Plik ciepło roztworu lub entalpia roztworu to ciepło, które jest pochłaniane lub oddawane podczas procesu rozpuszczania pewnej ilości substancji rozpuszczonej w rozpuszczalniku, w warunkach stałego ciśnienia.
Kiedy zachodzi reakcja chemiczna, energia jest potrzebna zarówno do tworzenia, jak i do zrywania wiązań, które pozwalają na tworzenie nowych substancji. Energią potrzebną do zajścia tych procesów jest ciepło, a termochemia to dziedzina nauki odpowiedzialna za ich badanie..
Jeśli chodzi o termin entalpia, wschód Służy do oznaczenia przepływu ciepła, gdy procesy chemiczne zachodzą w warunkach stałego ciśnienia. Stworzenie tego terminu przypisuje się holenderskiemu fizykowi Heike Kamerlingh Onnes (1853 - 1926), temu samemu, który odkrył nadprzewodnictwo.
Indeks artykułów
Aby znaleźć entalpię, musimy zacząć od pierwszej zasady termodynamiki, która zakłada, że zmiana energii wewnętrznej ΔU układu wynika z pochłoniętego ciepła Q i pracy W wykonanej na nim przez jakiś czynnik zewnętrzny:
ΔU = Q + W
Gdzie praca jest całką ujemną w całej objętości iloczynu ciśnienia i różnicowej zmiany objętości. Ta definicja jest równoważna z ujemną całką iloczynu skalarnego siły i wektora przemieszczenia w pracy mechanicznej:
Kiedy zastosowany jest warunek stałego ciśnienia wspomniany powyżej, P może wyjść z całki; dlatego praca jest:
W = -P (Vfa -Vlub) = -PΔV
Jeżeli ten wynik zostanie zastąpiony ΔLUB uzyskuje się:
ΔU = Q - PΔV
Q = ΔU + PΔV = Ufa - LUBlub + P (Vfa -Vlub) = Ufa + PVfa - (LUBlub + PVlub )
Ilość U + PV nazywa się entalpią H., po to aby:
Q = H.fa - H.lub = ΔH.
Entalpię mierzy się w dżulach, ponieważ jest to energia.
Początkowe składniki roztworu to substancja rozpuszczona i rozpuszczalnik oraz mają oryginalną entalpię. Kiedy nastąpi to rozpuszczenie, będzie miało swoją własną entalpię.
W tym przypadku zmianę entalpii w dżulach można wyrazić jako:
ΔH = Hrozwiązanie - H.odczynniki
Albo w standardowej formie entalpii ΔHlub, gdzie wynik jest w dżulach / mol
ΔHlub = H.lub rozwiązanie - H.lubodczynniki
Jeśli reakcja wydziela ciepło, znak ΔH jest ujemny (proces egzotermiczny), jeśli pochłania ciepło (proces endotermiczny) znak będzie dodatni. I oczywiście wartość entalpii roztworu będzie zależeć od stężenia roztworu końcowego..
Wiele związków jonowych jest rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach polarnych, takich jak woda. Powszechnie stosowane są roztwory soli (chlorku sodu) w wodzie lub solance. Teraz entalpię rozwiązania można uznać za wkład dwóch energii:
- Jeden do zrywania wiązań substancja rozpuszczona i substancja rozpuszczona oraz rozpuszczalnik-rozpuszczalnik
- Drugim jest to, co jest wymagane przy tworzeniu nowych wiązań między substancją rozpuszczoną a rozpuszczalnikiem..
W przypadku rozpuszczania soli jonowej w wodzie wymagana jest znajomość tzw entalpia sieciowa ciała stałego i entalpia nawodnienia do utworzenia roztworu, w przypadku wody. Jeśli to nie jest woda, to się nazywa entalpia solwatacji.
Plik entalpia kratowa jest energią niezbędną do rozpadu sieci jonowej i utworzenia jonów gazowych, proces, który jest zawsze endotermiczny, ponieważ energia musi być dostarczona do ciała stałego, aby rozdzielić je na jony składowe i doprowadzić je do stanu gazowego.
