Plik najtańsza metoda to procedura stosowana w celu uzyskania wstępnego, wykonalnego rozwiązania problemu transportowego. Używane, gdy priorytetem jest obniżenie kosztów dystrybucji produktów.
Metoda najniższych kosztów ma na celu osiągnięcie najniższego kosztu transportu między kilkoma centrami popytu (miejscami docelowymi) i kilkoma centrami zaopatrzenia (źródłami)..
Zdolność produkcyjna lub podażowa każdego źródła, jak również zapotrzebowanie lub zapotrzebowanie każdego miejsca przeznaczenia są znane i ustalone..
Znany jest również koszt transportu jednostki produktu z każdego źródła do każdego miejsca docelowego..
Towar musi być transportowany z różnych źródeł do różnych miejsc docelowych w taki sposób, aby zaspokoić zapotrzebowanie każdego miejsca docelowego i jednocześnie zminimalizować całkowity koszt transportu..
Można zastosować inne metody, jeśli priorytetem jest oszczędność czasu, a nie oszczędności.
Indeks artykułów
Optymalne przydzielenie produktu z różnych źródeł do różnych miejsc docelowych nazywa się problemem transportowym..
- Modele transportowe dotyczą transportu produktu wytwarzanego w różnych zakładach lub fabrykach (źródła dostaw) do różnych magazynów (miejsc docelowych).
- Celem jest spełnienie wymagań miejsc docelowych w ramach ograniczeń zdolności produkcyjnych zakładów, przy minimalnych kosztach transportu..
Zaznaczona jest komórka zawierająca najniższy koszt transportu w całej tabeli. Do tej komórki jest przypisana jak najwięcej jednostek. Ilość ta może być ograniczona przez ograniczenia podaży i popytu..
W przypadku, gdy kilka komórek ma najniższy koszt, zostanie wybrana komórka, w której można dokonać maksymalnej alokacji.
Następnie przystępujemy do dostosowywania podaży i popytu w danym wierszu i kolumnie. Jest korygowany poprzez odjęcie kwoty przypisanej do komórki.
Wiersz lub kolumna, w której wyczerpała się podaż lub popyt (czy to zero), jest eliminowana.
W przypadku, gdy obie wartości, podaż i popyt, są równe zeru, każdy wiersz lub kolumna można dowolnie usunąć.
Poprzednie kroki są powtarzane z następnymi najniższymi kosztami i są kontynuowane aż do zaspokojenia całej dostępnej podaży z różnych źródeł lub całego popytu z różnych miejsc docelowych..
- Zminimalizuj koszty transportu z fabryk do magazynów lub z magazynów do sklepów detalicznych.
- Określ lokalizację o najniższych kosztach dla nowej fabryki, magazynu lub biura sprzedaży.
- Określ harmonogram minimalnych kosztów produkcji, który spełnia zapotrzebowanie firmy z ograniczeniami produkcyjnymi.
Uważa się, że najmniej kosztowna metoda daje dokładniejsze i optymalne wyniki w porównaniu z metodą z północno-zachodniego narożnika.
Dzieje się tak, ponieważ metoda z północno-zachodnim narożnikiem uwzględnia tylko wymagania dotyczące dostaw i dostępności, z lewym górnym rogiem jako początkowym limitem, niezależnie od kosztów wysyłki..
Z drugiej strony metoda kosztu minimalnego obejmuje koszty transportu podczas wykonywania przydziałów..
- W przeciwieństwie do metody z północno-zachodnim narożnikiem, ta metoda zapewnia dokładne rozwiązanie, ponieważ uwzględnia koszt transportu podczas mapowania.
- Najtańsza metoda to bardzo prosta w użyciu metoda.
- Obliczenie optymalnego rozwiązania tą metodą jest bardzo proste i łatwe.
- Najtańsza metoda jest bardzo łatwa do zrozumienia.
- Aby uzyskać optymalne rozwiązanie, należy przestrzegać pewnych zasad. Jednak najmniej kosztowna metoda nie prowadzi ich krok po kroku.
- Metoda najmniejszego kosztu nie podlega żadnym systemowym regułom, gdy istnieje remis przy najniższym koszcie.
- Najtańsza metoda pozwala na selekcję poprzez obserwację personelu, co może powodować nieporozumienia w celu uzyskania optymalnego rozwiązania.
- Nie ma możliwości podania jakichkolwiek kryteriów pozwalających określić, czy rozwiązanie uzyskane tą metodą jest najbardziej optymalne..
- Ilości ofert i zapotrzebowań są zawsze takie same, ponieważ nie zmieniają się w czasie..
- Nie uwzględnia innych rodzajów czynników do przypisania, a jedynie koszty transportu.
Pojęcie metody najmniejszego kosztu można zrozumieć poprzez następujący problem:
W tej tabeli podaż każdego źródła A, B, C wynosi odpowiednio 50, 40 i 60 jednostek. Popyt trzech detalistów X, Y, Z wynosi odpowiednio 20, 95 i 35 jednostek. Dla wszystkich tras podany jest koszt transportu.
Minimalny koszt transportu można uzyskać, wykonując poniższe czynności:
Minimalny koszt w tabeli to 3, z remisem w komórkach BZ i CX. Generalnie, aby uzyskać najlepsze rozwiązanie początkowe, koszt powinien być wybrany tam, gdzie można przeznaczyć największą kwotę.
Dlatego 35 jednostek zostanie przypisanych do komórki BZ. To zaspokaja zapotrzebowanie sprzedawcy detalicznego Z, pozostawiając 5 jednostek w źródle B..
Ponownie, minimalny koszt to 3. W związku z tym do komórki CX zostanie przypisanych 20 jednostek. To zaspokaja zapotrzebowanie sprzedawcy detalicznego X, pozostawiając 40 jednostek w źródle C.
Kolejny koszt minimalny to 4. Jednak zapotrzebowanie na Z jest już zakończone. Przechodzimy do kolejnego kosztu minimalnego, który wynosi 5. Również zapotrzebowanie na X zostało już zrealizowane.
Następny minimalny koszt to 6 z remisem między trzema komórkami. Nie można jednak przypisać jednostek do komórek BX i CZ, ponieważ zapotrzebowanie ze strony sprzedawców detalicznych X i Z jest zaspokojone. Następnie 5 jednostek jest przypisanych do komórki BY. To kończy dostarczanie źródła B..
Kolejny minimalny koszt to 8, przypisanie 50 jednostek do komórki AY, uzupełnienie zaopatrzenia ze źródła A..
Kolejny koszt minimalny to 9. 40 jednostek jest przypisanych do komórki CY, uzupełniając w ten sposób popyt i podaż dla wszystkich miejsc docelowych i źródeł. Wynikowe ostateczne zadanie to:
Całkowity koszt można obliczyć mnożąc przydzielone kwoty przez koszty w odpowiednich komórkach: Koszt całkowity = 50 * 8 + 5 * 6 + 35 * 3 + 20 * 3 + 40 * 9 = 955.
Jeszcze bez komentarzy