Charakterystyka żółwia pustynnego, siedlisko, rozmnażanie

4459
Charles McCarthy
Charakterystyka żółwia pustynnego, siedlisko, rozmnażanie

Plik Żółw pustynny (Gopherus agassizii) jest to gad należący do rodziny Testudinidae. Wśród jego cech charakterystycznych jest pancerz, który ma szaro-brązowe lub czarno-brązowe tarcze. Zwykle ich środek jest pomarańczowy lub żółty.

Tusza ta chroni zwierzę przed drapieżnikami, ale także przed silnym promieniowaniem słonecznym. Zatem temperatura skorupy jest zwykle od 8 do 10 ° C wyższa niż temperatura ciała.

Żółw pustynny. Źródło: USA Fish and Wildlife Service [domena publiczna]

Gatunek ten występuje w Kalifornii, południowej Nevadzie, zachodniej Arizonie i południowo-zachodnim Utah. W Meksyku występuje głównie w Sonorze, Sinaloa i Zatoce Kalifornijskiej. Jego siedlisko obejmuje zbocza, na których występuje obfita szata roślinna kreozotu, oraz gleby piaszczyste.

Jeśli chodzi o zmysły, węch jest jednym z najważniejszych u żółwia pustynnego. Bodźce węchowe są używane do karmienia, zalotów i innych interakcji społecznych.

Indeks artykułów

  • 1 Ewolucja
    • 1.1 Rodzaj Gopherus
    • 1.2 Siedlisko
  • 2 Charakterystyka ogólna
    • 2.1 Skóra
    • 2.2 Shell
    • 2.3 Plastron
    • 2.4 Szkielet
    • 2.5 Kończyny
    • 2.6 Głowa
    • 2.7 Gular róg
    • 2.8 Dymorfizm płciowy
  • 3 Siedlisko i rozmieszczenie
    • 3.1 Regiony
    • 3.2 Zasięg domowy
    • 3.3 Nory
  • 4 Taksonomia i klasyfikacja
  • 5 Stan ochrony
    • 5.1 Zagrożenia
    • 5.2 Działania
  • 6 Odtwarzanie
    • 6.1 Zagnieżdżanie
    • 6.2 Pisklęta
  • 7 Jedzenie
    • 7.1 Metoda żywienia
  • 8 Behavior
    • 8.1 Wokalizacje
  • 9 Odniesienia 

Ewolucja

Przodkowie żółwi prawdopodobnie przekroczyli Most Beringa, docierając w ten sposób do Ameryki Północnej. Na tym kontynencie w okresie oligocenu i miocenu występowało około 50 gatunków żółwi, z których wiele było gigantami..

W pliocenie duże gatunki wymarły na większości obszarów występowania. Z drugiej strony, według zapisów kopalnych, rodzina Testudinidae pojawiła się w środkowym eocenie.

Rodzaj Gopherus

Odnośnie płci Gopherus, mogły wyewoluować z wczesnego gatunku z rodzaju Stylemys, w późnym eocenie. Najwcześniejsze znane gatunki to Gopherus laticunea i Gopherus praextons, sięga 45 milionów lat wstecz.

Rozdzielenie grup Gopherus mogło to mieć miejsce w późnym plejstocenie. W tym okresie niekorzystne warunki środowiskowe spowodowały wyodrębnienie się populacji zachodniej i wschodniej..

W odniesieniu do zasięgu geograficznego G. agassizii do Nowego Meksyku, Arizony i Teksasu nastąpiło prawdopodobnie pod koniec plejstocenu.

Siedlisko

W eocenie większość żółwi żyła w regionach subtropikalnych lub tropikalnych. W stosunku do przejścia eocen-oligocen wiąże się z różnymi zmianami klimatycznymi i wegetatywnymi. Z tego powodu rośliny prawdopodobnie uległy zmianie, były grubsze i kseryczne.

