Flora i fauna reprezentatywnych gatunków Santa Fe

4559
Egbert Haynes

Plik flora i fauna Santa Fe Jest reprezentowany przez takie gatunki, jak między innymi ubajay, rudy timbo, wilk rzeczny, szop pracz południowoamerykański. Santa Fe to prowincja Argentyny, położona w środkowo-wschodniej części kraju. Duża część tego regionu znajduje się w północnej części Pampy.

Terytorium to jest głównym ośrodkiem produkcji mleczarskiej w Argentynie. Charakteryzuje się także różnorodnością żyjących tam zwierząt, w tym ponad stu gatunków ptaków. Jest to również ważny region rolniczy, szczególnie znany z uprawy pszenicy, kukurydzy i sorgo..

Szop pracz z Ameryki Południowej. Źródło: Ryskas [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)] Aliso de rio. Źródło: Alejandro Bayer Tamayo z Armenii, Kolumbia [CC BY-SA 2.0 https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Prowincja ma wiele obszarów chronionych, takich jak Cayastá. W tym prowincjonalnym rezerwacie chroniona jest cała fauna i flora różnych ekosystemów doliny powodziowej Paraná..

Indeks artykułów

  • 1 Flora Santa Fe
    • 1.1 Ubajay (Hexachlamys edulis)
    • 1.2 Timbo czerwone (Enterolobium contortisiliquum)
    • 1.3 Olsza rzeczna (Tessaria integrifolia)
  • 2 Fauna Santa Fe
    • 2.1 Mały wilk rzeczny (Lontra longicaudis)
    • 2.2 Szop pracz południowoamerykański (Procyon cancrivorus)
    • 2.3 Gotowy jastrząb (Falco femoralis)
  • 3 Odnośniki

Flora Santa Fe

Ubajay (Hexachlamys edulis)

Drzewo to, należące do rodziny Myrtaceae, osiąga wysokość od 4 do 8 metrów. Pochodzi z Ameryki Południowej, zamieszkuje głównie Brazylię, Urugwaj, Argentynę i Paragwaj. Jest wysoko ceniony za owoce, które mają smak bardzo podobny do brzoskwini..

Ubajay ma gęsto rozgałęziony pień z ciemną, rowkowaną korą. Liście, które są wiecznie zielone, tworzą kulistą koronę. W stosunku do liści są one przeciwne i proste, z kosmkami na ogonku. Ponadto mogą mieć kształt podłużny lub lancetowaty, mierzący od 3 do 6 centymetrów długości..

Kwitnie wczesną wiosną, kiedy widać białe kwiaty. Są to pojedyncze i heksameryczne, rosnące w kątach liści.

Po tym etapie, około 2 miesiące później, gatunek owocuje. Owoc ma kulisty kształt, z soczystym i jadalnym miąższem.

Timbo Kolorado (Enterolobium contortisiliquum)

Timbo czerwone to wysokie drzewo, osiągające 30 metrów, z pniem o średnicy do 2 metrów. Kiedy roślina jest młoda, kora jest gładka, w wieku dorosłym pęknięta, z przetchlinkami ułożonymi poprzecznie.

Znajduje się w subtropikalnych lub tropikalnych regionach Ameryki Południowej, w szczególności w Brazylii, Urugwaju, Boliwii i Argentynie.

Jest to majestatyczne drzewo, które do maksymalnego rozwoju potrzebuje bezpośredniego światła słonecznego. W rezultacie gatunki rosnące w dżungli mają prostą łodygę, w przeciwieństwie do tych występujących samotnie, których pień jest zwykle kręty..

Korona guanakasty, jak nazywa się to drzewo, jest szeroka. Jego liście są złożone i naprzemienne. Każda ulotka zawiera od 8 do 23 par przeciwległych listków, z intensywnie zielonym kolorem na górnej stronie i szarym na spodzie..

Okres kwitnienia przypada na wiosnę. Kwiaty są małe, białe lub lekko zielonkawe. Kwiatostany są uszypułowane, złożone z około 10 lub 20 kwiatów, które mogą być wierzchołkowe lub osiowe..

W odniesieniu do owoców jest to jedna z głównych cech charakterystycznych czerwonego timbo. Jest czarny i ma niepełny okrągły kształt, podobny do ludzkiego ucha.

Olsza rzecznaTessaria integrifolia)

To wiecznie zielone drzewo pochodzi z zachodniego regionu Ameryki Południowej. W Argentynie rośnie w północno-środkowej strefie, aż do Parany. Ponieważ korzeń Tessaria integrifolia jest gemmiferous, gatunek ten szybko się rozmnaża. W wyniku tego gatunek tworzy gęste lasy zwane alisales.

Ma wysokość od 3 do 10 metrów. Jego pień jest cienki i prosty, z kilkoma bocznymi odgałęzieniami. Kora ma szarawe odcienie, jest nieco brodawkowata. Liście mogą mieć kształt oblancetowaty lub eliptyczny. Podobnie są proste, mierzą od 6 do 8 centymetrów długości..

