8 wieku człowieka Teoria rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona

Model rozwoju psychospołecznego Eriksona jest bardzo ważną i bardzo przydatną koncepcją, aby zrozumieć rozwój nie tylko dziecka, ale także dorosłych.

Zawartość

• Teoria psychospołeczna Erika Eriksona
• Epigenetyka, stadia psychoseksualne i różnice z Freudem
• Psychologia ego Eriksona
• 8 etapów rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona
  • Etap 1: Zaufanie a nieufność (od 0 do 18 miesięcy)
  • Etap 2: Autonomia kontra wstyd i wątpliwości (18 miesięcy-3 lata)
  • Etap 3: Inicjatywa a poczucie winy (od 3 do 5 lat)
  • Etap 4: Pracowitość kontra niższość (6-7 w wieku 12 lat)
  • Etap 5: Tożsamość kontra dezorientacja ról (okres dojrzewania do około 20 lat)
  • Etap 6: Intymność kontra izolacja (wiek od 20 do 40 lat)
  • Etap 7: Generatywność a stagnacja (od 40 do 60 lat)
  • Etap 8: Integrity vs Despair (60 lat do śmierci)

Teoria psychospołeczna Erika Eriksona

Do opisu modelu Eriksona używa się różnych terminów, takich jak teoria psychospołeczna, teoria biopsychospołeczna (gdzie bio oznacza biologię, która w tym kontekście oznacza życie). Ale cykl rozwoju człowieka, który zaproponował Erikson, odnosi się do psychospołecznej teorii ośmiu etapów, a jego najbardziej charakterystyczna praca jest najbardziej niezwykłym modelem..

Słowo „psychospołeczny” to termin, który Erikson chciał przypisać znaczeniu słów psychologiczny (umysł) i społeczny (relacje).

Erikson twierdzi, że jego zasada psychospołeczna jest genetycznie nieunikniona w kształtowaniu rozwoju człowieka. Albo co jest takie samo: dzieje się to u wszystkich ludzi.

Erikson, podobnie jak Freud, odniósł się głównie do tego, jak na osobowość i zachowanie wpływa narodziny dziecka (nie przed narodzinami), a zwłaszcza w okresie jego dzieciństwa.

Erik Erikson po raz pierwszy opublikował swoją teorię ośmiu etapów rozwoju człowieka w swojej książce „Dzieciństwo i społeczeństwo” z 1950 roku. Do książki włączył rozdział z wzorem zatytułowany „Osiem wieków człowieka”. Później Erikson rozszerzył i udoskonalił swoją teorię w późniejszych książkach i recenzjach, w szczególności: Identity and the Life Cycle (1959); Wgląd i odpowiedzialność (1964); The Complete Life Cycle: A Review (1982, później poprawiona 1996 przez Joan Erikson).

Epigenetyka, stadia psychoseksualne i różnice z Freudem

Erikson uważa, że ​​dzieciństwo jest kluczowym etapem rozwoju osobowości. Przyjął wiele teorii Freuda, w tym id, ego i superego oraz teorię infantylnej seksualności Freuda. Ale Erikson odrzucił próbę Freuda opisania osobowości wyłącznie na podstawie seksualności i, w przeciwieństwie do Freuda, uważał, że osobowość ta rozwijała się po ukończeniu pięciu lat..

Wszystkie etapy teorii epigenetycznej Eriksona są implicite obecne od urodzenia (przynajmniej w formie utajonej), ale rozwijają się zarówno zgodnie z wrodzonym schematem, jak i tym, co w rodzinie wyraża poprzez swoją kulturę i wartości..

Każdy etap opiera się na poprzednich etapach i toruje drogę do kolejnych etapów. Każdy etap charakteryzuje się kryzysem psychospołecznym, którego podstawą jest rozwój fizjologiczny, ale także wymagania stawiane jednostce przez rodziców i / lub społeczeństwo. Idealnie byłoby, gdyby kryzys na każdym etapie został rozwiązany przez ego na tym etapie, aby rozwój przebiegał prawidłowo. Wynik etapu nie jest trwały, może zostać zmieniony przez późniejsze doświadczenia. Każdy ma mieszankę cech uzyskanych na każdym etapie, ale rozwój osobowości jest uważany za udany, jeśli jednostka ma więcej cech „dobrych” niż „złych”..

