Plik agar M.R.S. jest selektywną stałą pożywką hodowlaną, używaną do izolacji i liczenia bakterii kwasu mlekowego, zwłaszcza z rodzaju Lactobacillus. Agar ten został stworzony w 1960 roku przez Man, Rogosa i Sharpe, nosząc tę samą nazwę, ale ze względu na jego złożoność często używany jest skrót M.R.S..
Składa się z peptonu proteozy, ekstraktu mięsa, ekstraktu drożdżowego, glukozy, monoleinianu sorbitanu, fosforanu dipotasu, octanu sodu, cytrynianu amonu, siarczanu magnezu, siarczanu manganu i agaru..
Taki skład pozwala na prawidłowy rozwój bakterii kwasu mlekowego z próbek klinicznych, takich jak kał, wydzielina z pochwy, próbki z jamy ustnej i mleko matki, a także produkty mleczne i mięsne.
Nie jest stosowany rutynowo w laboratoriach klinicznych, ponieważ bakterie kwasu mlekowego rzadko biorą udział w procesach chorobowych. Jednak w obszarze mikrobiologii żywności częściej stosuje się agar M.R.S..
Z drugiej strony, pożywka ta jest używana przez niektóre ośrodki badawcze, których celem jest badanie bakterii kwasu mlekowego..
Indeks artykułów
Agar Man, Rogosa i Sharpe ma dość złożony skład. Rozbijając funkcję każdego z jego składników, można wyjaśnić jego podstawę.
Pepton proteozowy, wyciąg z mięsa, wyciąg z drożdży i glukoza to składniki odżywcze, które stanowią źródło węgla, azotu, witamin i minerałów niezbędnych do rozwoju bakterii. Ponadto glukoza jest uniwersalnym źródłem energii używanym w większości pożywek hodowlanych..
Z drugiej strony, aby pobudzić wzrost bakterii kwasu mlekowego, konieczna jest obecność kofaktorów (kationów) niezbędnych w metabolizmie Lactobacillus i bakterii pokrewnych; te związki to sole sodu, magnezu i manganu.
Podobnie monoleinian sorbitanu lub polisorbat 80 są ważnym źródłem kwasów tłuszczowych, ponieważ są wchłaniane jako składniki odżywcze..
Ponadto monoleinian sorbitanu i cytrynian amonu działają hamując rozwój flory towarzyszącej, zwłaszcza bakterii Gram-ujemnych, nadając agarowi selektywny charakter..
Wreszcie agar-agar jest tym, który zapewnia stałą konsystencję pożywce.
Istnieją inne warianty agaru Man Rogosa Sharpe; jeden z nich jest uzupełniony cysteiną (M.R.S.c), bardzo przydatną do izolacji między innymi bifidobakterii. Z drugiej strony istnieje pożywka MRS z dodatkiem neomycyny, paromomycyny, kwasu nalidyksowego i chlorku litu, szczególnie do selektywnego liczenia bifidobakterii w produktach mlecznych..
Odważyć 68,25 gramów odwodnionej pożywki i rozpuścić w jednym litrze wody destylowanej. Odstaw na 5 minut. Aby całkowicie się rozpuścić, włącz źródło ciepła, często mieszając, i gotuj przez 1 do 2 minut. Sterylizuj w autoklawie w 121 ° C przez 15 minut.
Wychodząc z autoklawu, odstawić na kilka minut i rozprowadzić na sterylnych szalkach Petriego na gorąco..
Pozwól płytkom zestalić się i odwróć płytki, ułóż je na stojakach i wstaw do lodówki do czasu użycia. Przed użyciem odczekać, aż płytki osiągną temperaturę pokojową.
PH pożywki powinno wynosić 6,4 ± 0,2. Niektóre domy handlowe zalecają pH od 5,5 do 5,9.
Odwodnione podłoże jest beżowe i przygotowane w kolorze ciemnobursztynowym.
Odwodnione podłoże i przygotowane płytki należy przechowywać w temperaturze od 2 do 8 ° C..
M.R.S. Można je wysiewać na powierzchni (wycieńczenie lub szpatułką Drigalskiego). Można go również wysiewać na głębokość. Płytki należy inkubować w temperaturze 37 ° C w warunkach mikroaerofilności (4% Odwa i 5-10% COdwa) przez 24 do 72 godzin.
Metoda siewu jest wybierana zgodnie z zamierzonym celem (izolacja lub liczenie).
Przypuszczalne kolonie Lactobacillus stają się białawe i mają śluzowaty lub kremowy wygląd na tym agarze. Później trzeba je zidentyfikować.
