Plik Choroba Canavan Jest to rzadka choroba genetyczna, która występuje, ponieważ komórki nerwowe w mózgu są uszkodzone i nie mogą się ze sobą komunikować. Choroba ta występuje w każdym społeczeństwie i grupie etnicznej, chociaż znacznie częściej występuje w populacji Żydów aszkenazyjskich i ich potomkach, gdzie dotyka 1 na 6400-13000 osób. Globalne rozpowszechnienie jest nieznane.
Ta choroba należy do grupy leukodystrofii. Ta kategoria obejmuje wszystkie zaburzenia genetyczne, w których otoczka mielinowa otaczająca aksony neuronów jest uszkodzona, a zatem nie ma dobrej komunikacji między neuronami.
Najczęstszą i jednocześnie najpoważniejszą postacią tej choroby jest noworodkowa lub niemowlęca. Ta postać choroby Canavan dotyka noworodków lub w pierwszych latach ich życia..
Dzieci, które cierpią na tę chorobę, nie mają żadnych problemów w pierwszych miesiącach życia, ale zaczynają one kwitnąć między 3 a 5 miesiącem życia. Główne objawy wynikają z deficytu rozwoju, w którym dzieci mają problemy motoryczne, które uniemożliwiają im obracanie się, obracanie głowy lub siedzenie bez żadnego wsparcia.
Inne typowe objawy to osłabienie mięśni (hipotonia), nieprawidłowy rozwój głowy (makrocefalia) i drażliwość. W mniejszym stopniu mogą również mieć problemy z jedzeniem, drgawki i problemy ze snem..
Inną mniej powszechną postacią jest choroba Canavana, która zaczyna się w średnim dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Dzieci i młodzież z tą chorobą mają problemy z rozwojem języka i zdolnościami motorycznymi, ale problemy te są często tak łagodne, że nie są identyfikowane jako objawy choroby Canavana..
Oczekiwana długość życia osób z chorobą Canavana jest bardzo zróżnicowana i różni się w szczególności w zależności od czasu wystąpienia choroby.
Dzieci, które cierpią na postać noworodkową lub infantylną, przeważnie żyją zaledwie kilka lat, chociaż niektóre osiągają wiek dojrzewania i bardzo niewiele do dorosłości. Podczas gdy osoby cierpiące na młodocianą formę mają normalną długość życia.
Indeks artykułów
Istnieją dwie dobrze zróżnicowane formy choroby Canavana: choroba o początku noworodkowym lub niemowlęcym oraz o początku w średnim dzieciństwie lub okresie dojrzewania..
Objawy choroby Canavana występującej u noworodków lub w wieku dziecięcym są bardzo ciężkie, zwykle niezauważalne do 3-50 miesiąca życia i obejmują makrocefalia, utratę kontroli motorycznej głowy i deficyty rozwojowe. Deficyty rozwojowe stają się bardziej widoczne wraz z wiekiem dziecka.
Najpoważniejsze objawy to te związane z problemami motorycznymi, ponieważ dzieci nie są w stanie samodzielnie siedzieć ani wstawać, nie mogą chodzić ani mówić. Kiedy się starzeją, hipotonia może prowadzić do spastyczności.
Chociaż mają wszystkie te problemy motoryczne, mogą nauczyć się interakcji towarzyskich, uśmiechania się, wskazywania przedmiotów ...
Niektóre dzieci cierpią również na atrofię wzrokową, która powoduje problemy ze wzrokiem, chociaż nadal potrafią wizualnie identyfikować przedmioty.
W miarę narastania objawów nasilają się, powodując problemy ze snem, drgawki i problemy z karmieniem. Dziecko staje się całkowicie zależne i potrzebuje pomocy przy wykonywaniu dowolnego zadania.
Oczekiwana długość życia tych dzieci jest dość krótka, większość umiera w ciągu kilku lat, chociaż niektóre żyją do wieku dojrzewania lub dorosłości.
