Charakterystyka promieniowców, taksonomia, morfologia, patogeneza

1410
Charles McCarthy

Actinomyces to rodzaj bakterii składających się z pałeczek Gram-dodatnich, charakteryzujących się włóknistym wzorem wzrostu podobnym do gałęzi drzewa. W przeszłości ten rodzaj był mylony z grzybami ze względu na jego morfologię, ale później odkryto, że jego gatunek zachowywał się jak czynniki bakteryjne..

Istnieją 42 zidentyfikowane gatunki, ale są to główne gatunki: A. israelii, A naeslundii, A. odontolyticus, A. visosus, A. meyeri, A. pyogenes, A. georgiae, A. turicensis A. gerencseriae, A. graevenitzii.

Ten rodzaj bakterii jest częścią wspólnej mikrobioty przewodu pokarmowego ludzi i zwierząt, od jamy ustnej i gardła do okrężnicy..

Niedawno zasugerowano, że organizm ten może być stosunkowo częstym komensalem, rezydentem skóry i błon śluzowych układu moczowo-płciowego..

Gatunki te są wysoce przystosowane do życia na powierzchni błony śluzowej bez powodowania uszkodzeń. Jednak mogą powodować infekcje, gdy przechodzą przez barierę nabłonkową w warunkach, w których napięcie tlenu jest wystarczająco niskie, aby się rozmnażać (martwica tkanek)..

Dlatego patologie, które wywołują, nie są zaraźliwe, ponieważ infekcja występuje endogennie, poprzez uraz, interwencje chirurgiczne lub ciało obce..

Najczęstsze patologie to promienica ustno-szyjno-twarzowa, piersiowa i brzuszno-miednicza. Choroba może również objawiać się promienicą skórną, chorobą układu mięśniowo-szkieletowego, zapaleniem osierdzia, zakażeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN) lub chorobą rozsianą..

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
    • 1.1 Mikrobiota zwyczajna
    • 1.2 Charakterystyka biochemiczna
    • 1.3 Ogólna charakterystyka wzrostu
  • 2 Taksonomia
  • 3 Morfologia
  • 4 Patologie
    • 4.1 Promienica
  • 5 Diagnoza
  • 6 Leczenie
  • 7 Zapobieganie
  • 8 Odniesienia

Charakterystyka

Niektóre gatunki są ściśle beztlenowe, a inne mikroaerofilne. Rosną wolno, niektóre odmiany potrzebują do 7 lub więcej dni na pojawienie się.

Rosną w temperaturze od 35 do 37 ° C. Nie są ruchliwe ani nie tworzą zarodników. Są to pałeczki kwasoodporne, więc ich ściana komórkowa jest w pewnym stopniu podobna do ściany prątków.

Plik Actinomyces mają niski potencjał zjadliwości, wywołując chorobę tylko w przypadku naruszenia barier śluzowych, urazu, zabiegu chirurgicznego lub zapalenia - infekcja, sprzyjająca stanom niskiego ciśnienia tkankowego Odwa.

Zakażenie Actinomyces sprzyja inwazji na miednicę innych zarazków, takich jak Escherichia coli, paciorkowce, między innymi bakterie beztlenowe.

Nawykowa mikrobiota

Pojawiają się w młodym wieku jako mikrobiota jamy ustnej i przewodu pokarmowego. Jedno z badań wykazało, że dwumiesięczne dzieci były już skolonizowane przez DO. odontolyticus w jamie ustnej.

W wieku 2 lat istnieje już duża różnorodność gatunków A. naeslundii, A. visosus, A. graevenitzii i A. gerencseriae w momencie wyrzynania się zębów mlecznych.

Doniesiono, że gatunki promieniowców odgrywają kluczową rolę we wczesnych stadiach tworzenia się biofilmu na zębach (płytka nazębna), zarówno powyżej (naddziąsłowo), jak i poniżej (poddziąsłowo) linii dziąseł.