Okres oligocenu charakteryzuje się wyniesieniami kontynentalnymi. Tak więc w tym czasie zachowanie wykopaliskowe Gopherus sugeruje istnienie półpustynnego siedliska z obszarami zarośli cierniowych i chaparral,

Z drugiej strony w górnym pliocenie klimat i roślinność były zmienne. W tym okresie prehistorii, ze względu na zlodowacenie, zasięg Gopherus przeniósł się na południe.

Te warunki środowiskowe spowodowały podział żółwia pustynnego na dwie populacje, jedną wschodnią i drugą zachodnią, tzw G. berlandieri Y G. agassizii, odpowiednio.

Zgodnie z badaniami, G. agassizii być może użyli południowego korytarza Gór Skalistych jako jednej z dróg do rozproszenia.

Ogólna charakterystyka

Gopherus agassizii w zoo w Buffalo

Skóra

Skóra na głowie i kończynach żółwia pustynnego jest gruba i ma kolor czerwono-brązowy lub czarno-szary. Skóra na szyi i w zagłębieniu kończyn jest żółtawa.

Muszla

Ta struktura jest podłużna i lekko płaska na grzbiecie. Jeśli chodzi o długość, mierzy od 215 do 335 milimetrów. Tarcze są koloru brązowego, szaro-brązowego lub czarno-brązowego. Często mają żółty lub pomarańczowy środek.

Ma wysoką kopułę, która zapewnia więcej miejsca na płuca. U prawie wszystkich gatunków pancerz składa się z 50 kości.

W stosunku do tarcz składa się z karku, z jedenastoma marginesami z każdej strony. Ostatnie z tych połączeń tworzy płytkę nadtwardówkową. Ma również pięć osłon neuronalnych lub kręgowych i cztery kostki, z których pierwsza jest najdłuższa, a ostatnia najmniejsza..

Plastron

Żółw pustynny ma żółty plastron z brązowymi ostrzami. Składa się z dziewięciu kości: 2 hypoplastronów, 1 entoplastronu, 2 epiplastronów, 2 xiphiplastronów i 2 hyoplastronów..

Ciemiączko zamyka się całkowicie, gdy plastron ma około 210 milimetrów długości. Jeśli chodzi o tarcze to ma 6 par. Mięśnie klatki piersiowej są mniejsze niż mięśnie brzucha i mają krótszy środkowy szew. Płytki kości ramiennej mają większy wymiar niż płytki udowe.

Szkielet

Układ kostny obejmuje osiem kręgów szyjnych, dwanaście grzbietowych i osiem kręgów szyjnych. Kręgi ogonowe mogą mieć zmienną liczbę. Gatunek ten ma bardzo wyraźny kil międzyobojczykowy, który poszerza obszar pochodzenia mięśnia naramiennego.

W odniesieniu do żeber, pierwsze i drugie są połączone z płytkami żebrowymi. Od trzeciego do ósmego są przymocowane do tarcz grzbietowych. Żebra krzyżowe są połączone z końcami grzbietowymi.

Kończyny

Kończyny tylne są zaokrąglone, grube, krótkie i mają cztery palce. Przednie są spłaszczone, łuszczące się i mają pięć cyfr. Te kończyny służą do kopania nor i gniazd.

Jeśli chodzi o palce, mają mocne i szerokie pazury. Ponadto nie mogą poruszać się niezależnie, ponieważ są bardzo krótkie i ze względu na spłaszczenie powierzchni stawowej między śródręczem a paliczkami proksymalnymi..

Głowa

Pierre Fidenci [CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)]

Szef Gopherus agassizii jest mały. Oko ma zielonkawożółtą lub żółtą tęczówkę z brązową zewnętrzną krawędzią. W stosunku do szczęk są ząbkowane. W ten sposób są przystosowane do miażdżenia spożywanych przez siebie roślin.

Pod opuszkami szczęk znajdują się dwa gruczoły zwane podbródkiem lub gruczołami podziemnymi. U samca jest dobrze rozwinięty, szczególnie w okresie lęgowym. Jednak u kobiet struktury te mogą nie działać..

