Światopogląd to sposób, w jaki rzeczywistość jest interpretowana zgodnie z kulturą i przekonaniami danego społeczeństwa. Ta wizja świata może być globalna lub osobista i zależeć od czasu, otrzymanego wykształcenia lub innych czynników..
Ideę światopoglądu zaproponował w swojej pracy filozof Wilhelm Dilthey Wprowadzenie do nauk humanistycznych. Termin pochodzi od Weltanschauung, niemieckiego słowa utworzonego przez połączenie dwóch terminów: obrzęk, co oznacza świat, i anschauen, co można przetłumaczyć jako „obserwuj” lub „patrz”.
Jednak jeszcze przed tym wkładem byli autorzy, którzy zajmowali się światopoglądem. W języku hiszpańskim termin ten pochodzi od greckiego kosmosu, który określa wszechświat rozumiany jako uporządkowany pieprzyk i wizja. Filozofowie starożytnej Grecji, tacy jak Arystoteles, opisali już w swoich pracach światopogląd w takiej postaci, w jakiej go rozumiał.
Pierwsze światopoglądy były oparte na mitach, takich jak mezoamerykański czy egipski. Później nauka zaczęła odgrywać centralną rolę w zrozumieniu świata.
Jedną z głównych cech światopoglądu jako koncepcji jest to, że obejmuje on wszystkie aspekty rzeczywistości. Wszystkie istotne obszary, od religii po politykę, poprzez filozofię czy moralność, są częścią światopoglądu.
Człowiek był wielokrotnie opisywany jako zwierzę społeczne. Ta cecha jest niezbędna do stworzenia indywidualnego światopoglądu..
Tak więc bez kultury, relacji z innymi ludźmi czy edukacji nikt nie mógłby mieć własnego światopoglądu.
Ta koncepcja zakłada interpretację otaczającego nas świata. Nie oznacza to jednak, że jest to czysto obiektywny opis wszechświata, ale raczej, że jest on kształtowany przez przekonania każdej jednostki..
Z tego powodu wiele światopoglądów opiera się na religii lub polityce, dwóch obszarach, które dają ludziom ogólne ramy do interpretacji rzeczywistości..
Pierwsze światopoglądy miały jako odniesienie mitologię każdego ludu. Ci, poprzez mity, próbowali wyjaśnić aspekty, od ich własnego pojawienia się na planecie po zjawiska naturalne.
Relacje mitologiczne przypisywały każde zdarzenie bogom lub innym nadprzyrodzonym stworzeniom i oferowały ludziom wyjaśnienie świata i ich pozycji w nim, czyli światopogląd.
Wraz z pojawieniem się myśli naukowej mity przestały być podstawą rozumienia świata. Odkrycia, do których przyczyniła się nauka, dały w ten sposób początek naukowym światopoglądom.
Nauka starała się kierować obiektywnymi i racjonalnymi kryteriami oraz wyjaśniać rzeczywistość bez użycia symboli czy elementów duchowych.
Cała sztuka, w tym literatura, jest zanurzona w światopoglądzie określonym przez kulturę czasu i miejsca..
Z jednej strony analizując dzieła sztuki, można poznać światopogląd, w jakim je powstały. Jednocześnie sztuka jest także twórcą światopoglądu jako elementu kulturowego.
Wszyscy ludzie rodzą się w kulturze społecznej, która determinuje ich światopogląd. W tym sensie edukacja jest podstawowym elementem tworzenia wizji świata.
Znaczenie edukacji można dostrzec tam, gdzie jej jakość jest niska lub gdzie część dzieci nie ma do niej dostępu. W takich przypadkach wiedza o ich otoczeniu jest dużo gorsza, co ma decydujący wpływ na kształtowanie się światopoglądu..
Ogólnie uważa się, że światopoglądów jest tyle, ile jest kultur, wierzeń lub ideologii na planecie. Jednak Wilhelm Dilthey podzielił je na trzy duże typy, w których można je wszystkie uwzględnić.
Te trzy kategorie nie są jednak przedstawione w sposób czysty. W ten sposób każdy rodzaj światopoglądu może być najbardziej dominujący, ale bez wykluczania elementów innych klas..
Grecki filozof Arystoteles (384 pne - 322 pne) pozostawił w swoich pracach swoje poglądy na temat światopoglądu. Myśliciel ten zebrał część składek Platona, aby przedstawić własną wizję tego, jak wyglądał wszechświat.
Według Arystotelesa, Ziemia była centrum wszechświata, a wokół niej zarówno Księżyc, jak i planety obracały się. W jego światopoglądzie stanem naturalnym był odpoczynek, a każdy element miał naturalną tendencję do zajmowania swojej przestrzeni..
Z drugiej strony filozof rozwinął także tak zwaną teorię hilemorficzną, która zakładała, że istotą każdego przedmiotu jest materia i forma. Pierwsza dotyczyła tego, co można było dostrzec, a druga pozwalała zrozumieć materię.
W średniowieczu światopogląd koncentrował się na religii. Bóg stał się ośrodkiem i przyczyną wszystkiego, co istnieje, a każde odejście od tej wiary było uważane za herezję..
Mechanicy wyobrażali sobie świat jak maszynę. Przyczyną wszystkich zjawisk był fizyczny wpływ między poszczególnymi elementami materialnymi.
Ta myśl zaprzeczała istnieniu istot duchowych, w tym bogów. Ich miejsce zajęła materia, prawa przyrody i determinizm..
Kartezjusz (1596-1650) uważał Naturę za rodzaj maszyny lub przynajmniej funkcjonować jako jedna. Tak więc rzeczywistość była interpretowana zgodnie z ruchami mechaniki.
Chociaż światopogląd różnych ludów Mezoameryki różnił się, przy interpretacji rzeczywistości występowały pewne elementy wspólne.
Wśród cywilizacji, które istniały w Mezoameryce, wyróżniały się meksykańska, Majów, Olmeków czy Teotihuacan. Wszyscy mieli mity o stworzeniu świata i ludzi przez bogów. Ziemia była dla nich centrum wszechświata i podzielili niebo i podziemia na kilka poziomów.
Kolejnym elementem jego światopoglądu była wiara w istnienie różnych rzeczywistości sprzed jego czasów. Te epoki nazywano „słońcami”. Według ludów mezoamerykańskich żyli w piątym słońcu.
Naukowy światopogląd opiera się na wiedzy dostarczanej przez naukę. Ten rodzaj światopoglądu ma na celu uwzględnienie wszystkich odkrytych w danym momencie zjawisk naukowych..
Trzy z najważniejszych dyscyplin naukowych w tych światopoglądzie to astronomia, kosmologia i fizyka..
Jeszcze bez komentarzy