Funkcje plemników, części, cykl życia

2179
Alexander Pearson
Funkcje plemników, części, cykl życia

Plik sperma Są to dojrzałe komórki płciowe (komórki gametyczne) wytwarzane w męskich gonadach. Są to wysoce wyspecjalizowane komórki, w pełni przeznaczone do zapłodnienia zalążków żeńskich, które jest podstawowym wydarzeniem podczas rozmnażania płciowego..

Zostały odkryte ponad 300 lat temu przez Antony'ego van Leeuwenhoeka, który kierując się wyłącznie ciekawością, obserwował własne nasienie i ukuł termin „animalculus” dla biczowanych struktur, które zaobserwował..

Struktura plemnika: główne części

Od tego czasu komórki te były przedmiotem wielu badań, zwłaszcza tych związanych z płodnością i rozrodem wspomaganym.

Plemniki to komórki o dużym zapotrzebowaniu na energię, ponieważ muszą poruszać się z dużą prędkością po wytrysku z prącia (męski narząd rozrodczy) do przewodu pochwy (żeński narząd rozrodczy).

Wykorzystywana przez nich energia pochodzi głównie z metabolizmu węglowodanów, takich jak glukoza, czyli z glikolizy i mitochondrialnej fosforylacji oksydacyjnej, co wykazano w 1928 roku dzięki eksperymentom przeprowadzonym przez McCarthy'ego i wsp..

Tworzenie i uwalnianie tych komórek zależy od wielu czynników endokrynnych (hormonalnych), zwłaszcza testosteronu, który jest produkowany i wydzielany przez jądra..

W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z żeńskimi komórkami płciowymi (które są wytwarzane podczas rozwoju embrionalnego), plemniki są produkowane w sposób ciągły przez całe dorosłe życie mężczyzny..

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje plemników
  • 2 części nasienia (struktura)
    • 2.1 - Głowa
    • 2.2 - Ogon
  • 3 Cykl życiowy plemników
  • 4 Spermatogeneza
    • 4.1 - Spermatogonia, pierwotne spermatocyty, wtórne spermatocyty i spermatydy
    • 4.2 - Mejoza
    • 4.3 - Dojrzewanie plemników lub spermiogeneza
  • 5 Referencje

Funkcje plemników

Zdjęcie ludzkich plemników

Plemniki są bardzo ważnymi komórkami, ponieważ mają szczególne zadanie fuzji z komórką jajową zawartą w żeńskich jajnikach w celu zapłodnienia i zapłodnienia, co kończy się uformowaniem nowego osobnika..

Plemniki, podobnie jak zalążki, są komórkami haploidalnymi, więc fuzja jądra żeńskiego i męskiego przywraca ładunek diploidalny (2n) w nowej komórce. Oznacza to, że każda komórka wnosi połowę ładunku chromosomalnego istoty ludzkiej w tym procesie..

U ludzi plemniki są komórkami odpowiedzialnymi za określenie płci potomstwa, ponieważ komórka jajowa ma chromosom płciowy X, ale każdy plemnik może mieć chromosom X lub chromosom Y..

Plemnik próbuje zapłodnić komórkę jajową

Kiedy plemnik, który z powodzeniem zapładnia i zapładnia jajeczko, ma chromosom X, dziecko, które się uformuje, będzie miało XX, to znaczy będzie genetycznie żeńskie. Z drugiej strony, gdy plemnik łączący się z jajkiem ma chromosom Y, dziecko będzie XY, czyli genetycznie męskie.

Części plemników (struktura)

Plemniki to małe komórki wiciowców (o długości poniżej 70 mikronów). Każdy plemnik składa się z dwóch dobrze zdefiniowanych obszarów znanych jako głowa i ogon, które są otoczone tą samą błoną plazmatyczną..

W głowie znajduje się jądro, które posłuży do zapłodnienia zalążka żeńskiego, podczas gdy ogon jest organellą lokomocji, która pozwala im się poruszać i stanowi ważną część ich długości.