Funkcja tych gruczołów jest związana z sygnałami wzrokowymi i węchowymi, wykorzystywanymi podczas zalotów. Męskie wydzieliny przyczyniają się do rozpoznania seksualnego. Ponadto samce mogą agresywnie reagować na inne żółwie, które mają te same substancje..

Gruczoły podzębowe mają zewnętrzną tkankę nabłonkową bez łusek i dwa lub trzy otwory zewnętrzne. Substancja, którą wydalają, składa się z wolnych kwasów tłuszczowych, trójglicerydów, esterazy i cholesterolu..

Róg gruczołowy

U obu płci plastron ma przedłużenie w odcinku przednim. Ta struktura jest znana jako róg gruczołowy, a u samców jest dłuższy i zakrzywiony do góry..

Jest używany przez samca w walce z innymi samcami. W ten sposób próbuje włożyć go pod przednią krawędź zbroi przeciwnika, obracając go na bok, aby spróbować przewrócić go na plecy. Aby tego uniknąć, przeciwnik stara się utrzymać ciało w górze.

Dymorfizm płciowy

U tego gatunku dymorfizm płciowy jest bardzo wyraźny. Na przykład samiec ma grubsze pazury, a ogon jest dłuższy, co ułatwia włożenie penisa do kloaki samicy podczas kopulacji..

Ponadto plastron samca jest wklęsły, zwłaszcza w kierunku kości udowej. Dzięki temu dopasowuje się do muszli samicy podczas krycia..

Siedlisko i dystrybucja

Sprawy publiczne w Lake Mead NRA [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)]

Plik Gopherus agassizi Występuje na zachód i północ od rzeki Kolorado, w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych oraz na pustyniach Sonora i Mojave w Kalifornii. Jest także na północny wschód od Arizony, południowej Nevady i południowo-zachodniego Utah..

Żółw pustynny żyje przez większość czasu pod ziemią, w norach, które zapewniają mu niższą temperaturę niż na zewnątrz. W ten sposób możesz uciec od suchych warunków pustyni.

Zwykle zamieszkuje od skalistych wzgórz po piaszczyste równiny, w tym dna kanionów, półsuche łąki i żwirowe pustynie, gdzie może wykopać norę. Ponadto można go spotkać zarówno na obszarach bardzo bliskich poziomu morza, jak iw ekosystemach położonych na wysokości 915 metrów..

Regiony

Ten gatunek żyje w różnych regionach. Na południu, obejmującym północną Sinaloa i południową Sonorę, żyje w tropikalnych lasach liściastych i zaroślach cierniowych. Jednak na północy znajduje się na pustyni i liściastych zaroślach pustyni Sonora.

Jego siedlisko jest zwykle podzielone na trzy duże grupy populacji. Żółwie żyjące na pustyni Sonora występują na aluwialnych stokach iw dolinach pustynnych pasm górskich..

Na tym obszarze deszcze są regularne, a kaktusy i mniszek lekarski obfitują. Zamieszkuje również skaliste i strome zbocza, z populacjami kaktusów saguaro i palo verde.

Na pustyni Mojave, południowo-wschodniej Kalifornii, południowym Utah i południowej Nevadzie występuje w dolinach, gdzie obfitują lasy jałowcowe i gleby gliniaste, gdzie można je łatwo wykopać. Preferuje również krzewy kreozotowe, białą torebkę i trawę.

Z drugiej strony na południu żółwie pustynne Sinaloa występują w zaroślach cierniowych i tropikalnych lasach liściastych..

Zakres domowy

W przypadku samic średni zasięg domu wynosi od 2,6 do 23,3 ha, podczas gdy dla mężczyzn od 9,2 do 25,8 ha. Ten gatunek nie ma charakteru terytorialnego, więc obszary mogą się pokrywać.

