Plik kredyty węglowe są to certyfikaty redukcji emisji lub wychwytywania węgla atmosferycznego, które można skomercjalizować na rynku finansowym. Są inicjatywą promowaną przez Porozumienie z Kioto w ramach Wspólnej Realizacji Projektów i Mechanizmów Czystego Rozwoju (CDM).
Mechanizm kredytów węglowych opiera się na założeniu, że inicjatywa prosperuje, jeśli przynosi natychmiastowe korzyści ekonomiczne. W ten sposób stara się zachęcać do przestrzegania limitów redukcji emisji gazów cieplarnianych zawartych w Protokole z Kioto..
Certyfikat uzyskuje się ze zweryfikowanego projektu redukcji emisji gazów cieplarnianych lub wiązania dwutlenku węgla. Certyfikaty te są wydawane przez należycie zarejestrowane wyspecjalizowane instytucje, które oceniają przestrzeganie zasad redukcji emisji lub wiązania dwutlenku węgla
Nie chodzi tylko o redukcję emisji COdwa, ale żadnego z gazów uznanych za efekt cieplarniany. Wydanie certyfikatu w zakresie redukcji emisji innego gazu niż COdwa, zostaje ustalona relacja równoważności.
Uzyskane certyfikaty uzyskują wartość ekonomiczną na rynku ustalaną na podstawie podaży i popytu. Certyfikaty te są przekształcane w obligacje finansowe, które można wymieniać na rynkach.
Popyt pochodzi głównie z krajów uprzemysłowionych, które są zobowiązane do przestrzegania limitów emisji. Jeśli nie mogą bezpośrednio osiągnąć swoich kwot, kupują kredyty węglowe, aby poświadczyć, że usunęli CO z obiegu.dwa lub jego odpowiednik w innych gazach.
Oferta pochodzi z krajów rozwijających się, które nie są zobowiązane na mocy protokołu z Kioto do przestrzegania kwot. Jednak kraje te na ogół mają rozległe obszary naturalne i dzięki odpowiednim programom mogą zwiększyć wiązanie węgla..
Indeks artykułów
Klimat planety jest regulowany przez mechanizm znany jako efekt cieplarniany, porównując go do szklarni do produkcji rolnej. W szklarni szklany lub plastikowy dach przepuszcza światło słoneczne i zapobiega wydostawaniu się ciepła, utrzymując odpowiednią temperaturę.
W atmosferze rolę dachu cieplarnianego odgrywają określone gazy, dlatego nazywane są gazami cieplarnianymi.
Para wodna, COdwa i metan (CH4) są najważniejszymi gazami cieplarnianymi. Do tego dochodzą inne emitowane przez przemysł, rolnictwo, górnictwo i inną działalność człowieka.
Protokół z Kioto obejmuje gazy takie jak sześciofluorek siarki (SF6), perfluorowęglowodór (PFC), fluorowęglowodór (HFC) i podtlenek azotu (NdwaLUB).
Gazy te pozwalają na przenikanie długofalowego promieniowania słonecznego (światła słonecznego), ale pochłaniają i emitują część krótkich fal (ciepła) emanujących z Ziemi. W ten sposób przyczyniają się do regulacji temperatury ziemi.
Równowaga zostaje zachwiana, jeśli do atmosfery zostanie dodanych więcej niż zwykle gazów cieplarnianych. W tym sensie ludzie nie tylko emitują dodatkowe ilości gazów cieplarnianych, ale także redukują pochłaniacze dwutlenku węgla poprzez eliminację lasów.
W obliczu kryzysu związanego z postępującym wzrostem temperatury na świecie spowodowanym działaniami człowieka, państwa próbowały dojść do porozumienia w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Wśród nich najważniejszy do tej pory jest Protokół z Kioto podpisany początkowo przez 86 krajów.
W ten sposób ustalono cel ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 5% do 2012 r. W tym celu w protokole promowano mechanizmy obejmujące wspólną realizację projektów, mechanizm czystego rozwoju oraz transakcje dotyczące emisji między krajami..
Są to projekty realizowane między krajami wymienionymi w załączniku I do Protokołu z Kioto, mające na celu redukcję emisji lub wiązanie dwutlenku węgla.
Mechanizmy te obejmują projekty leśne służące wychwytywaniu dwutlenku węgla (absorpcja COdwa), Ochrona węgla i substytucja węgla.
Kraje, które realizują tego typu projekty, mogą otrzymać oficjalny dokument, który poświadcza szacunkową ilość węgla związanego, składowanego lub wymienionego..
Wreszcie, ostatnim mechanizmem protokołu jest mechanizm handlu emisjami, który umożliwia krajom z załącznika I nabywanie uprawnień do emisji dwutlenku węgla..
W ramach Mechanizmów Czystego Rozwoju Protokołu z Kioto narodziła się idea kredytów węglowych. Są one również znane jako certyfikaty ograniczonej emisji (CER). Każde wiązanie jest równe jednej tonie metrycznej węgla atmosferycznego w postaci COdwa wycofany z obiegu lub jego odpowiednik w innych gazach.
