Przed rozwodem rodzice muszą pomyśleć przede wszystkim o tym, jak zorganizują kwestię opieki. To zależy trochę od wieku dzieci. To bardzo ważne, aby wziąć to pod uwagę, bo np. Wspólna opieka nad dziećmi bardzo młodymi (poniżej pierwszego roku życia nie uważam za odpowiednią, bo w tym wieku dzieci bardzo potrzebują matki. Najlepiej w takich przypadkach) jest możliwe, to sprawowanie opieki w miejscu, w którym obecny jest ojciec, ale nie jest to opieka wspólna, nie 50% matki i 50% ojca.Po półtora roku ojciec jest ważniejszy i można zacząć mówić o wspólnej pieczy.
Uczucia, które rodzice mają podczas rozwodu, gdy idą do sędziego, gdy przetwarzają papiery, podczas gdy wszystkie te rzeczy są ustalone, aw pierwszych latach te uczucia złości, urazy i frustracji z czasem znikają..
Jednak postawa rodziców wobec dzieci pozostanie z dziećmi. Dlatego zawsze radzę rodzicom, aby starali się kontrolować tę złość i nienawiść wobec drugiego rodzica przed dziećmi, aby nie ujawniła się w wieku dorosłym, zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie..
Jeśli chodzi o dzieci, jest jedna rzecz, która musi być jasna, a mianowicie, że dzieci ogólnie czują się winne, czują się winne z powodu separacji; Myślą, że gdy źle się zachowali, gdy nie odrobili lekcji, gdy zrobili coś złego bez chęci, gdy coś zrobili, a rodzice ich karcili i w tym momencie rodzice kłócili się o to, jak ukarać, jak nie ukarać, kto nałożył karę, kto zniósł karę, wszystkie te rzeczy, które dzieci uważają za przyczynę rozwodu.
Oznacza to, że dzieci czują się bardzo bezsilne i myślą, że to one spowodowały rozwód, a także uważają, że są odpowiedzialne za zjednoczenie rodziców..
Dzieci mogą zachorować, bo w ten sposób udaje im się ciągle jednoczyć rodziców w szpitalu, jednoczyć rodziców w rozmowach o zdrowiu dziecka. Dzieci mogą robić różne rzeczy, aby ponownie zjednoczyć rodziców i zawsze zachowują tę nadzieję, a także poczucie winy, że się rozstali..
Trzeba z nimi przedyskutować i wyjaśnić, nie oskarżając ani nie umniejszając drugiej strony, skoro mama i tata nie kochają się już tak, jak dawniej, że dla koegzystencji jest lepiej, że zrozumieją to, gdy będą starsi, to znaczy udzielić niezbędnych wyjaśnień i wyjaśnić, że nie mają one nic wspólnego z rozstaniem z rodzicami.
Musimy starać się ich chronić w tym sensie i od czasu do czasu wracać do tematu i pytać ich, jak się czują, co myślą o rozstaniu mamy i taty i oczywiście zawsze bardzo jasno dajmy do zrozumienia, że mama i tata nie są znowu będą razem i że nie ma to nic wspólnego z nim lub nią i że zrozumieją to, gdy będą starsi. Ale przede wszystkim powtórz, że mama i tata już nie będą razem.
Jeszcze bez komentarzy