Ci, którzy żyją na pustyni, zwykle powiększają swój obszar w miesiącach letnich i wiosennych, kiedy są najbardziej aktywni. Zimą lub w bardzo suchych i gorących porach roku gad pozostaje w swojej podziemnej norze.

Nory

Plik Gopherus agassizi wykop norę w glebie piaszczystej, w suchym żwirze lub u podstawy krzewu. Ma kształt półkola i ogólnie mierzy od 92 do 275 centymetrów.

Nory są budowane do różnych celów. Tak więc te wiosną mają niewielką głębokość, ponieważ o tej porze roku żółw pustynny może odpoczywać w cieniu krzaka.

W stosunku do letnich są one przeważnie krótkie, a schronisko zimowe dłuższe i często kopane w górnej strefie stromego brzegu..

Taksonomia i klasyfikacja

-Królestwo zwierząt.

-Podrzędność: Bilateria

-Gromada: Chordat.

-Kręgowiec Subphilum.

-Nadklasa: Tetrapoda.

-Klasa: Reptilia.

-Zamówienie: Testudines.

-Podrząd: Cryptodira.

-Nadrodzina: Testudinoidea.

-Rodzina: Testudinidae.

-Rodzaj: Gopherus.

-Gatunki: Gopherus agassizii.

Stan zachowania

Żółw pustynny w południowej Nevadzie

W ostatnich latach populacje żółwi pustynnych znacznie się zmniejszyły. Sytuacja ta doprowadziła do klasyfikacji IUCN Gopherus agassizi jako gatunek zagrożony wyginięciem.

Podobnie w 1990 roku United States Fish and Wildlife Service zaklasyfikowało tego gada do grupy zagrożonej. W 1994 roku Meksyk ogłosił zagrożenie dla żółwia pustynnego.

Zagrożenia

Jednym z głównych czynników dotykających ten gatunek jest utrata jego siedlisk. Człowiek wyciął i zmodyfikował środowisko, w którym rośnie ten żółw. Doprowadziło to do ekspansji obszaru miejskiego i powstania nowych przestrzeni rolniczych..

Ponadto budowa dróg spowodowała, że ​​przejeżdżające pojazdy zabijały żółwie, które próbują przejść przez ulicę. Kolejnym zagrożeniem jest utrata roślin paszowych. Wynika to z zastępowania ich gatunkami inwazyjnymi oraz konkurencji z żywym inwentarzem o wypas..

Rozwój urbanistyczny pustyni powoduje wzrost źródeł wody i pożywienia, w tym wytwarzanych przez nie śmieci. Powoduje to, że rodzime wrony zbliżają się, co stanowi poważne zagrożenie ze strony tego drapieżnika w stosunku do żółwi..

Ponadto ten gad jest schwytany, aby sprzedać go jako zwierzę domowe. Ponadto jest podatny na atak dzikich psów, lisów, kojotów i borsuków..

działania

Plik Gopherus agassizi Znajduje się w Załączniku II CITES. Gatunek ten znajduje się pod ochroną agencji federalnych i stanowych. Agencje te opracowały programy ukierunkowane na odbudowę populacji.

Ponadto utworzono sanktuaria, w których między innymi działaniami konserwatorskimi obowiązuje zakaz wjazdu pojazdami. Plan zarządzania obejmuje monitorowanie społeczności i budowę ogrodzeń lub elewacji, które utrzymają tego gada z dala od dróg..

Reprodukcja

Podczas życia reprodukcyjnego żółwia pustynnego, które rozpoczyna się między 15 a 20 rokiem życia, może mieć kilka par. Dodatkowo w tym okresie samiec ma wysoki poziom testosteronu, z wyższymi wartościami niż zdecydowana większość kręgowców..

Przed kryciem samce walczą ze sobą, aby uzyskać dostęp do samicy w okresie rui. W walce samce potrząsają głowami, zderzają się z muszlami i ścigają się nawzajem.

