Plik biomy morskie Są to obszary oceaniczne, które mają podobne do siebie cechy fizyczne i biologiczne, grupując różnorodne ekosystemy. Charakteryzują się dużą zawartością soli, zmiennością temperatury, gęstości i gradientu jasności..
Środowisko morskie składa się z dużej części wód połączonych prądami powierzchniowymi i głębokimi, które transportują składniki odżywcze, istoty żywe i zanieczyszczenia. Wszystko to determinuje podział obszarów morskich zarówno w poziomie, jak iw pionie, znajdując różnice między strefą przybrzeżną a otwartym morzem..
Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP) uznaje 66 dużych ekosystemów morskich, które są zgrupowane w biomy morskie, które nie zawsze dają się jasno określić. Niektóre klasyfikacje oddzielają niektóre szczególne biomy, takie jak obszary przybrzeżne, otwarty ocean, rafy koralowe, lasy makroglonów i głębinowe kominy hydrotermalne..
Biomy morskie zamieszkują tysiące gatunków prawie wszystkich znanych grup istot żywych. Podkreślenie alg i traw podwodnych we florze oraz ryb, ssaków morskich, mięczaków, skorupiaków i małży w faunie.
Indeks artykułów
Oceany świata są ze sobą połączone, tworząc duży zbiornik wodny, który nie stanowi wyraźnych barier dla rozpraszania się żywych istot. Bariery w biomach morskich są określane przez różnice w temperaturze, ciśnieniu, oświetleniu i składnikach odżywczych..
Na ustanowienie tych barier ma wpływ szerokość geograficzna, ukształtowanie wybrzeża oraz dopływ słodkiej wody i innych materiałów z lądu. Podobnie obszary określa się zarówno w poziomym, jak i pionowym wymiarze oceanów..
Najbardziej istotną cechą biomów morskich jest to, że środowisko, w którym się rozwijają, to woda morska. Ma to szczególne cechy składu i pH, a także podlega wpływowi różnych czynników środowiskowych..
Woda morska jest słona, z dużą zawartością soli mineralnych, które są wyciągane z lądu przez prądy wodne z opadów. Jednak stężenie soli nie jest takie samo na wszystkich obszarach i waha się od 30 do 50 gramów na litr wody, przy czym największym stężeniem jest Ocean Atlantycki..
Woda ma dużą pojemność kaloryczną (może pochłaniać duże ilości ciepła), ale jej chłodzenie przebiega powoli. Ponadto temperatura nie jest taka sama we wszystkich oceanach świata i zmienia się w zależności od szerokości i głębokości geograficznej..
Na przykład w równikowym Oceanie Atlantyckim temperatura sięga 29ºC, podczas gdy w Arktyce zimą spada do -50ºC. Podczas gdy w pionie temperatura waha się od maksimum 30 ° C do temperatur poniżej 0 ° C w głębinach głębinowych..
Występowanie promieniowania słonecznego w oceanach zmienia się w zależności od szerokości geograficznej, a jego penetracja jest ograniczona gęstością wody. W tym sensie światło słoneczne nie przekracza pierwszych 200 m głębokości, stanowiąc ograniczenie dla pierwotnej produkcji opartej na fotosyntezie..
Oceany są połączone ciągłymi przepływami mas wody, czyli prądami oceanicznymi. Mają one duże znaczenie w krążeniu organizmów żywych, składników odżywczych i zanieczyszczeń.
W wymiarze poziomym przedstawiono strefę litoralną lub nerytyczną (obszar wybrzeża dotknięty falami i pływami) oraz strefę pelagiczną. Ta ostatnia odpowiada pozostałej części słupa wody, która znajduje się nad dnem oceanu i poza strefą litoralną..
Następnie w ujęciu pionowym słup wody przedstawia strefę fotoniczną wyznaczoną przez warstwę wody powierzchniowej aż do światła słonecznego, czyli około 200 m. Poniżej znajduje się obszar aphotyczny, do którego nie dociera światło słoneczne.
Z drugiej strony dno oceanu nazywane jest strefą bentosową, w przeciwieństwie do strefy pelagicznej lub słupa wody. To dno oceaniczne, gdy znajduje się poniżej strefy aphotycznej, nazywa się strefą głębinową (na dużych głębokościach).
