Plik staw skroniowo-żuchwowy lub kompleksu czaszkowo-żuchwowego, jest to staw stawu maziowego dwubiegunowego, który powstaje między kością skroniową (jedną z kości czaszki) a żuchwą (żuchwy). W rzeczywistości są to dwa stawy, jeden prawy i jeden lewy, po jednym z każdej strony głowy, pracujące razem synchronicznie..
Anatomiczna struktura łącząca dwie kości lub kość i chrząstkę nazywana jest stawem. Funkcją stawów, oprócz tworzenia zrostu między różnymi kośćmi, jest zapewnienie budowy anatomicznej, która umożliwia generowanie ruchów pomiędzy sztywnymi strukturami. Jednak niektóre stawy, na przykład te w czaszce, nie są ruchome..
Staw maziowy to taki, w którym znajduje się torebka stawowa, w której znajdują się struktury stawowe pokryte chrząstką i skąpane w mazi stawowej, która jest płynem bogatym w kwas hialuronowy, który odżywia chrząstkę i zmniejsza tarcie między powierzchniami stawu..
Staw dwukondygnacyjny to taki, w którym obie kości tworzące staw mają kłykcie. W klasyfikacji stawów są one częścią stawu chorobowego kondilartrozy.
Kłykcie to zaokrąglony występ znajdujący się na jednym końcu kości i stanowi część struktury stawowej kości..
Staw skroniowo-żuchwowy jest więc stawem, w którym kłykcie kości skroniowej, pokryte chrząstką i zanurzone w płynie maziowym, łączą się z kłykciami kości żuchwy, które również są pokryte chrząstką. Ten staw jest otoczony torebką stawową i stabilizowany zespołem więzadeł.
Indeks artykułów
Staw skroniowo-żuchwowy to staw, który ustanawia połączenie między kością skroniową a szczęką. Znajduje się po obu stronach głowy i przed uszami. Są to dwa stawy, które działają synchronicznie i stanowią jedyne ruchome stawy między kośćmi czaszki..
Tworzą go kłykcie dolnej szczęki i kłykciny oraz jama glenoidalna kości skroniowej. Pomiędzy nimi znajduje się włóknista poduszka lub łąkotka tkanki łącznej zwana dyskiem stawowym. Jamy maziowe tego stawu znajdują się powyżej i poniżej krążka stawowego, tworząc przestrzenie takie jak „worki”.
Jamy maziowe wypełnia się płynem maziowym wytwarzanym przez błonę maziową. Ta membrana pokrywa całą wewnętrzną część torebki stawowej, z wyjątkiem powierzchni chrząstki. Ta chrząstka ma charakter włóknisto-chrzęstny.
Termin synowialny wywodzi się z języka greckiego syn (z) iz łaciny jajo (jajko), czyli „podobny do jajka” iw rzeczywistości ten płyn wygląda jak białko jajka. Jest to ultrafiltrat plazmy z kilkoma białkami i komórkami oraz ma ten sam skład elektrolitów co osocze..
Płyn maziowy zawiera kwas hialuronowy, który odpowiada za śluzowatą konsystencję, która nadaje jej wygląd białka jaja. Jego funkcją jest odżywianie i smarowanie chrząstki stawowej, zmniejszając tarcie między powierzchniami stawowymi podczas ruchu..
Torebka stawowa jest rozluźniona i ma trzy więzadła, które stabilizują ten staw. Te więzadła to więzadło skroniowo-szczękowe, więzadło klinowo-szczękowe i więzadło rylcowopachowe..
Staw skroniowo-żuchwowy umożliwia 3 rodzaje ruchów: 1) otwieranie i zamykanie ust, czyli unoszenie i opuszczanie żuchwy, 2) wysuwanie i cofanie żuchwy, czyli ruchy projekcyjne do przodu i do przodu. , 3) ruchy boczne żuchwy w prawo i lewo.
Ten staw jest używany do mówienia, ziewania, żucia, połykania i niektórych wyrazów twarzy..
Ruchy tego stawu są wytwarzane przez szereg mięśni, które po skurczu generują opisane powyżej ruchy stawu. Zbiorczo te mięśnie nazywane są mięśniami żucia..
Te mięśnie są żwaczami, skrzydłami wewnętrznymi lub przyśrodkowymi i zewnętrznymi lub bocznymi oraz mięśniami skroniowymi. Żwacze podnoszą dolną szczękę. Mięsień skroniowy unosi żuchwę i przemieszcza kłykcie szczęki do tyłu. Pterygoid zewnętrzny lub boczny przesuwa dolną szczękę do przodu i na boki, podczas gdy wewnętrzna podnosi dolną szczękę.
Patologie wpływające na staw skroniowo-żuchwowy mogą być bardzo zróżnicowane. Mogą mieć pochodzenie zakaźne, urazowe, nowotworowe (nowotwór) lub autoimmunologiczne i mogą wpływać na strukturę kostną lub chrzęstną stawu, mięśnie lub więzadła związane ze wspomnianym stawem.
Istnieją dane sugerujące, że co najmniej 40% światowej populacji miało lub przedstawia jakiś problem w stawie skroniowo-żuchwowym. Jedną z najczęstszych patologii jest zespół dysfunkcji skroniowo-żuchwowej.
Ten zespół wiem rozważa niezapalne schorzenie stawów z upośledzeniem funkcjonowania którejkolwiek ze struktur stawowych z nieprawidłowym przemieszczeniem, zwykle do przodu, krążka stawowego.
Głównymi objawami tego zespołu są ból, ograniczenie ruchomości stawów, co powoduje trudności w otwieraniu ust oraz wspólny hałas tzw wspólne kliknięcie. Gdy choroba postępuje przewlekle, zwykle następuje okres bezobjawowy, który następuje po fazie ostrej, a następnie pojawia się ponownie jako choroba zwyrodnieniowa stawów (zwyrodnieniowa chrząstka stawowa).
W wielu przypadkach zespół objawia się tylko jako stan ostry, który niekoniecznie postępuje. Występuje zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, ale częściej występuje u kobiet (stosunek 3 do 1). Najwyższa zapadalność występuje między 40 a 50 rokiem życia, a najniższa wśród osób poniżej 20 roku życia.
Inne patologie stawu skroniowo-żuchwowego to zaburzenia mięśni lub miopatie i choroby stawów lub artropatie. Wśród tych pierwszych najczęstsze są bruksizm i zespół mięśniowo-powięziowy, a wśród drugich m.in. zwichnięcia, przemieszczenia krążka i blokady..
Wśród tych ostatnich bruksizm należy do najczęstszych po zespole dysfunkcji skroniowo-żuchwowej. Polega na zaciskaniu lub zgrzytaniu zębami poza fizjologicznymi ruchami żucia lub połykania.
Występuje często w nocy, powodując poranny ból, ścieranie zębów i bóle mięśni, napięcie i sztywność podczas żucia. Chociaż może mieć wiele przyczyn, jedną z najważniejszych jest stres.
Jeszcze bez komentarzy