Kredyty węglowe zyskują wartość ekonomiczną dzięki prawu podaży i popytu na rynkach finansowych. Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i Konferencja Stron szczegółowo określają kryteria certyfikacji.
Zmniejszenie emisji węgla lub innych gazów cieplarnianych ma wpływ na rozwój gospodarczy. Szacuje się, że zmniejszenie emisji CO o 10%dwa oznaczałoby 5% spadek światowego PKB.
W tym sensie proponuje się zachętę ekonomiczną do wspomnianej redukcji poprzez rynek uprawnień do emisji dwutlenku węgla..
Inną przesłanką jest to, że gazy cieplarniane są rozprowadzane równomiernie w całej atmosferze. Z tego powodu nie ma znaczenia, gdzie następuje wiązanie węgla lub jego emisja jest zmniejszona, ponieważ pozytywny wpływ ma charakter globalny..
Istnieją trzy podstawowe rodzaje kredytów węglowych, wywodzące się z mechanizmów ustanowionych w protokole z Kioto w celu redukcji emisji. Obligacje jednostek redukcji emisji (URE lub ERU w języku angielskim) wywodzą się z mechanizmu wspólnego działania.
Natomiast z mechanizmu czystego rozwoju powstają dwa rodzaje obligacji, którymi są Świadectwa Redukcji Emisji (CER w akronimie w języku angielskim) oraz UDA. Te ostatnie wywodzą się z działań związanych z wiązaniem dwutlenku węgla przez użytkowanie gruntów i leśnictwo
Istnieją różne standardy certyfikacji kredytów węglowych wprowadzanych na rynek, niektóre z najbardziej uznanych to Mechanizm Czystego Rozwoju (CDM), Złoty Standard (GS) i the Zweryfikowany standard węgla (VCS).
Rynek obligacji węglowych jest tworzony poprzez zmianę Świadectw Ograniczonej Emisji na rynku finansowym. Do 2016 r. Było już 55 krajów z rynkiem emisji dwutlenku węgla.
Potrzeba wynika z zobowiązania krajów rozwiniętych do przestrzegania limitów redukcji emisji gazów cieplarnianych. Środki mające na celu redukcję emisji oznaczają inwestycje gospodarcze i ograniczenia dla ich przemysłu.
Zależnie od okoliczności, kraje te realizują to, co jest w ich mocy, bez uszczerbku dla ich interesów gospodarczych. Zwykle jest to jednak niewystarczające, aby pokryć ich kwotę, więc istnieje zapotrzebowanie na alternatywy.
Protokół z Kioto nie nakłada obowiązku przestrzegania kwot redukcyjnych dla krajów rozwijających się. Jednak w większości przypadków kraje te mają sprzyjające warunki do rozwoju projektów wiązania dwutlenku węgla..
Tu pojawia się możliwość połączenia poprawy stanu środowiska z korzyściami ekonomicznymi..
Kraje te opracowują projekty zalesiania lub ponownego zalesiania i uzyskują certyfikaty redukcji emisji poprzez wiązanie węgla atmosferycznego. Następnie certyfikaty te są przekształcane w obligacje, które są sprzedawane krajom rozwiniętym, które nie są w stanie dotrzymać swoich kwot..
Oczekuje się, że rezultatem tego rynku będzie osiągnięcie przez kraje rozwinięte swoich kwot, łącząc swoje bezpośrednie działania z finansowaniem działań krajów rozwijających się poprzez nabywanie kredytów węglowych..
Informacje o cenach transakcyjnych, wolumenach i innych aspektach są bardzo ograniczone, ponieważ umowy są poufne..
Rynek obligacji węglowych ma dwa warianty: rynek regulowany i rynek dobrowolny. Rynek regulowany jest zdeterminowany zobowiązaniem rządów i przedsiębiorstw krajów rozwiniętych do przestrzegania ustalonych kwot..
Rynek dobrowolny jest tworzony na poziomie przedsiębiorstwa bez pośrednictwa w regulacjach, motywowany strategiami finansowymi lub odpowiedzialnością społeczną.
W latach 1996-2003 przeprowadzono co najmniej 288 transakcji z obligacjami redukcyjnymi. W 2003 r. Rynek osiągnął 70 milionów ton metrycznych w ekwiwalencie COdwa, przy czym 60% odpowiada stanom krajowym, a 40% firmom prywatnym.
Ponadto 90% kredytów węglowych, którymi handlowano podczas tych negocjacji w 2003 r., Pochodziło z krajów rozwijających się. Ceny tych obligacji są różne iw 2018 roku Bank Światowy ustalił minimalną cenę 3 USD za tonę metryczną ekwiwalentu CO.dwa.
Ogólnie rzecz biorąc, ceny wahają się od 3 do 12 USD za tonę metryczną, a transakcja z małego projektu obejmuje od 5000 do 10000 ton metrycznych..
