Plik kultura calima Obejmuje zbiór starożytnych kultur prekolumbijskich, które zamieszkiwały głównie w departamencie Valle de Cauca w zachodniej Kolumbii. Według ekspertów łatwy dostęp do doliny rzeki Cauca i wybrzeża Pacyfiku uczynił tę cywilizację najważniejszym ośrodkiem wymiany gospodarczej..
Przeprowadzone wykopaliska i różne znaleziska ceramiki wskazują, że społeczność Calima była gęsto zaludniona i była ważnym ośrodkiem złotnictwa w ramach rdzennych cywilizacji, ponieważ jej mieszkańcy opanowali i rozwinęli zaawansowane techniki obróbki złota..
Ponadto najbardziej nowatorskie badania archeologiczne w tej dziedzinie potwierdzają, że nie istniała jedna kultura Calima, a raczej zbiór różnych kultur, które były sukcesywnie eksponowane i posiadały swoją szczególną technologię..
Indeks artykułów
Cywilizacja Calima sięga 1600 roku pne. C.; Uważa się jednak, że terytoria te mogły być okupowane od 8000 rpne. C jak na znacznie prostszą kulturę, która była podtrzymywana przez polowanie i zbieranie dzikich roślin i owoców. Kultura Calima trwała przez długi okres do VI wieku naszej ery. do.
Innymi słowy, te ziemie kolumbijskie zaczęły być zamieszkane od holocenu; termin używany do określenia epoki geologicznej, która rozciąga się od około 10000 lat temu do chwili obecnej (tj. cały okres polodowcowy).
W zależności od okresu historycznego, kultury te miały różne style artystyczne i pewne różnice w sposobie życia. To pozwoliło archeologom podzielić calima na trzy etapy: Ilama, Yotoco i Sonso (rdzenne nomenklatury, które przetrwały czasy kolonialne).
To trójdzielne archeologiczne rozróżnienie wyjaśnia różnorodność kulturową znalezioną w pozostałościach tej prekolumbijskiej cywilizacji, której chronologii nie można było jednoznacznie ustalić z powodu tych samych okoliczności..
Społeczeństwa calima, które zamieszkiwały naród kolumbijski, obejmowały znacznie większe terytoria, niż sądzono do niedawna..
W rzeczywistości, biorąc pod uwagę dowody archeologiczne, calima najpierw osiedliła się w tych miejscowościach, w których przeprowadzono najwięcej wykopalisk; jednak później rozprzestrzeniły się.
Na przykład Calima rozszerzyła swoje terytorium na całą zachodnią Kolumbię, przepływając przez rzeki San Juan, Dagua i Calima, co dało im nazwę ich kultury; to znaczy, że nazwa cywilizacji pochodzi od jej położenia w pobliżu tej rzeki.
W regionie kolumbijskim znaleziono znaczną liczbę sztucznych tarasów, na których budowano domy, co jest cechą wspólną trzech cywilizacji Calima. Ponadto w ciągu trzech okresów praca nad złotem rozwijała się w notoryczny sposób.
Były też ryciny w skałach i duża liczba grobów lub grobów, w których składano zwłoki wraz z ich dobytkiem, składającym się głównie z ceramiki i kawałków złota..
Jednym z powodów długiego istnienia kultury Calima była żyzność gleb i wysoka zawartość popiołu wulkanicznego..
Ponadto rzeki i strumienie były utrzymywane przez wiele różnych ryb i żółwi. Z kolei rozszerzenie terytorium pozwoliło na dużą liczbę zwierzyny łownej.
Ta obfitość zwierząt i różnorodność gatunków znajduje odzwierciedlenie w ceramice poprzez różne formy zoomorficzne, które zostały w nich wyrzeźbione. Antropolog Anne Legast zdołała rozpoznać kilka gatunków, które były tam reprezentowane.
Kultura ilama jest znana zarówno w kraju, jak i na świecie ze swoich artystycznych osiągnięć. Podobnie ekonomiczną podstawą tej kultury było rolnictwo i rybołówstwo.
Cywilizacja ta udoskonaliła uprawę fasoli i niektórych odmian roślin strączkowych poprzez system rolnictwa wędrownego lub wędrownego, technikę polegającą na spaleniu określonej ilości drzew, aby wykorzystać je jako nawóz do upraw..