Schemat ludzkiego plemnika. Źródło: Simplified spermatozoon diagram.svg: Mariana Ruiz Pochodne prace: Miguelferig [CC0]

- Głowa

Główka plemnika ma spłaszczony kształt i ma średnicę około 5 mikronów. Wewnątrz znajduje się DNA komórkowe, które jest bardzo zagęszczone, co minimalizuje zajmowaną objętość, ułatwiając jego transport, transkrypcję i wyciszanie..

Jądro plemnika ma 23 haploidalne chromosomy (w jednej kopii). Chromosomy te różnią się od chromosomów komórek somatycznych (komórek ciała, które nie są komórkami płciowymi) tym, że są wypełnione białkami znanymi jako protaminy i niektórymi histonami plemników..

Protaminy to białka z dużą ilością ładunków dodatnich, które ułatwiają ich interakcję z ujemnie naładowanym DNA.

Oprócz jądra w głowie plemnika znajduje się pęcherzyk wydzielniczy zwany pęcherzykiem akrosomalnym lub akrosomem, który częściowo otacza przedni obszar jądra i styka się z błoną plazmatyczną komórki rozrodczej..

Pęcherzyk ten zawiera w sobie dużą ilość enzymów, które ułatwiają proces penetracji zewnętrznej powłoki komórki jajowej podczas zapłodnienia. Enzymy te obejmują neuraminidazę, hialuronidazę, kwaśną fosfatazę, arylosulfatazę i akrozynę, proteazę podobną do trypsyny..

Kiedy komórka jajowa i plemnik stykają się ze sobą, akrosom uwalnia swoją zawartość poprzez egzocytozę, proces znany jako „reakcja akrosomowa”, niezbędny do zjednoczenia, penetracji i fuzji plemnika z komórką jajową.

- Ogon

Opis plemnika ludzkiego

Głowa i ogon plemnika są pokryte tą samą błoną plazmatyczną. Ogon to bardzo długa wić, która ma cztery obszary zwane szyją, częścią środkową, częścią główną i częścią końcową..

Akson, czyli struktura cytoszkieletu, która zapewnia ruch ogona, wyłania się z ciała podstawowego znajdującego się za jądrem plemnika. To ciało podstawowe tworzy szyję i ma około 5 μm długości..

Między szyjką a końcówką znajduje się element pośredni. Ma długość 5 mikronów i charakteryzuje się obecnością wielu mitochondriów, które są ułożone w kształt „otoczki” wokół centralnego aksonemu. Te wysoce wyspecjalizowane mitochondria dostarczają zasadniczo energii niezbędnej do ruchu w postaci ATP..

Główna część ma nieco mniej niż 50 μm i jest najdłuższą częścią ogona. Rozpoczyna się w „pierścieniu”, który zapobiega dalszemu rozwojowi mitochondriów i kończy się na końcówce. Gdy zbliżasz się do elementu końcowego, element główny zwęża się (zwęża się).

Ostatecznie fragment końcowy składa się z ostatnich 5 μm ogona i jest strukturą, w której w mikrotubulach tworzących akson wici obserwuje się pewne „zaburzenie”..

Cykl życia plemników

Przeciętny dorosły człowiek produkuje miliony plemników dziennie, jednak pełne uformowanie i dojrzewanie tych komórek (do wytrysku) zajmuje 2-3 miesiące.

Cykl życiowy plemnika rozpoczyna się od gametogenezy lub spermatogenezy, to znaczy od podziału komórki zarodkowej lub prekursorowej, co prowadzi do powstania linii komórkowych, które później się dzielą, a następnie różnicują i dojrzewają. W międzyczasie wadliwe komórki przechodzą procesy zaprogramowanej śmierci komórkowej.

Po uformowaniu się w kanalikach nasiennych dojrzewające plemniki muszą migrować do obszaru jądra zwanego najądrzem, który ma około 20 stóp długości. Ta migracja trwa kilka dni i wykazano, że na tym etapie komórki nie są wystarczająco dojrzałe do zapłodnienia komórki jajowej, ponieważ nie mają wystarczającej ruchliwości.

Po upływie 18 lub 24 godzin w najądrzu plemniki są doskonale mobilne, ale ruchliwość ta jest hamowana przez pewne czynniki białkowe.