W komercjalizacji kredytów węglowych uczestniczą państwa krajowe, stowarzyszenia publiczno-prywatne i firmy prywatne. Istnieją wyspecjalizowani pośrednicy, tacy jak Natsource LLC i Evolution Markets LLC i analitycy rynkowi, tacy jak PCF plus Research Y PointCarbon.
Podobnie istnieją podmioty z międzynarodowych rejestrów, które są depozytariuszami obligacji, na przykład Oznacz to z siedzibą w USA.
Istnieją krajowe firmy doradcze i marketingowe dla tych obligacji, na przykład w przypadku Grupa bieguna południowego W Kolumbii. Oprócz zainteresowanych klientów prywatnych, takich jak LATAM Airlines, Natura Cosméticos, Grupo Nutresa i podmioty publiczne, takie jak gmina Medellín.
Z ogólnej liczby projektów objętych mechanizmami czystego rozwoju w Ameryce Łacińskiej w 2012 r. W Meksyku zarejestrowano 136 projektów (23%). Projekty te wygenerowały 17% jednostek emisji CER w całej Ameryce Łacińskiej.
Meksyk zajmuje drugie miejsce w Ameryce Łacińskiej, po Brazylii, pod względem projektów dotyczących mechanizmów czystego rozwoju i jednostek emisji CER. Aby dodatkowo zmotywować ten proces, w 2014 r. Zatwierdzono podatek od emisji dwutlenku węgla, który można zrównoważyć projektami CDM..
Dodatkowo w październiku 2019 roku Ministerstwo Środowiska i Zasobów Naturalnych opublikowało ostateczne rozporządzenie w sprawie handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla. Sekretariat utworzył już w 2013 r. Meksykańską Platformę Węglową (MexiCOdwa)
MexiCOdwa W jej skład wchodzi meksykańska giełda papierów wartościowych, Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) oraz inne podmioty krajowe i międzynarodowe.
W 2018 roku miasto Meksyk jako pierwszy samorząd lokalny w Ameryce Łacińskiej weszło na rynek emisji dwutlenku węgla. Projekt ochrony i konserwacji lasów Ejido San Nicolás Totolapan zebrał 46 908 USD, sprzedając 3909 obligacji po cenie 12 USD każda..
Obszarem, na który położono większy nacisk, jest energia odnawialna, w której banki finansują projekty i komercjalizują kredyty węglowe. Wśród nich są Międzyamerykański Bank Rozwoju (IDB), Banco Santander Central Hispanoamericano (BSCH), Andean Development Cooperation (CAF) i Banco Bilbao Vizcaya Argentaria (BBVA).
W Meksyku działa wiele firm, które weszły na krajowy rynek uprawnień do emisji dwutlenku węgla, takie jak Grupo Herdez i Unilever. Inni pochodzą z sektora bankowego, takiego jak HSBC i Banco BX +, lub z obszaru przemysłowego, takiego jak firma petrochemiczna Mexichem.
Z całkowitej liczby projektów objętych mechanizmami czystego rozwoju w Ameryce Łacińskiej w 2012 r. W Kolumbii było 39 projektów (7%), które wygenerowały 6% jednostek emisji CER w całej Ameryce Łacińskiej..
Rząd Kolumbii promował polityki zachęcające do projektów CDM, takie jak podatek od emisji dwutlenku węgla od 2017 r. Wraz z zezwoleniem Ministerstwa Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju na zakup kredytów węglowych w celu uniknięcia podatku.
Kraj posiada Protokół certyfikacji programów leśnych na rzecz łagodzenia zmian klimatu, za który odpowiada Kolumbijski Instytut Norm Technicznych i Certyfikacji (ICONTEC). Organ ten przyznaje odpowiednie certyfikaty projektom mechanizmów czystego rozwoju.
Od 2016 r. Mercantile Exchange of Colombia rozpoczęła zarządzanie rynkiem uprawnień do emisji dwutlenku węgla w kraju, zarówno rynkami regulowanymi, jak i dobrowolnymi.
Kraj ten jest uznawany za jeden z krajów Ameryki Łacińskiej z największą liczbą projektów w ramach mechanizmu czystego rozwoju i ma 8 projektów z elektrowniami wodnymi. Z drugiej strony, pierwszy projekt leśny w Ameryce Łacińskiej, mający na celu generowanie kredytów węglowych, został opracowany w Antioquia i Arauca.
Krajowa Federacja Plantatorów Oleju Palmowego (Fedepalma) podjęła się generowania kredytów węglowych. W tym celu promowałem projekt parasolowy dotyczący redukcji emisji metanu przez jego współpracowników poprzez gospodarkę ściekami..
Innym dużym projektem wspieranym przez generowanie jednostek emisji dwutlenku węgla jest projekt ochrony lasów REDD + Chocó-Darién. Projekt ten chroni około 13 000 hektarów tropikalnego lasu deszczowego.
Jeszcze bez komentarzy