Charakterystyka krocionoga, typy, siedlisko, żerowanie

3969
Jonah Lester

Plik stonoga (Diplopoda) to zwierzęta należące do klasy diplopoda z gromady Arthropoda. Ta krawędź składa się z osobników o wydłużonych ciałach, które mają dwie pary wyrostków (nóg) w każdym segmencie ciała. Po raz pierwszy został opisany przez francuskiego zoologa Henri Ducrotay de Blainville w 1844 roku.

Chociaż są znane jako krocionogi, nie ma gatunku, który ma tyle nóg. Ta, która ma najwięcej, liczy 400. Stanowią one dużą i zróżnicowaną grupę, której udało się skolonizować wszystkie siedliska lądowe z wyjątkiem kontynentu antarktycznego..

Okaz krocionoga. Źródło: Pixabay.com

Indeks artykułów

  • 1 Taksonomia
  • 2 Funkcje
  • 3 Morfologia
    • 3.1 - Anatomia zewnętrzna
    • 3.2 - Anatomia wewnętrzna
  • 4 rodzaje
  • 5 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 6 Jedzenie
  • 7 Odtwarzanie
  • 8 Oddychanie
  • 9 Odniesienia

Taksonomia

Klasyfikacja taksonomiczna krocionoga jest następująca:

- Domena internetowa: Eukarya.

- Królestwo Animalia.

- Gromada: Arthropoda.

- Podtyp: Myrapoda.

- Klasa: Diplopoda.

Charakterystyka

Luis Alejandro Bernal Romero [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Organizmy należące do klasy diplopoda są eukariotyczne i wielokomórkowe. Oznacza to, że ich DNA jest rozgraniczone w jądrze komórkowym i mają również szeroką gamę komórek, z których każda specjalizuje się w określonej funkcji..

Podobnie w trakcie rozwoju embrionalnego prezentują trzy warstwy embrionalne: ektodermę, mezodermę i endodermę. Z tych trzech warstw powstają różne tkanki i narządy, z których składa się zwierzę.

Podwójne nogi wykazują dwustronną symetrię. Oznacza to, że jeśli wyimaginowana linia jest narysowana wzdłuż płaszczyzny podłużnej, obserwuje się, że dwie połówki, które są otrzymane w wyniku, są dokładnie takie same.

Jeśli chodzi o wielkość, mogą osiągać do 35 cm długości i mieć różną liczbę segmentów na całym ciele, w zależności od gatunku. Przedstawiają również rodzaj egzoszkieletu zbudowanego z chityny. U niektórych gatunków jest miękki, u innych dość twardy i wytrzymały.

Morfologia

Ángel M. Felicísimo z Mérida, Hiszpania [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Najbardziej wyróżniającą cechą morfologiczną dwunogów jest to, że mają dużą liczbę nóg, które łączą się z ciałem. Liczba tych kończyn różni się w zależności od gatunku. Są tacy, którzy mają 30, podczas gdy są inni, którzy mogą osiągnąć 700.

-Anatomia zewnętrzna

Podobnie, będąc członkami typu Arthropoda, ciało tych zwierząt jest podzielone na segmenty zwane tagmami. Dwie tagmy, które składają się na ciało krocionogów, to głowa i samo ciało..

Głowa

Jest wypukła w części grzbietowej i spłaszczona w części brzusznej. Kapsułka, która otacza ciało i głowę zwierzęcia, jest przedłużona w ostatnim do przodu, tworząc rodzaj górnej wargi, która jest znana pod nazwą epistoma, która jest ząbkowana.

Podobnie ma dwie dość długie i oczywiste przedłużenia, anteny. Te są podzielone na segmenty. Każdy segment nazywany jest antenami. Dodatkowo występują na nich tzw. Jedwab sensoryczny, który jest niczym innym jak receptorami odpowiedzialnymi za zbieranie i wychwytywanie różnego rodzaju bodźców ze środowiska zewnętrznego..

Anatomia głowy dwunoga. Źródło: Furado [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Podobnie, istnieje kilka dwunogów, które u podstawy swoich anten posiadają wyspecjalizowane narządy zmysłów zwane „narządami Tömösvary”. Ich funkcja nie została jeszcze dobrze wyjaśniona..