Psychologia ego Eriksona

Teoria psychologii ego Eriksona zawiera pewne zasady, które odróżniają jego teorię od teorii Freuda. Oto niektóre z nich:

• Ego ma ogromne znaczenie.
• Część ego może działać niezależnie od ego i superego.
• Ego jest potężnym czynnikiem, który może dostosowywać się do sytuacji, promując w ten sposób zdrowie psychiczne.
• W rozwoju osobowości rolę odgrywają zarówno czynniki społeczne, jak i seksualne.

Teoria Eriksona była szersza niż teoria Freuda i zawierała informacje na temat „normalnej” osobowości, jak również osobowości neurotycznej. Poszerzył również zakres pojęcia osobowości, aby uwzględnić społeczeństwo i kulturę, a nie tylko seksualność, w jej kształtowaniu..

8 etapów rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona

Etap 1: Zaufanie a nieufność (od 0 do 18 miesięcy)

• Rozwijanie pewności siebie jest pierwszym zadaniem ego i nigdy nie jest w pełni ukończone..
• Dziecko zacznie pozwalać matce opuszczać swoje pole widzenia bez niepokoju i złości, ponieważ stało się to już dla niego wewnętrzną pewnością, a także zewnętrzną przewidywalnością, że jest blisko lub wkrótce wróci..
• Stopień zaufania lub nieufności będzie w dużej mierze zależał od jakości relacji macierzyńskiej.

Etap 2: Autonomia kontra wstyd i wątpliwości (18 miesięcy-3 lata)

• Dziecko rozpoczyna rozwój poznawczy i mięśniowy, kontrolując i ćwicząc mięśnie związane z wydalaniem ciała (kontrola zwieracza).
• Jeśli odmawia się autonomii, dziecko czuje, że jest niezdolne, ma wątpliwości, a to prowadzi do wstydu.
• Wstyd rozwija się wraz z samoświadomością dziecka.
• Promowanie poczucia autonomii u dziecka i modyfikowanie go w miarę postępów w życiu, służy w przyszłości skutecznemu zachowaniu życia gospodarczego i zapewnieniu właściwego poczucia sprawiedliwości.

Etap 3: Inicjatywa a poczucie winy (od 3 do 5 lat)

• Inicjatywa zwiększa autonomię w osiąganiu celu, planowaniu i aktywnym dążeniu do jego osiągnięcia.
• Ich rozwój fizyczny i intelektualny jest szybki, są bardzo ciekawe, rośnie też ich zainteresowanie interakcją z innymi dziećmi, wystawiając na próbę ich umiejętności i zdolności..
• Jeśli rodzice negatywnie zareagują na prośby dzieci o informacje i pomoc, prawdopodobnie poczują się winni..

Etap 4: Pracowitość kontra niższość (6-7 w wieku 12 lat)

• Na tym etapie pragnienia zabawy i zachcianki są stopniowo zastępowane, aby być bardziej produktywnym i osiągać cele, na przykład w szkole.
• Wykazują większe zainteresowanie tym, jak działają rzeczy, starają się wykonywać czynności samodzielnie, własnym wysiłkiem, wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności. Na tym etapie bardzo ważna jest pozytywna stymulacja w rodzinie, szkole czy grupie rówieśniczej. Rówieśnicy zaczynają mieć ogromne znaczenie w ich życiu społecznym i naukowym.
• Jeśli pojawią się trudności w rozwoju tego etapu, może to wywołać pewne poczucie niższości, które sprawi, że poczujesz się niepewnie przed innymi. Dziecko może stać się konformistycznym niewolnikiem bez własnych myśli lub wręcz przeciwnie, może być okrutne i próbować wykorzystywać swoich towarzyszy.

Etap 5: Tożsamość kontra dezorientacja ról (okres dojrzewania do około 20 lat)

• Nastolatek dostrzega wygląd i sposób zachowania innych.
• Tożsamość Jaźni jest nagromadzonym zaufaniem, które nadaje jej wewnętrzną jednolitość i ciągłość, oferując wraz z nią znaczenie dla innych.
• Nastolatek jest coraz bardziej niezależny i dystansuje się od rodziców, aby spędzać więcej czasu z przyjaciółmi.
• Zaczynają myśleć o przyszłości: czego się uczyć, nad czym pracować, gdzie mieszkać itp..
• Zaczynają ustalać własną tożsamość na podstawie swoich doświadczeń. Nic dziwnego, że na tym etapie ogarnia ich wątpliwości i nieporozumienia dotyczące ich roli i własnej tożsamości..

