Plik Niedźwiedź grizzly (Ursus arctos horribilis) to północnoamerykański podgatunek niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos). Główną cechą, która go wyróżnia, jest garb, będący masą mięśniową znajdującą się na jego ramieniu, która służy do promowania ruchu przednich nóg, zwłaszcza podczas kopania..
W odniesieniu do rozmieszczenia geograficznego występuje od Alaski po Jukon i Terytoria Północno-Wschodnie, poprzez Albertę i Kolumbię Brytyjską. W Stanach Zjednoczonych istnieją odizolowane społeczności w Idaho, Wyoming, Waszyngtonie i Montanie.
Ulubionymi siedliskami niedźwiedzia grizzly są otwarte tereny, łąki i niskie regiony alpejskie. W stosunku do legowiska zimowego wykopują go w ziemi, zwykle na zboczach. Ze względu na duże rozmiary jest drugim co do wielkości niedźwiedziem w Ameryce Północnej, po niedźwiedzie polarnym.
Jeśli chodzi o pożywienie, jest to zwierzę wszystkożerne, którego dieta zależy od pory roku i regionu, w którym żyje. Więc Ursus arctos horribilis zjada owady, ryby, ptaki, niektóre małe ssaki, owoce, nasiona, jagody i grzyby. Jednak jego ulubionym jedzeniem jest łosoś.
Indeks artykułów
Jego ciało jest duże, mocne i muskularne. Ma specyficzny garb na ramieniu, który jest główną cechą tego podgatunku. Ta masa mięśniowa jest wykorzystywana podczas wykopywania, ponieważ napędza działanie przednich kończyn.
Pazury na przednich nogach mierzą od 5 do 10 centymetrów, więc podczas chodzenia zostawiają głęboki ślad na ziemi. Ten niedźwiedź używa przednich nóg i pazurów do kopania w ziemi, szukając korzeni roślin, cebul i niektórych świstaków znalezionych w jego norze..
Jeśli chodzi o głowę, jest duża, z wklęsłym profilem twarzy. Uszy są krótkie i zaokrąglone. Plik Ursus arctos horribilis ma bardzo mocne zęby, z dużymi siekaczami i wydatnymi kłami.
Jeśli chodzi o zęby trzonowe, pierwsze 3 znajdujące się w górnej szczęce mają koronowany korzeń i są słabo rozwinięte.
Szata może różnić się od blond, przechodząc przez różne odcienie brązu, do bardziej intensywnego brązu, prawie czarnego. Włosie ochronne jest szare lub srebrne, nadając zwierzęciu efekt siwienia. W stosunku do nóg są na ogół ciemniejsze niż reszta ciała.
Na różnicę w odcieniu włosów wpływa odżywianie, wypadanie i warunki pogodowe..
Plik Ursus arctos horribilis ma bardzo wyraźny dymorfizm płciowy, gdyż samiec może być prawie dwukrotnie cięższy od samicy. Tak więc samiec mierzy od 1,98 do 2,4 metra i może ważyć od 181 do 363 kilogramów, z wyjątkami, w których osiąga do 680 kilogramów..
Jeśli chodzi o samicę, jej ciało ma przybliżoną długość od 1,2 do 1,8 metra i waży od 131 do 200 kilogramów.
Niedźwiedź grizzly jest zwierzęciem pierwotnym, ponieważ chodząc, w pełni podtrzymuje podeszwy swoich łap. Kiedy zwierzę porusza się z małą lub umiarkowaną prędkością, robi to raczej chodzeniem niż kłusem. Korzystaj również z galopu i energicznego spaceru.
Przyczyną nieużywania kłusa mogą być pewne cechy morfologiczne lub energetyczne. W tym sensie wysokie średnie siły mogą wynikać z ruchu przedniej płaszczyzny łokcia i nadgarstka. Ponadto eksperci zwracają uwagę, że siła reakcji jest większa w kończynach tylnych niż w przednich..
Zimą temperatura otoczenia spada, terytoria są pokryte śniegiem, a pożywienia zaczyna brakować. W zimnych porach roku niedźwiedzie grizzly chronią się w swoich norach, gdzie wchodzą w okres uśpienia.
Na tym etapie, który może trwać od trzech do sześciu miesięcy, u niedźwiedzia występują organiczne odmiany. Obejmują one spowolnienie oddechu i tętna oraz niewielki spadek temperatury ciała..
Ponadto, gdy przebywają w zimowym legowisku, zwierzę nie je ani nie pije wody. Nie oddają też kału ani moczu. Ponieważ temperatura nie ulega znacznemu obniżeniu, temperatura Ursus arctos horribilis może łatwo obudzić się i wydostać z jaskini.
