Charakterystyka Tlaconete, siedlisko, rozmnażanie, żerowanie

2981
Alexander Pearson

Tlaconete, którego nazwa naukowa to Bolitoglossa platydactyla, Jest to endemiczna salamandra meksykańska, znana również pod nazwą salamandry grzybowej.

Został opisany w 1831 roku przez angielskiego przyrodnika Johna Edwarda Graya (1800-1875) i obecnie zaliczany jest do kategorii `` prawie zagrożonych wyginięciem '', głównie ze względu na zniszczenie jego siedliska..

(c) 2010 Sean Michael Rovito, niektóre prawa zastrzeżone (CC BY-NC-SA)

Bolitoglossa platydactyla Jest to gatunek salamandry, który nadal cieszy się dużym zainteresowaniem specjalistów, ponieważ wciąż istnieją aspekty jej biologii i ekologii, które pozostają nieznane. Jego kolory są uderzające, dzięki czemu wyróżnia się na tle roślinności zajmowanych przez siebie siedlisk..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
  • 2 Taksonomia
  • 3 Morfologia
  • 4 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 5 Jedzenie
    • 5.1 Trawienie
  • 6 Odtwarzanie
    • 6.1 Obrzęd godowy
    • 6.2 Nawożenie i składanie jaj
    • 6.3 Rozwój i narodziny
  • 7 Referencje

Ogólna charakterystyka

Bolitoglossa platydactyla jest to organizm należący do jednej z najbardziej rozwiniętych z ewolucyjnego punktu widzenia gromady: strunowców. W tym sensie są wielokomórkowymi eukariotami, mającymi różne typy wysoce wyspecjalizowanych komórek o różnych funkcjach..

Podobnie charakteryzuje się posiadaniem komórek, które nadal zachowują właściwość znaną jako totipotencja. Ta właściwość pozwala jej komórkom różnicować się w różnego rodzaju tkanki, dzięki czemu zwierzę ma możliwość regeneracji części ciała, takich jak ogon..

Są triblastyczne, ponieważ podczas rozwoju embrionalnego prezentują trzy listki zarodkowe, oprócz tego, że są koelomowane, ponieważ w pewnym momencie ich rozwoju mają wewnętrzną jamę zwaną coelom.

Z drugiej strony wykazują dwustronną symetrię, co oznacza, że ​​ich struktura składa się z dwóch całkowicie równych połówek..

U tego gatunku salamandry rozmnażanie jest płciowe, z wewnętrznym zapłodnieniem i bezpośrednim rozwojem. Widoczna jest również opieka rodzicielska nad jajami i młodymi..

Taksonomia

Klasyfikacja taksonomiczna Bolitoglossa platydactyla jest następny:

-Domena internetowa: Eukarya

-Królestwo Animalia

-Krawędź: Chordata

-Klasa: płazy

-Zamówienie: Caudata

-Rodzina: Plethodontidae

-Płeć: Bolitoglossa

-Gatunki: Bolitoglossa platydactyla.

Morfologia

Bolitoglossa platydactyla Ma wydłużony korpus w kierunku wzdłużnym. Są stosunkowo duże, osiągają długości od 6 cm do około 9 cm.

Mają dość charakterystyczne ubarwienie. Ciało jest ciemne, czarne lub brązowe. Na grzbietowej powierzchni ma szeroki, złocistożółty pasek, który rozciąga się na całej powierzchni, od ogona do głowy. Tutaj pasek doświadcza rozwidlenia i dzieli się na dwie części. Na kończynach można zobaczyć plamy tego samego koloru.

Ta salamandra jest czworonożna, co oznacza, że ​​ma cztery kończyny, dwie przednie i dwie tylne. Liczba palców jest różna w każdym z nich. W poprzednich ma łącznie cztery palce, w późniejszych pięć.

Głowa ma owalny kształt, a oczy, które są dość wydatne, wyróżniają się. Mają też czerwonawą tęczówkę, która czasami może być pomarańczowa.

Na powierzchni brzusznej, na końcu najbliżej ogona, znajduje się otwór znany jako kloaka, który służy do rozmnażania i uwalniania substancji odpadowych..

Siedlisko i dystrybucja

Siedlisko Bolitoglossa platydactyla. Źródło: Pixabay.com

Ten gatunek salamandry występuje endemicznie w Meksyku. Oznacza to, że jedyne miejsce na świecie, w którym się znajdujesz, znajduje się w tym kraju.

Teraz, we wnętrzu Meksyku, zwierzę to ma upodobanie do strefy południowej i środkowej, głównie w stanach Chiapas, Veracruz, Oaxaca, Hidalgo i San Luis Potosí. Okazy znaleziono również w Tamaulipas, dalej na północ.