W stosunku do kwiatów mają odcienie różowo-fioletowe, przedstawione w gęstym kwiatostanie. Kwitnienie kija bobo, jak nazywa się ten gatunek, trwa od grudnia do czerwca.

Drewno tego drzewa jest wykorzystywane w różnych konstrukcjach rustykalnych oraz do produkcji masy papierniczej. Jej liście są używane w medycynie tradycyjnej, nadając im właściwości przeciwkaszlowe. Podobnie są stosowane w leczeniu infekcji dróg moczowych.

Fauna Santa Fe

Wilk rzeczny (Lontra longicaudis)

Ta wydra należy do rodziny Mustelidae i zamieszkuje Amerykę Środkową i Południową. Wielkość tego gatunku może wahać się od 90 do 150 centymetrów, przy masie ciała od 5 do 15 kilogramów. Natomiast samice są do 25% mniejsze niż samce..

Jego ciało pokryte jest krótkimi włosami o intensywnym szarobrązowym odcieniu. Jednak obszar brzuszny jest jaśniejszy. Pysk, szczęka, górna warga i koniec kufy są srebrzystobiałe lub żółtawe.

Ogon neotropikalnej wydry, jak jest również znany, jest szeroki i długi, zrodzony z dość grubej podstawy. Kończyny tej wydry są krótkie i krępe, a wszystkie jej palce są błoniaste. Pozwala to na łatwą nawigację po strumieniach i rzekach, które są Twoimi ulubionymi siedliskami..

Z drugiej strony dieta wilka rzecznego składa się głównie ze skorupiaków i ryb, chociaż czasami może żerować na małych ssakach i niektórych mięczakach..

Szop pracz południowoamerykański (Procyon cancrivorus)

Gatunek ten pochodzi z dżungli i bagien Ameryki Środkowej i Południowej. W ten sposób może być dystrybuowany z Kostaryki do Argentyny i Urugwaju..

Długość ciała, nie licząc ogona, wynosi od 40 do 80 centymetrów. Ogon może mieć od 20 do 56 centymetrów. Waga samca jest różna, więc może wynosić od 5 do 7 kilogramów, podczas gdy samice są mniejsze i szczuplejsze.

Sierść szopa południowoamerykańskiego jest brązowa, nieco ciemniejsza na kończynach. Ma czarną maskę na twarzy, która otacza jego oczy i znika za nimi..

Cechą charakterystyczną futra jest to, że włos na szyi skierowany jest w kierunku głowy, w przeciwieństwie do zwykłego kierunku, w tył ciała..

Pazury tego ssaka są wąskie i ostre, co wpływa na jego ruchy między drzewami. Fakt, że większość zębów policzkowych jest dużych i ma szerokie zaokrąglone guzki, ułatwia temu zwierzęciu łatwe spożywanie twardych pokarmów, które składają się na jego dietę..

Plik Procyon cancrivorus zwykle jedzą homary, kraby, płazy i ostrygi. Możesz również uzupełnić swoje odżywianie niektórymi owocami..

Gotowy jastrząb (Falco femoralis)

Ten ptak, należący do rodziny Falconidae, pochodzi z Ameryki. Jego ciało ma od 30 do 40 centymetrów długości, a rozpiętość skrzydeł sięga 90 centymetrów. Waga może wynosić od 250 do 475 gramów.

U dorosłego jastrzębia w górnej części ciała ma łupkowo-niebieski odcień, w przeciwieństwie do białego koloru gardła, wokół oczu i na klatce piersiowej..

Górna część brzucha i boki są czarne z drobnymi białymi smugami. Dolna część brzucha ma kolor cynamonowo-ochry. Nogi są jasnożółte.

Pierwotne pióra są czarne, a drugorzędne mają białą końcówkę. Z drugiej strony, górne ogony mają białe paski, a ogon jest matowy, z białymi paskami..

Plik Falco femoralis, znany również jako retriever lub jastrząb, żywi się owadami, jaszczurkami, ptakami i nietoperzami.

Bibliografia

  1. Wikipedia (2019). Santa Fe, prowincja. Odzyskany z en.wikipedia.org.
  2. Encyklopedia britannica (2019). Santa Fe, prowincja Argentyna. Odzyskany z britannica.com.
  3. Wikipedia (2019). Rezerwat prowincjonalny Cayastá. Odzyskany z es.wikiepdia.org.
  4. Rheingantz, M.L., Trinca, C.S. 2015. Lontra longicaudis. Czerwona lista gatunków zagrożonych IUCN 2015. Odzyskane z iucnredlist.org.
  5. Reid, F., Helgen, K. & González-Maya, J.F. 2016. Procyon cancrivorus. Czerwona lista IUCN zagrożonych gatunków 2016. Odzyskane z iucnredlist.org.
  6. Fundacja Teimaiken (2019). Żółw lagunowy. Odzyskany z temaiken.org.ar.

Jeszcze bez komentarzy