Nie ma jasno określonego wytyczenia biomów morskich, chociaż istnieją pewne biomy, które można określić dość precyzyjnie. W tym sensie przedstawiono tutaj 9 biomów morskich, jeden z nich, namorzynowo-podwodna preria, przejścia między lądem a morzem:
Są to przybrzeżne ekosystemy przejściowe między lądem a morzem, które z kolei są bezpośrednio związane z podwodnymi murawami. Ten biom występuje na prawie wszystkich wybrzeżach mórz tropikalnych i subtropikalnych świata..
Namorzyny to przybrzeżne lasy niewielkich drzew przystosowane do warunków dużego zasolenia w połączeniu z podwodnymi murawami jednoliściennymi. Są miejscami rozrodu wielu gatunków morskich i rozciągają się wzdłuż większości wybrzeży mórz tropikalnych i subtropikalnych..
Rozwijają się w wodach o temperaturze powyżej 20 ºC na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, a ich podstawą są kolonie polipów koralowców tworzących wapienne szkielety zewnętrzne..
Kiedy kolonia się rozmnaża, tworzy barierę podobną do rafy, która generuje obszar chroniony przed prądami i falami, gdzie zbiera się wiele gatunków morskich.
Te rafy koralowe rozwijają się w płytkich wodach (strefa foticzna) i otrzymują dużą ilość energii słonecznej. Ze względu na te cechy i skoncentrowaną różnorodność biologiczną tworzą jeden z najbardziej produktywnych biomów morskich.
Podwodne lasy makroglonów lub glonów olbrzymich rozwijają się w różnych częściach świata w morzach subtropikalnych. Glony te mogą osiągać od 30 do 50 m długości i zamieszkiwać wody bogate w składniki odżywcze o temperaturze poniżej 20 ºC..
Występują w różnych częściach świata, takich jak Zatoka Meksykańska i morska prowincja Magallánica w Argentynie. Jak również w zachodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, a także na wybrzeżach Przylądka Dobrej Nadziei w RPA, wybrzeżach Japonii i Nowej Zelandii.
W większości przypadków mają średnią temperaturę powyżej 25 ºC i mniejszą ilość tlenu rozpuszczonego w wodzie. Wody te mają mniej składników odżywczych niż zimne morza, a wysokie promieniowanie słoneczne jest równomiernie rozłożone w ciągu całego roku..
Są one rozsiane po międzytropikalnym obszarze w pobliżu mas kontynentalnych i mają zwykle dużą różnorodność biologiczną. Jednym z nich jest Morze Karaibskie z ciepłymi wodami i wielkim bogactwem biologicznym, zwłaszcza żółwiami morskimi.
Są to wody o średniej minimalnej temperaturze do 12 ° C, aw każdym razie nie niższej niż 10 ° C i są bogate w składniki odżywcze. Znajdują się w pasie między tropikami a strefami polarnymi, a promieniowanie słoneczne, które otrzymują, zmienia się wraz z porami roku, jest wyższe latem.
Przykładem tego typu mórz jest Morze Śródziemne między Europą, Afryką i Azją, charakteryzujące się wysokim stężeniem soli i składników odżywczych. Ze względu na te cechy w tej morskiej populacji częste są eksplozje glonów
Występują z obszarów polarnych na około 45º szerokości geograficznej północnej i południowej, chociaż te granice nie są tak ścisłe. Tak więc na zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej zimne wody wznoszą się poza Zwrotnik Koziorożca pod wpływem prądu Humboldta..
Te wody morskie mają temperaturę poniżej 17 ° C i są bardzo bogate w składniki odżywcze, które unoszą się wraz z nimi z dna morskiego. Przedstawiają one dużą różnorodność ryb, których przyciąga wielki rozwój planktonu ze względu na bogactwo składników odżywczych.
Z tego powodu na wybrzeżach Chile i Peru występuje ponad 600 gatunków ryb, a także wieloryby, delfiny i lwy morskie. Ponadto w przypadku mórz polarnych zimą tworzy się zamarznięta warstwa powierzchniowa.
Na wielu obszarach kontynentalnych istnieją wybrzeża otwarte bezpośrednio na wody oceaniczne, gdzie nie tworzą się morza. Na przykład wschodnie i zachodnie wybrzeża Ameryki Południowej, a także większość zachodnich wybrzeży Afryki i Australii.
