Pan Christopher Wren (1632-1723) był Anglikiem, który celował w różnych dziedzinach, takich jak projektowanie, geometria i astronomia. Do historii przeszedł jako najważniejszy architekt w Anglii swoich czasów.
Jego spuścizna to ponad 50 kościołów, z których najważniejszym jest niewątpliwie Katedra św. Pawła w Londynie. Chociaż był również odpowiedzialny za inne budynki, które nie miały nic wspólnego z tematem religijnym.
Pomógł założyć Royal Society of London, gdy miał 30 lat. Choć już dawno odbywały się spotkania kół naukowych, ustalono, że członkowie tego towarzystwa będą spotykać się raz w tygodniu i będą musieli wnieść wkład finansowy, aby móc sfinansować eksperymenty. Wren przez dwa lata był prezesem tej grupy.
Jednym z najważniejszych wyróżnień, jakie mógł otrzymać jako Anglik, był pas rycerski w 1673 r. Ponadto był szanowany przez innych ważnych naukowców tamtych czasów, takich jak Izaak Newton czy Pascal..
Indeks artykułów
Christopher Wren urodził się 20 października 1632 roku w hrabstwie Wiltshire, między Bristolem a Londynem. Wren od samego początku był otoczony przez ważnych intelektualistów. W dużej mierze z powodu pracy ojca jako rektora.
Jego pierwsze lata życia charakteryzowały się problemami zdrowotnymi. Miał trzech braci, którzy urodzili się przed nim.
Jego pierwsze podejście na poziomie naukowym miało miejsce, gdy wykazał pewną pasję do matematyki. Jego ojciec został mianowany dziekanem w Windsorze, a rodzina musiała przenieść się do tej części Anglii, aby żyć, dopóki wojny domowe w Anglii, które rozpoczęły się w 1642 r., Nie zakłóciły jakości życia Wrenów.
Ojciec Wrena musiał wcześniej wycofać się ze swoich obowiązków akademickich i wrócił do Bristolu. Wkrótce potem przenieśli się do Oxfordshire. Tam mieszkali z Williamem Holderem, mężem jednej z sióstr Wren..
Holder był wówczas ważnym filozofem i miał wielki wpływ na Wrena, z którym mógł doświadczyć wielu rzeczy związanych z astronomią. Podobnie Wren uczęszczał do szkoły w Westminster.
Na etapie, na którym wykazywał wielkie zainteresowanie astronomią, Wren otrzymał zlecenie przetłumaczenia niektórych dzieł Williama Oughtreda na łacinę. Był również w stanie zbudować kilka urządzeń, aby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu astronomii i meteorologii..
W wieku 15 lat Wren ponownie wykazał zainteresowanie inną dziedziną. Tym razem była to wina Charlesa Scarborougha, anatoma, który skłonił Wrena do skłaniania się ku fizjologii. Pracowali razem, aby stworzyć modele przedstawiające sposób pracy mięśni ludzi..
Ale jedną z cech, która najbardziej wyróżniała Wrena na tym etapie, była jego praca na poziomie wizualnym. Zaprojektował projekty, które wyróżniały się wielkim pięknem i elegancją.
W wieku 17 lat wstąpił do Wadham w Oksfordzie i przejął własną naukę. Studia ukończył bezproblemowo dwa lata później. Kontynuował studia i udało mu się specjalizować w 1653 roku.
Karierę nauczyciela rozpoczął od nauczania astronomii w Gresham, instytucji z siedzibą w Londynie w 1657 roku..
Następnie, między 1657 a 1600 rokiem, przemieszczał się między nauczaniem w Gresham i Oksfordzie. Wren nie miał wtedy nawet 30 lat, będąc jednym z najmłodszych profesorów tych uczelni..
Wren ponownie zmienił obszary specjalizacji. Tym razem poświęcił się architekturze, branży, w której mógł się wyróżnić brakiem odpowiednich artystów w Anglii. Ostatnim wielkim architektem tego kraju był Inigo Jones, a od jego śmierci minęło już ponad dziesięć lat.
Po raz pierwszy miał okazję uczestniczyć w przedstawieniu i zaznaczyć swoją obecność, projektując Sheldonian Theatre w Londynie. Dziś to miejsce nadal funkcjonuje jako sala koncertowa. Był to prezent od kanclerza Gilberta Sheldona dla Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Wren zainspirował się rzymski teatr, aby zrealizować projekt Sheldonian. Został zlecony po innych pracach dla różnych instytucji naukowych.
Wcześniej doradzał przy niektórych projektach kościołów i podróżował za granicę, aby kontynuować naukę architektury tamtych czasów w innych częściach Europy..
Jego wpływ na konstrukcję był najbardziej widoczny po wielkim pożarze, który miał miejsce w Londynie przez trzy dni we wrześniu 1666 r. Pożar zniszczył znaczną część stolicy Anglii. Jednym z zadań Wrena było zaplanowanie, jak powstanie nowe miasto.
Chociaż miał plany wprowadzenia nowych dróg i alei, nie mógł ich zrealizować. Jeśli odcisnął swoje piętno na przebudowie ponad 50 kościołów, które ucierpiały podczas pożaru.
Wielka praca znajdująca się w Londynie jest ściśle związana z Wrenem. Po latach zaniedbań architekt odegrał ważną rolę w przebudowie starego budynku. Następnie, po pożarach w 1666 r., Ponownie skonsultowano się z nim w sprawie odbudowy dzieła.
Katedra została poważnie zniszczona podczas wielkiego pożaru i rząd podjął decyzję o jej ponownej budowie. Był zaangażowany w proces odbudowy nowej katedry, który trwał ponad 30 lat..
Christopher Wren zmarł w 1723 roku w wieku 91 lat. Jego nagrobek znajduje się w katedrze św. Pawła, co świadczy o jego znaczeniu przy budowie tego kultowego budynku..
Katedra św. Pawła w Londynie (lub katedra św. Pawła w języku angielskim) skupiała uwagę Wrena przez większość jego kariery. Kopuła, którą zaprojektował do tej pracy, jest jedną z największych na świecie. Przez długi czas był to najwyższy budynek w stolicy Anglii.
Brał również udział w budowie pomnika upamiętniającego wielki pożar, jaki miał miejsce w XVII wieku. Dzieło znajduje się w tym samym miejscu, w którym wybuchły pierwsze płomienie, które przez trzy dni paliły Londyn.
Kościół św. Vedasta wykazuje bardzo wspólną cechę charakterystyczną Wren, polegającą na połączeniu aspektów stylu neoklasycystycznego z elementami gotyckimi. Kościoły były dziełami, w których jego odcisk był najbardziej wyraźny.
Jeszcze bez komentarzy