Często podczas walki starają się zawrócić, używając rogowego rogu. Jeśli się powiedzie, przegrany prostuje się i opuszcza miejsce. Po tym zwycięski mężczyzna walczy z kobietą. W tym celu otacza ją i uniemożliwia jej ruch, uderza ją i próbuje ją ugryźć.

Podczas krycia żółwie pustynne wydają przeciągłe jęki i pomruki. Ponadto uderzające ruchy między muszlami emitują dźwięk podobny do dźwięku bębna.

Po kryciu samica może przechowywać nasienie w swoim układzie rozrodczym. Płyn nasienny może pozostać żywy przez około 18 miesięcy po stosunku.

Zagnieżdżanie

W zależności od kondycji fizycznej i wieku samicy może złożyć do 3 lęgów rocznie. W każdym miocie składa od 2 do 14 jaj. Na jakiś czas przed złożeniem jaj samica wybiera miejsce, w którym zamierza zbudować gniazdo. Zwykle znajduje się w pobliżu miejsca spoczynku lub nory.

Po wykopaniu dziury oddaje ją na mocz. Takie zachowanie może być związane z zamiarem odpędzania drapieżników lub utrzymywania wilgoci w jajach. Gdy znajdą się w gnieździe, ponownie przykryj je brudem i moczem.

Samica zwykle chroni jaja przez pewien czas, zapobiegając ich zjedzeniu przez niektóre naturalne drapieżniki, takie jak wrona, orzeł i lis. Po wykluciu, około 90-120 dni po zagnieżdżeniu, matka porzuca młode.

Temperatura gleby może wpływać na rozwój zarodka. Eksperci zwracają uwagę, że w najniższych temperaturach, między 26 a 29 ° C, zdecydowana większość potomstwa to samce. Z drugiej strony, jeśli podczas inkubacji temperatura wynosi od 30 do 32 ° C, samice będą obfitować w stado.

Dzieci

Młode używają ząbka jajka do rozbicia skorupy. Po urodzeniu mają zatyczkę żółtkową, która zapewnia im pożywienie. Jeśli chodzi o rozmiar, ma 4,5 do 5 centymetrów długości i waży około 20 do 27 gramów. Ich skorupa jest miękka i pozostanie taka do około pięciu lat..

Jego zabarwienie jest brązowe, ze środkiem tarcz w matowo żółtym odcieniu. W stosunku do szkieletu jest niekompletny. Dodatkowo posiada ciemiączko z każdej strony tuszy oraz pomiędzy parą żeber..

Suchy woreczek żółtkowy pozostaje przyczepiony do pępowiny plastronu, ale jest wchłaniany dwa dni po wykluciu.

Karmienie

Plik Gopherus agassizzi Jest selektywnym roślinożercą, który modyfikuje swoją dietę w zależności od dostępności roślin. Dlatego wybieraj soczyste rośliny aż do ostatnich dni wiosny, kiedy zdecydowana większość roślin zielnych i jednorocznych jest sucha..

Ich dieta składa się z liści, kwiatów, łodyg, korzeni, kory i owoców. Pochodzą one z krzewów, drzew, sukulentów, drzewiastych winorośli, kaktusów, jednorocznych roślin zielnych i bylin. Czasami może zjadać padlinę lub niektóre owady.

Wśród preferowanych gatunków są Cassia armata, Euphorbia sp., Eriogonum sp., Opuntia basilaris, Erodium cicutarium, Bouteloua barbata, Festuca octoflora i Bromus rubens. W grupie traw wieloletnich jest Hilaria rigida, Oryzopsis hymenoides i Muhlenbergia porteri.

Najważniejszym sezonem żywieniowym jest wiosna. W tym okresie żółwie pustynne wymagają zielonej roślinności, która pozwala im uzupełniać zapasy tłuszczu zużyte podczas hibernacji. W stosunku do lata ważne są zioła wieloletnie ze względu na ich soczystość.

Z drugiej strony naturalne siedlisko tego gada charakteryzuje się długimi okresami suszy. Dzięki temu zwierzę pozyskuje wodę, której potrzebuje, z roślinności i tymczasowych stawów..