Z drugiej strony procesy hydratacji są zawsze egzotermiczne, ponieważ jony uwodnione są bardziej stabilne niż jony w stanie gazowym..
W ten sposób tworzenie roztworu może być egzotermiczne lub endotermiczne, w zależności od tego, czy rozpad sieci jonowej substancji rozpuszczonej wymaga więcej, czy mniej energii niż zapewnia hydratacja..
W praktyce da się zmierzyć ΔH w kalorymetrze, który zasadniczo składa się z izolowanego pojemnika wyposażonego w termometr i pręt mieszający.
Jeśli chodzi o pojemnik, to prawie zawsze wlewa się do niego wodę, która jest cieczą kalorymetryczną par excellence, ponieważ jej właściwości są uniwersalnym odniesieniem dla wszystkich cieczy..
Oczywiście materiały kalorymetru oprócz wody biorą również udział w wymianie ciepła. Ale kaloryczność całego zestawu tzw stały kalorymetr, można określić niezależnie od reakcji, a następnie uwzględnić, gdy zajdzie.
Bilans energetyczny jest następujący, pamiętając o warunku, że nie ma wycieków energii w systemie:
ΔH. rozwiązanie + ΔH. woda + do kalorymetr ΔT = 0
Skąd:
ΔH. rozwiązanie = - m woda . do woda . ΔT - C kalorymetr ΔT = -Q woda - Q kalorymetr
Aby uzyskać standardową entalpię:
- Masa rozpuszczona: ms
- Masa cząsteczkowa substancji rozpuszczonej: M.s
- Masa wody: mwoda
- Masa cząsteczkowa wody: Mwoda
- Molowa pojemność cieplna wody: C.Woda ; m*
- Zmiana temperatury: ΔT
* CPo południu wody wynosi 75,291 J / mol. K.
Entalpia tworzenia się stałego wodorotlenku potasu KOH wynosi ΔH.lub = +426 KJ / mol, wody w stanie ciekłym H.dwaAlbo to jest 285,9 kJ / mol.
Ponadto wiadomo, że gdy metaliczny wodorotlenek potasu reaguje z ciekłą wodą, wodorem i ΔH.lub = -2011 kJ / mol. Na podstawie tych danych obliczyć entalpię roztworu KOH w wodzie.
- KOH rozkłada się na jego składniki:
KOHsolidny → K.solidny + ½ Odwa + ½ H.dwa; ΔH.lub = - 426 kJ / mol
- Powstaje woda w stanie ciekłym:
½ Odwa + ½ H.dwa → H.dwaLUBciekły; ΔH.lub = -285,9 kJ / mol
- Teraz musisz sformułować rozwiązanie:
K.solidny + H.dwaO → ½ H.dwa + KOHwodny ; ΔH.lub = -2011 kJ / mol
Zwróć uwagę, że znak entalpii rozpadu KOH został odwrócony, co wynika z prawa Hessa: kiedy reagenty są przekształcane w produkty, zmiana entalpii nie zależy od wykonywanych kroków i kiedy należy odwrócić równanie, jak w tym przypadku znak zmian entalpii.
Bilans energetyczny to algebraiczna suma entalpii:
- 426 kJ / K - 285,9 kJ / mol - 2011 kJ / mol = -2722,9 kJ / mol
Entalpię roztworu dla następnej reakcji określa się w kalorymetrze stałociśnieniowym, a stała kalorymetru jest znana jako 342,5 J / K. Po rozpuszczeniu 1423 g siarczanu sodu Nadwapołudniowy zachód4 w 100,34 g wody zmiana temperatury wynosi 0,037 K. Obliczyć standardową entalpię roztworu dla Nadwapołudniowy zachód4 z tych danych.
Standardową entalpię rozwiązania rozwiązuje się z równania podanego powyżej:
W przypadku siarczanu sodu: M.s = 142,04 g / mol; ms = 1423 g
A do wody: mwoda = 100,34 g; Mwoda = 18,02 g / mol; dowoda; m = 75,291 J / K mol
ΔT = 0,037 K.
do kalorymetr = 342,5 J / K
Jeszcze bez komentarzy