Niedawno grupa naukowców przeprowadziła badanie dotyczące fizjologii układu sercowo-naczyniowego serca Ursus arctos horribilis, w stanie bezczynności.
W wyniku tych prac eksperci zwracają uwagę na niezwykłą zmianę w działaniu komory przedsionkowej. Frakcja opróżniania lewego przedsionka uległa znacznemu zmniejszeniu w porównaniu z parametrami odpowiadającymi stanowi aktywnemu zwierzęcia.
Zatem zmiany w rozkurczowym cyklu napełniania serca mogą być najbardziej istotną makroskopową zmianą czynnościową w okresie zimowej bezczynności..
W ten sposób specjaliści dochodzą do wniosku, że zmiany w pracy komory przedsionkowej są ważną adaptacją, ponieważ przynoszą organizmowi liczne korzyści. Jednym z nich jest fakt, że zapobiega rozszerzaniu się wspomnianej komory, pozwalając mięśniu sercowemu na oszczędzanie energii.
W ten sposób serce pozostaje zdrowe w okresie, gdy tętno jest bardzo niskie..
Populacja Ursus arctos horribilis zmniejszyła się na niektórych obszarach, na których występuje, chociaż na innych jest stabilna. Jednak ten podgatunek jest uważany za zagrożony wyginięciem w większości Stanów Zjednoczonych i Kanady..
US Fish and Wildlife Service umieściło niedźwiedzia grizzly na liście zagrożonych i zagrożonych dzikich zwierząt w ekosystemie Greater Yellowstone. Dlatego też ranienie, nękanie lub zabijanie tego ssaka jest niezgodne z prawem, z wyjątkiem samoobrony lub innych osób..
Sytuacja w Waszyngtonie jest tragiczna. Ten podgatunek wymarł w większości tego stanu, z wyjątkiem kilku populacji, które występują w północnych kaskadach iw górach Selkirk..
To spowodowało, że w 1975 r. Został zaliczony do grona zwierząt zagrożonych wyginięciem na mocy federalnej ustawy o gatunkach zagrożonych wyginięciem..
W Kanadzie National Committee on the Status of Canada's Endangered Wildlife (COSEWIC) ogłosił, że Ursus arctos horribilis ze szczególnym uwzględnieniem terytoriów i prowincji Jukon, Nunavut, Kolumbia Brytyjska i Alberta.
Ta kategoryzacja opiera się na fakcie, że naturalny rozwój niedźwiedzia jest wrażliwy na zdarzenia naturalne i różne działania człowieka na obszarach, na których żyje..
Według organizacji protekcjonistycznych niedźwiedź grizzly nie jest obecnie zagrożony wyginięciem. Jednak organizmy te uważają za konieczne zwalczanie zagrożeń, które dotykają podgatunek, aby zapobiec pogorszeniu się sytuacji..
Głównym problemem, który wpływa na spadek liczebności populacji niedźwiedzia grizzly, jest degradacja jej naturalnego środowiska. Człowiek wycinał i wylesiał lasy, aby wykorzystać gleby do celów rolniczych i miejskich.
Budowa dróg nie tylko zmienia ekosystem, ale może spowodować przypadkową śmierć zwierzęcia, gdy próbuje przejść przez ulicę, aby przedostać się na drugą stronę lasu.
Ponadto w niektórych regionach rozwinął się przemysł naftowy, gazowy i wydobywczy. To zanieczyszcza środowisko i fragmentuje biomy, zaburzając je..
Jedną z konsekwencji utraty siedlisk jest ewentualna izolacja populacji, która utrudnia jej rozmnażanie, a tym samym naturalną odbudowę zbiorowiska..
Sytuację tę pogarsza niski współczynnik reprodukcji niedźwiedzia grizzly i późny wiek, w którym osiąga dojrzałość płciową. Podobnie w takich okolicznościach ssak ten mógłby cierpieć z powodu izolacji genetycznej.
Kolejny czynnik, który wpływa na Ursus arctos horribilis to ich nielegalne polowanie, komercjalizacja ich skóry, łap i pazurów. Może również zostać zabity podczas próby przedostania się na obszary miejskie w poszukiwaniu pożywienia..
Organizacje krajowe i międzynarodowe, a także rządy różnych regionów ciężko pracują nad odbudową populacji niedźwiedzi grizzly. Dzięki tym działaniom w Wyoming i Montanie społeczności tego podgatunku podwoiły się.
Agencje ochrony przyrody w Waszyngtonie, Idaho i Kolumbii Brytyjskiej ustanowiły różne obszary regeneracji, w których ten ssak ma większe możliwości rozwoju.
