Plik morela (Prunus armeniaca) to średniej wielkości liściaste drzewo owocowe należące do rodziny Rosaceae. Znany jest również jako albergero, morela lub morela, będąc rodzimym gatunkiem kontynentu azjatyckiego, który dostosowuje się do śródziemnomorskich warunków klimatycznych..
Roślina o wysokości 3-10 m charakteryzuje się sercowatymi liśćmi z podwójnie ząbkowanymi brzegami o jasnozielonym kolorze. Pojedyncze kwiaty pentameryczne wyrastają w dużych ilościach przed liśćmi, pokrywając gałęzie atrakcyjnym różowawym kolorem..
Po zapłodnieniu kwiatów powstają mięsiste owoce, które w zależności od uprawianej odmiany będą miały słodki lub słodko-gorzki smak. Lekko aksamitna, mocno aromatyczna i czerwono-pomarańczowa skórka pokrywa niezbyt soczysty miąższ o dużej wartości odżywczej.
Spożywany jest bezpośrednio jako świeży owoc, chociaż w rzemieślniczy sposób jest używany do wyrobu domowych dżemów, kompotów, soków czy słodyczy. Morela to pokarm bogaty w witaminę A i karotenoidy, silne przeciwutleniacze, które chronią organizm przed wolnymi rodnikami i stymulują układ odpornościowy.
Indeks artykułów
Jest to roślina nadrzewna o mocnym i rozgałęzionym pniu, szorstkiej brązowej korze i szerokiej owalnej koronie. Zwykle ma 3-10 m wysokości; jej główny korzeń jest głęboki i wydziela liczne powierzchowne korzenie wtórne.
Morela jest rośliną liściastą, której liście są jajowate, ostro zakończone i petiolate o długości 5-10 cm i szerokości 4-8 cm. Brzegi są podwójnie ząbkowane, górna powierzchnia jest gładka i jasnozielona, spodnia strona jest błyszcząca, nieprzezroczysta zielona..
Kwiaty rosną pojedynczo lub w pęczkach po 2-6 jednostek w każdym pąku, na małym naczyniu o średnicy 5-7 mm. Mają czerwony kielich i białą lub różową koronę, z pięcioma działkami i płatkami, słupkiem i około trzydziestoma pręcikami. Kwitnienie następuje wiosną.
Owocem jest pestkowiec o mięsistym, soczystym i aromatycznym mezokarpie o intensywnie żółtej barwie, jadalny tylko w okresie dojrzałości. Endokarp jest ściśnięty i szorstki, a nasadka jest lekko owłosiona, różowa, pomarańczowa, żółta lub biaława z widoczną boczną bruzdą..
Spożycie energetyczne moreli jest stosunkowo niskie w porównaniu z innymi owocami, ze względu na dużą zawartość wody i niskie spożycie węglowodanów. Jednak ma wysoką zawartość błonnika, który sprzyja pasażowi jelitowemu, uważając go za podstawowy pokarm w reżimach odchudzania..
Dojrzałe owoce zawierają karotenoid beta-karoten o właściwościach przeciwutleniających, który w zależności od zapotrzebowania organizmu przekształca się w witaminę A. Witamina ta przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, jest również niezbędna dla błon śluzowych, skóry, włosów i układu kostnego.
Jest źródłem pierwiastków mineralnych, zwłaszcza potasu, wapnia i magnezu, pierwiastków niezbędnych do prawidłowego rozwoju niektórych procesów fizjologicznych organizmu. Zawiera kwas cytrynowy i jabłkowy, które sprzyjają wchłanianiu wapnia i działają moczopędnie, ułatwiając eliminację toksycznych odpadów.
Wśród flawonoidów obecnych w moreli znajduje się kwercetyna, bioaktywny pierwiastek o właściwościach przeciwzakrzepowych i przeciwutleniających. Rzeczywiście, ten flawonol przyczynia się do zapobiegania zaburzeniom sercowo-naczyniowym i hamuje rozwój i wzrost guzów..
- Wartość energetyczna: 50 kcal
- Węglowodany: 11-12 gr
- Cukry: 9-10 gr
- Błonnik pokarmowy: 2 gr
- Tłuszcz: 0,3-0,5 gr
- Białka: 1,4-, 1,5 gr
- Woda: 86-88 gr
- Retinol (witamina A): 28 μg
- Tiamina (witamina B.1): 0,050 mg
- Ryboflawina (witamina B.dwa): 0,070 mg
- Niacyna (witamina B.3): 0,600 mg
- Pirydoksyna (witamina B6): 0,070 mg
- Witamina C: 8,0 mg
- Witamina E: 0,8 mg
- Vit. K: 3,3 μg
- Foliany: 5 μg
- Wapń: 13,0 mg
- Fosfor: 24,0 mg
- Żelazo: 0,5 mg
- Magnez: 12,0 mg
- Potas: 290,0 mg
- Selen: 1,0 mg
- Sód: 1,0 mg
- Cynk: 0,20 mg
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Podklasa: Rosidae
- Zamówienie: Rosales
- Rodzina: Rosaceae
- Podrodzina: Amygdaloideae
- Plemię: Amygdaleae
- Płeć: Prunus
- Podgatunek: Prunus
- Sekcja: Armeniaca
- Gatunki: Prunus armeniaca L.