Jednak w przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że pełnią one funkcje związane z percepcją dźwięków lub zapachów. Chociaż uważa się również, że uczestniczą w pomiarze poziomu wilgotności środowiska.

Innym charakterystycznym elementem tej części dwunogów jest obecność szczęk. W tej klasie stawonogów szczęki składają się z dwóch struktur: podstawowej, zwanej ostem, i drugiej zwanej gnatoquilario.

Ciało

Ciało ma kształt cylindryczny i jest podzielone na segmenty znane jako metamery. Liczba metamerów nie jest stała, ale zmienia się w zależności od gatunku. W tym sensie niektóre mają 11 segmentów, podczas gdy są inne, które mogą mieć więcej niż 60.

Podział tułowia dwunoga. (A) Głowa, (B) Klatka piersiowa, (1) Anteny, (2) Nogi. Źródło: Jackson Cordeiro Brilhador [CC0]

Ważne jest, aby podkreślić, że segmenty lub metamery są połączone po dwa, tworząc strukturę znaną jako diplosomit..

Naskórek

Jedną z najwybitniejszych cech stawonogów jest obecność naskórka pokrywającego ciało zwierzęcia. Jest to sztywna i twarda warstwa, która służy zarówno ochronie jednostki, jak i mięśniom.

Skórka dwunogowa składa się z płaskich struktur zwanych sklerytami. Jednak każdy skleryt składa się z kolei z czterech segmentów: tylnego (brzusznego), tergitusa (grzbietowego) i opłucnej (2, bocznego).

Metamer

Nie wszystkie segmenty (metamery) ciała są takie same. Pierwsza z nich znana jest pod nazwą collum (szyja) i nie ma wyrostków. Ten metamer jest zakrzywiony w dół. Jego funkcją jest utrzymywanie głowy w tym kierunku.

Podobnie segmenty nr 2, 3 i 4 mają tylko jedną parę dodatków. Z piątego segmentu wszystkie pozostałe są podwójne i mają parę wyrostków. Są one używane głównie do przewijania medium.

W przypadku samców ulegają one modyfikacji na poziomie wyrostków robaczkowych siódmego metameru. Celem tego jest posiadanie wyspecjalizowanej struktury, która pozwoli mu zdeponować plemniki w pojemnikach samicy.

U obu płci gonopor znajduje się na poziomie trzeciego metameru.

Załączniki

Nogi (wyrostki) krocionogów są podzielone na kilka segmentów: koks, krętarz, kość udowa, piszczel, stęp i przedstop. Podobnie, wbrew temu, co mogłoby się wydawać, gatunki krocionogów mają średnio od 35 do 40 nóg. Oczywiście są gatunki, które mają znacznie więcej nóg i inne, które mają mniej.

U niektórych gatunków niektóre z ich przydatków zostały zmodyfikowane, aby spełniały różne funkcje.

-Anatomia wewnętrzna

Wewnętrzna konfiguracja tego zwierzęcia jest bardzo prosta. Przewód pokarmowy ma kształt cylindryczny i przebiega wzdłuż całego ciała. Dzieli się na trzy części: stomodeum, krezkę i proctodeum..

W stomodeum (okolicy ust) znajdują się dwie pary gruczołów ślinowych, które są odpowiedzialne za wytwarzanie śliny, która działa na pokarm lub świeżo schwytaną ofiarę. W ten sposób rozpoczyna się proces trawienia..

Krezka jest typu gruczołowego. U niektórych gatunków dzieli się na rośliny uprawne i żołądki żołądkowe.

Wreszcie proctodeum jest bardzo długie w porównaniu z całą długością przewodu pokarmowego. Pod koniec przedstawia kilka gruczołów odbytu.

System nerwowy

Układ nerwowy dwunogów jest złożony. Składa się z zwojów mózgowych i dwóch żył nerwowych w pozycji brzusznej, a także z pary zwojów nerwowych przypadających na każdy metamer..

Zwoje nerwowe są połączone włóknami nerwowymi, które rozciągają się poprzecznie, tworząc spoidło..

Podobnie, wśród zwojów mózgowych można zidentyfikować trzy obszary lub strefy:

- Tritobrain: wysyła swoje włókna nerwowe do segmentu przedżuchwowego, który nie ma przydatków.

