Plik zobowiązania krótkoterminowe, krótkoterminowe lub bieżące Jest to zbiór zobowiązań lub długów przedsiębiorstwa, które zapadają w ciągu roku lub normalnego cyklu operacyjnego. Ponadto zobowiązania krótkoterminowe zostaną rozliczone poprzez wykorzystanie środka obrotowego, takiego jak środki pieniężne, lub poprzez utworzenie nowego zobowiązania krótkoterminowego..
Dlatego w rachunkowości przez zobowiązania bieżące często rozumie się wszystkie zobowiązania spółki, które zostaną uregulowane gotówkowo w danym roku obrotowym lub cyklu operacyjnym firmy, w zależności od dłuższego okresu..
Zobowiązania krótkoterminowe pojawiają się w bilansie spółki i obejmują krótkoterminowe długi, zobowiązania, rozliczenia międzyokresowe bierne i inne podobne długi..
Grupa zobowiązań, na którą składają się zobowiązania bieżące, musi być uważnie obserwowana, ponieważ firma musi mieć wystarczającą płynność, aby zapewnić jej spłatę w razie potrzeby..
Wszystkie pozostałe zobowiązania są wykazywane jako zobowiązania długoterminowe, które w bilansie prezentowane są niżej w grupie, poniżej zobowiązań krótkoterminowych..
Indeks artykułów
Cykl operacyjny to okres czasu potrzebny firmie na nabycie zapasów, ich sprzedaż i zamianę sprzedaży na gotówkę. W większości przypadków będzie obowiązywała reguła jednego roku.
W wyjątkowych przypadkach, gdy cykl operacyjny przedsiębiorstwa trwa dłużej niż rok, bieżące zobowiązanie definiuje się jako płatne na koniec cyklu operacyjnego..
Ponieważ zobowiązania krótkoterminowe są zwykle spłacane poprzez likwidację aktywów obrotowych, obecność dużej kwoty w zobowiązaniach krótkoterminowych powinna zwracać uwagę na możliwą płynność, aby móc je skompensować z aktywami obrotowymi w bilansie..
Zobowiązania krótkoterminowe można również regulować zastępując je innymi zobowiązaniami, np. Zadłużeniem krótkoterminowym..
Właściwa klasyfikacja zobowiązań dostarcza przydatnych informacji dla inwestorów i innych użytkowników sprawozdań finansowych. Uważa się, że niezbędne jest umożliwienie osobom postronnym uzyskania prawdziwego obrazu kondycji fiskalnej organizacji.
Zobowiązania krótkoterminowe są wykazywane w bilansie według kolejności ich rozliczenia, oddzielnie przed zadłużeniem długoterminowym..
Zobowiązania są wymienione jako pierwsze, podobnie jak obligacje, z datami rozliczenia najbliższymi dacie bieżącej, a następnie pożyczki do spłaty w dalszej części roku.
Na ogół stanowią główny składnik bieżących zobowiązań, stanowiąc płatność dostawcom w ciągu roku za zakupione surowce, o czym świadczą faktury za dostawy.
Są to krótkoterminowe zobowiązania finansowe, weryfikowane instrumentami zbywalnymi, takimi jak kredyty bankowe czy zobowiązania na zakup sprzętu. Mogą być z zainteresowaniem lub bez.
Są to krótkoterminowe pożyczki udzielane przez banki w celu zrekompensowania zadłużenia w rachunku z tytułu przekroczenia środków powyżej dostępnego limitu..
Bieżąca część zadłużenia długoterminowego to część zadłużenia długoterminowego, która musi zostać spłacona w ciągu roku.
Są to zobowiązania z tytułu najmu lub dzierżawy należne leasingodawcy w krótkim okresie.
Podatek dochodowy należny rządowi, ale jeszcze nie zapłacony.
Wydatki, które nie zostały jeszcze zapłacone stronie trzeciej, ale zostały już poniesione, takie jak odsetki i należne wynagrodzenie. Kumulują się one w czasie, ale mimo to zostaną wypłacone w terminie zapadalności.
Na przykład wynagrodzenia, które pracownicy zarobili, ale nie zapłacili, są wykazywane jako naliczone wynagrodzenia..
Są to zadeklarowane dywidendy, które nie zostały jeszcze wypłacone akcjonariuszom. W związku z tym są one ujęte w bilansie jako zobowiązania krótkoterminowe..
Są to zaliczki płacone przez klientów na przyszłe prace, które mają być ukończone w krótkim okresie, takie jak przedpłata na czasopisma.
Powód ten stanowi gwarancję lub ochronę, jaką właściciele spółki udzielają wierzycielom krótkoterminowych długów..
