Plik przekształcenie sprawozdań finansowych Jest to specjalna technika używana do uwzględnienia wpływu wzrostu lub spadku kosztów produktu na dane podawane w niektórych regionach świata przez firmy międzynarodowe..
Sprawozdania finansowe są korygowane zgodnie ze wskaźnikami cen, a nie wyłącznie na podstawie rachunku kosztów, w celu przedstawienia jaśniejszego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w warunkach inflacji..
MSR 29 Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) to przewodnik dla jednostek, których walutą funkcjonalną jest waluta gospodarki hiperinflacyjnej. Jest to model przekształcenia sprawozdania finansowego wymagany przez Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej, wdrożone w 174 krajach.
Spółki wprowadzające sprawozdania inflacyjne mogą być zobowiązane do okresowej aktualizacji sprawozdań, aby odpowiadały bieżącym warunkom ekonomiczno-finansowym, uzupełniając sprawozdania finansowe oparte na kosztach historycznych o przekształcone sprawozdania finansowe..
Indeks artykułów
Przekształcenie sprawozdań finansowych niesie ze sobą wiele korzyści. Głównym z nich jest to, że dopasowanie bieżącego dochodu do bieżących kosztów zapewnia znacznie bardziej realistyczny podział rentowności niż inne alternatywy.
Z drugiej strony proces dostosowywania kont do zmian cen może spowodować, że sprawozdania finansowe będą na bieżąco aktualizowane i modyfikowane..
Księgowi w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych omawiali wpływ inflacji na sprawozdania finansowe od początku XX wieku, zaczynając od teorii liczby indeksów i siły nabywczej..
Książka Irvinga Fishera „Siła nabywcza pieniądza” z 1911 r. Została wykorzystana jako źródło przez Henry'ego W. Sweeneya w jego książce „Stabilized Accounting” z 1936 r., Która dotyczyła stałego rozliczania siły nabywczej..
Ten model Sweeneya został użyty przez American Institute of Certified Public Accountants w badaniu z 1963 r., W którym opisano finansowe skutki zmian poziomu cen..
Został on później użyty przez Radę ds. Zasad Rachunkowości Stanów Zjednoczonych, Radę Standardów Finansowych Stanów Zjednoczonych oraz Komitet Sterujący ds. Standardów Rachunkowości Zjednoczonego Królestwa..
Sweeney opowiadał się za zastosowaniem wskaźnika cen, który obejmowałby cały produkt krajowy brutto.
Podczas Wielkiego Kryzysu inflacja osiągnęła około 10%, co skłoniło niektóre korporacje do przekształcenia swoich sprawozdań finansowych w celu odzwierciedlenia tej zmiany..
W okresie wysokiej inflacji w latach siedemdziesiątych Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (CNCF) analizowała projekt propozycji sprawozdań finansowych przekształconych na poziomie cenowym, kiedy Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (CBV) wydała ASR 190..
CBV wymagało od około 1000 największych amerykańskich korporacji dostarczenia dodatkowych informacji w oparciu o wartość odtworzeniową. CNCF wycofała projekt propozycji.
W marcu 1979 roku CNCF napisała dokument „Constant Dollar Accounting”, w którym zalecono stosowanie wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI), aby wszyscy konsumenci miejscy mogli rozliczać się, ponieważ jest on obliczany co miesiąc.
MSR 29 (Sprawozdawczość finansowa w warunkach hiperinflacji) to model przekształcenia sprawozdań finansowych Rady Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, zatwierdzony w kwietniu 1989 r..
Gdy firma działa w kraju, w którym występuje znaczna inflacja lub deflacja cen, historyczne informacje w sprawozdaniach finansowych nie są już istotne..
Aby przeciwdziałać temu problemowi, w niektórych przypadkach przedsiębiorstwa mogą wykorzystywać dane skorygowane o inflację, przemyślając je, aby odzwierciedlić bieżące wartości ekonomiczne..
W systemie rachunkowości opartej na kosztach historycznych inflacja prowadzi do dwóch podstawowych problemów. Po pierwsze, wiele historycznych kwot, które pojawiają się w sprawozdaniach finansowych, nie ma znaczenia gospodarczego, ponieważ ceny zmieniły się od czasu ich poniesienia..
Po drugie, ponieważ kwoty w sprawozdaniach finansowych reprezentują pieniądze wydane w różnym czasie, a z kolei reprezentują różne wielkości siły nabywczej, po prostu nie można ich zsumować..
Dodanie gotówki w wysokości 10000 USD na dzień 31 grudnia 2018 r., Przy czym 10000 USD stanowi koszt gruntu nabytego w 1955 r., Kiedy poziom cen był znacznie niższy, jest wątpliwą transakcją ze względu na znacznie różną siłę nabywczą reprezentowaną przez te dwie osoby. ilości.
Po dodaniu kwot w walutach, które reprezentują różne wielkości siły nabywczej, otrzymana suma jest myląca. Byłoby to jak dodanie 10 000 dolarów do 10 000 euro, aby uzyskać łącznie 20 000.
Podobnie, odejmując kwoty pieniężne reprezentujące różne wielkości siły nabywczej, może to skutkować pozornym zyskiem kapitałowym, który w rzeczywistości jest stratą kapitału..
Jeśli budynek zakupiony w 1970 roku za 20 000 dolarów zostanie sprzedany w 2016 roku za 200 000 dolarów, a jego wartość odtworzeniowa wynosi 300 000 dolarów, pozorny zysk w wysokości 180 000 dolarów jest całkowicie iluzoryczny..