W tym celu stosuje się siew powierzchniowy. Próbki do zasiania wymagają wcześniejszej procedury.
W przypadku próbek mleka kobiecego zaleca się odwirowanie 1 ml próbki przy 14 000 obr / min przez 10 minut w celu usunięcia warstwy tłuszczowej. 900 µl odrzuca się, aw pozostałych 100 µl osad zawiesza się i wlewa na powierzchnię M.R.S. Następnie należy go równomiernie rozprowadzić szpatułką Drigalskiego..
W przypadku próbek kału, jeden (1) gram kału jest ważony i homogenizowany w 9 ml 0,1% sterylnej wody peptonowej, co odpowiada rozcieńczeniu 1/10. Następnie wykonuje się seryjne rozcieńczenia, aż do końcowego rozcieńczenia 10-4.
Na koniec pobiera się 100 μl z 10 rozcieńczeń-dwa, 10-3 i 10-4 a każde rozcieńczenie wysiewa się na agarze MRS, równomiernie rozprowadzając szpatułką Drigalskiego.
W tym przypadku wysiew odbywa się na głębokość.
W przypadku próbek mleka kobiecego pobiera się 1 ml i umieszcza w sterylnej stożkowej plastikowej probówce. Agar MRS dodaje się w przybliżonej temperaturze 40 ° C do końcowej objętości 25 ml, uzyskując jednorodną mieszaninę. Następnie wylewa się go na sterylne szalki Petriego w jednolity sposób i pozostawia do spoczynku do polimeryzacji..
W przypadku próbek kału wykonuje się rozcieńczenia, jak opisano wcześniej. Pobrać 1 ml każdego rozcieńczenia i umieścić w sterylnych stożkowych plastikowych probówkach. Dodaje się stopiony agar MRS do objętości 25 ml.
Mieszaninę z każdego rozcieńczenia rozlewa się równomiernie na sterylne szalki Petriego. Na koniec odstawia się do czasu polimeryzacji.
Z każdym dniem coraz większym zainteresowaniem cieszą się badania nad bakteriami kwasu mlekowego; Naukowcy w szczególności starają się poznać nowe szczepy i ich potencjał jako starterowy ferment do standaryzacji, między innymi w produkcji produktów mleczarskich..
W tym sensie Alvarado i wsp. (2007) używał M.R.S. przeprowadzić badanie, w ramach którego wyizolowali, zidentyfikowali i scharakteryzowali bakterie kwasu mlekowego obecne w rzemieślniczym wędzonym andyjskim serze wenezuelskim.
W serze stwierdzili obecność bakterii z rodzajów Lactococcus i Lactobacillus i doszli do wniosku, że mieszanki izolowanych szczepów są odpowiednie jako szczepy startowe do produkcji sera z mleka pasteryzowanego..
Z drugiej strony Sánchez i wsp. (2017) używał M.R.S. zbadanie obecności bakterii kwasu mlekowego w przewodzie pokarmowym prosiąt w celu wykorzystania ich jako rodzimych probiotyków zwiększających produktywność zdrowych prosiąt.
Za pomocą tego podłoża udało im się wyodrębnić cztery gatunki: Lactobacillus johnsonii, Lactobacillus brevis, Enterococcus hirae Y Pediococcus pentosaceus.
Podobnie Báez i in. (2019) używał M.R.S. do oceny bakterii kwasu mlekowego (LAB) i bifidobakterii o potencjale probiotycznym w mleku matki i kale niemowląt.
Udało im się wyodrębnić 11 BAL i 3 Bifidobacteria sp w mleku matki oraz 8 BAL i 2 Bifidobacteria sp. w kale. Wszystkie spełniły określone parametry, które świadczą o tym, że są bakteriami o działaniu probiotycznym.
Autorzy doszli do wniosku, że zarówno mleko matki, jak i odchody niemowląt karmionych wyłącznie piersią są naturalnym źródłem bakterii probiotycznych..
Aby ocenić jakość M.R.S. Szczepy kontrolne, takie jak:
Lactobacillus fermentum ATCC 9338, Lactobacillus casei ATCC 393, Bifidobacterium bifidum ATCC 11863, Lactobacillus plantarum MKTA 8014, Lactobacillus lactis MKTA 19435, Pediococcus damnosus MKTA 29358, Escherichia coli i Bacillus cereus.
Oczekiwane rezultaty to zadowalający wzrost pierwszych 6 bakterii, natomiast E coli Y Bacillus cereus musi być całkowicie zahamowany.
Jeszcze bez komentarzy