Objawy, przyczyny i leczenie depresji poporodowej

Plik Depresja poporodowa Jest to zaburzenie depresyjne, które może być umiarkowane lub ciężkie i występuje u kobiet po porodzie. Jest częścią zaburzeń depresyjnych, które są dość powszechne w populacji ogólnej (zwłaszcza u kobiet) i mogą wystąpić w dowolnym momencie życia.

Jest to bardzo częsty syndrom wśród kobiet, które właśnie zostały matką, jednak nie wszystkie objawy występujące po porodzie wskazują na depresję..

Prezentacja tego obrazu depresyjnego nie musi następować bezpośrednio po porodzie, ale może wystąpić od kilku dni po porodzie do roku po porodzie. Najczęściej pojawia się około 3 miesiące po urodzeniu dziecka.

Jeśli więc objawy pojawią się w ciągu kilku tygodni po porodzie, może to być depresja poporodowa. Należy zaznaczyć, że zaburzenie to powoduje cierpienie i dyskomfort zarówno u osoby, która na nie cierpi, jak i w jej rodzinie, a także wpływa na zdrowie noworodka..

Oczywiste jest, że depresja poporodowa jest poważnym stanem depresyjnym, którego cechą charakterystyczną jest rozwój u kobiet w ciągu dni lub tygodni po urodzeniu dziecka..

Przejdźmy teraz, aby zobaczyć, jakie typowe objawy tego zaburzenia mają być nieco jaśniejsze, jeśli chodzi o jego charakterystykę.

Indeks artykułów

• 1 Objawy
• 2 Diagnoza
• 3 Skąd mam wiedzieć, czy mam depresję poporodową?
• 4 Statystyki
• 5 przyczyn
  • 5.1 Czynniki psychospołeczne
  • 5.2 Czynniki biologiczne
  • 5.3 Dostawa
  • 5.4 Przesłanki dotyczące macierzyństwa
• 6 Leczenie
• 7 Referencje

Objawy

Podobnie jak wszystkie stany depresyjne, depresja poporodowa charakteryzuje się dużą liczbą objawów. Zapewne wiesz już, jakie są najbardziej charakterystyczne objawy depresji, takie jak smutek, płacz czy brak zainteresowania.

Jednak poza najbardziej znanymi depresją poporodową może występować wiele różnych objawów, które mogą mieć równe lub nawet większe znaczenie..

Objawy te są następujące:

• Smutek: jest to najczęstszy objaw. Kobieta z depresją poporodową ma nastrój depresyjny, często czuje się nieszczęśliwa, nieszczęśliwa i nieustannie płacze.
• Zmiany apetytu: Dość często apetyt i przyjmowanie pokarmów znacznie się zmieniają, zwiększając lub zmniejszając. Ten objaw zwykle znajduje odzwierciedlenie w wadze pacjenta, która znacznie wzrasta lub maleje.
• Drażliwość i pobudzenie: obraz depresyjny zwykle powoduje bardziej drażliwy i pobudzony stan kobiety przed mężem, krewnymi, nawet z noworodkiem.
• Poczucie bezwartościowości lub winy: uczuciom tym często towarzyszą smutek. Kobiety często czują się bezwartościowe i winne z powodu depresji i niemożności zadbania o swoje nowo narodzone dziecko.
• Brak przyjemności: Jak wszystkie stany depresyjne, jest to praktycznie wszechobecny objaw we wszystkich depresjach poporodowych. Pacjentka z depresją będzie miała duże trudności z zainteresowaniem lub doświadczeniem przyjemności z czymkolwiek.
• Bezsenność: bardzo często depresji poporodowej towarzyszą duże trudności z zasypianiem oraz zmiana harmonogramu i czasu odpoczynku.
• Utrata energii i zmęczenie: depresja powoduje znacznie większe zmęczenie niż zwykle, z wyraźną utratą energii i trudnościami w wykonywaniu dowolnego zadania, a tym samym popadaniem w bezczynność (astenia ma podobne objawy).
• Niepokój: kobieta z depresją poporodową ma skłonność do przejawiania stanów lękowych objawiających się uczuciem lęku, że nie będzie w stanie zaopiekować się noworodkiem, nie kochać go wystarczająco lub nie może być z nim sam na sam.
• Odłączenie: Depresja poporodowa sprawia, że ​​cierpiący ma pewną trudność w zwracaniu uwagi na najważniejsze aspekty swojego życia, jest odłączony od kontekstu i skupiony na swoich obawach..
• Utrata koncentracji: Podobnie depresja poporodowa często powoduje wyraźną utratę zdolności koncentracji na czymkolwiek.
• Myśli o śmierci lub samobójstwie: Depresja poporodowa jest poważnym zaburzeniem, dlatego nie powinno nas dziwić, że w pewnym momencie epizodu mogą pojawić się myśli o śmierci lub samobójstwie.
• Problemy w wykonywaniu prac domowych lub pracy: Depresja poporodowa jest zwykle bardzo niepełnosprawna, dlatego poza najłagodniejszymi przypadkami często zdarza się, że osoba na nią cierpiąca nie jest w stanie kontynuować życia zawodowego, a w wielu przypadkach wykonywać prac domowych..
• Niezdolność do opieki nad dzieckiem: Choć może wydawać się dziwne, że matka nie jest w stanie zająć się swoim noworodkiem, należy zauważyć, że depresja poporodowa jest poważnym zaburzeniem depresyjnym i jako taka może uniemożliwić matce opiekę nad dzieckiem, a nawet sobą..
• Negatywne uczucia wobec dziecka: pochodzenie, które matka identyfikuje jako przyczynę jej stanu depresyjnego, to narodziny jej dziecka. Podczas epizodu zwykle występują negatywne uczucia do dziecka (choć powodują dyskomfort u matki). Nawet w najcięższych przypadkach możesz pomyśleć o skrzywdzeniu dziecka. Jednak te myśli rzadko się materializują.
• Psychoza poporodowa: Chociaż nie jest ich wiele, niektórym skrajnym epizodom depresji poporodowej może towarzyszyć psychoza. Ta psychoza charakteryzuje się utratą kontaktu z rzeczywistością, dziwnymi pomysłami, zagubieniem, pobudzeniem i brakiem bezsenności..

