (8), 1535-1549. doi: 10.1016 / j.biotechadv.2014.10.006
  3. Cousens R., Dytham, C. and Law, R. (2008). Rozproszenie w roślinach: perspektywa populacji. Seria Oxford Biology. Oxford University Press, USA. pp 232.
  4. Font Quer, P. i Font Quer, P. (2001). Słownik botaniczny. Peninsula Editions. Pp 642.
  5. Mariani, C., Cabrini, R., Danin, A., Piffanelli, P., Fricano, A., Gomarasca, S.,… Soave, C. (2010). Pochodzenie, rozprzestrzenianie się i rozmnażanie trzciny olbrzymiej (Arundo donax): obiecująca uprawa energetyczna chwastów. Annals of Applied Biology, 157 (2), 191-202. doi: 10.1111 / j.1744-7348.2010.00419.x
  6. Seawright, E. K., Rister, M. E., Lacewell, R. D., McCorkle, D. A., Sturdivant, A. W., Yang, C., & Goolsby, J. A. (2009). Ekonomiczne implikacje dla biologicznego zwalczania Arundo donax: Dorzecze Rio Grande. Południowo-zachodni entomolog, 34 (4), 377-394. doi: 10.3958 / 059.034.0403
  7. Sitte, P., Weiler, E.W., Kadareit, J.W., Bresinsky, A. and Korner, C. (2002). Traktat Strasburgera o botanice. Wydania Omega. pp 1177.

Jeszcze bez komentarzy