Plik chmura lub las chmur Jest to roślinność nadrzewna, która rozwija się w tropikalnych górach w pasie, w którym tworzą się mgły lub chmury. Ten pas wysokościowy rozciąga się od 500 do 2000 metrów nad poziomem morza i jest ekosystemem o złożonej strukturze roślinnej, o różnych warstwach wysokościowych, z dużą ilością epifityzmu i wspinaczki..
Jest to jeden z istniejących biomów o największej różnorodności biologicznej, większość z nich to biomy tropikalne, ale występują również w górach w strefach umiarkowanych. Podobnie, istnieją lasy chmurowe, które łączą w swojej florze gatunki tropikalne i umiarkowane, zwłaszcza w Meksyku i na stożku południowoamerykańskim..
Drzewa w lasach chmurowych mogą osiągać wysokość do 40 metrów i mieć duże średnice pnia, jednak ich korzenie nie są zbyt głębokie. Z tego powodu obecność szerokich korzeni lub przypór tabelarycznych jest bardzo powszechna, aby zrównoważyć drzewo na glebach, które często mają strome zbocza..
Ze względu na wysokość nad poziomem morza i regularne występowanie zachmurzenia, w którym występuje zjawisko deszczu orograficznego, temperatura ma tendencję do obniżania się. Dlatego wilgotność względna jest wysoka, a na kłodach i glebie rozwijają się obfite mchy, porosty, wątrobowce i paprocie..
Indeks artykułów
Lasy chmurowe rosną na zboczach gór na wysokości od 500 do 2000 metrów nad poziomem morza, gdzie następuje kondensacja pary wodnej, tworząc chmury. W niektórych przypadkach może powstawać na niższych wysokościach, na przykład w Parku Narodowym Isla de Coco (Kostaryka) położonym na wysokości od 300 do 630 metrów nad poziomem morza..
W górach, w których rozwijają się te lasy, rzeźba terenu może być nieco nierówna, chociaż istnieją płaskie obszary i małe doliny. Jednak niektóre obszary mają znaczne nachylenia, co utrudnia trzymanie dużych drzew na ziemi..
Z drugiej strony gleby nie są zbyt głębokie, wiele z nich jest płytkich i stosunkowo mało urodzajnych. Podobnie jak w większości lasów lub lasów deszczowych, substancje odżywcze krążą między biomasą a warstwą gleby.
Oznacza to, że wszystkie składniki odżywcze znajdują się w roślinach (biomasie) oraz w ściółce, która rozkłada się w glebie. Następnie rozwija się obfity system grzybów glebowych, które łączą się z korzeniami (mikoryzy), co ułatwia roślinom przyswajanie składników pokarmowych.
Lasy mgliste charakteryzują się złożoną strukturą roślinną składającą się z 3 do 4 pięter roślinności. W dolnej części występuje stosunkowo nieliczny podszyt z licznymi olbrzymimi trawami i krzewami różnej wielkości..
Dalej rosną od dwóch do trzech warstw drzew, sięgających do korony do 40 lub 50 m wysokości. W ten sam sposób obserwuje się dużą różnorodność gatunków o pokroju wspinaczkowym, zarówno w postaci wąsów, pędów, jak i epifitów..
Cechą charakterystyczną tych lasów jest tworzenie się warstw chmur lub mgły przez większą część roku. Dzieje się tak, gdy prądy powietrzne obciążone parą wodną przemieszczają się po zboczu góry..
Gdy się unosi, masa powietrza traci ciepło, a para wodna skrapla się, tworząc w ten sposób warstwy chmur na określonej wysokości. W tym pasku panuje wyższa wilgotność względna i mniej promieniowania słonecznego przenika, co dodatkowo obniża temperaturę.
Z drugiej strony, gdy para wodna wystarczająco się skropli, a chmury nasycą się, powstaje deszcz, który nazywamy deszczem orograficznym, ponieważ jest to spowodowane przeszkodą przedstawioną przez orografię lub ukształtowanie terenu..
Używa się również terminu deszcz poziomy, chociaż niektórzy zastrzegają go w odniesieniu do zderzenia chmur z roślinnością. Zjawisko to powoduje kondensację wody na liściach w taki sposób, że deszcz jest wytwarzany z górnego okapu lasu.
Ze względu na wysokość i zachmurzenie klimat tych lasów jest podobny do wilgotnego klimatu umiarkowanego, ze średnią temperaturą od 25 do 27 ° C. Opady są obfite, osiągając średnio od 1500 do 7000 mm rocznie.