Choroba Canavana rozpoczynająca się w średnim dzieciństwie lub w okresie dojrzewania jest łagodniejsza niż poprzednia. Objawy obejmują pewne trudności w rozwoju werbalnym i motorycznym.
Chociaż są one zwykle tak łagodne, że nie są identyfikowane jako objawy choroby Canavana, chorobę tę zwykle rozpoznaje się po wykonaniu analizy moczu, ponieważ jednym z markerów jest wysokie stężenie kwasu N-acetyloasparaginowego (NAA w moczu)..
Ta choroba jest spowodowana mutacją w genie zwanym ASPA. Ten gen kontroluje enzym aspartoacylazę, który jest odpowiedzialny za degradację cząsteczek NAA..
Mutacja genu ASPA powoduje, że aspartoacylaza obniża jej skuteczność, więc nie będzie degradowała wystarczającej ilości cząsteczek NAA i będzie wysokie stężenie tej substancji. Im wcześniej ta mutacja wystąpi, tym gorsze efekty ma.
Chociaż funkcjonowanie cząsteczek NAA nie jest zbyt dobrze poznane, wydaje się, że biorą one udział w transporcie cząsteczek wody przez neurony, a nadmiar tej substancji zapobiega tworzeniu się nowej mieliny i niszczy już istniejącą. Powoduje to, że połączenia między neuronami nie działają prawidłowo, a mózg nie może się normalnie rozwijać..
Ponadto choroba ta może być dziedziczona autosomalnie recesywnie. Jeśli więc każdy członek pary jest nosicielem patogennego wariantu genu ASPA i decyduje się na dziecko, prawdopodobnie:
Bardzo ważne jest, aby osoby należące do populacji ryzyka, w tym przypadku potomkowie Żydów aszkenazyjskich, przed urodzeniem dziecka poddawały się analizie genetycznej w celu sprawdzenia, czy są nosicielami genu ASPA..
Leczenie zależy od postaci choroby i objawów, które każdy z nich przedstawia..
Obecnie nie ma lekarstwa na chorobę Canavana, więc dostępne terapie koncentrują się na poprawie jakości życia pacjenta poprzez wspieranie, odżywianie i nawilżanie oraz zapobieganie i leczenie infekcji.
Zaleca się, aby dzieci były poddawane leczeniu fizjoterapeutycznemu w celu poprawy ich postawy i zdolności motorycznych, uniknięcia i leczenia przykurczów i problemów z mięśniami, takich jak odleżyny. Mogą również uczestniczyć w programach terapeutycznych i edukacyjnych, aby poprawić swoje umiejętności komunikacyjne..
Leczenie lekami obejmuje leki przeciwpadaczkowe (LPP), jeśli dziecko ma drgawki, acetazolamid (nazwa handlowa Diamox®) w celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego i wstrzyknięć toksyny botulinowej (Botox®) w leczeniu spastyczności, jeśli występuje.
Konieczne jest przeprowadzanie obserwacji co 6 miesięcy, aby sprawdzić, w jakim stanie jest dziecko i jak przebiega jego rozwój.
Osoby cierpiące na tę postać choroby mają znacznie łagodniejsze objawy, dlatego zazwyczaj potrzebują tylko terapii poprawiającej język lub specjalnych programów edukacyjnych. Nie potrzebują żadnych leków.
Zalecane jest coroczne monitorowanie stanu dziecka.
Skuteczność innych terapii jest obecnie badana zarówno na modelach ludzkich, jak i zwierzęcych..
Badana jest skuteczność przeszczepu genów do mózgów dzieci z chorobą Canavana przy użyciu niewirusowego wektora.
Pierwsze wyniki pokazują, że ten typ przeszczepu jest dobrze tolerowany przez dzieci i powoduje pewne zmiany biochemiczne, radiologiczne i metaboliczne, ale nie jest przydatny w leczeniu choroby, dlatego testy są nadal prowadzone (Leone i wsp. 2000, Janson i wsp. . do 2002).