- Prunus: nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa „προύν” i od łacińskiego „prūnus, i” łacińskiej nazwy dzikiej śliwki.
- ormiański: specyficzny przymiotnik odnosi się do twojego miejsca pochodzenia w Armenii.
- Amygdalus armeniaca (L.) Dumort.
- Ormiański ormiański (L.) Huth.
- Armeniaca vulgaris Im.
Idealne siedlisko moreli to umiarkowany klimat śródziemnomorski. Te ekosystemy charakteryzują się gorącymi, suchymi latami i łagodnymi, deszczowymi zimami, a także wiosną i jesienią ze zmiennymi opadami i temperaturami..
Na półkuli północnej kwitnienie występuje w miesiącach od lutego do kwietnia, a owoce dojrzewają od maja do czerwca, w zależności od warunków środowiskowych w każdym regionie. Jego duża zdolność adaptacyjna pozwoliła na tworzenie różnych odmian w procesie naturalnej selekcji..
Jest to gatunek bardzo odporny na susze i gorące środowiska, choć wrażliwy na mróz. Szczególnie na przymrozki wiosną, w połowie marca na półkuli północnej, ze względu na przedwczesne kwitnienie.
Najlepiej rośnie na otwartych przestrzeniach, w pełni nasłonecznionych i dobrze napowietrzonych na wzgórzach lub płaskowyżach na wysokości 200-500 metrów nad poziomem morza. Jeśli chodzi o ukształtowanie terenu, dostosowuje się do gleb luźnych, suchych, ciepłych i głębokich ze szkodą dla gleb ciężkich, wilgotnych i zimnych.
Prunus armeniaca Jest gatunkiem pochodzącym z Azji Środkowej, z obszaru od Morza Czarnego po północno-zachodnie Chiny. Ponad 3000 lat temu został wprowadzony do Azji Mniejszej, Persji, Armenii i Syrii szlakami handlowymi otwartymi przez Aleksandra Wielkiego w IV wieku pne..
Armenia, górzysty region Kaukazu między Azją a Europą, jest jednym z krajów o najdłuższej tradycji uprawy moreli. Stąd nazwa tego regionu stanowi przymiotnik, od którego pochodzi nazwa tego gatunku.
To Grecy wprowadzili ten gatunek do Europy w połowie IV wieku pne, będąc Rzymianami, którzy rozprzestrzenili go po całym imperium. Obecnie jest uprawiana w basenie Morza Śródziemnego, a także w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Australii, Nowej Zelandii i RPA..
Morela to owoc o dużej wartości odżywczej, zwłaszcza karotenoidów, witamin i składników mineralnych. Karotenoidy mają właściwości przeciwutleniające, chroniąc organizm przed powstawaniem wolnych rodników, które stymulują pojawianie się niektórych rodzajów raka.
Ponadto są związkami niezbędnymi do tworzenia witaminy A i działają zapobiegawczo przeciwko starzeniu się komórek. Ze swojej strony witamina A wpływa na funkcje wzrostu, regeneracji i utrzymania układu kostnego.
Podobnie interweniuje w procesach komórkowych związanych z nabłonkiem, błonami śluzowymi, wzrokiem, skórą, włosami, paznokciami i szkliwem zębów. Jest ważnym elementem funkcji rozrodczych, reguluje cykl rozrodczy kobiety oraz przyczynia się do produkcji nasienia.
Owoc ten charakteryzuje się dużą zawartością wody (85-90%), co sprzyja nawodnieniu organizmu i przyswajaniu składników odżywczych. Inne składniki odżywcze obecne w mniejszym stopniu to węglowodany, składniki mineralne, witaminy, błonnik, białka i wielonienasycone lub nasycone kwasy tłuszczowe.
Dojrzałe owoce charakteryzują się dużą zawartością garbników, pierwiastków o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwutleniających i ściągających. Garbniki działają na układ pokarmowy wysuszając i opróżniając śluzówkę jelit, dlatego zaleca się ich regularne spożywanie przy schorzeniach jelit.
Dzięki dużej zawartości potasu jest owocem moczopędnym. Dlatego jego spożycie jest zalecane w dietetycznym leczeniu niektórych chorób układu krążenia, takich jak nadciśnienie..