Z drugiej strony ze względu na zachmurzenie, duże opady i niskie temperatury wilgotność względna wynosi powyżej 80%.
Lasy te znajdują się w górach powyżej 600 metrów nad poziomem morza do granicy wzrostu drzew we wszystkich obszarach tropikalnych. W szczególnych warunkach, w których występuje wpływ wilgotnego powietrza morskiego, las chmur może tworzyć się na niższych wysokościach..
Tak jest w przypadku wspomnianego wcześniej lasu chmurowego Isla de Coco w Kostaryce czy lasu chmurowego Cerro Santa Ana na półwyspie Paraguaná w Wenezueli. Lasy chmurowe, lasy chmurowe lub tropikalne lasy chmurowe znajdują się w 46 krajach, w większości w tropikalnej Ameryce.
W tym regionie występują od gór Meksyku i Ameryki Środkowej po północy Argentyny i Paragwaju. Podobnie lasy chmur występują na wyspach karaibskich, zwłaszcza na Kubie i Jamajce..
Są szczególnie rozległe w pasmach górskich Ameryki Środkowej i tropikalnych Andach. Ponadto istnieją umiarkowane lub subtropikalne lasy chmurowe w Stanach Zjednoczonych, w kierunku półwyspu Floryda oraz zimne lasy zachmurzone na wybrzeżu Pacyfiku w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie..
Na tym kontynencie znajdują się głównie na wschód od Konga, a także w Kenii, Ugandzie, Tanzanii i na wschód od Madagaskaru. W Tanzanii wyróżniają się lasy chmur na zboczach Kilimandżaro.
Lasy chmurowe występują w górzystych obszarach Indii i Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza na Sumatrze i Borneo. Z drugiej strony dalej na północ w paśmie umiarkowanym rozwijają się lasy mętne strefy umiarkowanej.
W Oceanii lasy chmur występują w górach Nowej Gwinei i na niektórych przybrzeżnych obszarach górskich Australii..
Ten kontynent ma bardzo ograniczone obszary umiarkowanych lasów liściastych i zimnych iglastych lasów chmurowych. Szczególnie na Bałkanach iw Norwegii.
Tropikalne lasy chmurowe są siedliskiem ogromnej różnorodności gatunków roślin, porównywalnej z lasami tropikalnymi. Zwłaszcza lasy chmur tropikalnej Ameryki, wschodniej Afryki i tropikalnej Azji.
W lasach chmurowych w tropikach amerykańskich występuje wiele podobieństw w rodzinach i rodzajach, a nawet gatunkach. Jednak wykazują również wiele różnic, zwłaszcza między lasami pasm górskich Meksyku zwanych górskimi lasami mezofilnymi, w stosunku do reszty..
Podczas gdy lasy chmurowe Chocó-Darien, Andów i lasy chmurowe przybrzeżnego pasma górskiego Wenezueli i Tarczy Gujany mają więcej podobieństw. Rodziny drzew są liczne, ale obfitują w szczególności gatunki Euphorbiaceae, rośliny strączkowe i malvaceae.
W runie dominują heliconia, palmy, rubiaceae i araceae, podczas gdy większość pnączy i epifitów należy do araceae, bromeliaceae, bignoniaceae i orchidei. Istnieją duże drzewa z ogromnymi korzeniami przyporowymi, takie jak cedr górski (Cedrela montana) i drzewa figowe (Figowiec spp.).
Inni to chłopiec lub chochla, z gatunkami takimi jak Gyranthera caribensis w mglistym lesie na wenezuelskim wybrzeżu. Jak również Gyranthera amphibiolepis wschodniej flanki Andów Ekwadoru i Gyranthera darienensis w Chocó-Darien (Panama-Kolumbia).
W lasach chmur i mgieł na Kilimandżaro znajdziesz królewskie palo amarillo (Podocarpus latifolius). Jest to gatunek drzew iglastych z tropikalnych stref umiarkowanych i umiarkowanych stref południowej półkuli.
Rosną tu również inne podocarpaceae z rodzaju Afrocarpus lub palisander z Afryki Wschodniej (Hagenia abyssinica), drzewo różowate o wysokości około 20 m.
W lasach chmurowych Mount Kinabalu (wschodnia Malezja) występuje ponad 1000 gatunków orchidei i około 600 gatunków paproci.
W lasach chmur tropikalnej Ameryki zamieszkuje jaguar (Panthera onca) i ocelot (Leopardus pardalis), a także różne gatunki naczelnych. Wśród nich małpa pająkaAteles spp.) i wyjąca małpa (Alouatta spp.).