McPhee i in. (2006) prowadzą badanie, w którym zdrowy gen ASPA jest przeszczepiany do różnych miejsc w organizmie dzieci, przy użyciu AAV2 jako wektora. W jednym z testów, w którym wzięło udział 10 dzieci-ochotników. U 3 z nich przeszczep zadziałał i zneutralizował przeciwciała, ale u żadnego z dzieci nie nastąpiła poprawa.
Cytrynian litu może obniżać poziom stężenia NAA w mózgu, dlatego Assadi i wsp. (2010) postanowili przeprowadzić eksperyment, w którym przez 60 dni podawali cytrynian litu 6 osobom z chorobą Canavana.
Stężenia NAA w zwojach podstawy mózgu i istocie białej płata czołowego stwierdzono, chociaż nie stwierdzono poprawy klinicznej.
Brak enzymów aspartoacylazy powoduje niski poziom octanu w mózgu, więc Mahavarao i jego zespół (2009) zdecydowali się podać trioctan glicerolu dwóm pacjentom z chorobą Canavala, aby podnieść ich poziom octanu i sprawdzić, czy zwiększył się również poziom aspartoacylazy.
Związek był dobrze tolerowany przez pacjentów, chociaż nie stwierdzono klinicznej poprawy. Obecnie prowadzą testy z wyższą ilością trójoctanu glicerolu.
Jednym ze sposobów tworzenia modeli zwierzęcych reprezentujących chorobę jest tworzenie zwierząt Nokaut. Te zwierzęta, zwykle myszy, są modyfikowane genetycznie w celu usunięcia lub zmiany genu, który został zmieniony w chorobie. W tym przypadku zmodyfikowanym genem jest gen ASPA..
Modele zwierzęce służą do lepszego zrozumienia choroby, zbadania jej biologicznych odpowiedników i sprawdzenia skuteczności nowych metod leczenia.
Matalon i in. (2003) użyli myszy Nokaut przetestować skuteczność terapii genowej z AAV2 jako wektorem. Odkryli, że nastąpiła poprawa w osłonkach mielinowych, ale tylko w niektórych częściach, a nie w całym mózgu.
Zespół Surendrana we współpracy z Genzyme Corporation (2004) przetestował leczenie przeszczepu komórek macierzystych. Okazało się, że zostały wyprodukowane nowe oligodendrocyty, ale nie wystarczyło do odtworzenia wszystkich osłonek mielinowych..
Inny zespół przetestował terapię polegającą na zastąpieniu nieprawidłowo działających enzymów aspartoacyklazy nowymi, które wstrzyknięto do otrzewnej myszy. Nokaut.
Krótkoterminowe wyniki pokazały, że enzymy były w stanie pokonać barierę krew-mózg (osiągając swój cel) i były w stanie znacząco obniżyć poziom NAA w mózgu. Chociaż wyniki te są obiecujące, konieczne jest badanie podłużne, aby zweryfikować długoterminowe skutki (Zano i in., 2011).
Pierwsze oznaki, które ostrzegają lekarzy, że coś jest nie tak, to oznaki fizyczne, zwłaszcza hipotonia i makrocefalia.
Zwykle, jeśli te objawy są obserwowane, zwykle przeprowadza się badanie neurouobrazowe u dziecka, aby sprawdzić oznaki leukodystrofii, takie jak mniejsza gęstość istoty białej. Należy zauważyć, że test ten jest mniej skuteczny u dzieci z chorobą Canavana, która rozpoczyna się w średnim dzieciństwie lub w okresie dojrzewania..
Po udowodnieniu, że dziecko cierpi na leukodystrofię, przeprowadza się bardziej szczegółowe testy w celu wykluczenia innych chorób, takich jak:
Ostatnim krokiem do potwierdzenia choroby byłoby wykonanie następujących badań genetycznych:
Jeszcze bez komentarzy