Ernest Rutherford (1871-1937) był naukowcem z Nowej Zelandii, który wniósł wielki wkład w dziedzinie fizyki i chemii poprzez badania radioaktywności i struktury atomu. Uważany jest za ojca fizyki jądrowej ze względu na swoje pionierskie odkrycia dotyczące budowy atomu.
Jego wkład w naukę obejmuje odkrycie radioaktywności alfa i beta, atomowy model atomu, detektor fal radiowych, zasady rozpadu radioaktywnego oraz identyfikację cząstek alfa jako jąder helu..
Indeks artykułów
Ernest Rutherford urodził się 30 sierpnia 1871 roku w Nelson w Nowej Zelandii. Jego edukacja odbywała się na Uniwersytecie Nowej Zelandii, a później na Uniwersytecie w Cambridge.
Od najmłodszych lat ujawniał swoje umiejętności, a zwłaszcza ciekawość, jaką wzbudziła w nim arytmetyka. Rodzice dostrzegli w nim tę cechę i wspólnie z nauczycielami zachęcali go do kontynuowania nauki..
Okazał się wzorowym uczniem i tak dostał miejsce w Nelson College. W tej instytucji skończył jako najlepszy student ze wszystkich przedmiotów.
Na boisku skłaniał się ku rugby, sportowi, który uprawiał również na uniwersytecie.
Rozwinął zamiłowanie do nauczania i przez całe życie uczestniczył jako profesor na różnych uniwersytetach. Najpierw wykładał fizykę na Uniwersytecie McGill w Montrealu w Kanadzie. Następnie przeniósł się na Uniwersytet w Manchesterze w Anglii i przebywał tam przez ponad dekadę..
Pod koniec tego długiego okresu był nauczycielem i dyrektorem laboratorium Cavendish, a ostatecznie prowadził kurs w Królewskim Instytucie Wielkiej Brytanii..
W 1931 roku Rutherford osiągnął zawodową sławę, był to jednak jeden z najtrudniejszych lat dla wybitnego naukowca, gdyż podczas porodu stracił jedyną córkę..
W 1937 roku, po nieskomplikowanej operacji, stan zdrowia Rutherforda nagle się pogorszył. Tak zmarł 19 października 1937 roku w Cambridge w Wielkiej Brytanii.
Został pochowany obok Izaaka Newtona i Kelvina, dwóch wielkich postaci, które podobnie jak on zrewolucjonizowały naukę.
W 1898 roku Rutherford rozpoczął badania nad promieniowaniem emitowanym przez uran. Jego eksperymenty doprowadziły go do wniosku, że radioaktywność musi mieć co najmniej dwa składniki, które nazwał promieniami alfa i beta..
Odkrył, że cząsteczki alfa są naładowane dodatnio, a promienie beta mają większą moc przenikania niż promienie alfa. Nazwał także promienie gamma.
Wraz z chemikiem Frederickiem Soddy stworzył teorię rozpadu atomów, zakładającą spontaniczny rozpad atomów w innych typach atomów.
Rozpad atomów pierwiastków promieniotwórczych był wówczas kluczowym odkryciem, ponieważ do tego czasu uważano, że atomy są klasą niezniszczalnej materii..
Dzięki swoim odkryciom w dziedzinie rozpadu pierwiastków i chemii pierwiastków promieniotwórczych Rutherford zdobył w 1908 roku Nagrodę Nobla..
Wraz z naukowcami Geigerem i Mardsenem przeprowadził jeden z najsłynniejszych eksperymentów naukowych.
Pod kierunkiem Rutherforda naukowcy przeprowadzili serię eksperymentów w latach 1908–1913, w których skierowali wiązki cząstek alfa na cienkie arkusze metalu, a następnie zmierzyli rozrzut za pomocą ekranu fluorescencyjnego..
Dzięki temu odkryli, że chociaż większość cząstek leciała bezpośrednio, to niektóre odbijały się we wszystkich kierunkach, w tym takie, które wracały bezpośrednio do źródła..
Nie można było tego usprawiedliwić starożytnym modelem atomu, więc Rutherford zinterpretował dane, aby sformułować model atomowy Rutherforda w 1911 r..