Inne działania mające na celu ochronę tego podgatunku to projekty edukacyjne. Mają one na celu edukację turystów i odwiedzających parki narodowe oraz mieszkańców terenów otaczających ich siedliska przyrodnicze..
Jednym z takich planów jest Grizzly Bear Outreach Project, obecnie znany jako Western Wildlife Outreach. Współpracują szczególnie ze społecznościami ludzi mieszkających w górach Selkirk w Kanadzie i North Cascades w Stanach Zjednoczonych..
Historycznie rzecz biorąc, Ursus arctos horribilis był rozprowadzany od Alaski do Meksyku i od rzeki Mississippi do Oceanu Spokojnego. Jednak jego populacja została znacznie zmniejszona.
Tak więc obecnie rozciąga się od Alaski po Terytoria Północno-Zachodnie i Jukon, na południe przez Kolumbię Brytyjską i do zachodniego regionu Alberty. Istnieją odizolowane populacje na północny zachód od Waszyngtonu, na zachód od Montany, na północ od Idaho, na północny zachód od Wyoming i prawdopodobnie na południe od Kolorado.
Niedźwiedź grizzly preferuje otwarte, zakrzaczone siedliska, łąki i obszary alpejskie na niskich wysokościach. Wiosną zamieszkuje tereny łęgowe, rozlewiska i podmokłe łąki. Latem występuje na wysokogórskich łąkach oraz na otwartych, trawiastych terenach.
Chociaż drewno jest bardzo ważnym elementem siedliska, podgatunek ten występuje zwykle w bardziej otwartych regionach lub na terenach zalesionych, na których występują trawy i krzewy..
Jednak jest również obserwowany w zaroślach, z niskimi krzewami i w zbiorowiskach nadrzecznych na dużych wysokościach..
Wśród roślin drzewiastych występujących na terenach, na których żyje, są: jodła subalpejska (Abies lasiocarpa), sosna biała kora (Pinus albicaulis), jodła (Spruce spp.) i zachodniego cedru czerwonego (Thuja plicata).
Jeśli chodzi o miejsca odpoczynku, w ciągu dnia niedźwiedź grizzly znajduje się na terenach położonych blisko miejsc żerowania. Zimowe legowiska są kopane przez zwierzę, zwykle na zboczach. Można je również założyć na zwalonych drzewach iw jaskiniach.
-Królestwo zwierząt.
-Podrzędność: Bilateria.
-Gromada: Chordat.
-Subfilum: kręgowiec.
-Nadklasa: Tetrapoda.
-Klasa: Ssak.
-Podklasa: Theria.
-Infraclass: Eutheria.
-Zamówienie: Carnivora.
-Podrząd: Caniformia.
-Rodzina: Ursidae.
-Rodzaj: Ursus.
-Gatunki: Ursus arctos.
-Podgatunki: Ursus arctos horribilis.
Samica niedźwiedzia grizzly osiąga dojrzałość płciową między 5 a 8 rokiem życia. Członkowie tego podgatunku mają jeden z najwolniejszych wskaźników reprodukcji ssaków lądowych.
Wynika to z niewielkich rozmiarów miotu, późnego wieku, w którym zaczynają się rozmnażać oraz długiego odstępu czasu między urodzeniami..
System kojarzenia jest poligyniczny, w którym samica może kopulować z kilkoma samcami w tym samym okresie rozrodczym. W ten sposób szczenięta z miotu mogą mieć różnych rodziców.
Jeśli chodzi o krycie, zwykle występuje od maja do lipca, a szczyt aktywności przypada na czerwiec. Kiedy plemnik zapładnia komórkę jajową, implantacja zarodka jest opóźniona, aż do momentu, gdy samica ma kryjówkę, w której może schronić się na zimę.
Według badań, jeśli kobieta w ciąży nie przybiera dostatecznie na wadze w okresie letnim, w dużym procencie może dojść do poronienia.
W nory zimowej zapłodnione jajo jest uwalniane i przylega do ścianek macicy, aby kontynuować swój rozwój. Faza ciąży trwa od 6 do 7 miesięcy. Pod koniec tego okresu rodzi się od jednego do czterech młodych, ale średnio na miot przypada dwa młode.
Młode rodzą się w jaskini pod koniec stycznia lub w pierwszych dniach lutego. Pozostają z matką przez dwa lub trzy lata. Samica w tym czasie zaciekle ich broni, ale pod koniec tego etapu opieki odpycha je od swojego boku..
Dopóki matka i jej młode są razem, samica nie łączy się w pary. Jest to jeden z powodów, dla których niedźwiedź grizzly charakteryzuje się powolnym tempem reprodukcji..
