Mycobacterium to rodzaj bakterii charakteryzujący się między innymi tym, że ma kształt sztyftu i nie wybarwia się odpowiednio metodą Grama. Stanowi dużą grupę bakterii, dość niejednorodnych, które w wielu przypadkach są czynnikami chorobotwórczymi dla człowieka.
Mykobakterie mają pewne cechy, które sprawiają, że są przedmiotem zainteresowania wszystkich specjalistów z zakresu mikrobiologii. Istnieją jednak gatunki, których wiele aspektów jest nadal nieznanych, w tym specyficzne warunki wymagane do wywołania jakiejkolwiek patologii. Z tego powodu istnieje wiele badań, które podjęto, aby spróbować to wyjaśnić..
Wśród chorób wywoływanych przez bakterie z rodzaju Mycobacterium są dwa, które od lat umierają tysiące: gruźlica i trąd. Pierwszy jest spowodowany przez Prątek gruźlicy a drugi dla Mycobacterium leprae. Ze względu na swój potencjał chorobotwórczy są prawdopodobnie najbardziej znanymi i najlepiej zbadanymi prątkami.
Wręcz przeciwnie, są inne całkowicie nieznane. Jednak generalnie istnieje wizja gatunku Mycobacterium jako grupa bakterii o dobrze zaznaczonych cechach wspólnych i szczególnych. To czyni je jednym z najciekawszych organizmów w domenie Bacteria..
Indeks artykułów
Klasyfikacja taksonomiczna rodzaju Mycobacterium jest następny:
Domena: Bakteria
Brzeg: Actinobacteria
Zamówienie: Actinomycetales
Podrząd: Corynebacterineae
Rodzina: Mycobacteriaceae
Płeć: Mycobacterium.
Bakterie należące do rodzaju Mycobacterium Mają kształt wydłużonego pręta. Jego wymiary to: 0,2 - 0,04 mikrona szerokości i 2 - 10 mikronów długości. Niektóre gatunki mają zaokrąglone krawędzie, a inne mają proste krawędzie.
Wszystkie mają dość złożoną ścianę komórkową. Ta złożoność odróżnia go od reszty organizmów prokariotycznych. Jedną z jego najwybitniejszych cech jest bogactwo lipidów zwanych kwasami mykolowymi.
Podobnie w ścianie komórkowej zawierają peptydoglikan zwany lipoarabinomannanem, który jest połączony wiązaniami typu fosfodiestrowego z polisacharydem zwanym arabinogalaktanem..
Złożoność ściany komórkowej bakterii należących do rodzaju Mycobacterium leży w wiązaniach, które powstają między cząsteczkami lipoarabinomannanu, arabinogalaktanem i kwasami mykolowymi.
Komórki bakteryjne tego rodzaju na ogół nie mają rzęsek ani wici.
Genom mykobakterii jest ograniczony do pojedynczego okrągłego chromosomu, który składa się z sekwencji nukleotydów, przy czym cytozyna i guanina stanowią 65% całości..
Liczba genów będzie zależeć od gatunku, o którym mówisz. Na przykład Prątek gruźlicy ma jeden z najdłuższych znanych dotychczas genomów.
Większość gatunków wchodzących w skład tego rodzaju rośnie wolno. Oznacza to, że wytworzenie widocznych kolonii w kulturach zajmuje im więcej niż 7 dni..
Jedynymi wyjątkami są Mycobacterium smeagmatis i Mycobacterium fortuitum, które wykazały wzór szybkiego wzrostu.
Bakterie wchodzące w skład tego rodzaju charakteryzują się aerobowością. Oznacza to, że koniecznie potrzebują środowiska z szeroką dostępnością tlenu, aby móc prawidłowo się rozwijać i przeprowadzać różne procesy metaboliczne..
Płeć Mycobacterium Ma swoją osobliwość, a mianowicie, że gatunki, które go tworzą, są odporne na odbarwienia przez kwasy czy alkohole.
W różnych procedurach barwienia jednym z podstawowych etapów jest wybielanie za pomocą kwaśnych substancji lub alkoholi. W przypadku prątków nie można ich odbarwić tą metodą. Wynika to głównie z obecności kwasów mykolowych w ścianie komórkowej, które zapewniają niskie wchłanianie..
Wszyscy członkowie rodzaju Mycobacterium syntetyzują enzym katalazę. Enzym ten działa na nadtlenek wodoru (H.dwaLUBdwa) i rozłóż go na tlen i wodę, co spowoduje uwolnienie bąbelków.