- Deuterocerebro: ma neurony, których funkcje są związane ze zmysłami smaku i węchu. Koordynuje również wrażliwe funkcje czułek zwierzęcia..

- Protobrain: neurony, które go tworzą, pełnią funkcje związane z układem hormonalnym, złożonymi oczami i oczami.

Jeśli chodzi o narządy zmysłów, podwójne nogi mają pewne podstawowe receptory. Na przykład na antenach znajdują się wyczuwalne w dotyku włosy, a także niektóre chemoreceptory. Ma również ocelli i jedwabie czuciowe rozmieszczone w całej anatomii..

Układ krążenia

Układ krążenia dwunogów jest otwarty. Składa się z serca, które znajduje się w całym ciele zwierzęcia. W części głowowej otwiera się i komunikuje z tym obszarem przez tętnicę odgłową.

Na poziomie prostych metamerów serce ma dwie ostiole, natomiast w każdym diplosomicie dwie pary. Docenia się również obecność tętnic brzusznych, które dochodzą do zatoki brzusznej..

System wydalniczy

Są uricoteliczne. Oznacza to, że wydalając azot, robią to w postaci kwasu moczowego..

System wydalniczy składa się z pary rurek Malpighi, które znajdują się w pobliżu środka jelita. Ponadto w gnatoquillary znajdują się gruczoły pełniące funkcję wydalniczą.

Układ oddechowy

Podobnie jak u większości stawonogów, układ oddechowy krocionogów jest typu tchawicowego..

Składa się z szeregu rurek zwanych tchawicą, które są przymocowane lub połączone z wewnętrzną jamą podobną do worka. Z kolei ta wnęka jest połączona z tak zwanymi przetchlinkami, czyli dziurami w powierzchni zwierzęcia, przez które zarówno tlen, jak i dwutlenek węgla wchodzą i wychodzą..

W ścianach tchawicy zachodzi wymiana gazowa.

Układ rozrodczy

Dwupody są dwupienne. Oznacza to, że istnieją osobniki płci męskiej i żeńskiej..

Jeśli chodzi o męski układ rozrodczy, składa się on z masy komórek tworzących jądra. Czasami mogą one mieć również konfigurację rurową. Posiadają dwa przewody wytryskowe, które mogą prowadzić do dwóch miejsc: na poziomie drugiej pary koksów lub w rodzaju penisa znajdującego się za drugą parą nóg..

Z drugiej strony żeński układ rozrodczy składa się z jajników, które są sparowanymi organami. Wyłaniają się z nich jajowody, które wpływają do sromu. To z kolei otwiera się na zewnątrz przez otwory, które znajdują się za drugą parą nóg..

Rodzaje

Daniel Capilla z Malagi, Hiszpania [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Klasa Diplopoda dzieli się na trzy podklasy: Arthropleuridea (wymarły), Chilognatha i Penicillata.

Obejmuje łącznie około 12 000 gatunków, rozmieszczonych w 16 rzędach.

Siedlisko i dystrybucja

Ramón Portellano [CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

Klasa diplopoda jest dość szeroka i obejmuje dużą liczbę gatunków o różnych wymaganiach siedliskowych..

Ogólnie rzecz biorąc, dwunogi występują na całym świecie, praktycznie we wszystkich ekosystemach. Wyjątkiem są słupy, których niegościnne warunki uniemożliwiają rozwój tej grupie zwierząt..

Co ciekawe, w gorących krajach, takich jak te występujące w regionach tropikalnych i w ich pobliżu, dyplony są większe niż te występujące w zimnych regionach Europy i Azji..

Jednak organizmy te zwykle żyją w wilgotnym i ciemnym środowisku, takim jak pod kamieniami, w ściółce i między korzeniami roślin. Istnieją również gatunki, które preferują inne typy środowisk, takie jak wnętrze mrowisk lub gniazda niektórych zwierząt, takich jak ptaki..

Karmienie

Krocionogi są przede wszystkim szkodliwe. Oznacza to, że żywią się rozkładającą się materią organiczną. Podobnie, istnieją gatunki roślinożerne iz tego powodu mogą stać się szkodnikami o wielkim znaczeniu w uprawach rolniczych..

