Carmen Romano Nölck (1926-2000) była pierwszą damą Meksyku, będąc żoną prezydenta José López Portillo, w okresie od 1976 do 1982 roku. Wyróżniała się jako wielki menadżer kultury, który dokonał znaczących postępów w tworzeniu instytucji artystycznych. , a także jego rozpowszechnienie we wszystkich zakątkach kraju.
Jednak w meksykańskiej kulturze popularnej znana jest z życia w luksusie i ekstrawaganckich wymaganiach, które zawsze dawały ludziom coś do powiedzenia. Głównie ze względu na ich wielkość i wysokie koszty, wywołujące wiele kontrowersji, ponieważ zostały poproszone podczas wycieczek prezydenckich, które przeprowadzała z mężem.
Jednocześnie była kobietą bardzo zaniepokojoną swoim wizerunkiem, zawsze ubrana w efektowne ubrania i makijaż, który sprawiał, że zawsze była na ustach opinii publicznej..
Indeks artykułów
Carmen, córka Alfonso Romano - wysokiej rangi biznesmena z koncernu samochodowego Ford - i Margarity Nölck, śpiewaczki operowej z Caracas, urodziła się 10 lutego 1926 r. W Mexico City, gdzie jej rodzice ostatecznie osiedlili się po zamieszkaniu w Stanach Zjednoczonych. Stany, Gwatemala i Niemcy.
Jego rodzinna mieszanka kulturowa jest bardzo zróżnicowana, ponieważ Romano jest pochodzenia francuskiego, wenezuelskiego, niemieckiego, włoskiego i hiszpańskiego..
Dzięki talentowi muzycznemu odziedziczonemu po matce, od małego kształciła się jako wykonawczyni koncertów, studia, które uzupełniała mistrzowskimi kursami fortepianowymi, które otrzymywała od wybitnych europejskich interpretatorów..
Po zostaniu muzykiem wyjechał do Europy, aby rozwijać się jako solista, ale poważnie zachorował i nie mógł kontynuować obiecującej kariery..
Po powrocie do Meksyku porzuciła swoje marzenie o całkowitym poświęceniu się grze na fortepianie - chociaż na co dzień zajmowała się tym przede wszystkim rekreacją - i znalazła nową pasję zawodową jako architekt i projektant infrastruktury, zadanie co zmaterializowało się do tego stopnia, że zbudował własny dom.
W wieku 25 lat wyszła za mąż za José Lópeza Portillo, którego znała od najmłodszych lat, ponieważ był jej sąsiadem. Oboje osiedlili się w Mexico City i mieli troje dzieci: José Ramóna, Carmen i Paulinę.
Pierwszym politycznym stanowiskiem jej męża był sekretarz skarbu i kredytu publicznego, któremu Carmen wiernie towarzyszyła jako wolontariuszka w programach rozwoju rodziny, którą po latach przejęła na oficjalnym szczeblu z biura prezydenta..
Jako kandydat PRI López Portillo wygrał wybory w 1976 r. W ten sposób Carmen Romano została nową pierwszą damą Meksyku, którą zajmowała przez całą kadencję prezydencką, która zakończyła się w 1982 r..
Carmen Romano i López Portillo, już osiedleni w Los Pinos, meksykańskiej rezydencji prezydenckiej, zostali sentymentalnie rozdzieleni, ale prawnie połączeni małżeństwem. Praca i odpowiedzialność, którą zdecydowali się podjąć i utrzymać podczas sześcioletniej kadencji, śpiąc w różnych pokojach, z których każdy dzieli skrzydło domu ze swoimi rodzinami.
Ze swojego gabinetu pierwsza dama założyła i stworzyła ważne instytucje zajmujące się rozwojem społecznym w Meksyku. W 1977 roku założył Krajowy System Integralnego Rozwoju Rodziny (DIF), który opierał się na promowaniu dobrobytu ludzi poprzez profilaktykę, odżywianie i postęp, zwłaszcza w najbardziej potrzebujących obszarach populacji..
Publiczna pomoc społeczna, upowszechnianie i rozszerzanie programów kulturalnych stanowiły oś jej działań. Zarządzał utworzeniem Narodowego Funduszu Działalności Społecznej, mającego na celu finansowanie i organizację działań kulturalnych w całym regionie Meksyku.
Podobnie promował narodziny Mexico City Philharmonic Orchestra i School of Improvement, Life and Movement, mając na celu kształcenie przyszłych muzyków w kraju..
Aby uhonorować hiszpańskojęzycznych pisarzy, poczynając od Meksykanów, w 1979 roku stworzył Międzynarodową Nagrodę Literacką Ollin Yoliztli, która zaczęła zyskiwać popularność po latach, aż stała się jedną z najważniejszych nagród literackich w Ameryce Łacińskiej..
Kierował również komitetem technicznym Trustu Centrum Pokazów, Konwentów i Wystaw Acapulco, kontynuując strojenie dzieł, które miały celebrować, wzmacniać i promować muzyczne i artystyczne osobliwości..
Oprócz swoich zasług w kulturze, muzyce i rozwoju społecznym, Carmen Romano zawsze przyciągała uwagę prasy i opinii publicznej swoim ewidentnym życiem w luksusie i ekscentrykach..
Jej reputacja jako marnotrawstwa pieniędzy przyniosła jej nieustanny łańcuch plotek, plotek i krytyki, od których nigdy nie mogła się pozbyć. Renoma ukształtowała się głównie dzięki opowieściom z podróży prezydenckich, podczas których zawsze nosił swój gigantyczny fortepian, który instalował w hotelach, w których spędził pobyt jako pierwsza dama..
Jednym z najbardziej kontrowersyjnych epizodów było to, że rzekomo podczas oficjalnej wizyty w Paryżu jego fortepian nie zmieścił się do suity i kazał wyburzyć ścianę pokoju, aby ją powiększyć i tym samym móc grać na swoim. codzienny recital religijny, pokrywający wszystkie koszty związane z prośbą.
Jeśli chodzi o wizerunek, wielu pamięta ją jako uderzającą postać w swoim stylu ubierania się i przeładowanym makijażem przez cały czas. Podczas swoich wyjazdów do Europy, gdzie bywała dość często, zwiedzała najbardziej charakterystyczne turystycznie miejsca, będąc również uznaną klientką najbardziej ekskluzywnych jubilerów na kontynencie..
Bardzo często był widywany w najdroższych i najbardziej prestiżowych luksusowych restauracjach, gdzie zamawiał, co chciał, nawet jeśli nie było tego w menu. W samolocie prezydenckim podróżowała również załadowana deserami w ilości wystarczającej na dni jej wyjazdu z kraju, ponieważ nie dostała ich do celu..
A kiedy szedł na zakupy do sklepów w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, Romano zamknął drzwi sklepów, aby mieć pełną swobodę zabrania wszystkiego, czego chciał, bez ograniczeń i ludzi w pobliżu..
Ale wykraczanie poza pozory luksusu i marnotrawstwa pieniędzy, jego wielki talent pianisty i nieustanna praca nad sztuką, kulturą i muzyką, zawsze podkreślająca wartości Meksyku, to fakty, które będą mu towarzyszyć na zawsze..
Carmen Romano zmarła 9 maja 2000 roku w Mexico City w wieku 74 lat..
Jeszcze bez komentarzy