Depresja to nie to samo, co smutek. Każdy jest smutny w jakimś momencie swojego życia i smutek jest normalny i adaptacyjny.
Ze swojej strony depresja jest całkowicie nieprzystosowany i nie jest to powszechne dla wszystkich ludzi. Patologiczna depresja i normalny smutek różnią się zarówno ilościowo, jak i jakościowo.
W depresji intensywność jest znacznie większa niż w smutku, a ponadto jest ich znacznie więcej irracjonalne myśli które zwykle dotyczą wszystkich dziedzin życia.
Inną różnicą, jaka występuje, gdy osoba jest smutna i przygnębiona, jest to, co ją wywołuje. Smutek jest zwykle spowodowany konkretnym wydarzeniem lub kilkoma, ale stosunkowo możliwymi do zidentyfikowania wydarzeniami. Wręcz przeciwnie, w depresja osoba nie wie, dlaczego jest taka.
Właściwie to, co się dzieje, to wywołanie Triada poznawcza. Osoba ma wizję i negatywne myśli o sobie, otaczającym Cię świecie i przyszłości.
Chcę to podkreślić, ponieważ zrozumienie obu pojęć jest niezbędne, aby osiągnąć postęp podczas procesu, takiego jak rozwód. Depresja jest uważana za raka zaburzeń, które dotykają Psyche istoty ludzkiej.
Wiele o nim wiadomo, ale nie znaleziono nic całkowicie skutecznego, aby z nim walczyć. Gabinety psychologów i psychiatrów są zatłoczone ludźmi cierpiącymi na depresję w wielu jej formach. Duża część tych osób idzie na terapię z depresją z powodu rozłąki z partnerem..
Podstawową kwestią jest to, że wygodnie jest wyjaśnić różnicę między depresją a naturalnym smutkiem, który występuje rozwód. Na początek powinieneś wiedzieć, że smutek jest normalną emocją wywołaną realistyczną oceną w wyniku wydarzeń, które pociągają za sobą stratę lub rozczarowanie obiektywnie i bez makijażu. To naturalne, że smutek nas ogarnia, gdy tracimy kogoś, kogo kochamy, trzeba nawet przeżyć ten proces.
Z drugiej strony, w przypadku depresji tak nie jest, nie jest to wcale korzystny proces, ponieważ jest to zaburzenie, które prawie zawsze (z wyjątkiem przypadków neurologicznych lub poważnych urazów psychicznych) ma swoje korzenie błędne tłumaczenia i nieporozumienia siebie lub swojej sytuacji.
Na przykład w przypadku rozwodu logiczne byłoby myślenie: „Nie ma go, będę tęsknić za miłością i wszystkim, co mieliśmy razem”, co generuje normalne uczucie smutku, które pomoże ci położyć kres, rozpocznij niezbędny proces żałoby i przemyśl nowe znaczenie tego, co przeżyłeś.
Ale jeśli zamiast tego umieścisz się w myśli typu: „Wraz z jego odejściem mój szczęście to się skończyło na zawsze, jestem niczym bez Jego obecności i nie będę w stanie się z tego wydostać ”, to, co zrobisz, to wzbudzi uczucie porażki i beznadziejności, które dotknie cię w innych dziedzinach twojego życia, które, jeśli się utrwalisz, może doprowadzić cię do stanu depresyjnego.
Pierwsza różnica polega więc na tym różne postrzeganie bieżącej sytuacji w odniesieniu do rzeczywistości, przez którą przechodzisz. Normalny smutek koncentruje się na fakcie, a depresja na obawach związanych z tym faktem.
Kluczem jest to, aby nie dać się zdominować tym lękom i postawić się w sytuacji tu i teraz: jestem rozwiedziony, kropka. Nie więcej nie mniej. Tam musisz przestać myśleć.
Kolejna ogromna różnica między smutkiem a depresją polega na tym pierwsza jest przejściowa, co oznacza, że ma limit czasowy. Nie wykracza poza to, co jest konieczne do przyspieszenia procesu gojenia.
Zamiast tego depresja zwykle trwa i nie ustaje w powtarzaniu, powodując błędne koło: Im więcej depresji, tym bardziej szkodliwe uczucia i myśli i odwrotnie. W tym tkwi stagnacja człowieka, ponieważ wpadając w ten wzór, bardzo trudno jest znaleźć wyjście, co jest bardzo dużym ciężarem..