Tych 15 objawów jest charakterystycznych dla depresji poporodowej, ale nie oznacza to, że jeśli cierpisz na którykolwiek z nich, musisz go mieć, ani że aby cierpieć, musisz je wszystkie przedstawić.

Zobaczmy więc, dokąd zmierza diagnoza depresji poporodowej.

Diagnoza

Depresję poporodową definiuje się jako wystąpienie dużego epizodu depresyjnego w ciągu pierwszych 4-6 tygodni po porodzie, chociaż w praktyce epizod ten może wystąpić do około roku po porodzie.

Obraz kliniczny, jaki zwykle przedstawiają kobiety, które na nią cierpią, jest taki sam, jak ten charakteryzujący dużą depresję, to znaczy depresję poporodową nie różni się jakościowo od innych epizodów depresyjnych, które występują w kontekstach innych niż poporodowe.

Dlatego, aby zdiagnozować depresję poporodową, większość z poniższych musi być obecna w ciągu tygodni lub miesięcy po porodzie:

• Nastrój powinien być obniżony przez większość dnia, prawie codziennie, gdy pojawia się epizod depresyjny.

• Praktycznie wszystkie czynności muszą znacznie zmniejszyć zainteresowanie i / lub przyjemność.

• Znaczny przyrost lub spadek masy ciała powinien być obserwowany bez jakiejkolwiek diety lub programu odchudzania.

• Brak lub nadmierna ilość snu musi występować często.

• Zmęczenie, poczucie bezwartościowości, zmniejszona zdolność myślenia, pobudzenie lub powracające myśli o śmierci powinny pojawiać się regularnie.

Chociaż są to z grubsza punkty definiujące depresję poporodową, diagnoza ta musi być skrupulatnie postawiona przez psychiatrę lub psychologa klinicznego, poprzez szczegółowe badanie objawów przedmiotowych i podmiotowych w kontekście wywiadu klinicznego..

Skąd mam wiedzieć, czy mam depresję poporodową?

Chociaż diagnoza zaburzenia depresyjnego, takiego jak depresja poporodowa, musi zostać postawiona przez lekarza, podczas ciąży i porodu wiele zmian zachodzi naturalnie w organizmie (hormonalne, fizyczne, psychiczne itp.)

W ramach tego, czego się oczekuje, ta seria zmian może wywołać różne emocjonalne wariacje, pojawienie się nowych uczuć lub prezentację niezwykłych myśli; i te drobne zmiany nie muszą być koniecznie interpretowane jako początek depresji.

W takiej sytuacji wygodnie byłoby przeanalizować zmiany, które zauważysz po porodzie i udać się do lekarza, gdy:

• Twój zły nastrój i uczucie smutku nie ustępują ani nie zmniejszają się po około dwóch tygodniach porodu.
• Zauważasz, że niektóre z opisanych powyżej objawów stają się bardziej intensywne.
• Coraz trudniej jest Ci wykonywać prace domowe, opiekować się dzieckiem lub wykonywać podstawowe czynności związane z samo-higieną lub samoopieką.
• Masz myśli o zranieniu siebie lub dziecka.