W takich przypadkach warunki fizyczne wód nie różnią się zbytnio od warunków na otwartym morzu, z wyjątkiem przypadków ujść dużych rzek. W nich można ustalić florę i faunę typową dla strefy pływów i szelfu kontynentalnego..
Oceaniczne głębiny głębinowe były uważane za podwodne pustynie jeszcze kilka dekad temu, ponieważ światło słoneczne nie dociera do takich głębokości, więc pierwotna produktywność jest ograniczona.
Jednak przeprowadzone badania potwierdziły istnienie bogatych w różnorodność biologiczną podwodnych oaz. Rozwijają się wokół fumaroli, które wydalają wodę i gazy w temperaturach od 25ºC do 300ºC..
Występują w grzbietach środkowych oceanów Atlantyku i Pacyfiku, a także w gorących miejscach skorupy łodzi podwodnej na głębokościach od 1000 do 5000 m.
Otwory te dostarczają do środowiska ciepło i pierwiastki mineralne, takie jak siarka, która może być wykorzystywana przez archeony (organizmy prokariotyczne) do chemosyntezy. Ponadto istnieją bakterie fototroficzne, które jako źródło światła wykorzystują blask czarnych fumaroli, a także małże i ryby głębinowe.
Największa strefa oceaniczna to obszar pelagiczny otwartego oceanu, znajdujący się poza morzami i wybrzeżami oceanicznymi. Tworzy praktycznie ciągły biom na całym świecie dzięki systemowi prądów morskich, przez które krążą gatunki wędrowne, takie jak wieloryby i żółwie morskie..
Flora różnych biomów morskich składa się głównie z gatunków alg, aw biomach przybrzeżnych występują gatunki roślin wodnych.
Jest to grupa żywych istot fotosyntetyzujących, które swobodnie unoszą się w prądach morskich i stanowią podstawę większości sieci pokarmowych biomów morskich. Tworzą go różne gatunki jednokomórkowych glonów, które dziś klasyfikowane są jako bakterie (cyjanobakterie) lub protisty (okrzemki liczące ponad 20000 gatunków).
Ten biom obejmuje 12 rodzajów, które zawierają około 60 gatunków drzew tolerujących sól, a ponadto występuje kilka gatunków trawy morskiej. Te gatunki traw należą np. Do grupy roślin jednoliściennych okrytozalążkowych Zostera marina i Thalassia testudinum.
Istnieje wiele gatunków makroalg lub gigantycznych glonów, które tworzą te podwodne lasy. Wśród nich najczęściej występują brunatnice, ale są też krasnorosty i zielenice.
Najliczniej występują algi brunatne zaliczane do grupy rodzajów sargasso Sargassum, Macrocystis, Nereocystis, Lessonia Y Durvillea.
Czerwone, różowe i fioletowe plamy są widoczne na rafach koralowych, które są spowodowane inkrustacją czerwonych alg lub glonów koralowych. Należą do rzędu Corallinales i mają wapienną twardą łodygę lub stopę.
Fauna zamieszkująca biomy morskie jest bardzo zróżnicowana, od mikroskopijnych organizmów, takich jak zooplankton, po największe zwierzę na Ziemi, takie jak płetwal błękitny..
Jest częścią podstawy morskich sieci pokarmowych i składa się z wielu gatunków protistów i larw większych zwierząt. Wszystkie gatunki zooplanktonu odżywiają się poprzez spożycie materii organicznej.
Tutaj żyją na stałe lub przelotnie, zarówno kraby, jak i manaty (Trichechus spp.) i żółwie morskie.
Krokodyle słonowodne można znaleźć w namorzynach, a nawet w biomie na otwartym wybrzeżu oceanu. Tak jest w przypadku krokodyla morskiego (Crocodylus porosus), największy na świecie i krokodyl amerykański lub Tumbes (Crocodylus acutus).
Na dnie morskim tych lasów wodorostów zamieszkują ukwiały, takie jak Corynactis carnea i podobne małże Trapeze gaimardia. Ponadto liczne gatunki ryb, które przepływają i żerują na tych obszarach, a także lwy morskie, foki i słonie morskie.
