Wrzeszczenie ze złości, uderzenie pięścią w ścianę, gwałtowna jazda, znokautowanie przeciwnika w meczu bokserskim, uderzenie pieszego za rozproszoną jazdę, zranienie kogoś podczas napadu lub zamordowanie wrogiego żołnierza na wojnie. Wszystkie te działania klasyfikujemy jako napaści i które niosą ze sobą szkodliwe konsekwencje, które szkodzą innym ludziom w taki czy inny sposób. Jednak każde z tych działań bardzo różni się od pozostałych i nie mają one tej samej określonej przyczyny. Jaka jest różnica?
Zawartość
Zdefiniowanie, co jest, a co nie jest napadem, może być trudne i jest to dobrze znany problem wśród prawników. Dzieje się tak, ponieważ aby coś można było uznać za agresję, należy to nie tylko uznać za atak na innych ludzi, ale musi mieć na celu celowe spowodowanie tej szkody, jako konkretny cel.
Z tego powodu czasami trudno jest skatalogować, czym jest agresja, ponieważ chociaż mógł nastąpić atak, który szkodzi innym osobom, mógł być wynikiem celów, które nie były skoncentrowane na wyrządzeniu tej szkody per se..
W tym kontekście psychologowie społeczni Baron i Richardson definiują agresję jako zachowanie, którego intencją jest skrzywdzenie innej osoby, która nie chce być skrzywdzona. Może to prowadzić do postrzegania pewnych rodzajów szkód, które niektórzy ludzie popełniają jako bardzo zamierzone lub mniejsze, bez oddzielania stopnia szkód, jakie ich zachowanie wyrządza innym.
W ten sposób rozumiemy agresje zgodnie z ich formą, będąc w stanie być agresją fizyczną, gdy szkoda występuje w ciele innych ludzi, agresją werbalną, gdy nie używa się przemocy fizycznej, ale jeśli słowa lub agresja społeczna, gdy krzywda do innych jest poszukiwany poprzez manipulację, krytykę lub marginalizację.
Oprócz tych klasyfikacji form pojawiają się koncepcje, które dzielą agresję na dwie bardzo różne typologie w zależności od jej przyczynowości: agresja wroga i agresja instrumentalna..
Wroga agresja to szkodliwe zachowanie, które zwykle wymaga niewielkiej premedytacji i odpowiada na określone impulsy emocjonalne. Intencją, która powoduje tego typu agresję, jest celowe wyrządzenie szkody lub krzywdy, ale nie jest to zamierzone z premedytacją i może być konsekwencją gwałtownego stanu wściekłości, którego doświadcza dana osoba. W języku potocznym agresja wroga to krzywda, którą jedna osoba wyrządza drugiej osobie z powodu określonej emocji, co nie zwalnia tego faktu od szkód, jakie wyrządza innym.
Oto kilka przykładów wrogiej agresji:
Agresja instrumentalna, znana również jako agresja poznawcza, jest mniej emocjonalna. Jest to rodzaj szkody i krzywdy wyrządzonej innym celowo lub zaplanowana, ale w przeciwieństwie do agresji wrogiej, ostatecznym zamiarem tego rodzaju agresji nie jest jednak samo wyrządzenie krzywdy innym osobom, ale osiągnięcie określonych korzyści. można osiągnąć jedynie poprzez wyrządzenie szkody innym.
Gdyby te korzyści można było osiągnąć w inny sposób, krzywda wyrządzona innym prawdopodobnie nie wystąpiłaby, więc ten typ zachowania jest bardziej zaplanowany i zimny, stanowiąc odpowiedź na wcześniej przemyślane strategie.
Oto kilka przykładów:
Wszystko, co krzywdzi innych ludzi w taki czy inny sposób, jest zachowaniem szkodliwym dla naszego współistnienia jako gatunku. Jednak sklasyfikowanie zachowania jako agresywnego lub nie zależy od tego, jak jedno i drugie ma postrzeganie przyczyn tych zachowań. Powoduje to nierówność myśli i działań, która może spowodować, że nasze postrzeganie sprawiedliwości będzie się różnić w zależności od osoby. Na przykład wydawanie przez rząd budżetu na zakup broni jądrowej może być uważane za akt instrumentalnie agresywny dla znacznej większości ludzi, ale inni mogą twierdzić, że jest to akt samoobrony. W każdym razie zespół Psicoactiva uważamy za błąd, który wyrządził krzywdę innym ludziom, ponieważ bez względu na rodzaj agresji te akty, prowadzą nas one jedynie do cofnięcia się o krok w naszej ewolucji jako istot ludzkich..
Jeszcze bez komentarzy