Utrzymuje się to w wieku dorosłym, niezwiązane z chorobami przyzębia. Jednak okazało się, że A. turicensis jest najczęstszym gatunkiem Actinomyces na powierzchni języka u pacjentów z cuchnącym powietrzem, a następnie A. odontolyticus, A. israelii i A. radingae.

Podobnie, niektóre gatunki z tego rodzaju zostały wyizolowane z żeńskich dróg moczowo-płciowych przy braku infekcji promienicą. Uważa się je za rodzimą mikrobiotę, która migrowała z okolic krocza lub w wyniku stosunku oralnego i stosunku pochwowego..

Wśród nich są A. meyeri, A. neuii, A. radingae, A. turicensis i A. urogenitalis.

Z drugiej strony z próbek moczu wyodrębniono następujące gatunki: A. neuii, A. turicensis, A. urogenitalis, A. europaeus, A. odontolyticus, A. graevenitzii, A. naeslundii i A. oris ponieważ są częścią mikrobioty żeńskiego pęcherza.

Podczas, A. socranski jest normalnym kolonizatorem pochwy, okrężnicy i jamy ustnej.

Charakterystyka biochemiczna

Ogólna charakterystyka wzrostu

Taksonomia

Domena: Bakterie.

Gromada: Actinobacteria.

Zamówienie: Actinomycetales.

Podrząd: Actinomicineae.

Rodzina: Actinomycetaceae.

Płeć Actinomyces.

Morfologia

Są to pałeczki Gram-dodatnie o średnicy 1 µm, ale o zmiennej długości, ponieważ mogą tworzyć rozgałęzione lub nierozgałęzione włókna. Może również występować jako krótkie pałeczki błonicy lub maczugowate.

W zależności od gatunku mogą rozwijać się powoli, umiarkowanie lub szybko na agarze z krwią. Jego kolonie są szorstkie lub gładkie, w zależności od szczepu.

Kolor kolonii na agarze z krwią różni się w zależności od gatunku, od białego, szarego, czerwonego lub półprzezroczystego, mogą być nieprzezroczyste lub błyszczące i mieć nieregularne lub klapowane krawędzie..

W zakażonej tkance ludzkiej skupiają się one w postaci mikrokolonii, połączonych z elementami tkanki, które tworzą pomarańczowo-żółte ziarenka, zwane ziarnkami siarki ze względu na podobieństwo do ziaren siarki..

Patologie

Promienica

Jest to przewlekła choroba zapalna i ziarniniakowa, która wywodzi się z tkanek sąsiadujących z powierzchniami błony śluzowej. Uszkodzenia mają powolny przebieg głębokiego i bocznego rozszerzenia ze znacznym stwardnieniem i drenującymi przetokami.

Jego dokładny charakter zależy od zaangażowanych narządów i struktur. Występuje częściej u dorosłych pacjentów i mężczyzn..

Oznaki i objawy mogą być bardzo niespecyficzne, takie jak obrzęk, kaszel, niska gorączka i utrata masy ciała.

Diagnoza jest często trudna, ponieważ obserwując narastającą masę zwłóknieniową, która rozprzestrzenia się po płaszczyznach tkanek, można ją pomylić z guzem złośliwym.

Rodzaje promienicy obejmują:

Promienica szyjno-twarzowa

Jest to związane ze złą higieną jamy ustnej, ekstrakcją zęba lub urazem jamy ustnej lub szczęki. Wytwarza limfadenopatię.

Infekcja może prowadzić do martwicy kości szczęki związanej z bisfosfonianami.

Najbardziej izolowanymi gatunkami w tego typu zmianach są A. israelii (42%), A. gerencseriae (26,7%), A. naeslundii  Y  A. Viscosus (9%), natomiast A. odontolyticus, A. meyeri, A. georgiae Y A. neuii subsp. neuii czasami odzyskać.