Współczynnik ochrony bieżących zobowiązań określa wzór: kapitał rzeczowy akcjonariuszy / zobowiązania krótkoterminowe.
Powód ten jest zwykle używany do ustalenia ochrony lub gwarancji, jaką posiada kredyt udzielony przez krótkoterminowych wierzycieli. Standardowe praktyczne powody ustalone dla różnych typów przedsiębiorstw to:
- Firmy zajmujące się handlem detalicznym: 1.25.
- Banki lub firmy finansowe: -2.
- Firmy przemysłowe: 1.5.
Porównując standardowe powody praktyczne z rzeczywistymi, jeśli te pierwsze są niższe, można pomyśleć, że firma ma podobno dobrą sytuację finansową..
Z drugiej strony, jeśli standardowe powody praktyczne są wyższe niż rzeczywiste, można pomyśleć, że kapitał ma słabą solidność. W rzeczywistości, gdy rzeczywisty stosunek jest mniejszy niż jedność, można powiedzieć, że firma jest w rękach wierzycieli.
Wierzyciele i analitycy często używają wskaźnika płynności (aktywa obrotowe podzielone przez zobowiązania krótkoterminowe) lub wskaźnika szybkiego (aktywa obrotowe minus zapasy, podzielone przez zobowiązania krótkoterminowe), aby określić, czy firma jest w stanie spłacić swoje krótkoterminowe zobowiązania..
Zastosowanie tego znajduje się w aktualnym stosunku. Wskaźnik większy niż 1 oznacza, że aktywa obrotowe, jeśli wszystkie można zamienić na gotówkę, są więcej niż wystarczające do spłaty bieżących zobowiązań..
Wyższe wartości tego wskaźnika oznaczają, że firmie będzie łatwiej wywiązywać się ze swoich zobowiązań w ciągu roku..
Gdy firma ustali, że otrzymała dobro ekonomiczne, za które musi zapłacić w ciągu roku, musi odnotować zapis kredytowy w bieżących zobowiązaniach.
W zależności od charakteru otrzymanego dobra będzie ono klasyfikowane jako składnik aktywów lub jako koszt..
Na przykład duży producent samochodów otrzymuje przesyłkę układów wydechowych od swojego dostawcy, któremu musi zapłacić 10 milionów dolarów w ciągu następnych 90 dni..
Ponieważ materiały te nie są natychmiast wprowadzane do produkcji, istnieje zapis kredytowy do rozrachunków z dostawcami i zapis debetowy do zapasów na kwotę 10 milionów dolarów..
Kiedy firma płaci saldo należne dostawcy, obciąża zobowiązania i uznaje konto gotówkowe w wysokości 10 milionów USD.
Załóżmy, że firma otrzymuje usługę przygotowania podatku od zewnętrznego audytora i musi zapłacić za nią 1 milion dolarów w ciągu następnych 60 dni.
Księgowy firmy odnotowuje wpis debetowy w wysokości 1 miliona USD na rachunku wydatków na usługi audytorskie oraz wpis kredytowy w wysokości 1 miliona USD na innym rachunku bieżących zobowiązań..
Po dokonaniu płatności w wysokości 1 miliona USD na drugi rachunek bieżących zobowiązań dokonywany jest zapis debetowy w wysokości 1 miliona USD oraz kredyt w wysokości 1 miliona USD na rachunku gotówkowym.
Wzór na obliczanie bieżących zobowiązań jest dość prosty. To po prostu suma wszystkich bieżących zobowiązań firmy.
Niektóre zobowiązania krótkoterminowe to: zobowiązania wekslowe, zobowiązania, rozliczenia międzyokresowe bierne, niezrealizowane przychody, bieżąca część zadłużenia długoterminowego i inne zadłużenie krótkoterminowe. Matematycznie wzór na zobowiązania bieżące przedstawia się następująco:
Zobowiązania krótkoterminowe = obligacje + zobowiązania + rozliczenia międzyokresowe kosztów + niezrealizowane dochody + bieżąca część zadłużenia długoterminowego + inne zadłużenie krótkoterminowe.
Przeciętne zobowiązania krótkoterminowe spółki to średnia wartość zobowiązań krótkoterminowych od początkowego okresu bilansowego do jego końcowego okresu.
Aby obliczyć średnie bieżące zobowiązania za dany okres, sumę bieżących zobowiązań w bilansie na początek okresu dodaje się do ich całkowitej wartości na koniec okresu, a następnie dzieli przez dwa. Wzór na średnie bieżące zobowiązania wygląda następująco:
(Zobowiązania krótkoterminowe razem na początek okresu + zobowiązania krótkoterminowe razem na koniec okresu) / 2
Analizując bilans przedsiębiorstwa, ważne jest, aby znać różnicę między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami bieżącymi.
