Pochodzenie, postulaty i reprezentanci klasycznej ekonomii

2446
Charles McCarthy

Plik ekonomia klasyczna Jest to szkoła nastawiona na ekonomię. Powstał w Anglii pod koniec XVIII wieku z postulatów szkockiego ekonomisty Adama Smitha. Został skonsolidowany z pracami innych angielskich ekonomistów, takich jak John Stuart Mill, Thomas Malthus i David Ricardo.

Jego postulaty koncentrowały się na promowaniu wolności gospodarczej i wzrostu gospodarczego. Szkoła ta położyła szczególny nacisk na słynną tezę prof laissez-faire (po francusku „niech się stanie”) oraz w wolnej konkurencji. Termin ekonomia klasyczna został ukuty przez Karola Marksa, aby scharakteryzować szkołę myśli tych trzech ekonomistów.

Adam Smith

Teorie szkoły klasycznej zdominowały brytyjską myśl ekonomiczną do około 1870 roku. Klasycy sprzeciwiali się merkantylistycznej myśli i polityce, która panowała w Anglii do XVI wieku, aw Europie do XVIII wieku..

Główne koncepcje i podstawy ekonomii klasycznej zostały ujawnione przez Adama Smitha w swojej książce Badanie natury i przyczyn bogactwa narodów (1776).

Smith twierdzi, że sama wolna konkurencja i wolny handel, bez interwencji państwa, sprzyjają wzrostowi gospodarczemu narodu.

Indeks artykułów

  • 1 Pochodzenie
    • 1.1 Subiektywna teoria wartości
  • 2 postulaty
    • 2.1 Podstawy myśli klasycznej
  • 3 Główni przedstawiciele
    • 3,1 Adam Smith (1723-1790)
    • 3,2 Thomas Malthus (1766-1790)
    • 3,3 David Ricardo (1772-1823)
    • 3,4 John Stuart Mill (1806-1873)
  • 4 Odnośniki

Źródło

Szkoła klasyczna rozwinęła się wkrótce po narodzinach zachodniego kapitalizmu. Wielu historyków zakłada powstanie kapitalizmu na okres, w którym załamała się niewolnicza siła robocza w Anglii, wraz z utworzeniem w 1555 r. Pierwszej spółki akcyjnej..

Wraz z kapitalizmem nadeszła rewolucja przemysłowa, której przyczyny i konsekwencje były przedmiotem szeroko zakrojonej debaty wśród intelektualistów na przestrzeni dziejów. Pierwsze udane próby zbadania wewnętrznego funkcjonowania kapitalizmu zostały podjęte właśnie przez klasycznych ekonomistów.

Opracowali teorie dotyczące kluczowych pojęć ekonomicznych, takich jak wartość, ceny, podaż, popyt i dystrybucja. Ingerencja państwa w handel i gospodarkę w ogóle została odrzucona przez klasyków.

Zamiast tego wprowadzili nową strategię rynkową opartą na fizjokratycznej koncepcji laissez-faire laissez passer („pozwól, przepuść”). Myśl klasyczna nie była całkowicie ujednolicona wokół funkcjonowania i natury rynków, chociaż były zbieżne.

Jednak większość jej myślicieli opowiadała się za działaniem wolnego rynku i konkurencją między firmami i pracownikami. Wierzyli w merytokrację i próbowali odejść od struktur klasowych.

Subiektywna teoria wartości

Okres rozkwitu ekonomii klasycznej rozpoczął się w trzeciej dekadzie XIX wieku. W 1825 r. Angielski kupiec Samuel Bailey upowszechnił subiektywną teorię wartości. Następnie, około 1870 roku, tak zwana rewolucja marginalistyczna zniweczyła teorię wartości Adama Smitha..

Od tego czasu myśl klasyczna została podzielona na rywalizujące ze sobą frakcje: neoklasycy i Austriacy. Pomimo ewolucji klasycznej ekonomii Smitha pod koniec XIX wieku, jego rdzeń myśli pozostał nienaruszony. Powstanie nowych szkół, takich jak marksizm, rzuciło wyzwanie klasycznym postulatom.

Postulaty

Po przeanalizowaniu funkcjonowania wolnej przedsiębiorczości, Adam Smith rozwinął swoją laborystyczną teorię wartości wraz z teorią dystrybucji. Obie teorie zostały później rozszerzone przez Davida Ricardo w jego pracy Zasady ekonomii politycznej i podatki (1817).

Ricardo podkreślił, że wartość rynkowa (cena) wytworzonych i sprzedanych dóbr jest zwykle proporcjonalna do kosztów pracy ich wytworzenia. Podobnie, zasada przewagi komparatywnej wprowadzona przez Ricarda była kolejną z najbardziej wpływowych w klasycznej teorii ekonomii..