Ten biom charakteryzuje się dużą różnorodnością biologiczną, z licznymi gatunkami ryb, takimi jak papugowate (rodzina Scaridae) i murena (murénidae). Inne przykłady to surgeonfish (rodzina Acanthuridae), trumpetfish (Aulostomus strigosus), rybka klauna (Amphiprion ocellaris) i koniki morskie (rodzaj Hipokamp).
We wszystkich morzach świata występuje wielka różnorodność życia zwierzęcego, w przypadku mórz tropikalnych tuńczyk żółtopłetwy (Thunnus albacares) i czarny merlin (Istiompax wskazuje).
Jest też rekin wielorybi (Rhincodon typus), który osiąga do 12 m długości i odżywia się planktonem. Innym gatunkiem jest płaszczka czarnoskrzydła (Koc Birostris), który sięga do 6 metrów od końca do końca swoich bocznych płetw.
Istnieje wiele gatunków ryb, na przykład żabnica (Lophius piscatorius) i morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius). Oprócz ssaków morskich, takich jak śródziemnomorska foka mniszka (Monachus monachus).
W tych morzach żyją również różne gatunki rekinów, takie jak rekin błękitny czy rekin błękitny (Prionace glauca) i rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus).
W kierunku bieguna północnego występują różne gatunki ssaków morskich, takie jak foki, morsy, narwale, wieloryby i orki. Ponadto jest to siedlisko niedźwiedzia polarnego, które chociaż nie jest zwierzęciem wodnym, jest przystosowane do nurkowania i łowienia ryb w tych wodach..
Istnieją również gatunki przystosowane do tych ekstremalnie zimnych wód, takie jak dorsz arktyczny (Boreogadus saida). Innym interesującym gatunkiem jest rekin borealny (Somniosus microcephalus), który żyje na głębokości 2000 m, jest ślepy i może dożyć nawet 400 lat.
Mało zbadane gatunki, takie jak tubeworms (Riftia pachyptila) i ślepe krewetki, z bakteriami fototroficznymi i archeonami chemosyntetycznymi będącymi podstawą łańcucha pokarmowego.
Wybrzeża Meksyku są skąpane w wodach tropikalnych i subtropikalnych, zarówno z Oceanu Atlantyckiego na wschodnim wybrzeżu, jak i Oceanu Spokojnego na zachodzie.
Morskie biomy reprezentowane przez ekosystemy w Meksyku obejmują ciepły ocean z Karaibami i umiarkowany ocean z Zatoką Meksykańską i Zatoką Kalifornijską. Wszystkie te biomy są siedliskiem dużej różnorodności biologicznej, tylko u ssaków morskich występuje około 42 gatunków, aw rybach ponad 1500 gatunków.
W Zatoce Meksykańskiej z regionu Campeche znajdują się rafy koralowe, które są kontynuacją rafy koralowej Jukatanu. Wszystko to jest częścią rafy koralowej Mezoameryki i Karaibów, która jest drugą co do wielkości na świecie..
Rafy te są domem dla 500 gatunków ryb, 350 gatunków mięczaków i 65 gatunków koralowców. Ponadto w Zatoce Meksykańskiej występują koralowce głębinowe i zimnowodne, na które składają się takie gatunki jak Lophelia pertusa i Madrepora oculata.
Lasy makroglonów występują w meksykańskich wodach morskich, z których największe znajdują się na Pacyfiku u wybrzeży półwyspu Baja California. Występują licznie brunatnice (Phylum Heterokontophyta), krasnorosty (Phylum Rhodophyta) i zielenice (Chlorophyta Division).
W wodach Atlantyku znajdujemy ten biom reprezentowany przez mniejsze lasy Zatoki Meksykańskiej i meksykańskich Karaibów..
Ten biom zajmuje około 750 000 hektarów w Meksyku, zarówno na wybrzeżach Pacyfiku, jak i Atlantyku, z czterema gatunkami namorzynów. Natomiast na murawach podwodnych występuje około 9 gatunków traw z grupy jednoliściennej.
U wybrzeży meksykańskiego Pacyfiku znajdują się podwodne kominy hydrotermalne odpowiadające wschodnim grzbietom Pacyfiku..
Jeszcze bez komentarzy