Objawy, przyczyny i sposoby leczenia napadów paniki

ZA atak paniki to nagłe doznanie intensywnego strachu lub dyskomfortu, któremu towarzyszą takie objawy, jak kołatanie serca, uczucie dławienia się lub ból w klatce piersiowej.

Ataki paniki często pojawiają się poza domem, chociaż mogą wystąpić w dowolnym miejscu i czasie. Zwykle oznaki i objawy nasilają się i osiągają maksimum w ciągu 10 minut. Większość kończy się w ciągu 20-30 minut od ich wystąpienia i rzadko trwa dłużej niż godzinę.

Pojedyncze ataki mogą wystąpić bez obaw. Jednak gdy ataki występują często, plik lęk napadowy.

Indeks artykułów

• 1 Klasy / typy
• 2 Objawy
• 3 Objawy lęku napadowego
• 4 Przyczyny
  • 4.1 Czynniki biologiczne
  • 4.2 Czynniki środowiskowe
  • 4.3 Czynniki psychologiczne
  • 4.4 Czynniki społeczne
• 5 Diagnoza
  • 5.1 Kryteria diagnostyczne według DSM-IV
• 6 zabiegów
  • 6.1 Edukacja
  • 6.2 Techniki kontroli aktywacji
  • 6.3 Techniki ekspozycji
  • 6.4 Poznawcze techniki restrukturyzacji
  • 6.5 Leki
• 7 Patofizjologia
• 8 Kilka wskazówek dotyczących ataków paniki lub zaburzeń
• 9 Odniesienia

Klasy / typy

Istnieją 3 rodzaje ataków paniki:

• Atak związany z sytuacjami: ataki związane z określonymi sytuacjami, takimi jak jazda autobusem, pociągiem lub wyjazd w ruchliwe miejsca. Występują często w specyficznych fobiach lub fobii społecznej.
• Nieoczekiwane ataki: mogą wystąpić nieoczekiwanie w dowolnej sytuacji lub miejscu.
• Atak sytuacyjny predyspozycyjny: atak jest bardziej prawdopodobny, ponieważ zdarzył się wcześniej w tym samym miejscu. Na przykład brak wiedzy, czy atak nastąpi w centrum handlowym, mimo że zdarzył się wcześniej.

Objawy

Atak paniki obejmuje kombinację następujących objawów:

• Hiperwentylacja lub mało powietrza.
• Palpitacje serca.
• Uczucie uduszenia.
• Poczucie oddzielenia od środowiska zewnętrznego.
• Pocić się.
• Nudności lub rozstrój żołądka.
• Drętwienie.
• Uczucie zimna lub zaczerwienienia.
• Strach przed śmiercią, utratą kontroli lub wariactwem.
• Zawroty głowy, oszołomienie lub omdlenie
• Dyskomfort lub ból w klatce piersiowej.
• Potrząsanie lub potrząsanie.

Objawy lęku napadowego

Możesz poczuć izolowany atak paniki bez innych komplikacji lub epizodów. Gdybyś miał tylko jedną lub dwie, nie musiałbyś się martwić. Jeśli jednak ataki te występują często, może rozwinąć się zespół lęku napadowego. Charakteryzuje się powtarzającymi się atakami paniki, połączonymi z poważnymi zmianami w zachowaniu..

Możesz mieć zespół lęku napadowego, jeśli:

• Doświadczasz częstych i nieoczekiwanych ataków paniki.
• Zbytnio martwisz się o kolejny atak paniki.
• Zachowujesz się inaczej, jak omijanie miejsc, których wcześniej się nie bałeś.

Jeśli masz zespół lęku napadowego, ataki mogą być kosztowne emocjonalnie; Chociaż ataki mogą trwać tylko kilka minut, pamięć o nich może być intensywna i może wpływać na samoocenę i obniżać jakość życia.

W miarę rozwoju pojawiają się te objawy:

• Lęk wyprzedzający: niepokój wywołany strachem przed przyszłymi atakami.
• Unikanie miejsc lub sytuacji: unikanie sytuacji lub środowisk, których wcześniej się nie obawiano i które nie są obiektywnie niebezpieczne. To unikanie może opierać się na przekonaniu, że sytuacja lub lokalizacja sprowokowała poprzedni atak. Możesz też omijać miejsca, z których trudno jest uciec lub poprosić o pomoc.

Przyczyny

Rodzaje reakcji emocjonalnych, które występują w atakach paniki, nie mają jednej przyczyny, ale kilka: biologiczną, psychologiczną, środowiskową i społeczną.

Tendencja do nerwowości lub napięcia może być dziedziczna, chociaż twoje poczucie kontroli nad światem (coś, czego się nauczyłeś), twoje środowisko i okoliczności społeczne również będą miały wpływ.

Czynniki biologiczne

Jeśli w Twojej rodzinie występuje tendencja do „denerwowania się”, istnieje większe prawdopodobieństwo, że odziedziczysz tę cechę. Nie chodzi o to, że istnieje jeden gen, który predysponuje Cię do niepokoju. Raczej wpływ ten wynika z zestawu genów.

