Plik pierwotny podział jest alokacją proporcji składników kosztów do centrów kosztów lub jednostek, na podstawie szacunkowej, sprawiedliwej podstawy otrzymanej korzyści. Termin odnosi się do alokacji wydatków, których nie można w pełni zidentyfikować z konkretnym działem.
Ten proces dystrybucji jest również nazywany wydziałami kosztów pośrednich. Należy uważnie zauważyć, że przy dokonywaniu pierwotnego podziału pomija się rozróżnienie między działami produkcji i usług..
Firma jest administracyjnie podzielona na działy, aby działać sprawnie i wydajnie. Podział ten jest wykonany w taki sposób, aby każdy dział reprezentował dział działalności firmy, taki jak dział utrzymania ruchu, dział magazynowy, dział kosztów itp..
Podstawowy podział kosztów pośrednich na poszczególne działy ułatwia kontrolę kosztów ogólnych za pośrednictwem budżetów. Ułatwia również kontrolę wykorzystania usług świadczonych na rzecz odpowiednich działów..
Indeks artykułów
Najważniejsze jest ustalenie odpowiedniej bazy. Dlatego poniższe zasady są przydatnymi wskazówkami dla księgowego kosztów..
Jeśli można zmierzyć usługę świadczoną w ramach określonej pozycji wydatków na rzecz różnych działów, koszty ogólne można wygodnie rozliczyć proporcjonalnie na tej podstawie..
W związku z tym koszt utrzymania może być proporcjonalny do różnych działów na podstawie godzin pracy maszyn lub wartości maszyn, opłaty za wynajem zostaną rozłożone zgodnie z przestrzenią zajmowaną przez każdy dział itp..
Zgodnie z tą metodą wydatki pośrednie są rozkładane proporcjonalnie do możliwości sprzedaży, przychodów lub rentowności działów, terytoriów, bazy produktowej itp..
Dlatego też bardziej dochodowe prace lub produkty będą miały większy udział w kosztach ogólnych..
Ta metoda nie jest sprawiedliwa, ponieważ generalnie nie zaleca się subsydiowania nieefektywnych jednostek kosztem wydajnych jednostek..
Zgodnie z tą metodą podział wydatków dokonywany jest na podstawie celów produkcyjnych. Jeśli cel zostanie przekroczony, koszt jednostkowy ulega zmniejszeniu, co wskazuje na ponadprzeciętną wydajność.
Jeśli cel nie zostanie osiągnięty, koszt jednostkowy wzrasta, ujawniając w ten sposób nieefektywność działu.
W niektórych przypadkach dokładne zmierzenie zakresu świadczeń, które otrzymują różne wydziały, może nie być możliwe, ponieważ może się to różnić w zależności od okresu. Aby rozwiązać ten problem, przeprowadza się badanie różnych czynników i określa część kosztów pośrednich do pokrycia przez każde miejsce powstawania kosztów..
W związku z tym pensja przełożonego obsługującego dwa wydziały może być przypisana po przeprowadzeniu odpowiedniej ankiety, która może wykazać, że 30% tego wynagrodzenia powinno być przeznaczone na jeden dział, a 70% na drugi..
Podstawowy proces alokacji ma miejsce, gdy wydatki pośrednie są rozdzielane na wszystkie działy organizacji, zarówno produkcyjne, jak i serwisowe, bez uwzględnienia wzajemnego transferu korzyści..
Celem na tym etapie jest przypisanie wspólnych kosztów ogólnych do wszystkich centrów kosztów, które skorzystały z tego wydatku, przy zastosowaniu uczciwych lub sprawiedliwych podstaw..
Następnym krokiem jest przeniesienie kosztów ogólnych z działów nieprodukcyjnych do działów produkcyjnych, ponieważ różne centra kosztów przechodzą wyłącznie przez działy produkcyjne..
Drugi etap alokacji powoduje redystrybucję kosztów pośrednich z działu usług do działów produkcyjnych.
Celem tego etapu jest zapewnienie, że tylko wydziały produkcyjne będą ponosić wszystkie koszty pośrednie, które ostatecznie obciążą produkty.
Dzieje się tak, ponieważ chociaż istnieje bezpośrednie powiązanie między wytwarzanym produktem a działami produkcyjnymi, nie ma takiego powiązania między produktami a działami usług..
Brak bezpośredniego powiązania między centrami kosztów usług a produktami utrudni naliczanie kosztów pośrednich z centrów kosztów usług do produktów. Ten etap jest również nazywany redystrybucją kosztów pośrednich..
Działy serwisowe to takie działy, jak administracja, sklepy, jadalnia, konserwacja itp. które nie są bezpośrednio zaangażowane w proces produkcji. Stanowią wsparcie dla działów produkcyjnych.
W celu dokonania przydziału podstawowego należy przygotować podsumowanie podziału wydziałowego w następujący sposób:
- Czynsz, opłaty i podatki, amortyzacja budynku, ogrzewanie, koszt naprawy budynku, sprzątanie itp. Podstawa podziału: Powierzchnia gruntu zajmowana przez każdy departament.
- Oświetlenie. Podstawa podziału: Liczba punktów świetlnych, oświetlony obszar.
- Wydłużona energia elektryczna. Podstawa podziału: kilowatogodziny.
- Ubezpieczenie maszyn i urządzeń, amortyzacja maszyn i urządzeń, konserwacja maszyn i urządzeń. Podstawa podziału: wartość księgowa środka trwałego lub cena nabycia.
- Ubezpieczenie narzędzi i akcesoriów, kosztów energii, napraw i konserwacji itp. Podstawa podziału: Bezpośrednie godziny pracy lub godziny pracy maszyn.
- Dodatki lub wydatki na posiłki, emerytury, koszty leczenia, wydatki na dział personelu, koszty obiektów rekreacyjnych, wydatki działu wynagrodzeń, koszty nadzoru. Podstawa podziału: liczba zatrudnionych lub wypłaconych wynagrodzeń.
Załóżmy, że firma ABC musi zapłacić czynsz za swoje obiekty w łącznej wysokości 5000 USD. Powierzchnia gruntu zajmowana przez każdy departament jest wybierana jako podstawa pierwotnego podziału tego kosztu pośredniego:
- Powierzchnia działu A wynosi 100 metrów kwadratowych.
- Powierzchnia działu B to 200 metrów kwadratowych.
- Powierzchnia działu C wynosi 700 metrów kwadratowych.
Na podstawie zajętych powierzchni można stwierdzić, że łączny udział działów A, B i C wynosi wówczas odpowiednio 10%, 20% i 70%. W związku z tym:
- Całkowity koszt wynajmu apartamentu A = (5000) x 10% = 500 USD.
- Całkowity koszt wynajmu apartamentu B = (5000) x 20% = 1000 USD.
- Całkowity koszt wynajmu dla działu C = (5000) x 70% = 3500 USD.
Z powyższego przykładu jasno wynika, że całkowite koszty ogólne zostaną rozłożone na różne działy na różne sposoby. Podstawą podziału czynszu najmu jest powierzchnia mieszkania.
Jeszcze bez komentarzy