Alfonso Quiroz Cuarón (1910-1978) był meksykańskim kryminologiem, uważanym za ojca dyscypliny w kraju. Urodzony w Ciudad Jiménez w 1910 roku, zabójstwo jego ojca w 1925 roku zapoczątkowało jego zainteresowanie analizą i zrozumieniem motywacji przestępców do działania..
Po osieroceniu, ponieważ jego matka zmarła wcześniej, Quiroz przeniósł się do stolicy kraju. Tam kształcił się z różnych przedmiotów, od psychologii po medycynę prawniczą. W 1939 roku został pierwszym Meksykaninem, który ukończył kryminologię na Uniwersytecie Autonomicznym.
Jeszcze przed uzyskaniem tytułu, między 1932 a 1933 rokiem, Quiroz brał udział w szeroko zakrojonych badaniach kryminologicznych w więzieniu Lecumberri. Jednym z jego wkładów było zalecenie uwzględnienia celu rehabilitacji skazanych, oprócz prowadzenia polityk prewencyjnych uwzględniających aspekty społeczne, psychologiczne i ekonomiczne..
Podczas swojej kariery zawodowej Quiroz brał udział w niektórych z najbardziej znanych śledztw kryminalnych w kraju. Wśród nich było to zabójstwo Trockiego, zabójcy kobiet Goyo Cárdenas czy francuskiego fałszerza Enrico Sampietro. Chociaż Quirozowi nie podobało się to porównanie, magazyn Time nazwał go w artykule meksykańskim Sherlockiem Holmesem.
Indeks artykułów
Alfonso Quiroz Cuarón urodził się w mieście Jiménez (Chihuahua) 19 lutego 1910 roku. Przyszły kryminolog spędził w tym mieście część swojego dzieciństwa, do czasu, gdy jego ojciec, który pracował na kolei, przeniósł się do Tampico z powodów zawodowych..
Alfonso uczęszczał do szkoły podstawowej w Tampico. W wieku 14 lat został sierotą po matce, a rok później stracił też ojca.
Początkowo młody człowiek otrzymał wiadomość, że jego ojciec zmarł w wypadku. To wydarzenie miało fundamentalne znaczenie dla kariery zawodowej Quiroza. Od tego momentu poczuł potrzebę odpowiedzi na pytanie: co powoduje, że człowiek staje się mordercą??.
Utrata jego dwojga rodziców oznaczała, że Quiroz musiał przenieść się do Mexico City w 1929 roku, aby opiekować się wujem José. Szukał swojej pierwszej pracy, asystenta w sądzie w więzieniu w Betlejem.
Oprócz pracy, Quiroz studiował medycynę w Wojskowej Szkole Medycznej i był zapalonym czytelnikiem dzieł Zygmunta Freuda.
Później, jako członek Służby Medycyny Sądowej, ukończył szkolenie, studiując medycynę prawną i psychiatrię. Ponadto wykonał wystarczająco dużo sekcji zwłok, aby móc się specjalizować.
Jeden z kluczowych momentów w karierze Quiroza miał miejsce w 1932 roku. W tym samym roku wraz z kilkoma ekspertami uczestniczył w jednym z pierwszych badań nad osobowością więźniów..
W wyniku tej pracy Quiroz był przekonany, że pozbawienie wolności nie może być jedyną funkcją polityki kryminalnej, ale powinno również koncentrować się na resocjalizacji i prewencji.
Alfonso Quiroz został pierwszym kryminologiem, który ukończył Autonomous University of Mexico w 1939 roku. Od razu został mianowany kierownikiem Sekcji Lekarsko-Psychologicznej Centrum Obserwacyjnego Sądu dla Nieletnich.
Alfonso Quiroz charakteryzował się dyskrecją w życiu osobistym. Według jego biografów trzy kobiety miały decydujący wpływ na jego życie.
Pierwszą była jego ciotka Elia, która opiekowała się nim po tym, jak został sierotą; druga, Maria Aparicio, brazylijska kryminolog, zaginiona podczas dyktatury w Castelo Branco, której Quiroz bezskutecznie próbował odnaleźć; a trzecia Yolanda de la Rocha, o której wielu uważało się za jego żonę, chociaż tak naprawdę nigdy się nie pobrali.
Prestiż profili przestępczych prowadzonych przez Quiroza nie ograniczał się do jego kraju. Dowodem na to była nominacja na wysłannika ONZ do Republiki Dominikany. Jej misją było sporządzenie raportu o przestępstwach popełnionych przez żołnierzy amerykańskich, którzy brali udział w inwazji na ten kraj.