Więc nie musisz walczyć ze smutkiem, gdy się pojawi, zaakceptuj, że to część drogi. Oczywiście uważaj, aby nie ograniczać się dodatkowo w czasie pozostawania w nim, może to przekształcić się w depresję. Zagłębimy się dalej, gdy dojdziemy do części pojedynku miłosnego.
Trzecia różnica - iz mojego punktu widzenia najważniejsza - jest taka smutek nie koliduje z samooceną jednostki, a podstawową cechą depresji jest wywołanie obniżenia koncepcji własnej wartości.
Dzieje się tak, ponieważ kiedy czujesz się przygnębiony, negatywne myśli i uczucia atakują praktycznie cały Twój świat. Zaczynasz wierzyć, że rzeczy w przyszłości są niefortunne i nawet gdy spojrzysz w przeszłość, pamiętasz tylko negatywne rzeczy, które ci się przytrafiły. Rezultatem jest poczucie bezradności wobec tego..
Ale pamiętaj, że uczucia to nie fakty. Chociaż wydają się prawdziwe, są po prostu złą imitacją i możesz to zmienić. Poza tym, wbrew temu, w co możesz wierzyć, samoocena nie odnosi się tylko do faktu „dobrego samopoczucia”. Jest to potrzeba o wiele głębsza, trudna do zaspokojenia powierzchownymi środkami.
Istnieje kilka testów online, które mogą dać nam wskazówki dotyczące naszego stanu emocjonalnego. Ten test na depresję jest dobrym przykładem.
„Prawdopodobnie najważniejszym osądem wartościującym, który bezpośrednio wpływa na ich rozwój emocjonalny, jest osąd, który dana osoba wydaje o sobie, dlatego ważne jest, aby zachować równowagę w tej kwestii.
Pogorszenie samooceny nie następuje jednak z dnia na dzień z powodu traumatycznego wydarzenia, takiego jak rozwód, ale raczej rozwija się w serii irracjonalne myśli i przekonania przez całe życie i które nie są zgodne z tym, czym naprawdę jest dana osoba ”.
„Dawno temu pacjentka z poważnymi niedociągnięciami w samoocenie, która ciągle powtarzała te same błędy ze swoimi partnerami, co nieuchronnie powodowało, że odsuwali się od niej, powiedziała mi z całą naiwnością o jej niewiedzy w pytaniu „:
- Doktorze, czasami niektórzy ludzie mówili mi, że to nie oni (ich partnerzy) mają coś do rozwiązania, ale że to ja mam problem w tym zakresie, czy to prawda? Jaki mam problem? - powiedział mi ze spuszczoną głową ".
„-Oczywiście to ty masz problem - odpowiedziałem szczerze -To są tylko zmienne równania, ale stała, która daje odpowiedź na wzór, to w efekcie ty”.
„Jeśli zatem ta klęska jest wynikiem błędów i oszustw, które sobie popełniasz, jak zaczniesz temu zaradzać? Pomyśl o następujących kwestiach. Co się z tobą dzieje, gdy twoja nastroje Są tak dobre, że można je uznać za niezwykłe?
Czy to dowodzi, że ten stan szczęścia sprawia, że jesteś wyjątkowo cenny? Jeśli nie masz od czasu do czasu takiego stanu szczęścia, czy to znaczy, że nie jesteś nic wart? Bez prawa? Dlaczego więc, kiedy nastroje są smutne lub ciemne, miałbyś upierać się przy wierzeniu, że jesteś bezwartościowy? ”.
"Twoje uczucia nie określają Twojej wartości, po prostu pokazują zmienny stan dobrego samopoczucia lub dyskomfortu. Dlatego uważaj, szczególnie na pierwszych etapach tej ścieżki, którą zacząłeś kroczyć, dając sobie pozwolenie na odczuwanie zdrowego smutku, który cię przytłoczy, i uważaj, aby nie utrwalać go zniekształceniami i nie narażać się na przemianę. to w depresję ”.
Do następnego razu.
(Ten fragment pochodzi z książki Get over your divorce Ya! - Keys to get ahead po rozstaniu pary, z redakcji Pax, str. 17-20, za wyraźną zgodą autora).
Jeszcze bez komentarzy