Niemiecki fizyk Heinrich Hertz udowodnił istnienie fal elektromagnetycznych pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku..
Rutherford postanowił zmierzyć jego wpływ na namagnesowane stalowe igły. Ten eksperyment doprowadził go do wynalezienia detektora tego, co obecnie nazywamy falami radiowymi. Ten odbiornik radiowy stał się częścią rewolucji komunikacyjnej znanej jako telegrafia bezprzewodowa..
Rutherford ulepszył swoje urządzenie i przez krótki czas utrzymywał rekord świata w odległości, z której można było wykrywać fale elektromagnetyczne..
Chociaż Marconi przewyższył Rutherforda, jego odkrycie jest nadal uważane za ważny wkład w tej dziedzinie..
Poprzez eksperymenty ze złotą folią Rutherford odkrył, że wszystkie atomy zawierały jądro, w którym skoncentrowany był ich ładunek dodatni i większość ich masy..
Jego model atomu zawierał nową cechę polegającą na tym, że za większość jego masy odpowiadał wysoki centralny ładunek skoncentrowany w małej objętości atomu..
W jego modelu jądro było okrążane przez elektrony o małej masie. Model ten przeszedł do modelu atomowego Bohra, który stosował teorię kwantową.
Jego odkrycie jądra atomowego jest uważane za największy wkład w naukę..
W 1917 roku stał się pierwszą osobą, która przekształciła jeden przedmiot w inny. Przekształcił atomy azotu w atomy tlenu, bombardując azot cząsteczkami alfa. Była to pierwsza obserwacja wywołanej reakcji jądrowej i jest uważana za odkrycie protonu..
W 1920 roku Rutherford zaproponował jądro wodoru jako nową cząstkę i ustalił dla niego termin proton..
W 1921 r. Wysunął teorię, że w jądrze atomu musi znajdować się neutralna cząstka, aby skompensować odpychający efekt dodatnio naładowanych protonów poprzez wytworzenie atrakcyjnej siły jądrowej; bez żadnej cząstki jądro by się rozpadło.
Z tego powodu Rutherford teoretyzował istnienie neutronu i ustalił termin, pod którym jest on dziś znany.
Neutron został odkryty w 1932 roku przez naukowca Jamesa Chadwicka, który studiował i pracował z Rutherfordem.
Dzięki pracy w tej dziedzinie, takiej jak przeprowadzenie pierwszej reakcji jądrowej, udowodnienie natury rozpadu promieniotwórczego jako procesu jądrowego oraz ustalenie budowy atomu, jest znany jako ojciec fizyki jądrowej..
Jego praca miała ogromne znaczenie, jeśli chodzi o przyszłe badania i przyszły rozwój w tej dziedzinie..
Rutherford służył także jako inspiracja i mentor dla wielu naukowców; wielu jego uczniów zdobyło nagrody Nobla. Był również uważany za największego eksperymentatora od czasów Faradaya..
W 1896 roku, kiedy fizyk Antoine Henri Becquerel odkrył radioaktywność, Rutherford identyfikuje i ustala trzy główne elementy promieniowania, które nazwał promieniami alfa, beta i gamma, wykazując w ten sposób, że cząstki alfa są jądrem helu.
To pozwoliło mu opisać swoją teorię budowy atomu, która okazała się pierwszą teorią, która wyszczególniła atom jako gęste jądro i wskazała, że wokół niego krążą elektrony..
W 1908 r. Został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, aw 1914 r. Otrzymał nominację Sir. Do jego największych dzieł pisarskich należą: Radioaktywność (1904), Promieniowanie substancji radioaktywnych (1930) i Nowa alchemia (1937).
Naukowiec został mianowany prezesem Towarzystwa Królewskiego w latach 1925–1930. W 1924 r. Został również odznaczony Medalem Franklina..
Po siedmiu latach, do 1931 roku, dotarłby do szlachty iw jego kraju uznano go za bohatera bohaterskiego. Z tego powodu czuł wielką więź ze swoim krajem urodzenia..
Jeszcze bez komentarzy