Proces trawienia rozpoczyna się w tzw. Jamie przedustnej, w której pokarm jest smarowany dzięki działaniu znajdujących się tam ślinianek. Następnie ten bolus pokarmowy, już poddany działaniu enzymów śliny, kontynuuje podróż przez przewód pokarmowy. Następnie zostaje poddany działaniu enzymów trawiennych, które rozkładają go na składniki..

Na poziomie krezki zachodzi wchłanianie składników odżywczych, które przechodzą bezpośrednio do układu krążenia zwierzęcia, które ma zostać przetransportowane do komórek.

Wreszcie w ostatnim segmencie, proctodeo, przeprowadzana jest ostatnia faza procesu absorpcji, a także eliminacja zbędnych dla zwierzęcia odpadów..

Reprodukcja

Typ reprodukcji obserwowany u dwojga płci jest płciowy. Obejmuje to połączenie gamet żeńskich i męskich..

Rodzaj nawożenia różni się w zależności od gatunku. Dominuje zapłodnienie wewnętrzne w ciele kobiety.

Kopulacja między dwoma okazami krocionogów. Źródło: Muhammad Mahdi Karim [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]

W dwunogach, które prezentują ten rodzaj zapłodnienia, samiec odkłada nasienie w gonoporze i poprzez zmodyfikowane wyrostki zwane gonopodami wprowadza je do sromu samicy, gdzie ostatecznie następuje fuzja gamet..

Dwunogi są jajorodne, to znaczy rozmnażają się przez jaja. Po zapłodnieniu samica składa jaja. Można je osadzać w podłożu, pod korą drzew lub rozkładającym się drewnem, a nawet w gniazdach fekaliów.

Po okresie inkubacji z każdego jaja wykluwają się tak zwane protolarwy, które otoczone są swoistą błoną pupoidalną. Wreszcie, trzy dni później, pojawia się larwa, która początkowo ma osiem metamerów i łącznie trzy pary odnóży..

Ta larwa zaczyna się rozwijać i wraz z kontynuacją linienia uzyskuje większą liczbę metamerów i przydatków, aż stanie się dorosłym osobnikiem..

Oddechowy

Oddychanie tych organizmów jest typu tchawicowego. Układ oddechowy krocionogów składa się z szeregu rurek o małej średnicy, znanych jako tchawice..

Powietrze dostaje się do zwierzęcia przez otwory zwane przetchlinami, dociera do jamy wewnętrznej, a następnie przemieszcza się w kierunku tchawicy. W ścianach tchawicy znajduje się duża liczba naczyń krwionośnych. To z nimi odbywa się wymiana gazowa.

Dzięki tej wymianie gazowej tlen jest absorbowany i przenoszony do każdej komórki zwierzęcia, podczas gdy dwutlenek węgla jest wydalany do środowiska..

Bibliografia

  1. Brusca, R. C. & Brusca, G. J. (2005). Bezkręgowce, wydanie 2. McGraw-Hill-Interamericana, Madryt
  2. Cóż, J., Bond, J. i Sierwald, P. (2004). Diplopoda. Rozdział książki Bioróżnorodność, taksonomia i biogeografia stawonogów Meksyku.
  3. Cóż, J. (2012). Podwójopody: nieznani twórcy gleby. CONABIO. Biodiversitas, 102: 1–5
  4. Curtis, H., Barnes, S., Schneck, A. and Massarini, A. (2008). Biologia. Od redakcji Médica Panamericana. 7. edycja
  5. Golovatch, S. and Kime, R. (2009). Rozkłady Millipede (diplopoda): przegląd. Organizmy glebowe 81 (3). 565-597
  6. Hickman, C. P., Roberts, L. S., Larson, A., Ober, W. C. i Garrison, C. (2001). Zintegrowane zasady zoologii (tom 15). McGraw-Hill.
  7. Sierwald, Petra; Bond, Jason E. (2007). „Obecny status klasy myriapod Diplopoda (Millipedes): Taksonomiczna różnorodność i filogeneza”. Coroczny przegląd entomologii52 (1): 401–420.

Jeszcze bez komentarzy