Biografia, prezydentura i prace Antonio Flores Jijón

1607
Abraham McLaughlin
Biografia, prezydentura i prace Antonio Flores Jijón

Antonio Flores Jijón (1833-1915) był politykiem i prawnikiem z Quito, członkiem Partii Postępowej. Był 13. prezydentem Ekwadoru, obcował z ideami katolickiego liberalizmu. Był synem generała Juana José Floresa, który był także pierwszym prezydentem Ekwadoru.

Ukończył studia prawnicze z tytułem doktora nauk prawnych i poza wykonywaniem zawodu poświęcił się współpracy w mediach z artykułami opiniotwórczymi i analizami..

Nieznany autor [domena publiczna], za pośrednictwem Wikimedia Commons

Podczas rządów Garcíi Moreno Antonio Flores Jijón pełnił funkcję ministra pełnomocnego i od tego czasu poświęcił się karierze dyplomatycznej.

Sprzeciwił się dyktaturze generała Ignacio de Veintemilla i odegrał decydującą rolę w jej obaleniu. Wraz z początkiem progresywizmu Flores Jijón powrócił do dyplomacji, a następnie został wybrany przez kongres na stanowisko prezydenta w 1888 r..

Rząd Antonio Floresa Jijóna był pojednawczy, szanował wolność prasy, próbował usprawnić komunikację telegraficzną, infrastrukturę narodu, a także edukację i rozpowszechnianie książek..

Po wymianie dyplomatów stosunki między Wenezuelą a Ekwadorem uległy poprawie. Również za rządów Flores Jijón odkryto bogactwo mineralne narodu, mając ogromne znaczenie obfitość złota w rzece Santiago..

W 1890 roku, za mandatu Floresa Jijóna, podpisano traktat Herrera-García, w którym Ekwador i Peru wytyczyły granice.

Indeks artykułów

  • 1 Biografia
    • 1.1 Wczesne lata
    • 1.2 Młodzież
    • 1.3 Życie publiczne
    • 1.4 Polityka
    • 1.5 Rząd
    • 1.6 Ostatnie lata
    • 1.7 Śmierć
  • 2 Prezydencja
  • 3 Dzieła literackie
  • 4 Odnośniki 

Biografia

Wczesne lata

Antonio Flores Jijón urodził się 23 października 1833 roku w Quito w Ekwadorze. Jego ojciec, generał Juan José Flores y Aramburú, sprawował w tym czasie prezydenturę Ekwadoru, dlatego Antonio przybył na świat w Pałacu Rządowym.

Był jednym z 12 dzieci pierwszego konstytucyjnego prezydenta Republiki Ekwadoru i pani Mercedes Jijón Vivanco y Chiriboga, która pochodziła z ważnej rodziny arystokracji Quito.

Mówi się, że matka Flores Jijón, Mercedes, była fundamentalna dla jej męża, generała Floresa, któremu udzielała porad w sytuacjach społecznych i którego bezwarunkowe wsparcie w każdej sytuacji służyło jako wsparcie..

Antonio Flores Jijón studiował w rezydencji prezydenckiej w pierwszych latach swojego życia. Jeśli chodzi o jego początki w edukacji formalnej, różnią się dwa źródła, ponieważ niektórzy twierdzą, że był zapisany do szkoły Simón Rodríguez w Ayo del Libertador, a inni, że uczęszczał do szkoły Vicente León, obu instytucji w Latacunga.

W wieku 11 lat został wysłany do Paryża we Francji. Tam pozostał przez jakiś czas i uczęszczał do Colegio Enrique IV, znanego również jako Liceo de Napoleón. Antonio Flores Jijón był w Europie podczas rewolucji marcistowskiej, która obaliła rząd jego ojca w 1845 roku.

Młodość

W 1851 roku Antonio Flores Jijón przebywał w Ekwadorze i uzyskał licencjat z filozofii i literatury na Uniwersytecie w Quito.

Jego literackie wyprawy rozpoczęły się w Santiago de Chile w 1854 roku, kiedy opublikował Candida Rosa, 15-stronicowa powieść i jego udział w chilijskiej gazecie El Ferrocarril de Santiago.