Ignorowanie zmian w ogólnym poziomie cen informacji finansowych powoduje zniekształcenia w sprawozdaniach finansowych, takie jak:
- Zgłoszone zyski mogą przekroczyć zarobki, które mogłyby zostać przekazane akcjonariuszom bez zakłócania normalnej działalności firmy.
- Wartości aktywów w zakresie zapasów, wyposażenia i zakładu nie odzwierciedlają ich wartości ekonomicznej dla firmy..
- Przyszłe zarobki nie są łatwe do przewidzenia na podstawie dochodów historycznych.
- Wpływ zmian cen na aktywa i pasywa pieniężne jest niejasny.
- Trudno jest przewidzieć przyszłe potrzeby kapitałowe i mogą prowadzić do wyższej dźwigni finansowej, zwiększając ryzyko biznesowe.
Ta metoda została zaproponowana w grudniu 1974 r. Przez Financial Accounting Standards Council (CNCF).
Konwertuje kwoty, które pojawiają się w sprawozdaniu finansowym na równe jednostki aktualnej siły nabywczej, tak aby bieżące sprawozdania finansowe i sprawozdania z poprzedniego roku były porównywalne pod względem siły nabywczej.
Zgodnie z tą propozycją wszystkie pozycje w bilansach i rachunku zysków i strat przedsiębiorstw zostaną przekształcone w jednostki pieniężne o jednakowej sile nabywczej. Stwierdzenia te zostaną zaprezentowane, wraz z tradycyjnymi zestawieniami przygotowanymi pod kątem kosztów historycznych, o nierównej sile nabywczej..
Przy stosowaniu tej metody rachunkowości pierwszym krokiem jest rozdzielenie wszystkich bieżących pozycji bilansu na pozycje pieniężne, takie jak gotówka, należności, zobowiązania i zadłużenie długoterminowe oraz pozycje niepieniężne, takie jak zapasy i środki trwałe..
Ponieważ pozycje pieniężne są już wyrażone w jednostkach aktualnej siły nabywczej, dalsze dostosowania nie są wymagane. Jednakże pozycje pieniężne sald z poprzednich okresów należy wyrazić w kategoriach ich bieżącej siły nabywczej..
Na przykład, jeśli gotówka w zeszłorocznym bilansie została ustalona na 1000 USD, a siła nabywcza waluty spadła o 10%, gotówka na saldzie z zeszłego roku zostanie teraz przeniesiona do 1100 USD.
Pozycje niepieniężne w bieżącym bilansie należy przeanalizować w celu określenia, kiedy zostały nabyte. W związku z tym środek trwały o historycznym koszcie 1000 USD w bieżącym bilansie, który został nabyty dziesięć lat temu, kiedy siła nabywcza dolara była o 75% wyższa, zostałby zadeklarowany jako 1750 USD..
Po dokonaniu obliczeń w pierwszym roku stosowania dla niepieniężnych aktywów i zobowiązań nabytych w latach poprzednich, aktualizacja na kolejne lata jest stosunkowo prosta i nieskomplikowana..
Metoda CCA wycenia aktywa według ich godziwej wartości rynkowej, a nie kosztu historycznego, który jest ceną poniesioną podczas zakupu środka trwałego..
Zgodnie z CEC, zarówno pozycje pieniężne, jak i niepieniężne są aktualizowane do ich bieżących wartości..
Inflacja może mieć największy wpływ na raportowane zyski przy dużych zapasach. Rozważmy następujący przykład:
Patrick's PC Shop odnotował w zeszłym roku sprzedaż na poziomie 100 000 USD. Koszt sprzedaży wyniósł 75 000 USD, co oznaczało zysk brutto w wysokości 25 000 USD.
Teraz załóżmy, że sklep stacjonarny Patryka sprzedaje w tym roku dokładnie taką samą liczbę sztuk, ale z powodu 5% inflacji podniósł ceny o 5%.
Zakłada się również, że koszt towaru również wzrósł o 5%, ale połowa jego sprzedaży będzie pochodzić ze „starego” zapasu, który został zakupiony w ubiegłym roku, po ubiegłorocznym koszcie..
Dlatego w bieżącym roku Patrick's PC Shop odnotował sprzedaż w wysokości 105 000 USD i koszt sprzedaży w wysokości 76 875 USD (75 000 USD + 5%). Oznacza to zysk brutto w wysokości 28 125 USD.
Z roku na rok zarobki brutto Patricka wzrosły o 3 125 USD (28 125–25 000 USD), mimo że poziom jego działalności biznesowej pozostał niezmieniony..
Zwiększonych zarobków w sklepie stacjonarnym Patryka w tym przykładzie nie można przypisać lepszej wydajności. To po prostu „inflacyjne zarobki”.
Inflacja zniekształca również raportowane dochody, gdy koszty środków trwałych obciążają dochód poprzez amortyzację. Wzrost wartości odtworzeniowych środków trwałych nie jest uwzględniany w odpisach amortyzacyjnych.
Inflacja ma wpływ na sposób, w jaki inwestorzy i potencjalni nabywcy wyceniają firmę, jeśli nie wyceniają zysków z inflacji..
Firma, która nie uwzględni tego czynnika w swoich planach finansowych, może odczuć spadek wartości firmy. Stałoby się tak pomimo stałych lub umiarkowanie rosnących zarobków..
Jeszcze bez komentarzy