Jednak siedlisko tych zwierząt musi spełniać określone cechy, aby mogły przetrwać. Wśród tych cech najważniejsza jest wilgotność. Należy pamiętać, że płazy to grupa zwierząt, które wymagają wysokiego poziomu wilgoci, zwłaszcza ze względu na cykl rozrodczy.. Bolitoglossa platydactyla nie jest wyjątkiem.

Z tego powodu siedlisko, w którym występuje to zwierzę, jest reprezentowane przez lasy tropikalne i subtropikalne, a także wilgotne sawanny. Klimat tych miejsc jest gorący i wilgotny, z temperaturami około 24 ° C. Opady są tutaj obfite, dzięki czemu utrzymuje się stała wilgotność.

W tych ekosystemach okazy Bolitoglossa platydactyla Zostały znalezione w miejscach takich jak skały, kłody lub liście, w pobliżu zbiorników wodnych, takich jak strumienie oraz u podnóża drzew, których pnie są dość szerokie.

Karmienie

Jak w przypadku wszystkich członków królestwa zwierząt, Bolitoglossa platydactyla Jest to organizm heterotroficzny, co wskazuje, że nie ma zdolności syntezy swoich składników odżywczych, więc żywi się innymi istotami żywymi lub wytwarzanymi przez nie substancjami.

W tym sensie ta salamandra, podobnie jak większość płazów, jest mięsożerna. Oznacza to, że zjada inne zwierzęta. Specjaliści, którzy mogli go zaobserwować w jego naturalnym środowisku, ustalili, że żywi się głównie larwami niektórych owadów, np. Chrząszczy. Żywi się również innymi owadami, co zostało potwierdzone u okazów trzymanych w niewoli.

Larwy chrząszczy są preferowanym pokarmem dla Bolitoglossa platydactyla. Źródło: Ian Kirk z Broadstone, Dorset, Wielka Brytania [CC BY 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0)]

Głównym mechanizmem chwytania zdobyczy przez te salamandry jest długi język, który charakteryzuje się dużą lepkością.

Kiedy zwierzę identyfikuje jakąś zdobycz, podchodzi do niej ukradkiem i dopiero gdy jest dostatecznie blisko, rozwija język, chwytając ją i przyciągając do bezpośredniego połknięcia. Należy zauważyć, że tamy Bolitoglossa platydactyla są małe w porównaniu do twoich.

Trawienie

Po połknięciu ofiary proces trawienia rozpoczyna się w jamie ustnej. Tutaj wchodzi w kontakt ze śliną zwierzęcia, w której rozpuszczają się substancje chemiczne zwane enzymami trawiennymi. Przyczyniają się do rozdrobnienia pożywienia i przekształcają go w mniejsze, łatwiejsze do strawienia cząstki..

Z jamy ustnej pokarm trafia do żołądka przez rurkę mięśniową zwaną przełykiem, która jest krótka. Tutaj trwa proces trawienia z działaniem enzymów trawiennych wytwarzanych w żołądku. Wychodząc tutaj, pokarm jest już wystarczająco przygotowany do wchłonięcia.

Proces wchłaniania zachodzi na poziomie jelita, co jest dość proste. W ten sposób ważne składniki odżywcze przedostają się do krwiobiegu zwierzęcia, podczas gdy to, co nie zostanie wchłonięte, pozostaje w jelicie. Wreszcie to, co nie jest wykorzystywane przez organizm zwierzęcia, jest wypuszczane na zewnątrz przez otwór zwany kloaką.

Reprodukcja

Bolitoglossa platydactyla jest to organizm dwupienny. Oznacza to, że istnieją kobiety i mężczyźni. Podobnie ważne jest, aby wyjaśnić, że rodzaj rozmnażania tego gatunku salamandry jest płciowy. W ten sposób nowe osobniki są produktem fuzji męskich gamet (plemników) z żeńskimi gametami (zalążkami).

Obrzęd godowy

Podobnie jak w przypadku wielu różnych gatunków z królestwa zwierząt, Bolitoglossa platydactyla wykazuje również określone zachowanie, które ma wzbudzić zainteresowanie u osób odmiennej płci.

Jednak specjalistom nie udało się jeszcze dokładnie wyjaśnić, jakie są specyficzne mechanizmy składające się na rytuał godowy tego gatunku salamandry. Ustalono jednak, że mogą kierować się sygnałami węchowymi lub dotykowymi, aby móc je zidentyfikować.

