Planeta Merkury nie ma naturalnych satelitów ani pierścieni. Jest to najbardziej znane bezświetlne ciało niebieskie ze względu na bliskość Słońca, a także najmniejszą z czterech planet w ciele stałym. Pozostałe trzy to Ziemia, Mars i Wenus. Te planety są również znane jako wnętrza.
Pierwsze znane badania dotyczące Merkurego pochodzą od Sumerów, pierwszej wielkiej cywilizacji Mezopotamii, konkretnie w okresie od 3500 rpne do 2000 rpne..
Co ciekawe, planeta otrzymała w tym czasie wiele nazw, jedną z nich znaleziono w pozostałościach archeologicznych, takich jak MulUDU.IDIM.GU.UD. Był również powiązany z bogiem pisma znanym jako Ninurta.
Merkury został również sklasyfikowany jako najmniejsza planeta w Układzie Słonecznym po tym, jak Pluton został nazwany planetą karłowatą..
Merkury jest najmniejszą z ośmiu planet Układu Słonecznego i jest tylko nieznacznie większy (1516 mil) niż Księżyc, który ma promień 1,079 mil..
Merkury to druga najgęstsza planeta po Ziemi z 5,43 g / cm3. Aby uzasadnić tę gęstość, eksperci twierdzą, że rdzeń planety, częściowo stopiony, zajmuje 42% jej objętości. W przeciwieństwie do ziemi, która zajmuje 17% i ma wysokie stężenie żelaza.
Planeta może osiągać duże zmiany temperatury, przechodząc od bardzo wysokich (około 427 ° C) do bardzo niskich (około -170 ° C). Tę cechę przypisuje się cienkiej atmosferze..
Atmosfera, która tak naprawdę jest egzosferą (najbardziej zewnętrzna warstwa planety, jej skład jest podobny do kosmosu), składa się z helu, potasu, wodoru i tlenu. Jego powstanie jest wynikiem uderzeń meteorytów na powierzchnię planety, które oderwały od niej atomy.
Na powierzchni planety znajduje się wiele śladów kraterów, które powstały w wyniku uderzenia meteorytów. Powodem, dla którego tak wiele meteorytów uderzyło w Merkurego, jest również cienka warstwa atmosfery..
Pomimo ekstremalnie wysokich temperatur, z którymi radzi sobie planeta, kilka badań wykazało obecność lodu lub podobnej substancji w kraterach na biegunach, które nie są widoczne dla światła słonecznego..
Nie wiadomo jeszcze na pewno, jak powstał lód, ale istnieją dwie opcje, które sugerują, że mogą to być ślady komet, które uderzyły lub woda zamarzła wewnątrz planety..
Dzięki badaniom dwóch sond kosmicznych wysłanych na planetę, Mariner 10 i Messenger, odkryli, że istotna część powierzchni jest wulkaniczna, oprócz sugerowania ciągłych uderzeń meteorytów i komet, skorupa może być utworzona przez szereg znacznych erupcji w długim okresie czasu.
Orbita Merkurego charakteryzuje się tym, że jest najbardziej ekscentryczna (bardzo nachylona i bardzo eliptyczna w stosunku do Słońca), może wynosić od 46 do 70 milionów kilometrów. Jego okres orbitalny (translacja) wynosi 88 dni.
W niektórych częściach powierzchni planety występuje zjawisko dwóch wschodów słońca, podczas których Słońce wschodzi, a następnie chowa się ponownie, aby wznieść się ponownie i kontynuować swoją podróż.
Dzieje się tak, ponieważ prędkość orbitalna Merkurego jest równa prędkości obrotu dni przed peryhelium (najbliższy punkt orbity Słońca), cztery dni po peryhelium gwiazda wraca do normalnego ruchu.
Ze względu na ogromne obecne wyzwanie i ogromne koszty paliwa (statek musiałby przebyć około 90 milionów kilometrów), zdecydowano się przeprowadzić odpowiednie badania za pomocą sond kosmicznych..
Ten statek podróżował i przeprowadzał badania zarówno nad Wenus, jak i Merkurym, przy czym ten ostatni był trzykrotnie. Chociaż uzyskał dane tylko z oświetlonej strony planety, udało mu się wykonać 10 tysięcy zdjęć powierzchni.
MErcury Surface, Space Environment, GEochemistry and Ranging (Środowisko powierzchniowe, kosmiczne, geochemia i pomiary rtęci). Oprócz otrzymania nazwy od poprzednich akronimów Messenger oznacza również posłańca, ponieważ Merkury był bogiem posłańca z mitologii rzymskiej.
Sonda ta została wystrzelona w 2004 r. I weszła na orbitę planety 18 marca 2011 r. Jej obserwacja trwała rok. Przeprowadzono badania pierwiastków obecnych w kraterach i stworzono globalną mapę planety, uzyskując w ten sposób obrazy nigdy wcześniej nie widziane, łącznie wykonano 250 000 zdjęć.
W kwietniu 2015 roku NASA zakończyła misję statku kosmicznego poprzez kontrolowane zderzenie statku kosmicznego z planetą..
Jest to przyszła misja, która ma zostać przeprowadzona na planetę i pierwsza z Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) we współpracy z Japońską Agencją Badań Kosmicznych (JAXA)..
Będzie składać się z dwóch statków kosmicznych, MPO (Mercury Planetary Orbiter) i MMO (Mercury Magnetospheric Orbiter), misja zostanie wystrzelona w 2018 roku i ma dotrzeć na Merkurego w styczniu 2024 roku..
Celem tej wyprawy będzie zebranie większej ilości informacji o planecie (kształt, wnętrze, geologia, skład i kratery), atmosferze (egzosferze), pochodzeniu pola magnetycznego oraz strukturze i dynamice magnetosfery..
Centrum operacyjne będzie znajdować się w ESOC (Europejskie Centrum Operacji Kosmicznych) zlokalizowanym w Darmstadt w Niemczech. Centrum operacji naukowych będzie zlokalizowane w Europejskim Centrum Astronomii Kosmicznej ESA.
Merkury jest drugą planetą po Ziemi o wysokim polu magnetycznym, biorąc pod uwagę, że jest mniejsza od Ziemi, uważa się, że ta cecha wynika z możliwości stopionego jądra..
Jeszcze bez komentarzy