Innymi słowy, istnieje wiele genów, które powodują skłonność do nadmiernego niepokoju. Ponadto te geny będą wpływać na rozwój Twojego lęku, jeśli będziesz przestrzegać szeregu czynników psychologicznych, środowiskowych i społecznych..

Czynniki środowiskowe

Na przykład nastolatki, które palą więcej papierosów, są bardziej narażone na rozwój zaburzeń lękowych u dorosłych, zwłaszcza uogólnionych zaburzeń lękowych i lęku napadowego..

Czynniki psychologiczne

Strach, który odczuwasz podczas ataków paniki, może być wynikiem warunkowania lub uczenia się. Zgodnie z tym modelem w dzieciństwie lub w wieku dorosłym rozwinąłbyś niepewność co do swojej zdolności do kontrolowania wydarzeń i stawienia czoła ich zdarzeniom.

Poczucie braku kontroli jest czynnikiem, który sprawia, że ​​lęk jest najbardziej wrażliwy: możesz czuć, że źle poradzisz sobie z prezentacją lub że nie zdasz egzaminu bez względu na to, jak bardzo się uczysz.

Istnieje wiele badań, które potwierdzają wpływ edukacji rodziców na poczucie kontroli dzieci:

• Nadopiekuńczy rodzice, którzy nie pozwalają swoim dzieciom doświadczać przeciwności, pomagają dzieciom nauczyć się, że nie są w stanie kontrolować tego, co się dzieje.
• Rodzice, którzy zachęcają dzieci do odkrywania świata, rodzice, którzy reagują na potrzeby swoich dzieci, są przewidywalni i pozwalają im robić rzeczy samodzielnie, sprzyjają rozwojowi poczucia kontroli.

Uwarunkowanie poznawcze

Może się zdarzyć, że podczas prawdziwego alarmu masz duże poczucie strachu i skojarzyłeś to z sygnałami zewnętrznymi (np. Jazda samochodem) lub sygnałami wewnętrznymi (np. Mocne bicie serca), które wystąpiły w prawdziwej sytuacji.

W ten sposób, gdy czujesz sygnały zewnętrzne lub wewnętrzne, masz uczucie strachu, chociaż nie znam prawdziwej niebezpiecznej sytuacji.

Na przykład pewnego dnia masz wypadek samochodowy i odczuwasz silny strach. Odtąd wsiadanie do auta może kojarzyć się ze strachem, a wsiadanie do auta z mocnym biciem serca..

To uczenie się lub warunkowanie może być trudne do oddzielenia, ponieważ sygnały wywołujące emocjonalne reakcje strachu mogą być nieświadome. To skojarzenie ataków paniki z sygnałami wewnętrznymi lub zewnętrznymi nazywa się alarmami wyuczonymi..

Czynniki społeczne

Zwyczaje kulturowe lub społeczne, takie jak celowanie w pracy, na uniwersytecie lub w college'u, mogą również przyczyniać się do rozwoju lęku lub ataków paniki.

Różne istotne okoliczności, takie jak egzaminy, rozwody lub śmierć krewnych, działają jako stresory, które mogą powodować reakcje, takie jak ataki paniki lub bóle głowy..

Ataki paniki mogą być również wywoływane przez schorzenia i inne przyczyny fizyczne:

• Nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy).
• Hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi).
• Używanie używek (amfetaminy, kokaina, kofeina).
• Wycofanie leków.

Diagnoza

Kryteria diagnostyczne zgodnie z DSM-IV

Tymczasowe i odosobnione pojawienie się intensywnego strachu lub dyskomfortu, któremu towarzyszą cztery (lub więcej) z następujących objawów, które pojawiają się nagle i osiągają maksymalny wyraz w ciągu pierwszych 10 minut:

1. Kołatanie serca, skurcze serca lub przyspieszone tętno.
2. Wyzysk.
3. Potrząsanie lub potrząsanie.
4. Uczucie zadławienia lub duszności.
5. Dławienie się.
6. Ucisk w klatce piersiowej lub dyskomfort.
7. Nudności lub dyskomfort w jamie brzusznej.
8. Niestabilność, zawroty głowy lub omdlenia.
9. Derealizacja (poczucie nierzeczywistości) lub depersonalizacja (oddzielenie od siebie).
10. Strach przed utratą kontroli lub wariactwem.
11. Boi się umrzeć.
12. Parestezje (uczucie drętwienia lub mrowienia).
13. Dreszcze lub zaczerwienienie twarzy.

Zabiegi

Terapia poznawczo-behawioralna jest najskuteczniejszym sposobem leczenia tego zaburzenia. Opiera się na modyfikowaniu wzorców myślowych i zachowań na inne, bardziej adaptacyjne.

Aby leczyć zespół lęku napadowego, strategia może skupiać się przede wszystkim na edukacji na temat tego zaburzenia i technikach uczenia się:

Edukacja

Chodzi o nauczenie osoby, co się dzieje i dlaczego tak się dzieje. Oto niektóre aspekty nauczania:

• Co to jest niepokój.
• Adaptacyjna wartość lęku.
• Składowe lęku fizjologicznego, poznawczego i behawioralnego oraz ich wzajemne oddziaływanie.