Alfonso Quiroz Cuarón zmarł 16 listopada 1978 r. Zawał mięśnia sercowego spowodował jego śmierć, gdy uczęszczał na katedrę na Autonomous University of Mexico..
Alfonso Quiroz zastosował naukowe i techniczne metody w kryminologii, aby zwiększyć jej skuteczność. Dzięki temu był w stanie znaleźć wytłumaczenie dla wielu zachowań przestępczych i wykorzystać uzyskane wyniki, aby im zapobiec..
Jak wspomniano, Quiroz został pierwszym Meksykaninem, który ukończył kryminologię. Przed uzyskaniem stopnia brał udział w ambitnych badaniach w więzieniu Lecumberri,
W tym więzieniu wykorzystywał metody naukowe do analizy różnych nietypowych osobowości więźniów. Quiroz stwierdził, że państwo powinno starać się ustalić politykę, która umożliwiłaby resocjalizację osadzonych, oprócz zapobiegania przestępczości, uwzględniając aspekty ekonomiczne, psychologiczne i społeczne..
Jego praca w perspektywie średnioterminowej doprowadziła również do budowy nowych jednostek karnych i zamknięcia więzienia Lecumberri..
Jednym z najbardziej znanych przypadków, w których uczestniczył Quiroz, były prześladowania Alfredo Héctora Donadieu, lepiej znanego jako Enrico Sampietro. Ten fałszerz przybył do Meksyku w 1934 roku po popełnieniu zbrodni na całym świecie, od Marsylii po Wenezuelę..
Przestępca osiadł w Tampico w ucieczce przed policją i kontynuował swoją główną działalność: fałszowanie rachunków. Jednak wspólnik go zdradził i został aresztowany.
Sampietro został uwięziony w Lecumberri w 1936 roku, ale rok później udało mu się uciec z pomocą organizacji Cristero.
Do 1941 roku fałszywe pieniądze stały się dużym problemem dla kraju. Banco de México wybrał Quiroz, aby pokierował swoim Działem Dochodzeń Specjalnych i zajął się tą sprawą.
Quirozowi udało się schwytać kilku fałszerzy w ciągu następnych siedmiu lat. Jednak Enrico Sampietro był nadal na wolności.
Informator dał ostatnią wskazówkę Quirozowi, aby mógł złapać fałszerza w Iztapalapa. Co ciekawe, kryminolog i przestępca nawiązali dobrą przyjaźń. Po odbyciu kary Sampietro wrócił do Marsylii i wiadomo, że Quiroz odwiedził go przynajmniej raz.
Sprawa, która rozsławiła Quiroza, rozpoczęła się od wizyty w jego domu sędziego karnego Raúla Carrancá y Trujillo z Coyoacán i profesora prawa uniwersyteckiego. Powodem wizyty było poproszenie Quiroza o zbadanie osobowości Jacquesa Mornarda, aresztowanego za zamordowanie Leóna Trockiego tego samego ranka..
Quiroz przyjął rozkaz i wraz z dr José Gómezem Robledą przeprowadził badanie mordercy tak kompletnie, jak to było możliwe. Wynik potwierdził, że Mornard był mitomanem i że był zdrowy psychicznie. Jednak Quiroz nie był usatysfakcjonowany wnioskiem.
Quiroz prowadził własne śledztwo przez 10 lat. W końcu, w 1950 roku, znalazł wszystkie dowody, które potwierdzały prawdę: faktycznie Mornard nazywał się José Ramón Mercader i nie był Belgiem, ale Hiszpanem. Dochodzenie Quiroza dowiodło, że Mercader zamordował Trockiego z powodów politycznych po tym, jak Stalin nakazał jego śmierć..
Alfonso Quiroz brał udział w wielu innych sprawach karnych w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX w. Jednym z najważniejszych było śledztwo w sprawie zbrodni Gregorio Goyo Cárdenasa, seryjnego zabójcy kobiet. Quiroz przeanalizował mordercę i wykazał, że nie ma problemów psychicznych. Jednak nigdy nie został skazany.
Quiroz charakteryzował się całkowitym obiektywizmem w swoich analizach. W sprawie Higinio Sobera de la Flor, autora dwóch zgonów, wypowiedział się na korzyść oskarżonego. Wykryta przez kryminologa choroba psychiczna doprowadziła do przeniesienia skazanego z więzienia do azylu.
Oprócz działalności kryminologicznej Quiroz otrzymywał także inne zlecenia. Jedna z nich, przeprowadzona w 1952 r., Polegała na kierowaniu dochodzeniem, które miało ustalić, czy znalezione przez archeologa Eulalię Guzmán szczątki należały do cesarza Azteków Cuauhtémoc..
Jeszcze bez komentarzy