Ta właściwość jest bardzo ważna, ponieważ wraz z innymi testami umożliwia identyfikację bakterii na poziomie eksperymentalnym..
Jest kilka gatunków, na przykład Prątek gruźlicy które wytwarzają katalazę zwaną termostabilną, która nadal pełni swoją funkcję po przejściu przez 68 ° C przez około 20 minut.
Mykobakterie mają zdolność wytwarzania pigmentów w obecności lub przy braku światła.
Te, w których światło pobudza produkcję pigmentów, nazywane są fotochromami. Wyraźnymi przykładami tego typu bakterii są Mycobacterium kansasii, Mycobacterium simiae Y Mycobacterium marinum.
Wręcz przeciwnie, te, które wytwarzają pigmenty pod nieobecność światła, nazywane są szkotochromogenami. Wśród nich możemy wymienić: Mycobacterium scrofulaceum, Mycobacterium szulgai Y Mycobacterium flavescens.
Niektóre z bakterii z rodzaju Mycobacterium syntetyzować enzym znany jako nitratoreduktaza, który katalizuje reakcję chemiczną, w której azotany są redukowane do azotynów:
NIE3- + 2 ë - NIEdwa + H.dwaLUB
Mykobakterie, które syntetyzują ten enzym to Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium chelonae, m.in.
Ze względu na budowę ściany komórkowej prątki nie mogą być zabarwione metodą barwienia metodą Grama..
Można je jednak przetwarzać za pomocą innych procedur, takich jak procedura firmy Ziehl Neelsen. W tym przypadku zabarwienie jest poddawane wcześniejszemu ogrzewaniu, aby mogło przejść przez ścianę komórkową złożoną z kwasów mykolowych (kwasów tłuszczowych).
Później jest chłodzony wodą, powodując zestalenie kwasów tłuszczowych, zachowując barwnik. Na koniec dodaje się błękit metylenowy, aby stworzyć kontrast między kwasoodpornymi i nieodpornymi na kwasy komórkami bakteryjnymi..
Różne gatunki bakterii należących do rodzaju Mycobacterium syntetyzować enzym znany jako ureaza, który katalizuje reakcję, w której mocznik jest hydrolizowany z wytworzeniem amoniaku i dwutlenku węgla.
Wśród tych bakterii możemy wymienić Mycobacterium bovis, Mycobacterium africanum Y Mycobacterium malmoense.
W zależności od gatunku mykobakterii temperatura wzrostu jest różna. Można jednak stwierdzić, że większość z nich optymalnie rośnie w temperaturze 37 ° C.
Podobnie, są na przykład wyjątki, Mycobacterium marinum Y Mycobacterium haemophilum wymagają do rozwoju temperatury 30 ° C, podczas gdy Mycobacterium termorezystibile robi to w 52 ° C.
Nie wszystkie gatunki mykobakterii stanowią zagrożenie dla istot żywych, zwłaszcza człowieka.
Wśród prątków o charakterze ściśle patogennym można wymienić Prątek gruźlicy, Mycobacterium leprae, Mycobacterium bovis Y Mycobacterium africans.
Wręcz przeciwnie, są takie, które okazjonalnie są patogenami. Oznacza to, że aby wywołać patologię, wymagają pewnych warunków, takich jak immunosupresja gospodarza. Wśród nich możemy wymienić Mycobacterium xenopi, Mycobacterium abscessus Y Mycobacterium chelonae.
Ogólnie patogenny proces tych bakterii wygląda następująco: bakteria dostaje się do krwiobiegu i natychmiast aktywuje się mechanizmy obronne układu odpornościowego, w szczególności makrofagi. Są to komórki specjalizujące się w fagocytozie obcych czynników.
Po wejściu do makrofagów, poprzez różne biochemiczne strategie przetrwania, bakteria unika śmiertelnej aktywności lizosomów (rodzaj worków zawierających enzymy lityczne) i zaczyna się rozmnażać i rozprzestrzeniać, powodując uszkodzenia w różnych tkankach..
Czynniki zjadliwości to elementy, które należy wziąć pod uwagę w rozwoju infekcji bakteryjnej, ponieważ to one określają zdolność bakterii do wnikania do żywiciela i generowania patologii.
W przypadku prątków czynniki zjadliwości pełnią kilka funkcji:
Wśród najbardziej znanych i przebadanych czynników zjadliwości prątków można wymienić czynnik kordonowy, sulfatydy i mannan lipoarabski..
Jeszcze bez komentarzy