Plik Ursus arctos horribilis jest oportunistycznym wszystkożercą, którego dieta jest bardzo zmienna, ponieważ zależy od regionów, w których żyje i pór roku.
Jego dieta jest bardzo szeroka i może obejmować małe ssaki, owady i ich larwy, takie jak biedronka, ryby, niektóre gatunki ptaków i padlinę..
Na obszarach, na których nie ma wielu zwierząt, można jeść jagody, nasiona, cebulki, korzenie, trawę, owoce, grzyby, bulwy i orzechy. Niektóre z najczęstszych gatunków roślin to głóg (Crataegus spp.), Kanadyjskie bizony (Shepherdia canadensis) i wiciokrzew (Lonicera spp.).
Spożywa także czerwcową truskawkę (Amelanchier alnifolia), sosna (Pinaceae), wierzba (Salix spp.), Borówka amerykańska (Vaccinium spp.), mniszek lekarski (Taraxacum spp.), mięta pieprzowa (Heracleum spp.), skrzyp polny (Equisetum spp.) i truskawka (Fragaria spp.).
W przypadku wyczerpania się naturalnych źródeł pożywienia niedźwiedź grizzly zapuszcza się do sadów i farm w poszukiwaniu uli, warzyw, owoców, warzyw i zwierząt gospodarskich. Powoduje to poważne konflikty z ludźmi, którzy polują na nich, aby bronić swojego życia, swoich upraw i zwierząt..
Członkowie tego podgatunku często przechowują pożywienie, zwłaszcza padlinę, w płytkich dołach, które pokrywają różnymi trawami i mchami. Te gatunki roślin działają jako konserwanty.
Jeśli ofiara żyje w podziemnej norze, jest ukryta pod ziemią lub w korzeniach drzew, niedźwiedź używa swoich potężnych przednich nóg i mocnych pazurów, aby ją zakopać i złapać, tak jak robi to w przypadku gryzoni..
W Idaho i Waszyngtonie dieta niedźwiedzia grizzly obejmuje co najmniej 10% ryb lub mięsa, zwłaszcza padliny łosi i jeleni. Dla mieszkańców Alaski i Kanady jednym z najważniejszych źródeł pożywienia jest łosoś.
Innym zwierzęciem, które dostarcza ci dużej ilości składników odżywczych jest ćma armyworm (Spodoptera exigua). Latem w Yellowstone ten ssak łożyskowy może spożywać do 20 000 tych ćm dziennie..
Wiosną niedźwiedź grizzly odwiedza mokradła w poszukiwaniu lekkostrawnych i bogatych w składniki odżywcze sukulentów. Latem ich dieta obejmuje osty, grzyby, korzenie, ryby, owady i dzikie jagody..
Karmienie Ursus arctos horribilis jesienią zobaczyć m.in. mrówki i jagody. W ostatnich tygodniach lata i jesieni gromadzi duże ilości tłuszczu, który zostanie wykorzystany w stanie uśpienia, czyli zimą..
Niedźwiedź grizzly jest uważany za samotne zwierzę, z wyjątkiem sytuacji, gdy matka wychowuje młode i mogą przebywać razem do trzech lat. Jednak czasami może tworzyć grupy żywności.
W miejscach na Alasce, gdzie latem rozmnażają się łososie, dziesiątki tych niedźwiedzi mogą gromadzić się, aby złapać i zjeść swoje ulubione jedzenie..
Ten ssak z Ameryki Północnej jest ciekawym zwierzęciem i ma zdolność zapamiętywania lokalizacji źródeł pożywienia. Jego zmysł wzroku jest doskonały, podobnie jak zmysł słuchu i węchu..
Ogólnie terytorialne zasięgi osób dorosłych mogą się pokrywać, jednak nie są one uważane za terytorialne. Okres największej aktywności występuje w godzinach dziennych i nocnych. Jednak na terenach zurbanizowanych nawyki te ulegają zmianie, aby uniknąć kontaktu z człowiekiem..
W porze dnia, kiedy jest bardzo gorąco, jak to często bywa w południe, niedźwiedź udaje się na obszary o gęstej roślinności, w tym olchy, wysokie trawy i wierzby. Tam spoczywa na nagromadzonych liściach, tworząc rodzaj łóżka.
Mowa ciała niedźwiedzia może dawać sygnały odzwierciedlające jego nastrój. Te duże ssaki mogą stanąć na dwóch tylnych łapach z zamiarem lepszego oglądania okolicy, chociaż można to zinterpretować jako oznakę agresji..
Jednak podekscytowany kręci głową, prycha i zgrzyta zębami.
Jeszcze bez komentarzy