Plik Bilans otwarcia Jest to pierwszy zapis na rachunkach firmy, zarówno przy pierwszym uruchomieniu, jak i na początku nowego roku obrotowego. Jest to saldo pobrane od końca okresu obrachunkowego do początku nowego okresu obrachunkowego.
Środki na rachunkach firmy na początku nowego okresu obrotowego nazywane są saldami otwarcia, a ich salda otwarcia reprezentują sytuację finansową firmy w dniu poprzedzającym zawarcie transakcji..
Salda otwarcia mogą być również ważne, jeśli firma przenosi swoje rachunki do nowego systemu księgowego. W takim przypadku ostatnia pozycja na starych kontach stanie się saldem początkowym nowych kont firmowych..
Jeśli rozpoczynasz działalność gospodarczą, bilans otwarcia powinien być uwzględniony jako część biznesplanu. Może również służyć do tworzenia budżetu.
Indeks artykułów
Większość pakietów oprogramowania księgowego automatycznie generuje bilans otwarcia zaraz po rozpoczęciu nowego roku obrotowego..
Jeśli jednak obliczenia są wykonywane ręcznie lub firma jest rozpoczynana, saldo otwarcia można określić za pomocą dowolnej aplikacji do obsługi arkuszy kalkulacyjnych..
Bilans otwarcia obejmuje trzy główne kategorie: aktywa, pasywa i kapitał własny właściciela..
Aktywa obejmują całą gotówkę, jaką firma ma pod ręką, a także wszystko, co kupiła firma, co może zostać sprzedane w przyszłości.
Pierwsze pozycje do dodania to aktywa obrotowe, takie jak gotówka w kasie, pieniądze w banku, planowane do sprzedaży zapasy oraz wszelkie wcześniej opłacone wydatki, takie jak ubezpieczenie..
Drugą grupą aktywów jest środek trwały. Obejmuje posiadane maszyny i inny sprzęt, taki jak meble, akcesoria i wszelki majątek.
Trzecia grupa, określana jako „inne aktywa”, obejmuje wszelkie inne aktywa zakupione przez firmę, takie jak domena internetowa lub logo. Dodając te aktywa, podaj kwotę za nie zapłaconą, a nie ich wartość rynkową.
Zobowiązania obejmują wszystko, co firma musi zapłacić innym, na przykład pożyczki biznesowe lub opłaty leasingowe. Dzielą się na dwie kategorie: zobowiązania krótkoterminowe i zobowiązania długoterminowe..
Zobowiązania bieżące obejmują płatności, które firma będzie musiała dokonać w bieżącym roku podatkowym, takie jak spłaty pożyczek, podatki i opłaty licencyjne. Zobowiązania długoterminowe to takie, które przekraczają jeden rok.
Kapitał reprezentuje wszelkie pieniądze, które właściciele zainwestowali w firmę. Po wprowadzeniu wszystkich zobowiązań i kapitału są one odejmowane od sumy aktywów w celu określenia bilansu otwarcia firmy.
W spółce operacyjnej saldo końcowe na zamknięcie jednego roku obrotowego staje się bilansem otwarcia na początek następnego roku obrachunkowego..
Aby wprowadzić salda otwarcia, potrzebna jest lista zaległych faktur odbiorców i dostawców, not kredytowych, saldo konta zamknięcia z poprzedniego okresu rozliczeniowego oraz wyciągi bankowe..
Potrzebna jest również lista niereprezentowanych pozycji bankowych ze starego systemu księgowego. Są to transakcje bankowe wprowadzone w poprzednim systemie, ale nadal nie pojawiają się na wyciągu bankowym. Na przykład nierozliczone czeki.
W bilansie otwarcia należy wprowadzić każdy składnik aktywów firmy i jego wartość. Załóżmy, że firma ma 500 dolarów w gotówce, samochód wart obecnie 5000 dolarów i nieruchomość wartą 100 000 dolarów. Każda z tych kwot powinna być wymieniona w „aktywach” w bilansie otwarcia..
Wszelkie długi, które firma ma w odniesieniu do aktywów, są wpisywane. Załóżmy, że masz w firmie dług w wysokości 75 000 USD z terminem zapadalności wynoszącym pięć lat. Zostałby wówczas spisany dług długoterminowy o wartości 75 000 USD.
Dług krótkoterminowy jest wymagalny w mniej niż rok. Dług długoterminowy jest wymagalny za ponad rok. Całkowite zobowiązania są odejmowane od aktywów w celu obliczenia kapitału własnego właściciela. To kwota, którą właściciel włożył w biznes.
Byłoby to 105 500 USD minus 75 000 USD, co stanowi równowartość 30 500 USD kapitału własnego. Tak więc ze wszystkich aktywów właściciel przekazał firmie 30 500 dolarów..
W przypadku nowej firmy bilans otwarcia ma zwykle tylko dwa rachunki: jeden to gotówka w kasie, a drugi to kapitał wniesiony przez założycieli firmy..
Bilans próbny to raport wewnętrzny, który pozostanie w dziale księgowości. Jest to lista wszystkich kont księgi głównej i odpowiadających im sald.
Salda debetowe są wprowadzane w jednej kolumnie, a salda kredytowe - w innej kolumnie. Następnie każda kolumna jest dodawana, aby pokazać, że suma sald debetowych jest równa sumie sald kredytowych..
Z drugiej strony bilans otwarcia jest jednym ze sprawozdań finansowych, które będą dystrybuowane poza działem księgowości..
W każdej odpowiedniej sekcji bilansu otwarcia prezentowane są jedynie salda aktywów, zobowiązań i rachunków kapitałowych bilansu próbnego. Bilans próbny nie jest sprawozdaniem finansowym, podczas gdy bilans otwarcia jest..
Tworzone jest saldo próbne, aby rejestrować salda wszystkich kont księgowych. Tworzy się bilans otwarcia, aby sprawdzić, czy aktywa są równe pasywom plus kapitał własny..
Saldo próbne służy do sprawdzenia, czy całkowite salda debetowe są równe saldom kredytowym. Bilans otwarcia służy do dokładnego przedstawienia spraw finansowych przedsiębiorstwa.
W saldzie próbnym każde konto jest podzielone na saldo debetowe i kredytowe. W bilansie otwarcia każde konto jest podzielone na aktywa, pasywa i kapitał własny..
Źródłem bilansu próbnego jest księga główna. Źródłem bilansu otwarcia jest saldo próbne.
Nie ma określonej kolejności salda próbnego. Bilans otwarcia musi mieć odpowiednią kolejność aktywów, pasywów, a następnie kapitału własnego..
Jeszcze bez komentarzy