Plik fabuła narracyjna lub rdzeń narracyjny to sekwencja opowiadania, powieści, wiersza lub opowiadania. Jest używany w tekstach narracyjnych, takich, które opowiadają historię, mają określoną strukturę i elementy.
Przykład pozwalający dokładnie zrozumieć, czym jest fabuła narracyjna, podał powieściopisarz E.M Forster w swojej książce Aspekty powieści w roku 1927: „Umarli król i królowa to opowieść. Spisek polega na tym, że król i królowa umarli z bólu ".
Fabuła narracyjna opiera się na rozwoju historii i wszystkich elementów, które się w niej zbiegają. Charakteryzuje się nadaniem czytelnikowi poczucia przyczyny i skutku. Dzięki niemu wzbudza zainteresowanie czytelnika i generuje logiczny sens opowieści.
Narracja jest przeważnie traktowana jako kategoria fikcji; jak w przypadku powieści i opowiadań. Ale możesz opowiedzieć historię z prawdziwymi postaciami, takimi jak styl biografii i autobiografii. Dlatego każdy tekst narracyjny może i powinien mieć fabułę..
Indeks artykułów
Podstawowe elementy fabuły to przyczyna, konsekwencja i rozwiązanie problemu..
„Harry Potter” jest przykładem dobrze zorganizowanej fabuły narracyjnej. Wszystkie książki mają tę samą główną fabułę, a każda książka ma wątek podrzędny.
Harry Potter był jedyną osobą, która przeżyła atak ze strony antagonisty (przyczyna), antagonista ściga go (konsekwencja), aby go zakończyć (problem). Harry Potter pokonuje antagonistę (rozwiązywanie problemów).
Fabuła narracyjna musi uciekać przed dwoma skrajnościami, nadmiarem szczegółów i brakiem szczegółów. Fabuła narracyjna nie stara się opowiadać zdarzenia po zdarzeniu, stara się je łączyć. Nic nie dzieje się bez powodu.
Przykłady:
Brak szczegółów
Chłopiec szedł, potknął się, upadł, zabrali go do szpitala.
Nadmiar szczegółów
Chłopiec szedł długą i wąską uliczką, która znajdowała się tuż przed jego domem. Kiedy szedł tam, gdzie zawsze, znalazł bardzo szeroką i wysoką, dużą, szarą skałę, która miała dziury po jednej stronie i sprawiła, że się potknął.
Upadł, złamał kość i został zabrany do pięciopiętrowego białego szpitala z 6 windami, który znajduje się obok placu ...
W pierwszym przykładzie nie znaleziono przyczyny ani związku faktów. Dlaczego się potknąłeś? Co się z nim stało, gdy upadł? Dlaczego zabrali go do szpitala?
Wręcz przeciwnie, skupienie się na każdym szczególe powoduje utratę podstaw fabuły. W drugim przykładzie wszystkie szczegóły otoczenia zostają ujawnione, a przy tak dużej ilości informacji fabuła narracji zostaje utracona.
Fabuła powinna rozwinąć się naturalnie.
Chodzący chłopiec, potknął się o kamień (przyczyna), złamał kość (problem) i został zabrany do szpitala (rozwiązanie)
Dobra fabuła narracyjna musi być zgodna ze strukturą, aby można ją było zrozumieć.
Początek powinien stanowić wprowadzenie do historii. Tutaj kontekst i otoczenie są przedstawiane w całości lub w części. Należy przedstawić głównego bohatera, temat lub tematy, które będą prowadzić fabułę, a rozwój opowieści powinien być dozwolony..
W tej części fabuły pokazany jest powód, dla którego postać wykonuje swoje działania. Na przykład myśl, problem lub sytuacja.
Rozwój fabuły to środkowa część opowieści; po poznaniu postaci, otoczenia i sytuacji przechodzimy do interakcji bohaterów z tymi sytuacjami.
Na tym etapie fabuła narracyjna powinna skupiać się na tym, jak postacie radzą sobie z problemem i jak radzi sobie z sytuacją, aby ją rozwiązać..
W rzeczywistości rozwój historii jest sercem fabuły narracyjnej. To tutaj ma miejsce większość wydarzeń i zajmuje się aspektem chronologicznym, czyli kolejnością każdej sytuacji.