Jest to rolnictwo wędrowne ze względu na kruchość gleb, które szybko usychają.
Innym aspektem charakteryzującym tę pierwszą kulturę był rozwój działalności garncarskiej, której naczynia zawierały formy antropomorficzne i zoomorficzne, co pozwoliło nam wydedukować wiele zwyczajów i obrzędów Ilamy..
W tych pracach zastosowano następujące techniki zdobienia: nacięcie, naniesienie i wreszcie malowanie pochodzenia roślinnego, składające się głównie z czerwonych i czarnych pigmentów, również wykorzystywane do przedstawiania motywów geometrycznych..
Yotoco charakteryzowali się tym, że żyli w miastach i wioskach, umieszczając się w starym paśmie górskim, w którym wcześniej osiedlili się ilama. Cywilizacja ta budowała domy podobne do swoich poprzedników, które zostały umieszczone na sztucznych tarasach założonych na wzgórzach.
Rolnictwo tej cywilizacji opierało się głównie na intensywnej uprawie fasoli i kukurydzy; Ponadto na wilgotnych obszarach swojego terytorium stosowali strukturyzowane techniki kanalizacji za pomocą rowów i grzbietów. Możliwe, że rolnicy tej kultury opracowali nawozy organiczne.
Kultura Yotoco jest najbardziej znaną z trzech faz Calima, ponieważ to oni byli odpowiedzialni za wytwarzanie najbardziej wyrafinowanych i szlachetnych wyrobów metalowych. Należy dodać, że populacja w tym czasie była już dość duża, więc musieli znacznie zwiększyć liczbę domów.
Jeśli chodzi o grobowce, składały się one ze studni i bocznej komory, podobnych do tych używanych w poprzednim okresie..
Synowie są uważani za kulturę prekolumbijską należącą do pierwszego późnego okresu, ponieważ żyli między 200-500 AD. C. do 1200 d. C. na niektórych obszarach geograficznych Doliny Cauca, głównie na północnych i południowych brzegach rzeki Calima, od zachodniej Kordyliery do ujścia rzeki San Juan.
Synowie zamieszkali razem z cywilizacją okresu Yotoco; Jednak temu pierwszemu udało się rozwinąć gospodarczo w późnym okresie, znikając po przybyciu Hiszpanów..
Ze względu na zakwaszenie gleb w trzech miejscach, w których prowadzono wykopaliska, nie udało się zachować szczątków szkieletowych. Uniemożliwiło to zachowanie informacji o gatunkach zwierząt, na które polowała ta kultura..
Podobnie, jego znaczenie w gospodarce Calima jest również nieznane, ponieważ nie można było znaleźć instrumentów lub przyborów wykonanych z tego materiału..
W ten sam sposób archeolodzy pogodzili się z utratą informacji o tych artefaktach wykonanych z drewna lub tekstyliów, ponieważ ich konserwacja jest prawie niemożliwa..
Mimo to można było zachować niezwykłą ilość naczyń i przyborów, które pozwoliły archeologom ustalić ważne zasady dotyczące tej kultury..
Mieszkańcy górnej i środkowej Calimy używali materiału zwanego diabazem, który składa się z rodzaju skały magmowej, popularnie zwanej „czarnym granitem”..
Z tego materiału stworzyli artefakty do skrobania i cięcia, o surowym wyglądzie, ale bardzo skuteczne. Z pewnością byli wykorzystywani do usprawniania rolnictwa i uprawiania ziemi.
Z drugiej strony w grobowcach z pewną częstotliwością znajdowano prawie całkowicie okrągłe kamienie używane jako młotki, podczas gdy w innych grobach znaleziono nieregularne bloki czarnego liditu w postaci surowca..
Jeśli chodzi o znaleziska archeologiczne związane z uprawą, w regionie El Topacio można było znaleźć zwęglone nasiona, składające się głównie z kukurydzy..
Znaleziono również fragmenty fasoli i achiote; Podobnie obecność fitolitów świadczy o istnieniu upraw dyni lub dyni.
Można wywnioskować, że istniał pewien rodzaj rozwarstwienia społecznego ze względu na wielkość grobów oraz liczbę i jakość wypraw zmarłych. Według ekspertów była to elita złożona głównie z szamanów, kacyków i wojowników, gdzie kacyk był postacią najbardziej autorytatywną..