Techniki kontroli aktywacji

Techniki, których należy się nauczyć, to:

• Oddychanie przeponowe: kontrolowanie oddychania zmniejsza aktywację fizjologiczną.
• Trening rozluźniający mięśnie: ma na celu zmniejszenie napięcia mięśniowego i stopniowe rozluźnienie mięśni, można zastosować jogę, trening autogenny lub medytację.

Techniki ekspozycji

• Ekspozycja na bodźce wewnętrzne: celem jest wystawienie pacjenta na objawy, których się boi, aby dostrzegł, że jego automatyczne myśli nie są prawdziwe, aby przyzwyczaił się do tego i nauczył się kontrolować objawy. Wykonywany jest za pomocą kilku prostych ćwiczeń, które powodują fizjologiczne zmiany podobne do ataków paniki.
• Ekspozycja na bodźce zewnętrzne: celem jest ekspozycja na miejsca lub sytuacje, które powodują niepokój. Ma to na celu przyzwyczajenie się do tych sytuacji i postrzeganie ich jako normalnych lub nie katastrofalnych.

Poznawcze techniki restrukturyzacji

Celem jest zidentyfikowanie irracjonalnych myśli typu katastroficznego i zmiana ich na inne, bardziej pozytywne interpretacje..

Lek

W celu złagodzenia niektórych objawów lęku napadowego można tymczasowo zastosować leki. Sama jednak nie rozwiązuje problemu, jest polecana szczególnie w najcięższych przypadkach i jest skuteczniejsza w połączeniu z terapią poznawczo-behawioralną..

Leki obejmują:

• Leki przeciwdepresyjne.
• Benzodiazepiny.

Patofizjologia

Fizjologiczny proces ataku paniki można rozumieć następująco:

1. Po pierwsze, strach pojawia się jako bodziec.
2. Prowadzi to do uwolnienia adrenaliny, która wyzwala reakcję walki lub ucieczki, w której organizm człowieka przygotowuje się do aktywności fizycznej..
3. Prowadzi to do przyspieszenia akcji serca (tachykardii), szybkiego oddechu (hiperwentylacji) i pocenia się..
4. Hiperwentylacja prowadzi do spadku poziomu dwutlenku węgla w płucach, a później we krwi.
5. Powoduje to zmiany pH krwi (zasadowica oddechowa lub hipokapnia), co może powodować objawy, takie jak mrowienie, zawroty głowy, uczucie omdlenia lub drętwienie.
6. Uwalnianie adrenaliny powoduje również zwężenie naczyń, co powoduje zmniejszenie przepływu krwi do głowy, co powoduje zawroty głowy i oszołomienie..

Kilka wskazówek dotyczących ataków paniki lub zaburzeń

Chociaż największą różnicę robi profesjonalne leczenie terapeutyczne, istnieją pewne wskazania, które możesz wykonać samodzielnie:

• Dowiedz się o panice: Znajomość strachu i ataków może zmniejszyć objawy i zwiększyć poczucie kontroli. Dowiesz się, że doznania i uczucia, które masz podczas ataku, są normalne i że nie oszalejesz. 
• Unikaj kofeiny i palenia: u osób podatnych tytoń i kofeina mogą wywoływać ataki paniki. Dlatego najlepiej unikać palenia, kawy i innych napojów zawierających kofeinę. Konieczne jest również przeanalizowanie związków chemicznych leków, które mogą zawierać stymulanty.
• Naucz się kontrolować swój oddech: hiperwentylacja powoduje wiele wrażeń, które pojawiają się podczas ataku paniki. Z drugiej strony głębokie oddychanie może złagodzić objawy. Ucząc się kontrolować swój oddech, rozwijasz umiejętność, której możesz użyć, aby uspokoić się, zanim poczujesz niepokój..
• Ćwicz techniki relaksacyjne: ćwiczenia takie jak progresywne rozluźnianie mięśni, medytacja lub joga stymulują reakcję relaksacyjną organizmu, będącą przeciwieństwem reakcji paniki i lęku.

Bibliografia

1. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne. (2000). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (wyd. 4, tekst rew., Str. 479). Waszyngton: Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.
2. Kryteria diagnostyczne DSM-TR dla lęku napadowego.
3. Lęk: zarządzanie lękiem (zespół lęku napadowego, z agorafobią lub bez agorafobii i zespół lęku uogólnionego) u dorosłych w opiece podstawowej, średniej i środowiskowej. Narodowy Instytut Zdrowia i Doskonałości Klinicznej. Wytyczne kliniczne 22. Data wydania: kwiecień 2007.
4. „Atak paniki - definicja i nie tylko z bezpłatnego słownika Merriam-Webster”. M-w.com. 2010-08-13. Źródło 2012-06-15.
5. 12 listopada 2013 r. Co to jest atak paniki? National Health Service. Źródło: 4 lutego 2015 r.
6. Bourne, E. (2005). Podręcznik lęku i fobii, wydanie 4: New Harbinger Press.