W następnym roku Antonio Flores Jijón był studentem Wydziału Prawa Uniwersytetu San Marcos i mieszkał w Limie w Peru. W tym domu studiów Ekwadorczyk uzyskał stopień doktora nauk prawnych.

W tym też czasie rozpoczął współpracę z La Prensa, gdzie opublikował swoją słynną „Analizę konstytucji peruwiańskiej”. W roku 1858 pojawił się Talion, w El Mercurio była to praca dobrze przyjęta przez krytyków. Podobnie w tamtych latach dokonywał tłumaczeń.

W 1859 roku jego podpis ukazał się w Lima Magazine, towarzysząc kilku jego wierszom opublikowanym przez to peruwiańskie medium. W tych latach Antonio Flores Jijón objął stanowisko profesora historii i nauk politycznych w szkole San Carlos w Limie..

Flores Jijón z racji pracy profesorskiej poczuł potrzebę napisania tekstu pt Stara historia. Mówi się, że ten tekst był chwalony przez Andrés Bello, który polecił go jako jedną z książek, które powinny być używane na University of Chile.

Życie publiczne

W 1860 r., Gdy Antonio Flores Jijón miał 27 lat, chwycił za broń i wziął udział w wyprawie „Przejęcie Guayaquil”, którą dowodził jego ojciec wraz z generałem Garcíą Moreno..

Po zwycięstwie w tej kampanii i umieszczeniu Garcíi Moreno na stanowisku prezydenta Ekwadoru, Flores Jijón został mianowany ministrem pełnomocnym na dworze Napoleona III we Francji. Tak zaczęła się jego kariera dyplomatyczna, do której wkrótce dołączyły misje w Anglii i Stanach Zjednoczonych..

Wyróżniał się we wszystkich powierzanych mu zadaniach i dzięki temu stał się jednym z najważniejszych ludzi w rządzie.

Chociaż zajmował stanowiska dyplomatyczne, w 1863 r. Ministerstwu Finansów zaproponowano również Flores Jijón, stanowisko, którego nie przyjął ze względu na różnice między Garcíą Moreno i jego ojcem..

W 1863 roku wstąpił do Ekwadorskiej Akademii Języka, a rok później został wysłany jako minister pełnomocny do Bogoty w Kolumbii, po wojnach między dwoma narodami..

Polityka

Antonio Flores Jijón pełnił funkcję ministra finansów w 1865 r., A następnie wyjechał do Rzymu z misją dyplomatyczną. W latach 1867-1871 poświęcił się swojemu stanowisku kongresmena i pracy literackiej, którą wykonywał w wolnym czasie..

W 1873 roku, kiedy Flores Jijón przebywał na misji dyplomatycznej w Stanach Zjednoczonych, której powierzył García Moreno, poślubił Leonor Ruiz de Apodaca w Waszyngtonie.

Dziewczyna pochodziła z arystokratycznej kubańskiej rodziny. Zmarła trzy lata po ślubie, pozostawiając pod opieką męża dwie dziewczynki.

Kiedy Ignacio de Veintemilla zdecydował się ogłosić dyktatorem, Antonio Flores Jijón był jednym z tych, którzy sprzeciwiali się jego roszczeniom. Wrócił ze Stanów Zjednoczonych i wstąpił do armii naprawczej. Wraz z rządem José Maríi Placido Caamaño Flores Jijón powrócił na swoje stanowisko jako wysłannik dyplomatyczny.

Kandydaturę Floresa Jijóna na prezydenta Republiki Ekwadoru promował Caamaño, przywódca postępowców, podczas gdy ten pierwszy przebywał w Europie na jednej ze swoich misji..

rząd

Antonio Flores Jijón objął stanowisko prezydenta 17 sierpnia 1888 r. Początkowo był niechętny powrotu z Europy i objęcia urzędu..

Będąc w Ekwadorze, złożył dymisję do Kongresu miesiąc po przyjeździe, ponieważ uważał, że kraj ma niezwykle skomplikowane konflikty.

Jednak rezygnacja Floresa Jijóna nie doszła do skutku i wtedy stworzył sobie okazję do stworzenia rządu integracji i tolerancji. Robił to do końca swojej kadencji w 1892 roku. Jeden z pokojowych okresów w gorączkowym życiu politycznym Ekwadoru.