Aktywa obrotowe to krótkoterminowe zasoby przedsiębiorstwa, w postaci gotówki lub ich ekwiwalentów, które można rozliczyć w ciągu dwunastu miesięcy lub w okresie rozliczeniowym..
Zobowiązania krótkoterminowe to krótkoterminowe zobowiązania spółki, których uregulowania oczekuje się w ciągu dwunastu miesięcy lub w okresie rozliczeniowym.
Aktywa obrotowe zostaną zamienione na gotówkę lub zużyte w okresie rozliczeniowym.
Bieżące zobowiązania zostaną umorzone za pomocą bieżących środków pieniężnych lub aktywów banku. Oznacza to, że są one rozliczane poprzez aktywa obrotowe lub poprzez wprowadzenie nowych zobowiązań bieżących.
Istotną różnicą między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami bieżącymi związanymi z płynnością biznesową jest to, że przy większej wartości aktywów obrotowych będzie to oznaczało wysoki kapitał obrotowy, co z kolei przekłada się na wysoką płynność biznesową.
Z drugiej strony, gdy stan zobowiązań krótkoterminowych będzie wyższy, będzie to oznaczać niski kapitał obrotowy, co przekłada się na niską płynność biznesu..
Aktywa obrotowe są umieszczane po stronie aktywów bilansu w kolejności ich płynności..
Zobowiązania krótkoterminowe są umieszczane w bilansie po stronie zobowiązań. Zazwyczaj główna część dokumentów do zapłaty jest wyświetlana jako pierwsza, następnie rozrachunki z zobowiązaniami, a pozostałe zobowiązania bieżące jako ostatnie.
Różnica między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami bieżącymi nazywana jest kapitałem obrotowym, który reprezentuje płynność operacyjną dostępną dla przedsiębiorstw..
Aby firma mogła prowadzić swoją działalność, potrzebny jest dodatni kapitał obrotowy oraz posiadanie odpowiednich środków finansowych, aby móc spłacać krótkoterminowe zadłużenie, a także przyszłe wydatki operacyjne..
Kapitał obrotowy jest miarą krótkoterminowej płynności przedsiębiorstwa, wydajności operacyjnej i kondycji finansowej. Jeśli firma ma znaczny kapitał obrotowy, powinna mieć potencjał do inwestowania i rozwoju.
Jeśli aktywa obrotowe firmy nie przekroczą jej bieżących zobowiązań, może ona mieć problemy z powiększaniem lub spłatą wierzycieli, a nawet zbankrutowaniem..
Przykłady bieżących zobowiązań różnią się w zależności od branży lub różnych przepisów rządowych.
- Zobowiązania: to pieniądze należne dostawcom. Reprezentuj niezapłacone faktury od dostawców.
- Rozliczenia międzyokresowe bierne: są to pieniądze, które są należne stronie trzeciej, ale nie są jeszcze płatne. Na przykład wynagrodzenia do wypłaty.
- Kredyty w rachunku bieżącym: są to krótkoterminowe zaliczki udzielane przez bank na poczet kredytów w rachunku bieżącym.
- Pożyczki bankowe lub weksle własne: są główną obrotową częścią weksla długoterminowego.
- Obligacje płatne (inne niż banknoty): stanowią główną bieżącą część banknotów długoterminowych.
- Krótkoterminowe obligacje płatne - pożyczki te są wymagalne w ciągu następnego roku.
- Depozyty klientów lub niezarobione dochody: są to płatności dokonywane przez klientów jako zaliczka na przyszłą pracę, która ma zostać zakończona w ciągu najbliższych 12 miesięcy.
- Odsetki do zapłacenia: to odsetki należne pożyczkodawcom, które nie zostały zapłacone.
- Płatności czynszowe: są to płatności należne z tytułu najmu budynków, gruntów lub innych nieruchomości lub konstrukcji.
- Należne podatki dochodowe: to podatki należne rządowi, które nie zostały jeszcze zapłacone.
- Dywidendy do wypłaty: są to dywidendy zadeklarowane przez zarząd spółki, które nie zostały jeszcze wypłacone akcjonariuszom.
- Należne podatki od sprzedaży: są to podatki pobierane od klientów, które muszą zostać zapłacone rządowi.
- Należne podatki od wynagrodzeń - to podatki potrącane od pracowników lub podatki związane z odszkodowaniami pracowniczymi.
Rachunek zwany „innymi zobowiązaniami bieżącymi” jest często używany jako pozycja globalna w bilansie, obejmująca wszystkie inne zobowiązania, których termin spłaty przypada w okresie krótszym niż jeden rok i które nie są klasyfikowane gdzie indziej..
Jeszcze bez komentarzy