W ten sam sposób jest tapir (Tapirus spp.), mrówkojad nadrzewny (Tamandua spp.) i orzeł harpia (Harpia harpyja).
Będąc w lasach chmur andyjskich, oprócz tych gatunków, niedźwiedź okularowy (Tremarctos ornatus). Oprócz różnorodności gatunków ptaków, takich jak mrówkojad jocotoco (Grallaria ridgelyi) w andyjskich lasach chmurowych Ekwadoru i Peru.
Afrykańskie lasy chmurowe są domem dla wschodniego goryla nizinnego lub goryla Grauera (Gorilla beringei graueri). Żyją tu również dwa gatunki szympansów (Pan troglodytes Y Chleb Paniscus). Podobnie lampart (Panthera pardus), okapi (Okapia johnstoni) i paw Kongo (Afropavo congensis).
W lasach chmur Jawy i Borneo znajduje się pantera mglista Borneo (Neofelis diardi). Prawie połowa endemicznych ptaków Borneo i dwie trzecie endemicznych ssaków Borneo znajduje się w lesie mglistym Mount Kinabalu..
Podczas gdy w lasach chmurowych pasma górskiego Annamite w Indochinach, gatunki takie jak tygrys (Panthera tigris tigris) i saola lub wół Vu Quang (Pseudoryx nghetinhensis). Łuskowiec chiński również zamieszkuje te lasy (Manis pentadactyla) i naczelne, takie jak doucs lub douc langurs (Pygathrix spp.).
Meksykańskie lasy chmurowe nazywane są górskimi lasami mezofilnymi i szacuje się, że jest domem dla około 6790 gatunków roślin. Jego szczególna nazwa obejmuje górskie lasy chmurowe, które nawet rosną na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, są domem zarówno dla gatunków tropikalnych, jak i umiarkowanych..
Lasy mgliste, lasy mgliste lub górskie mezofilne lasy Meksyku występują na wysokości od 1000 do 2500 metrów nad poziomem morza. Z równoleżnikowego punktu widzenia rozciągają się od obszaru tropikalnego poniżej Zwrotnika Raka do strefy umiarkowanej na północy.
Przedstawiając w tym przypadku gradację od lasów, w których dominują elementy tropikalne na południu, do innych na północy, gdzie dominują dęby, jodły lub sosny.
Występują w płatach w górach Meksyku, zwłaszcza w Sierra Madre Oriental. Znajdują się one również w Serranía de Nayarit oraz w Masywu Centralnym w Chiapas, dorzeczu Balsas w Dolinie Meksyku oraz w Sierra Madre del Sur.
Cechą charakterystyczną tych meksykańskich lasów jest to, że w koronach drzew dominują drzewa o klimacie umiarkowanym, typowe dla flory holoctycznej (Ameryka Północna i Eurazja). Tak jest w przypadku drzew z rodzajów Liquidambar, Oczar wirginijski, Quercus Y Pinus.
Z drugiej strony w podszycie (dolnej części lasu) przeważają gatunki tropikalne z rodzin Acanthaceae i Rubiaceae. Podobnie epifity i tropikalne pnącza z rodzin takich jak orchidee, bromeliady i araceae.
Meksykańskie lasy chmurowe charakteryzują się dużą różnorodnością gatunków endemicznych, czyli unikalnych dla tych regionów. Wśród nich jest 65 gatunków paproci, 23 gatunki roślin nagozalążkowych i 2273 gatunki okrytozalążkowych..
Przykładem gatunku ograniczonego do meksykańskiego lasu mglistego jest drzewo złota rączka lub macpacxóchti (Chiranthodendron pentadactylon). Innym charakterystycznym gatunkiem o dużej wartości ekonomicznej jest orchidea waniliowa (Wanilia planifolia).
Wśród obfitej fauny tych meksykańskich lasów są emblematyczne ptaki, takie jak hocofaisán (Crax rubra) i kwezal (Pharomachrus mocinno). Oprócz kotów, takich jak jaguar (Panthera onca) i tigrillo (Leopardus wiedii) i innych ssaków, takich jak mrówkojad (Meksykańska tamandua).
Innymi interesującymi gatunkami są szczur opos lub mysz opos (Meksykańska Marmosa). W sumie w górskich lasach mezofilnych zidentyfikowano około 257 gatunków ssaków.
Jeszcze bez komentarzy