Zespół Cushinga to rzadka choroba, która występuje w wyniku wysokiego poziomu hormonu kortyzolu w organizmie. Zespół ten wywołuje takie objawy, jak przyrost masy ciała, osłabienie mięśni i nadciśnienie, a jego leczenie jest niezbędne, aby konsekwencje jego stanu nie stały się niebezpieczne. Aby zrozumieć to zaburzenie, musimy najpierw zagłębić się w hormon, który je powoduje: kortyzol.
Zawartość
Kortyzol to hormon glukokortykoidowy wytwarzany w nadnerczach, który podnosi poziom glukozy we krwi, uczestniczy w funkcjonowaniu układu odpornościowego i ciśnieniu krwi. Ponadto między innymi pomaga kontrolować poziom stresu, który jest wydzielany głównie wtedy, gdy organizm przygotowuje się do wykonania czynności wymagającej większego spożycia glukozy, dlatego hormon ten jest zwykle uznawany za hormon stresu..
Jednak nadmiar kortyzolu może wywołać syndrom, o którym dziś mówimy, zwany też hiperkortyzolizmem..
Nadmiar kortyzolu może mieć różne przyczyny. Jednym z nich może być długotrwałe stosowanie leków kortykosteroidowych. Leki te, takie jak prednizon, są często stosowane w leczeniu stanów zapalnych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Zespół Cushinga może być również spowodowany lekami wskazanymi po przeszczepie chirurgicznym, w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepionego narządu..
Inną przyczyną, która może generować ten zespół, może być nadprodukcja kortyzolu wytwarzanego przez sam organizm. Może to być spowodowane chorobami nadnerczy, a także wzrostem guza w tych gruczołach, co powoduje, że ich funkcja jest nieprawidłowa. Może również wystąpić guz lub inny problem w przysadce mózgowej, który wytwarza hormon adrenokortykotropowy (ACTH), hormon, który stymuluje nadnercza do wytwarzania kortyzolu.
Ta choroba nie jest bardzo powszechna i zwykle dotyka głównie kobiety w wieku od 20 do 40 lat..
Niektóre z najczęstszych objawów zespołu Cushinga to:
Aby zdiagnozować zespół Cushinga, pracownicy służby zdrowia analizują poziom kortyzolu w organizmie poprzez badania fizykalne i testy laboratoryjne, takie jak badanie krwi, śliny lub moczu. Pomocne mogą być również badania obrazowe, takie jak komputerowa tomografia osiowa lub skany MRI, które zapewniają obrazy przysadki i nadnerczy w celu wykrycia nieprawidłowości..
Leczenie, które ma zostać przeprowadzone, będzie zależało od przyczyn, które spowodowały wystąpienie zespołu
Stąd, gdy przyczyny są związane z nadmiernym stosowaniem kortykosteroidów, lekarze odpowiedzialni za leczenie mogą wskazać okresowe zmniejszenie tych leków. Należy to zrobić pod profesjonalną kontrolą i nadzorem, nigdy we własnym zakresie, ponieważ nagłe odstawienie leku może spowodować problemy zdrowotne poprzez drastyczne obniżenie poziomu kortyzolu..
Gdy przyczyną tego zaburzenia są guzy nadnerczy lub przysadki mózgowej, najbardziej zalecanym leczeniem jest operacja usunięcia tych formacji..
W ten sposób chirurg będzie odpowiedzialny za usunięcie guza. Ponadto radioterapia połączona z tą operacją może być konieczna do opanowania guza, gdy zabieg chirurgiczny nie eliminuje go całkowicie..
Innym powszechnym sposobem leczenia jest przepisywanie leków kontrolujących poziom hormonu kortyzolu. Nowym i skutecznym lekiem często stosowanym w leczeniu tej choroby jest pasyreotyd, który normalizuje nadprodukcję kortyzolu.
Jeśli nie ma odpowiedniego leczenia tej choroby, mogą wystąpić długoterminowe negatywne konsekwencje, takie jak osłabienie kości i mięśni, złamania kości, cukrzyca typu 2, wysokie ciśnienie krwi, infekcje lub powiększenie guzów przysadki..
Dlatego najlepiej jak najszybciej rozpocząć leczenie, aby zapobiec tego typu konsekwencjom. Dlatego w obliczu wyżej wymienionych objawów najlepiej zasięgnąć opinii lekarza i postępować zgodnie z zaleceniami lekarzy..
Jeszcze bez komentarzy