Z pestek owocu uzyskuje się bardzo miękki i aromatyczny olej, stosowany w kosmetyce o określonych właściwościach tonizujących. W rzeczywistości służy do zmiękczania, nawilżania i ochrony skóry, jest idealny do masażu i szybko wnika..
Morela wymaga określonych warunków, aby rosnąć, rozwijać się i skutecznie owocować. Chociaż jest to drzewo liściaste, które potrzebuje pewnego okresu zimowego, ze względu na wczesne kwitnienie jest bardzo podatne na mróz..
W zależności od uprawianej odmiany wymaga 300-900 godzin w temperaturze poniżej 7ºC. Ponadto, aby osiągnąć dojrzałość owoców, potrzebuje wysokich temperatur w miesiącach letnich..
Jest to gatunek rustykalny, który rośnie w ciepłym, słonecznym otoczeniu, chroniony przed silnymi wiatrami. Ze względu na rodzaj gleby jest mało wymagająca, preferuje gleby ciepłe i przepuszczalne, ponieważ podlewanie wpływa na jej system korzeniowy.
W warunkach suszy dorosłe rośliny mają tendencję do wytrzymywania długich okresów bez zapotrzebowania na wodę i nie wymagają nawadniania. Jednak młode drzewa w pełnej fazie wzrostu należy regularnie podlewać..
Istnieje kilka odmian różniących się okresem kwitnienia lub owocowania, wczesnym lub późnym w obu przypadkach. W przypadku siewu do celów dekoracyjnych wybiera się odmiany wczesne, natomiast w przypadku siewu do celów produkcyjnych zaleca się odmiany późne..
Wśród odmian późnych możemy wymienić "Ampuis","Wczesny rumieniec","Goldrich","Luizet","Polska„Y”Rouge du Roussillon". Spośród wczesnych odmian najczęściej używane są"Schronisko Montgamé","Bergeron","Muskat„Y”Królewski roussillon".
Uprawa wymaga gleb bogatych w materię organiczną, które są niezbędne do przeprowadzenia analizy gleby w celu skutecznego określenia niedoborów pokarmowych gleby. Zwarta gleba uboga w składniki mineralne ma tendencję do opóźniania rozwoju plonu i generowania małych i gorzkich owoców..
Morela przystosowuje się do gorących klimatów z częstymi opadami deszczu, jest wystawiona na pełne promieniowanie słoneczne i chroniona przed silnymi wiatrami. Nie toleruje cieniowania, ponieważ potrzebuje wystarczającej ilości godzin dziennych, aby rosnąć i rozwijać obfite kwitnienie.
Siew należy umieścić na szerokiej i otwartej przestrzeni, na której system korzeniowy jest efektywnie rozwinięty. Rzeczywiście, idealnym rozwiązaniem jest zapobieganie rywalizacji rośliny o przestrzeń, wodę i składniki odżywcze z innymi gatunkami
Zalecane są gleby przepuszczalne, choć uprawa toleruje niskie temperatury, nie podtrzymuje nadmiernej wilgoci w glebie. Jeśli uprawa wymaga nawadniania z powodu ekstremalnych warunków suszy, należy unikać podlewania gleby wokół rośliny..
Samica tej muchówki z dużymi zielonymi oczami, srebrną klatką piersiową i żółtym odwłokiem składa jaja wewnątrz dojrzałych owoców. Podłużne białe larwy wykluwają się po 3-5 dniach, powodując rozkład miazgi, drastycznie zmniejszając plon..
Małe owady ssące o długości 2-3 mm z mandrynem, za pomocą którego wyciskają pożywne soki z delikatnych części rośliny. Są okrągłe i zielone lub czarne. Stanowią jedne z najczęściej występujących szkodników w sadach i drzewach owocowych.
Workowiec, który powoduje gnicie dojrzałych owoców, a także uszkodzenia kwiatów, liści i delikatnych pędów, powodując uszkodzenia podobne do mrozów. Infekcja jest przenoszona przez rany spowodowane przez owady lub fizyczne uszkodzenie owoców lub tkanek miękkich.
Bardzo ważna choroba, która atakuje końcowe liście gałęzi, które są pokryte rodzajem białego proszku. Najwięcej zachorowań występuje w warunkach wysokiej temperatury i dużej wilgotności względnej, przy silnych atakach następuje defoliacja porażonych liści.
Choroba objawia się małymi żółtawymi plamami na powierzchni liści, na spodniej stronie znajdują się brązowe plamy z wyraźnym jasnobrązowym proszkiem. Biały proszek odpowiada uredosporom grzyba odpowiedzialnego za szerzenie choroby.
Uszkodzenie objawia się obecnością lepkiego i miękkiego materiału, który wyłania się przez szczeliny gałęzi i łodygi. Zwykle jest to zmiana fizjologiczna spowodowana obecnością patogenu lub niewłaściwym zarządzaniem uprawą..
Jeszcze bez komentarzy