Ostatnie lata

Pod koniec kadencji prezydenckiej Antonio Flores Jijón został mianowany przez swojego następcę Luisa Cordero na stanowisko ministra pełnomocnego w Anglii, Francji i Stanach Zjednoczonych. Pełnił tę funkcję do czasu, gdy generał Eloy Alfaro przejął władzę w 1895 roku dzięki rewolucji liberalnej..

Wtedy to Flores Jijón zdecydował się wyjechać na stałe do Europy i wraz z dwiema córkami osiedlił się we Francji. Osiadł w Nicei, choć lato spędził w Lozannie, a wiosną przeniósł się do Wersalu.

Śmierć

Antonio Flores Jijón zmarł 30 sierpnia 1915 roku w wieku 82 lat w Genewie podczas pobytu w hotelu Beau Séjour..

Archiwa Juana José Flores y Aramburú i jego syna Antonio Flores Jijón zostały wysłane do Ekwadoru w 1971 roku.

Przewodnictwo

Jego rząd był zdominowany przez pojednawczą wolę. Zaczęło się od uwolnienia więźniów politycznych i amnestii dla wygnańców. Antonio Flores Jijón w swoim mandacie nadał priorytet podstawowym wolnościom.

Był założycielem Partii Postępowej w 1888 roku, w tym miał nadzieję zjednoczyć interesy ludzi gór i mieszkańców wybrzeża.

Zainwestował w poprawę komunikacji telegraficznej oraz dróg publicznych i infrastruktury. Podczas jego mandatu utworzono ważne autostrady i drogi, aby ułatwić tranzyt przez terytorium Ekwadoru..

Również za rządów Flores Jijón prowadzono dochodzenie w sprawie bogactwa mineralnego Ekwadoru i podpisano traktat Herrera García z Peru..

Zwrócono również uwagę na potrzeby edukacyjne narodu i promowano wydawanie książek na różne tematy..

Dzieła literackie

- Candida Rosa, powieść (1854).

- Mormoni, broszura (1854).

- Talion, powieść (1858).

- Prawo bankowe (1867).

- Królestwo Quito, zgodnie ze stosunkami namiestników Nowego Królestwa Granady (1870).

- Broszura „Po śmierci mojej żony” Ku pamięci pani Leonor Ruiz de Flores, poezja (1877).

- Naturalizacja w Stanach Zjednoczonych (1881).

- Wielki Marszałek Ayacucho (1883).

- Isidorito, anioł w niebie i ostatni na ziemi ze znakomitego potomstwa(1883).

- Dołącz swój projekt loi (1888).

- Problemy finansowe (1889).

- Dziesięciny i spisy w polityce, dochodach i historii (1889).

- Plik konwersja długu anglo-ekwadorskiego (1890).

- Kredyt i prawo publiczne(1890).

- W celu historia Ekwadoru (1891).

- „Udokumentowane obalenie zarzutów przedstawionych rządowi” w broszurze Kontrakt Okszy przed Radą Państwa (1892).

Bibliografia

  1. Pérez Pimentel, R. (2018). ANTONIO FLORES JIJON. [online] Słownik biograficzny Ekwadoru. Dostępne na stronie dictionarybiograficoecuador.com [dostęp 14 grudnia 2018 r.].
  2. Avilés Pino, E. (2018). Flores Jijón Dr. Antonio - Dane historyczne | Encyklopedia Ekwadoru. [online] Encyklopedia Ekwadoru. Dostępne na encyclopediadelecuador.com [dostęp 14 grudnia 2018 r.].
  3. Torres Caicedo, J. (1868). Eseje z zakresu krytyki biograficznej i literackiej na temat głównych poetów i pisarzy latynoamerykańskich. Paryż, s. 209–227.
  4. En.wikipedia.org. (2018). Antonio Flores Jijón. [online] Dostępne pod adresem: en.wikipedia.org [dostęp 14 grudnia 2018 r.].
  5. Garcia-Pelayo i Gross, R. (1983). Mały Larousse zilustrowany. Paryż: Larousse, str. 1299.

Jeszcze bez komentarzy