Plik zmysł dotyku Jest to jeden z pięciu podstawowych systemów, które pozwalają nam odnosić się do naszego otoczenia i dostrzegać pewne jego cechy. Dzięki niej możemy poczuć takie cechy jak temperatura, twardość, nacisk, gładkość czy szorstkość. Niektórzy eksperci uwzględniają również postrzeganie bólu w tym systemie.
Najważniejszym narządem zmysłów dla zmysłu dotyku jest skóra. Znajdziemy w nim różne typy receptorów nerwowych, które przekładają otrzymane z zewnątrz informacje na impulsy, które mózg może zrozumieć i zinterpretować. Z drugiej strony można znaleźć niektóre z tych receptorów w innych narządach ciała.
Zmysł dotyku jest niezbędny dla naszego przetrwania. Niektórzy naukowcy uważają, że bez jego funkcji niemożliwe byłoby przetrwanie człowieka, w przeciwieństwie do tego, co dzieje się z wzrokiem, słuchem, smakiem czy węchem. Jednak badanie tego jest dość skomplikowane, więc nie mamy tak wielu danych, jak można by się spodziewać..
Główna trudność w badaniu dotyku polega na tym, że jego główny narząd zmysłów (skóra) rozciąga się po całym ciele, zamiast znajdować się w jednym miejscu, w którym receptory są izolowane, jak ma to miejsce w przypadku pozostałych zmysłów. Mimo to w tym artykule powiemy Ci wszystko, co do tej pory wiemy o dotyku..
Indeks artykułów
Wspomnieliśmy już, że głównym elementem związanym z dotykiem jest skóra. Chociaż normalnie nie myślimy o nim jako o jednym organie, jest to największy w całym ciele i jeden z najważniejszych. Wszystkie rodzaje receptorów dotyku, które istnieją, są skoncentrowane w skórze.
Z drugiej strony dzisiaj wiemy również, że receptory dotyku znajdują się w innych obszarach ciała. Nie są one tak obfite jak skóry, ale spełniają podstawową funkcję informowania nas o stanie naszych narządów wewnętrznych.
Skóra jest organem pokrywającym całe nasze ciało na zewnątrz. Jego funkcje obejmują ochronę przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak drobnoustroje, utrzymywanie temperatury naszego ciała oraz postrzeganie bodźców dotykowych i ich przekształcanie w impulsy interpretowane przez mózg..
Skóra składa się z trzech warstw: naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. Naskórek jest najbardziej zewnętrzny i ma grubość około dwóch dziesiątych milimetra. Składa się z dużej liczby warstw płaskiej tkanki nabłonkowej; i powstaje w niej melanina, czyli substancja nadająca kolor naszej skórze.
Po drugie mamy skórę właściwą. Jest to warstwa bardziej elastyczna niż pierwsza ze względu na zawarte w niej włókna kolagenowe; aw nim możemy znaleźć dużą liczbę naczyń krwionośnych i elementów układu limfatycznego. W tej warstwie możemy znaleźć wszystkie gruczoły skóry (pachnące, spocone i łojowe).
Jednocześnie w skórze właściwej znajdują się zakończenia nerwowe i receptory, które pozwalają nam odbierać wrażenia dotykowe. Później zobaczymy, jakie istnieją różne typy i jakie funkcje spełnia każdy z nich.
Wreszcie podskórna warstwa składa się z tkanki łącznej. Jego główną funkcją jest utrzymywanie temperatury naszego organizmu oraz magazynowanie energii, dlatego w tym miejscu gromadzi się również tkanka tłuszczowa. W zależności od obszaru ciała nagromadzenie tłuszczu będzie większe lub mniejsze.
Jak już widzieliśmy, w warstwie skóry zwanej skórą właściwą możemy znaleźć różne receptory, które pozwalają nam odbierać informacje dotykowe i przekształcać je w sygnały elektryczne, które mogą być interpretowane przez nasz mózg. Następnie zbadamy najważniejsze istniejące typy.
Najprostsze receptory dotyku bez prostych zakończeń nerwowych, które kończą się w skórze właściwej i pomagają nam dostrzec doznania, takie jak dotyk, temperatura, swędzenie i ból. Są to neurony, których dendryty kończą się w środkowej warstwie skóry, a także w tkance łącznej pod skórą właściwą..
Wolne zakończenia nerwowe to najbardziej obfite receptory dotyku w całym ciele i te, które pomagają nam dostrzec większość wrażeń związanych z tym zmysłem.
Receptory te znajdują się również w skórze właściwej i tkance łącznej pod skórą. Jednak jednocześnie możemy je znaleźć w niektórych strukturach wewnętrznych, takich jak wnętrzności czy kości. To duże, owalne odbiorniki.