Koniec opowieści to fragment fabuły, w którym trzeba rozwiązać problemy, na dobre lub na złe, ponieważ nie wszystkie narracje mają „szczęśliwe” zakończenie..
W tej części bohaterowie muszą dotrzeć do sedna sprawy, wiedzieć, dlaczego coś się wydarzyło i zamknąć fabułę.
Jeśli weźmie się książkę jako przykład "Igrzyska Śmierci", struktura fabuły narracyjnej jest ewidentna.
Początek pokazuje, kim jest Katniss (główna bohaterka), skąd pochodzi, kogo zna i gdzie jest. Pokazany jest początek rozwoju historii, w tym przypadku sytuacja: wybór trybutów dla gier.
Rozwój fabuły koncentruje się na interakcji Katniss w grach, tym, jak sobie z nimi radzi i jak sobie w nich radzi..
Na końcu widać wynik ukończenia Igrzysk, po obejrzeniu interakcji postaci z sytuacją.
Jeśli fabuła ma zły początek, nie będzie wiadomo, skąd wzięła się akcja opowieści, co spowoduje próżnię w pytaniach: kto? i ponieważ?
Jeśli działka jest słabo rozwinięta, rozumie się, dlaczego wszystko się zaczęła, ale nie zagłębia się w samą działkę. Nie można docenić ewolucji postaci i nie ma odpowiedzi na pytanie: jak? Słaby rozwój zaowocuje słabo opowiedzianą historią.
Jeśli fabuła ma złe zakończenie, czytelnik zostanie w powietrzu, aby zrozumieć, co się stało. Pokaże ci, jak zacząłeś i jak podszedłeś do problemu, ale nie będziesz w stanie wiedzieć, jak go rozwiązałeś i pozostawi niedokończone i niezrozumiałe zakończenie.
Pamiętajmy, że fabuła staje się kolejnością, gdy przedstawiane są wydarzenia z opowieści. Jeśli mówimy o fabule książki, odnosząc się do dzieła o szerokim zasięgu, powieść byłaby najwyraźniejszym przykładem.
W gatunku narracyjnym powieści fabuła nie różni się zbytnio od tego, co jest pozowane w opowieściach. Coś interesującego w tej sprawie było to, co pomyślał pisarz Jorge Luis Borges; twórca Aleph argumentował, że powieści to nic innego jak długie historie, więc stały się nudne.
W powieściach pojawia się również przedstawienie postaci i scenerii, punkt, w którym następują komplikacje węzła i wynikający z niego wynik. Być może wyraźną różnicą jest to, co podnosi Borges, proste rozszerzenie.
Czynnik wielkości tekstu ma bezpośredni wpływ na fabułę, która nieuchronnie ją komplikuje, ponieważ można zwiększyć liczbę znaków, spacji i interakcji. Podobnie, będzie węzeł centralny i szereg węzłów drugorzędnych rozwijanych równolegle aż do końca..
Oprócz zwykłej fabuły opisowej, powieść pozwala na szerszy rozwój wątku konwersacyjnego. Oznacza to, że umożliwia najbardziej rozbudowaną i szczegółową prezentację dialogów między bohaterami, co pomaga czytelnikowi uzyskać większą wizję fabuły opowieści..
Działem, który znacznie wzbogaca fabułę narracyjną, jest zmiana porządku chronologicznego. Świetnym przypadkiem jest ten przedstawiony przez Gabriela Garcíę Márqueza w Sto lat samotności. O co w tym chodzi? Proste, niekoniecznie zaczyna się na początku historii, ale w środku lub na końcu. Wszystko zależy od gustu i intencji autora.
Fabuła opowieści składa się zasadniczo z trzech części: wstępu, środka i końca..
We wstępie zazwyczaj przedstawia się dużą część głównych bohaterów, w tym bohatera. Są one szczegółowo opisane, aby czytelnik skojarzył je ze względu na ich cechy. Przedstawiono tu również różne relacje między postaciami tworzącymi historię i charakterystyką otoczenia..