Podobnie wiadomo, że w tej kulturze panowała poligamia: była pierwsza żona i kilka drugorzędnych żon. W tej cywilizacji kobietom wolno było zajmować się różnymi czynnościami rolniczymi, a także zajmować się zwierzętami hodowlanymi..
Jak wspomniano powyżej, gospodarką kultury Calima był rozwój ceramiki. Zostały również opracowane w niektórych metalach przy użyciu technik młotkowania, grawerowania i odlewania. Ogólnie rzecz biorąc, pracowali ze złotem i miedzią, z których wytwarzano maski pośmiertne i naszyjniki..
Znaleziono również opaski na głowę, bransoletki, kolczyki w nosie i nauszniki, które zostały wykonane głównie przez kulturę Yotoco techniką odlewania wosku traconego, co było idealne do wykonywania najbardziej wyszukanych dzieł, takich jak naszyjniki, lustra pirytowe i pierścionki..
Można również wywnioskować, że ta cywilizacja handlowała handlem z innymi rdzennymi społecznościami; Jest to znane, ponieważ znaleziono kilka dróg prowadzących do innych regionów o szerokości od 8 do 16 metrów..
Archeolodzy odkryli, że w okresie Yotoco zintensyfikowano wycinkę lasów w celu rozszerzenia systemu rolniczego. Potwierdzają to znaleziska erozji w różnych częściach terytorium.
Podobnie, kultura Calima rozwinęła system uprawy, który polegał na budowie prostokątnych pól o szerokości od 20 do 40 metrów, ograniczonych okopami. Używali również grzbietów o długości ponad 100 metrów i szerokości 4 metrów..
Inną działalnością gospodarczą rozwiniętą przez kulturę Calima było polowanie na małpy, tapiry i jelenie, towary używane do wymiany handlowej z sąsiednimi plemionami..
Sztuka kultury Calima charakteryzowała się głównie dekoracją i rzeźbieniem różnych naczyń, które znane są z antropomorficznej ikonografii..
Są nawet obdarzeni bardzo osobliwymi rysami twarzy, które pozwoliły archeologom zobaczyć, jak wyglądały twarze tamtych czasów..
W ten sam sposób statki te pokazują, jak rdzenni mieszkańcy czesali swoje włosy i jakie klejnoty lub naszyjniki lubili nosić. Kierując się tymi przedstawieniami, można również wywnioskować, że ta kultura wolała tatuaż na ciele nad noszeniem odzieży.
Przykładem takich naczyń jest naczynie zwane „bajeczną istotą w jej czworonożnym wyglądzie”, na które składają się dwa dwugłowe węże, które z kolei tworzą nogi zwierzęcia..
Na głowie głównej znajdują się elementy kota i nietoperza, a nakrycie głowy stanowi żółw. Wysokość tego dzieła artystycznego wynosi 19,5 cm.
Biorąc pod uwagę dużą liczbę naczyń i ich różnorodność stylistyczną, można zapewnić obecność wykwalifikowanych garncarzy, którzy wypracowali wyrafinowane kanony artystyczne łączące naturalizm ze stylizacją figur..
Dzięki literaturze etnograficznej uczeni uświadomili sobie obecność w kulturze Calima szamana lub uzdrowiciela, któremu przypisywano moc przemiany w zwierzę, zwłaszcza w jaguara..
Można to zobaczyć w niektórych naczyniach, w których postać jest postrzegana jako trzymająca inną główną postać, która może rodzić lub cierpieć na jakąś chorobę..
Cechy zwierząt przejawiają się w okrągłych oczach; w obrębie kanonów artystycznych kojarzą się one ze zwierzętami, podczas gdy migdałowe oczy są uważane za ludzkie.
Jak można dostrzec poprzez specyfikę grobowców calimas, koneserzy ustalili, że ta cywilizacja miała żelazną wiarę w życie po śmierci..
Dzieje się tak, ponieważ zmarłych, podobnie jak w kulturze egipskiej, chowano z całym dobytkiem, nawet z bronią wojenną..
Calima odprawiał ofiarę podczas rytuału pogrzebowego. Oznacza to, że gdy wódz zmarł, jego żony zostały pochowane wraz z nim, ponieważ miały obowiązek towarzyszyć mu w zaświatach. Innymi słowy, zmarły musiał przejść do innego życia w towarzystwie swojego dobytku i bliskich..
Jeszcze bez komentarzy