Promienica klatki piersiowej

Są nietypowe i powstają w wyniku urazowej aspiracji lub wprowadzenia zakażonego materiału z jamy ustnej i gardła, co prowadzi do erozji przez opłucną, klatkę piersiową lub ścianę brzucha. Może również przedostać się przez krew, ale występuje rzadziej.

W przypadku promienicy klatki piersiowej konieczne jest postawienie diagnostyki różnicowej z rakiem płuc, zapaleniem płuc i gruźlicą.

Actinomyces graevenitzii ma szczególne upodobanie do okolic klatki piersiowej, będąc głównym promieniowcem izolowanym z tego typu infekcji.

jednak, A. meyeri, A. israelii, A. odontolyticus  Y A. cardiffensis wyzdrowiały po zmianach promieniowców w płucach i sporadycznie A. naeslundii i A. visosus.  

Promienica brzuszno-miednicy

Promienica brzuszna występuje głównie jako konsekwencja zabiegów inwazyjnych, takich jak cholecystektomia laparoskopowa z brakującymi kamieniami żółciowymi lub infekcje jamy brzusznej, takie jak zapalenie wyrostka robaczkowego.

Podczas gdy promienica miednicy jest związana z długotrwałym stosowaniem wewnątrzmacicznych środków antykoncepcyjnych (przewlekłe zapalenie błony śluzowej macicy). Wynika to z faktu, że mikroorganizm rośnie w syntetycznej pożywce wewnątrzmacicznej, jednocząc się i tworząc kolonie w kształcie pająka, aż do powstania porowatego biofilmu..

Inną postacią infekcji są pewne manipulacje, takie jak przezpochwowe pobranie oocytów, które mogą prowadzić do ropnia jajnika i jajnika wywołanego przez promieniowce..

Actinomyces naeslundii, A. meyeri, A. israelii, A. funkei, A. odontolyticus  Y A. turicensis są najbardziej izolowane w afektach brzusznych.

W miednicy A. israelii A. odontolyticus, A. urogenitalis, A. hongkongensis, A. cardiffensis i A. turicensis są najczęstsze.

Promienica skórna

Promienica skórna jest zwykle wtórnym procesem zakaźnym, którego ognisko znajduje się w głębszych tkankach, z tendencją do tworzenia się przetok, przez które przepływają charakterystyczne granulki..

Mogą rzadko pojawiać się w wyniku hematogennego rozprzestrzeniania się zmiany promienistej w dowolnym miejscu ciała..

Manifestacje z pojedynczymi lub wieloma zatokami drenującymi mogą wystąpić w różnych częściach ciała, w tym na twarzy, klatce piersiowej, przeponie, biodrze, a także kończynach górnych i dolnych..

Actinomyces meyeri i A. Viscosus były najczęściej izolowanymi szczepami w skórnej promienicy.

Promienica mięśniowo-szkieletowa

Można zobaczyć przypadki zapalenia kości i szpiku w kręgosłupie; organizm może wyizolować płyn mózgowo-rdzeniowy i cały rdzeń kręgowy, co może pozostawić pacjenta z poważnymi objawami neurologicznymi.

Actinomyces israelii Y A. meyeri są w tym przypadku najczęstsze.

Promienica mózgowa

Zmiany promienio-grzybicze w ośrodkowym układzie nerwowym są najpoważniejszą postacią promienicy.

Organizmy Actinomyces uzyskują dostęp do tego obszaru na ogół poprzez hematogenne rozprzestrzenianie się z odległych miejsc lub bezpośrednio z lokalnych zmian promieniotwórczych na głowie. Choroba zwykle pojawia się jako pojedynczy lub wielokrotny ropień mózgu.

Należy podejrzewać możliwość wystąpienia promienicy w OUN, zwłaszcza u pacjentów z objawami neurologicznymi, u których w wywiadzie wystąpiła promienica w innych częściach ciała..

Actinomyces israelii Y A. naeslundii są najważniejszymi gatunkami w tego typu urazach.