Etap 6: Intymność a izolacja (wiek od 20 do 40 lat)

• Intymność odnosi się do procesu nawiązywania relacji z rodziną i parą lub kojarzenia małżeńskiego. Rozpoczyna się prawdziwa wzajemność seksualna, czyli dawanie i otrzymywanie zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie: wsparcia, miłości, zaufania i wszystkich innych elementów, które są normalnie kojarzone ze zdrowymi dorosłymi związkami, sprzyjającymi kojarzeniu i wychowywaniu dzieci..
• Z drugiej strony izolacja oznacza poczucie wykluczenia z doświadczeń intymności we dwoje, krycia się i relacji wzajemnej miłości. Logicznie charakteryzuje się to poczuciem osamotnienia, wyobcowania, izolacji społecznej i braku uczestnictwa..
• Niebezpieczeństwo na tym etapie polega na izolacji, która może prowadzić do problemów z charakterem i osobowością.

Etap 7: Generatywność a stagnacja (od 40 do 60 lat)

• Analiza Eriksona na tym etapie nie była całkowicie zorientowana na rodzicielstwo. Dla niego płodność wykracza poza jego własne dzieci, a także na wszystkie przyszłe pokolenia.
• Pozytywne skutki tego etapu kryzysu zależą od pozytywnego i bezwarunkowego wkładu w rodzinę i społeczeństwo. Możemy to również postrzegać jako koniec osobistego interesu. Posiadanie dzieci nie jest warunkiem generatywności, tak jak bycie rodzicem nie gwarantuje, że zostanie ona osiągnięta. Opieka nad dziećmi to swego rodzaju etap, ale sukces na tym etapie tak naprawdę zależy od dawania i troski, wprowadzania w życie czegoś nowego, najlepiej jak tylko potrafi..
• Stagnacja jest przedłużeniem izolacji, skierowaną do wewnątrz w postaci interesowności i skupienia się na sobie. Oznacza poczucie egoizmu, pobłażania sobie, chciwości, braku zainteresowania młodymi ludźmi i przyszłymi pokoleniami oraz resztą świata.

Etap 8: Integrity vs Despair (60 lat do śmierci)

• Na tym etapie jednostka przestaje być produktywna lub przynajmniej częściowo. Nie masz już pod swoją opieką małoletnich dzieci i przechodzisz na emeryturę.
• Ego na tym etapie jest gwarancją nagromadzonej integralności i jego zdolności do uporządkowania i znaczenia..
• Rozpacz oznacza strach przed samą śmiercią, a także utratę samodzielności, przyjaciół i bliskich.
• Według Eriksona zdrowe dzieci mają wystarczająco dużo prawości, aby nie bać się śmierci, gdy nadejdzie czas..

Wykres 8 etapów opisanych przez Erika Eriksona z ich implikacjami i skutkami dobrej lub złej adaptacji:

Etapy psychospołecznego kryzysu Eriksona	Fazy ​​psychoseksualne Freuda	Etap życia / związki / wydarzenia	Mocne strony i możliwe pozytywne skutki każdego kryzysu	Słaba adaptacja i możliwe negatywne skutki podczas każdego kryzysu
Zaufanie kontra nieufność	Doustny	dziecko / matka / karmienie i otrzymywanie pocieszenia, ząbkowanie, sen	Nadzieja, jedność	Zniekształcenie sensoryczne, wycofanie
Autonomia a wstyd i wątpliwości	Analny	dziecko / rodzice / funkcje ciała, nauka korzystania z toalety, kontrola mięśni, chodzenie	Siła woli, samokontrola	Impulsywność, przymus
Inicjatywa a poczucie winy	Falliczny	przedszkole / rodzina / eksploracja i odkrywanie, przygoda i zabawa	Cel, kierunek	Okrucieństwo, zahamowanie
Produktywność a niższość	Czas oczekiwania	uczony / szkoła, nauczyciele, przyjaciele, sąsiedztwo / osiągnięcia	Kompetencja, metoda	Mała inicjatywa, inercja
Tożsamość a pomieszanie ról	Dojrzewanie i genitalność	nastolatki / przyjaciele, grupy, wpływy / tożsamość i stanie się dorosłym	Wierność, oddanie	Fanatyzm, odrzucenie
Intymność a izolacja	(Genitalność)	młodzi dorośli / kochankowie, przyjaciele / związki intymne, praca i życie towarzyskie	Miłość, przynależność	Rozwiązłość, wyłączność
Generatywność a stagnacja	-	Średnia dorosłość / dzieci, społeczność / wkład w społeczeństwo	Opieka, produkcja	Nadużywanie, odrzucenie
Uczciwość kontra rozpacz	-	późna dorosłość / społeczeństwo, świat, życie / sens i cel, osiągnięcia życiowe	Mądrość i zrezygnuj	Domniemanie, pogarda