Wydaje się, że wiodącą rolę w tych rytuałach odgrywa również synteza i uwalnianie feromonów. To nic innego jak substancje chemiczne, których funkcją jest przyciąganie osobników płci przeciwnej wyłącznie w celu rozmnażania..

Cóż, u tego gatunku salamandry najprawdopodobniej wykorzystują uwalnianie feromonów wytwarzanych przez obie płcie. U samców są one wytwarzane przez gruczoł brzuszny, u samicy feromony są syntetyzowane przez gruczoły znajdujące się na poziomie kloaki i uważa się, że znajdują się również na poziomie skóry..

Nawożenie i składanie jaj

Nawożenie w Bolitoglossa platydactyla Jest wewnętrzny, co oznacza, że ​​plemniki zapładniają komórki jajowe w ciele kobiety. Jednak między nimi nie ma procesu kopulacji jako takiego..

To, co się tutaj dzieje, polega na tym, że samiec uwalnia plemniki do ziemi w strukturze znanej jako spermatofor. Jednak specjaliści nie uzgodnili jeszcze sposobu, w jaki spermatofor jest wprowadzany do organizmu kobiety..

Niektórzy sugerują, że samica bierze spermatofor i wprowadza go do kloaki, podczas gdy inni uważają, że rodzaj tańca zaczyna się między samicą a samcem, w którym samiec ciągnie samicę, aby chodzić po spermatoforze. Więc mogę go włożyć twój kanał ściekowy.

Niezależnie od tego, jak to jest, ważne jest, aby spermatofor został wprowadzony do kloaki samicy i nastąpiło zapłodnienie.

Po zapłodnieniu samica składa je na ziemi, szczególnie w miejscach chronionych przed potencjalnymi drapieżnikami, na przykład pod skałami lub nawet w butwiejących pniach drzew..

Jednym z charakterystycznych elementów tych jaj jest to, że posiadają odporną powłokę typu skórzastego, która ma za zadanie chronić je przed wysychaniem w wyniku warunków środowiskowych..

Po zniesieniu jaja nie pozostają bez zabezpieczenia, ale część rodziców, na ogół matka, zostaje z nimi, dbając o to, aby nie zostały zjedzone przez drapieżnika..

Rozwój i narodziny

Wewnątrz jaja rozwija się zarodek. Jak już wspomniano, Bolitoglossa platydactyla Jest triblastyczny, co oznacza, że ​​wszystkie tkanki, z których składa się dorosłe zwierzę, powstają i rozwijają się z trzech listków zarodkowych.

Teraz, w przeciwieństwie do większości płazów, Bolitoglossa platydactyla nie przedstawia etapu metamorfozy. Zwierzęta, które wychodzą z jaj, po wykluciu się, mają cechy dorosłej salamandry.

Jedyną różnicą jest wielkość, ponieważ młode salamandry są znacznie mniejsze niż dorosłe. Przy tym wszystkim jest powiedziane, że Bolitoglossa platydactyla przedstawia bezpośredni rozwój.

Bibliografia

  1. Curtis, H., Barnes, S., Schneck, A. and Massarini, A. (2008). Biologia. Od redakcji Médica Panamericana. 7. edycja.
  2. Farr, W., Sosa, G., Ugalde, J. i Vite, A. (2016). Podział geograficzny; Bolitoglossa platydactyla (Salamandra szerokonoga). Meksyk: Tamaulipas. Przegląd herpetologiczny 47 (2).
  3. Hickman, C. P., Roberts, L. S., Larson, A., Ober, W. C. i Garrison, C. (2001). Zintegrowane zasady zoologii (tom 15). McGraw-Hill.
  4. Lemos, J. (2015). Płazy i gady na pograniczu Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Texas ARM University Press. Pierwsza edycja.
  5. Ramírez, A., Mendoza, F., Hernández, X. and Tovar H. (2004). Karta techniczna Bolitoglossa platydactyla. W: Arizmendi, M.C. (kompilator). Stan i ochrona niektórych płazów i gadów w Meksyku. Iztacala Wydział Studiów Wyższych, Zakład Biologii, Technologii i Prototypów (UBIPRO), Narodowy Autonomiczny Uniwersytet Meksyku. Bazy danych SNIB-CONABIO. Projekt nr W043. Mexico DF.
  6. Stuart, S., Hoffmann, M., Chanson, J., Cox, N., Berridge, R., Ramani, P., Young, B. (red.) (2008). Zagrożone płazy świata.Lynx Edicions, IUCN i Conservation International, Barcelona, ​​Hiszpania; Gruczoł, Szwajcaria; i Arlington w stanie Wirginia, USA.

Jeszcze bez komentarzy