„Wszystko wydarzyło się w znanym mieście Jalisco, z wulkanem Nevado w tle i wulkanem Colima, które wznoszą się, aby ozdobić krajobraz nad pięknym Oceanem Spokojnym. Tam José, Pedro i Luis w pełni prowadzili handel rybny.
„José był ojcem rodziny, 45-letnim mężczyzną, który przez całe życie był rybakiem. Głęboko kochał swoją piątkę dzieci i żonę, powód jego wysiłku. Pedro był ze swojej strony siostrzeńcem José, entuzjastycznym i zabawnym młodym człowiekiem, którego każdy nazwałby „życiem towarzystwa” lub, w tym przypadku, pracy..
Wreszcie Luis był bratem Pedro i ojcem José, samotnym i marzycielskim człowiekiem, typowym zatroskanym rybakiem i miłośnikiem morza..
We fragmencie można zobaczyć, jak prezentowana jest strona wydarzeń i jej walory, a także postacie i linki, które ich łączą. Mając te dane, autor pozwala, by historia wirowała lub „tkała” w umyśle czytelnika..
Tutaj sprawy zaczynają się komplikować. Coś dzieje się w środowisku lub w postaciach, co prowadzi ich do bycia częścią problemu lub bałaganu, który zmienia rutynę i może zagrozić szczęściu wszystkich.
Tutaj komplikacje będą zależeć od autora, może wystąpić wiele wątków, wśród nich możemy wymienić:
- Kradzież.
- Zachwyt.
- Zjawisko naturalne.
- Wypadek.
- Choroba.
- Dług.
- Żeby wymienić tylko kilka.
- W zależności od wybranego przez autora będzie to rozwój każdej postaci.
„Kiedy nadeszło lato, wydarzyło się coś nieoczekiwanego, wybuchł wulkan Colima i był tak duży, że popioły całkowicie pochłonęły ludność Jalisco, rozprzestrzeniając się na pięć kilometrów w morze” ...
Z tego przykładowego wykresu może wyłonić się nieskończona lista możliwości, w jakich reakcjach bohaterów chodzi. Dotknij autora, zgodnie z jego wyobraźnią i pomysłowością, wybierz ten, który najlepiej pasuje do tego, co chce przekazać.
Ta część fabuły zależy bezpośrednio od rozwoju, który został wybrany podczas węzła. Warto zauważyć, że każda praca narracyjna będzie miała zakres zgodny z wysiłkiem autora, aby zrobić coś oryginalnego, a nie zrobionego wcześniej. Wydaje się to trudne, ale dzięki dużej ilości czytania i ćwiczeń można to osiągnąć.
Fabuła wiersza jest również nazywana „fabułą poetycką”. Jest to rozwijane przez autora w celu wywyższenia jakości rzeczy lub osoby, która jest poetyzowana. Zwykle jest przedstawiany w ten sam sposób w trzech częściach: prezentacja przedmiotu poetyckiego, uniesienie i zamknięcie. Końcem poetyckiej fabuły jest przekaz wiadomości.
W tej części poeta odsłania to, co zainspirowało go do napisania, kluczowy punkt jego inspiracji.
„Jego obecność jest widoczna w moich tekstach,
wszystko, co piszę, nazywa go,
jest duszą i muzą,
moja cenna wyspa Margarita ”.
W tym przypadku poetyzowanym przedmiotem jest miejsce, Isla de Margarita. Poeta stwierdza, że to jego motyw i jest obecny we wszystkim, co pisze.
Tutaj właściwości przedmiotu, o którym mowa, są powiększane, aby nadać przekazowi siłę.
„Nie ma snu, w którym byś się nie pojawiał
z twoją mgłą i twoim morzem nostalgii,
ze swoimi gwiezdnymi rybakami
i to słońce, które zostało nazwane tobie.
Tęsknienie za tobą jest czymś normalnym,
co utknęło w mojej pamięci,
moja wyspa,
wyspa samotności ”.
Oczywiście ten fragment służy do zakończenia pomysłu, który podniósł poetę.
„Muszę wracać, kiedy pozwalają na to wody,
kiedy ślimaki utkną ścieżkę, której potrzebuję,
Wrócę, aby nigdy nie odejść,
i bądź wieczną falą na swoim brzegu ".
Jeszcze bez komentarzy