Statystyka

Przyznanie się do depresji poporodowej po urodzeniu dziecka jest często trudnym i kosztownym zadaniem ze względu na wszystko, co się z tym wiąże. Jednak to zaburzenie jest dość powszechne wśród kobiet, które właśnie zostały matkami w naszej populacji..

Szacuje się, że zaburzenie to dotyka 13% kobiet po porodzie i może dotyczyć prawie 30% dorastających matek..

Przyczyny

Obecnie przyczyny, które składają się na pojawienie się depresji poporodowej, nie są dokładnie znane. Jednak zidentyfikowano wiele różnych czynników, które mogą wpływać na nastrój kobiety po porodzie. Są to następujące:

Czynniki psychospołeczne

Istnieje wiele komponentów psychospołecznych, które mogą działać jako czynniki ryzyka depresji poporodowej. Lęk, depresja lub stresujące wydarzenia podczas ciąży mogą wzrosnąć w wyniku depresji poporodowej po urodzeniu dziecka.

Podobnie, posiadanie niewielkiego wsparcia społecznego w czasie ciąży lub na etapach poprzedzających ciążę lub epizody depresyjne przed ciążą i porodem może również zwiększać ryzyko wystąpienia depresji poporodowej..

Czynniki biologiczne

Regulacja niektórych hormonów jest ściśle związana z poporodową depresją. Niski poziom estrogenów (które już zmniejszają się wraz z ciążą) i progesteronu zwiększają możliwość wystąpienia depresji poporodowej.

Podobnie kobiety z depresją poporodową mają wysoki poziom glikokortykoidów i niski poziom tryptofanu i kwasu foliowego podczas ciąży..

Poród

Posiadanie bardzo wysokich oczekiwań co do porodu może powodować, że gdy przychodzi pora, perspektywa ta jest rozczarowana i rodzi frustrację u matki.

Wiele kobiet cierpiących na depresję poporodową doświadczyło skomplikowanego lub traumatycznego porodu, przedwczesnego porodu lub problemów zdrowotnych u noworodka.

Uprzedzenia dotyczące macierzyństwa

Macierzyństwo jest często postrzegane jako czas, w którym kobiety muszą być promienne, witalne i zdolne do perfekcyjnego wykonywania wszystkich zadań..

Kobiety, które podtrzymują takie wyobrażenie o macierzyństwie i które będąc matką mają trudności z wykonywaniem wszystkich postawionych im zadań, mogą być bardziej narażone na wywołanie obrazu depresji poporodowej.

Leczenie

Pierwszą interwencją w przypadku ciężkich epizodów depresyjnych jest leczenie farmakologiczne, zwykle leki przeciwdepresyjne.

Jednak pomimo tego, że leki przeciwdepresyjne mają więcej niż wykazano skuteczność w odwracaniu epizodów depresyjnych, w depresji poporodowej należy ściśle monitorować stosowanie leków ze względu na możliwość wpływu na dziecko poprzez karmienie piersią..

Leczenie przeciwdepresyjne jest wykluczone u kobiet z depresją poporodową, które karmią piersią, ponieważ może to być bardzo szkodliwe dla noworodka

W odniesieniu do psychoterapii interwencje takie jak terapia poznawczo-behawioralna, wsparcie partnera czy psychoterapia interpersonalna w szerokim zakresie wykazały swoją skuteczność w depresji poporodowej, dlatego zaleca się uzupełnienie leczenia farmakologicznego o terapię psychologiczną..

Czy znasz depresję poporodową? Powiedz nam, co wiesz o tym zaburzeniu, abyśmy mogli pomóc czytelnikom!

Bibliografia

1. Arbat, A, Duńczycy, I. Depresja poporodowa. Fundacja Katalońskiego Instytutu Farmakologii. Szpital Uniwersytecki Vall Hebron 2003. 121 (17): 673-5.
2. Burt VK, Stein K..
   Epidemiologia depresji w całym cyklu życia kobiety. J Clin Psychiatry 2002; 63: 9-15.
3. Gavin N, Gaynes B. Depresja okołoporodowa. Systematyczny przegląd występowania i zapadalności. American College of Obstetricians and Gynecologist; 2005. s. 106.
4. Mauruga, S. Analiza i zapobieganie depresji poporodowej. Instytut Kobiet. tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty szósty; 84: 505.
5. Sohr-Preston SL, Scaramella LV. Implikacje czasu wystąpienia objawów depresji u matki dla wczesnego rozwoju poznawczego i językowego. Clin Child Fam Psychol Obrót silnika. 2006; 9: 65-83.