Ciałka Pacini składają się z pojedynczej komórki nerwowej pokrytej kapsułką. Jego główną funkcją jest umożliwienie nam dostrzeżenia bodźców związanych z dotykiem i naciskiem.
Ciałka Meissnera są bardzo wrażliwymi receptorami na różne wrażenia dotykowe. Występują w bardzo wysokich stężeniach w najbardziej percepcyjnych obszarach naszego ciała, takich jak koniuszek języka lub opuszki palców..
Receptory te są utworzone przez kapsułę, w której znajduje się kilka komórek nałożonych na siebie..
Ciałka Ruffiniego znajdują się zarówno w skórze właściwej, jak iw tkance łącznej, którą mamy pod skórą. Składają się z neuronów z wieloma odgałęzieniami, przykrytych kapsułką. Dziś nie wiadomo dokładnie, jaka jest jego funkcja.
W przeszłości uważano, że ciałka Ruffiniego były po prostu używane do wykrywania temperatury. Jednak ostatnie odkrycia sugerują, że receptory te mogą również odgrywać rolę w wykrywaniu bodźców dotykowych..
Te receptory skóry, zlokalizowane w skórze właściwej, pełnią główną funkcję polegającą na umożliwieniu nam wykrywania przeziębienia. Mają kształt podobny do Ruffiniego, utworzony przez nerw zakończony wieloma gałęziami, który z kolei jest pokryty kapsułką w kształcie maczugi.
Ten ostatni typ receptora czuciowego służy do wykrywania informacji o stanie skurczu i napięcia mięśni. Znajdują się zatem w tkance otaczającej zarówno włókna mięśniowe, jak i ścięgna.
Podobnie jak ciałka Paciniego, ciałka Golgiego są utworzone przez pojedynczą komórkę pokrytą kapsułką.
Niektóre receptory zmysłu dotyku znajdują się nie tylko na skórze, ale także w innych częściach ciała. Tak więc narządy takie jak mięśnie czy trzewia mają określone zakończenia nerwowe zaprojektowane w celu dostarczenia nam informacji o stanie wewnętrznym naszego ciała..
Niektórzy badacze uważają, że wykrywanie bólu jest również częścią funkcji zmysłu dotyku. W związku z tym do receptorów, które już widzieliśmy, należy dodać jeszcze jeden typ: nocyceptory..
Te receptory dotyku znajdują się w całej skórze właściwej, a także w niektórych narządach wewnętrznych. Jego główną funkcją jest dostrzeganie szkodliwych bodźców i przekładanie ich na impulsy nerwowe przekazywane do mózgu. Tam interpretuje je jako ból.
Funkcjonowanie zmysłu dotyku jest bardzo podobne do funkcjonowania pozostałych czterech głównych zmysłów. Receptory dotykowe (mechanoreceptory, termoreceptory i nocyceptory) wykrywają bodźce związane z czynnikami, takimi jak ciśnienie, szorstkość, temperatura lub ból. Te bodźce mogą pochodzić zarówno z zewnątrz ciała, jak iz jego wnętrza.
Gdy receptor wykryje bodziec, na który jest wrażliwy, wysyła sygnał do mózgu za pośrednictwem neuronów doprowadzających. Łączą one narządy zmysłów z ośrodkowym układem nerwowym poprzez rdzeń kręgowy..
Sygnały odbierane przez narządy zmysłów są następnie interpretowane przez odpowiednie obszary mózgu. Przetwarzanie bodźców dotykowych zajmuje dużą część powierzchni mózgu, ponieważ informacje zebrane przez ten zmysł są niezbędne do przetrwania.
W końcu mózg wysyła odpowiedź przez neurony odprowadzające do odpowiednich narządów efektorowych, w zależności od rodzaju odebranego bodźca i jego skutków dla organizmu.
Zmysł dotyku spełnia szereg podstawowych funkcji warunkujących nasze przetrwanie. Z jednej strony pozwala nam poznać granice naszego ciała, dostrzegając doznania, takie jak ucisk, ciepło lub ból podczas kontaktu z obiektami zewnętrznymi w stosunku do naszego ciała..
Z drugiej strony zmysł dotyku pozwala nam również wiedzieć, czy istnieje jakiś problem w naszym ciele, zwłaszcza w naszych narządach wewnętrznych, mięśniach lub kościach. To jest powód, dla którego mamy pewne receptory bólu w naszych wnętrznościach i innych tkankach wewnętrznych..
Dotyk pomaga nam również dostrzegać zewnętrzne zagrożenia, takie jak przedmioty, które mogą nam w jakiś sposób zaszkodzić. Dzięki temu zmysłowi możemy reagować na zagrożenia i uniknąć poniesienia bardzo negatywnych konsekwencji.
Wreszcie dotyk pozwala nam zbierać cenne informacje o naszym środowisku oraz o przedmiotach i żywych istotach, z którymi wchodzimy w interakcje..
Jeszcze bez komentarzy