Zasada ta stanowi, że każdy kraj musi specjalizować się w produkcji tych towarów, które mają większą przewagę komparatywną i są bardziej wydajne. Oznacza to, że najlepiej wykorzystać terytorialny podział pracy i importować wszystko inne, co nie jest produkowane..

Jest to sprzeczne z samowystarczalnością narodów proponowaną przez merkantylistów. Postulat przewagi komparatywnej stał się głównym fundamentem handlu międzynarodowego w XIX wieku.

Podstawy myśli klasycznej

Inne postulaty czy podstawy myśli szkoły klasycznej to:

- Tylko wolny rynek pozwala na optymalną alokację dostępnych zasobów.

- Rząd musi powstrzymać się od ingerencji w funkcjonowanie rynku, bo w ten sposób udaje mu się jedynie generować nieefektywność i utrudniać jego równowagę

- Wartość dobra jest określana przez ilość pracy potrzebnej do jego wyprodukowania..

- Ceny, wraz z płacami, są regulowane przez sam rynek, ponieważ dostosowują się one naturalnie w górę lub w dół.

- Rynek pracy generowany jest w sytuacji pełnego zatrudnienia. Kiedy pojawia się bezrobocie, będzie dobrowolne lub frykcyjne..

- Aby osiągnąć pełną produkcję, konieczne jest pełne wykorzystanie zasobów. Ponieważ podaż jest ustalana na rynku, ceny będą determinowane przez zmiany popytu.

- Polityka monetarna i fiskalna państw merkantylistycznych jest nieskuteczna w osiąganiu wzrostu gospodarczego.

- Klasyczna ekonomia powstała w opozycji do merkantylistycznych idei, które broniły protekcjonizmu i jego polityki inflacyjnej. Myśl klasyczna zrodziła się spod ręki liberalizmu gospodarczego i politycznego.

Główni menedżerowie

Adam Smith (1723-1790)

Uważany jest za prekursora klasycznej szkoły myśli ekonomicznej. Jego praca Bogactwo narodów Jest uważany za pierwszy ukończony i zwarty traktat ekonomii politycznej.

Smith jest autorem wciąż aktualnej doktryny „niewidzialnej ręki rynku”. Był jednym z największych przedstawicieli wolności rynkowej w dążeniu do rozwoju gospodarczego i społecznego. 

W swoich pracach wyjaśnił, w jaki sposób rynek odpowiada za efektywną alokację zasobów i jak daleko rozciągają się jego obowiązki w społeczeństwie..

Studiował także rolę rządu w społeczeństwie jako obrońcy przed przemocą i niesprawiedliwością, wyznaczając mu jednocześnie zadanie świadczenia i utrzymania usług publicznych oraz ochrony środowiska..

Thomas Malthus (1766-1790)

Był angielskim duchownym, który prowadził badania z zakresu demografii i ekonomii politycznej. Sformułował tezę o przyczynach wykładniczego wzrostu liczby ludności na świecie, w przeciwieństwie do powolnego wzrostu produkcji żywności na mieszkańca, który doprowadził do nieuchronnego i niebezpiecznego spadku poziomu życia ludności..

W konsekwencji argumentował, że wzrost populacji zależy od dostępnej i stałej ilości żyznej gleby..

David Ricardo (1772–1823)

Ten angielski ekonomista pogłębił studia Smitha nad wartością pracy i sformułował tezę o zmniejszaniu plonów rolnych w długim okresie.

Podobnie uznał, że zmieniająca się jakość dostępnej gleby była główną przyczyną spadku rentowności upraw rolnych.

Ricardo był również pesymistą co do wzrostu populacji. Podobnie jak Malthus uważał, że doprowadzi to do ubóstwa i stagnacji, głównie z powodu coraz bardziej ograniczonych dostępnych zasobów..

John Stuart Mill (1806–1873)

Był angielskim politykiem i ekonomistą, którego wkład w ekonomię klasyczną polegał na warunkach, w których zachodzi prawo malejących przychodów.

Do poprzedzających go klasyków Mill dodaje koncepcje rozwoju wiedzy ludzkiej i postępu technicznego w dziedzinie rolnictwa i produkcji..

Twierdził, że postęp technologiczny może zmniejszyć granice wzrostu gospodarczego, niezależnie od wzrostu liczby ludności; w związku z tym gospodarka mogłaby pozostać na pewnym poziomie produkcji lub w stanie ustalonym. Nie wykluczył jednak zjawiska długotrwałej stagnacji.

Bibliografia

  1. Klasyczna ekonomia. Pobrano 23 maja 2018 r. Z investopedia.com
  2. Klasyczna ekonomia. Konsultowane z is.mendelu.cz
  3. Klasyczna ekonomia. Skonsultowano się z businessdictionary.com
  4. Klasyczna ekonomia. Skonsultowano się z britannica.com
  5. Klasyczna ekonomia. Wyniki z investopedia.com
  6. Teoria klasyczna. Skonsultowano się z cliffsnotes.com

Jeszcze bez komentarzy