Metoda karmienia

Gatunek ten ma przystosowania, które pozwalają mu karmić „język”. Należą do nich duży, ruchomy język i ząbkowana powierzchnia do żucia. Ma również wysklepione podniebienie i wyraźne zgięcie czaszki. Pozwala to zwierzęciu na swobodne oddychanie, gdy pysk jest zamknięty.

Żółw pustynny żeruje, wędrując od rośliny do rośliny, wąchając roślinę przed jej zjedzeniem. Wybierając trawę, ściąga ją do poziomu gruntu i połyka kawałek po kilku życiach.

Ponadto może podnosić ciało, opierając się na mocnych tylnych łapach. W ten sposób możesz uzyskać dostęp do strąków i gałęzi Lotus sp.

Zachowanie

Pierre Fidenci [CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)]

Plik Gopherus agassizi jest najbardziej aktywny w miesiącach od marca do września. W pierwszych miesiącach lata i wiosną większość czasu spędzają na żerowaniu na rodzimych trawach występujących na tym obszarze. Od późnej jesieni do zimy wycofują się do zimowego legowiska.

Gatunek ten boryka się z innym problemem - niedoborem wody. Aby zmaksymalizować niewielką ilość wody wytwarzanej przez deszcz, gad ten kopie w ziemi zbiorniki zlewne. Dzięki temu, że pamięta to miejsce, często chodzi po to, by napić się z nich wody.

Ponadto, aby przeżyć, żółw pustynny koncentruje się i gromadzi mocz w swoim pęcherzu. W ten sposób organizm może w razie potrzeby wydobywać zawartą w nim wodę. W bardzo suchych okresach mocz może mieć pastowatą i białą konsystencję ze względu na małą ilość wody i wysoką zawartość soli..

Wokalizacje

Każdy gatunek może emitować wokalizacje, które go charakteryzują, dzięki czemu dźwięki te można wykorzystać do jego identyfikacji. Niektóre z nich to jęki, syczenia, słabe miauczenie i krzyki.

Wołania są powszechne podczas walk i krycia. Często też z nich korzystają, szukając pożywienia. Specjaliści twierdzą, że częstotliwość i złożoność tych zjawisk wzrasta wraz z wiekiem.

Bibliografia

  1. Grover, Mark C., DeFalco, Lesley A. (1995). Żółw pustynny (Gopherus agassizii): zarys stanu wiedzy z odniesieniami. Gen. Przedstawiciel techniczny INT-GTR-316. Ogden, UT: USA Departament Rolnictwa. Odzyskany z fs.fed.us.
  2. Crozier, G. (1999). Gopherus agassizii. Różnorodność zwierząt. Odzyskany z animaldiversity.org.
  3. com (2019). Żółw pustynny Mohave - Gopherus agassizii. Odzyskany z californiaherps.com.
  4. Grupa specjalistów od żółwi i żółwi słodkowodnych (1996). Gopherus agassizii. Czerwona lista gatunków zagrożonych IUCN 1996. Odzyskane z iucnredlist.org.
  5. Bryan Jennings, Kristin H. Berry (2015). Żółwie pustynne (Gopherus agassizii) są selektywnymi roślinożercami, które śledzą fenologię kwitnienia ich preferowanych roślin pokarmowych. Odzyskany z journals.plos.org.
  6. Bryan Jennings (1997). Wykorzystanie siedlisk i preferencje żywieniowe żółwia pustynnego, Gopherus agassizii na zachodniej pustyni Mojave i wpływ pojazdów terenowych. Odzyskany z tortoise-tracks.org.
  7. Lovich, J.; Daniels, R. (2000). Charakterystyka środowiskowa lokalizacji nor żółwi pustynnych (Gopherus agassizii) w zmienionym krajobrazie przemysłowym. Chelonian Conservation and Biology. Odzyskany z tethys.pnnl.gov.

Jeszcze bez komentarzy