Diagnoza

Rozpoznanie opiera się na charakterze urazu, przebiegu powolnego postępu oraz historii urazów lub chorób predysponujących do inwazji promieniowców na błonę śluzową..

Diagnoza jest trudna, ponieważ mikroorganizmy są zwykle rzadkie w ropie, ponieważ są skoncentrowane w mikrokoloniach siarkowych ziaren głęboko ukrytych w stwardniałej tkance..

Z drugiej strony zmiany te są zwykle zanieczyszczone innymi bakteriami, głównie pałeczkami Gram-ujemnymi, które wprowadzają w błąd lub mylą właściwą diagnozę etiologiczną, jeśli bierze się pod uwagę kulturę tlenową..

Niezawodną diagnozę stawia biopsja (badanie histopatologiczne), jeśli możliwe jest zaobserwowanie granulek siarki, mają one wartość diagnostyczną.

Do badania histopatologicznego granulki kruszy się, wybarwia metodą Grama i obserwuje pod mikroskopem..

Badanie ujawni centrum typowych Gram-dodatnich splecionych rozgałęzionych włókien, z pojedynczymi pałeczkami rozgałęziającymi się na obwodzie, otoczonych przez komórki zapalne, głównie neutrofile polimorfojądrowe..

Jednak może być konieczne zbadanie kilku próbek, aż do zaobserwowania granulek, ponieważ jest ich niedobór..

Leczenie

Pierwszą rzeczą jest oczyszczenie zmiany, a następnie zastosowanie antybiotykoterapii.

Penicylina G jest lekiem z wyboru w przypadku promienicy. Aktywne są również ampicylina, doksycyklina, erytromycyna i klindamycyna. Leczenie penicyliną powinno być przedłużone (od 6 do 12 miesięcy) i dużymi dawkami.

Zapobieganie

Ważne jest, aby lekarze każdorazowo przy wykonywaniu zabiegów chirurgicznych w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym wskazywali na leczenie profilaktyczne..

W ten sposób można uniknąć inwazji i progresji chorób wywoływanych przez promieniowce..

Rokowanie jest na ogół doskonałe, jeśli postawiono diagnozę i przestrzegano leczenia..

Bibliografia

  1. Bouza Y, Jam B, Tartabull Y. Promienica płuc. Prezentacja przypadku. Medisur 2015; 13 (6): 795–800. Dostępne pod adresem: scielo.sld.
  2. Actinomyces. Wikipedia, wolna encyklopedia. 30 maja 2018, 17:49 UTC. 24 września 2018, 22:07 en.wikipedia.org
  3. Sánchez J. Mercado N, Chilaca F, Rivera J. Actinomyces w żeńskich narządach płciowych. Rev Esp Patol. 2004; 37 (4): 383-390.
  4. López-Olmos J, Gasull J. i Vivar B. Actinomyces i mieszane zakażenia w cytologii szyjki macicy i pochwy u nosicieli wkładki wewnątrzmacicznej. Clin Invest Gin Obst. 2010; 37 (4): 134–140
  5. Cardona J, Herrera D, Valencia M. Actinomyces spp i rozmieszczenie według niektórych czynników demograficznych i klinicznych, Medellín-Kolumbia 2010-2012. Czasopisma iMedPub Arch med. 2015; 11 (4): 1-9.
  6. Sharma S, Valentino III DJ. Promienica. W: StatPearls [Internet]. Treasure Island (Floryda): StatPearls Publishing; 2018.
  7. Ryan KJ, Ray C.. SherrisMikrobiologiaMedical, 6. wydanie McGraw-Hill, Nowy Jork, USA; 2010.
  8. Koneman, E, Allen, S, Janda, W, Schreckenberger, P, Winn, W. (2004). Diagnoza mikrobiologiczna. (Wyd. 5). Argentyna, od redakcji Panamericana S.A.

Jeszcze bez komentarzy