Będąc w najądrzu plemniki zachowują swoją płodność niewiele dłużej niż miesiąc, ale ten czas będzie zależał od warunków temperatury, diety i stylu życia..

Kiedy plemniki wytryskują podczas stosunku (stosunku płciowego), mają pełną zdolność ruchu, poruszając się z prędkością nawet 4 mm / min. Komórki te mogą przetrwać od 1 do 2 dni w żeńskim układzie rozrodczym, ale zależy to od kwasowości otaczającego środowiska..

Spermatogeneza

Produkcja plemników (spermatogeneza) po raz pierwszy występuje u ludzi w okresie dojrzewania. Proces ten zachodzi w jądrach, które są dwoma narządami męskiego układu rozrodczego i ma związek ze zmniejszeniem obciążenia chromosomalnego komórek płciowych (które przechodzą z diploidalnego (2n) do haploidalnego (n)).

W jądrach spermatogeneza zachodzi w przewodach zwanych kanalikami nasiennymi, których nabłonek składa się z dwóch głównych typów komórek: komórek Sertoliego i komórek spermatogennych..

Z komórek plemnikowych powstają plemniki, a komórki Sertoliego odżywiają i chronią komórki plemnikowe. Te ostatnie znajdują się w kanalikach nasiennych na różnych etapach dojrzewania.

Schematyczne przedstawienie procesu spermatogenezy (źródło: Miguelferig [CC0] za Wikimedia Commons)

Wśród komórek spermatogennych są komórki znane jako spermatogonia, które są niedojrzałymi komórkami płciowymi odpowiedzialnymi za podział i produkcję pierwotnych spermatocytów, wtórnych spermatocytów i dojrzałych plemników.

- Spermatogonia, pierwotne spermatocyty, wtórne spermatocyty i spermatydy

Spermatogonia jest zlokalizowana w kierunku zewnętrznej krawędzi kanalików nasiennych, w pobliżu ich blaszki podstawnej; gdy się dzielą, komórki, które dają początek, migrują w kierunku centralnej części przewodów, gdzie ostatecznie dojrzewają.

Spermatocytogeneza

Spermatogonia dzieli się przez mitozę (podział bezpłciowy) i jest komórką diploidalną (2n), która podczas podziału generuje więcej spermatogonii i pierwotnych spermatocytów, które są niczym innym jak spermatogonią, które przestają się dzielić przez mitozę i wchodzą w mejozę I.

Niewielka grupa spermatogonii powoli dzieli się przez mitozę przez całe życie, funkcjonując jako „komórki macierzyste” do mitotycznej produkcji większej liczby spermatogonii lub komórek, które są zaangażowane w dojrzewanie..

Kiedy spermatogonia dojrzewa, to znaczy kiedy dzieli się przez mitozę, a później przez mejozę, ich potomstwo nie kończy podziału cytozolowego, więc komórki potomne (klony) pozostają połączone ze sobą mostkami cytozolowymi, jakby były syncytium..

Syncytium utrzymuje się do ostatnich etapów dojrzewania i migracji plemników (plemników), gdzie plemniki są uwalniane do światła kanalików nasiennych. Powoduje to synchroniczne wytwarzanie grup komórek..

- Mejoza

Pierwotne spermatocyty, dzieląc się przez mejozę, tworzą wtórne spermatocyty, które ponownie dzielą się przez mejozę (mejoza II), różnicując się w inny typ komórek zwanych spermatydami, które mają połowę ładunku chromosomalnego spermatogonii. Powiedzmy, że są haploidalne.

- Dojrzewanie plemników lub spermiogeneza

Kiedy plemniki dojrzewają, różnicują się w dojrzałe plemniki dzięki serii zmian morfologicznych, które obejmują eliminację dużej części ich cytozolu, tworzenie wici i wewnętrzne przegrupowanie organelli cytozolowych..

Niektóre z tych zmian mają związek z kondensacją jądra komórkowego, wydłużeniem komórki i rearanżacją mitochondriów.

Komórki te następnie migrują do najądrza, perwersyjnej rurki w jądrach, gdzie są przechowywane i kontynuują proces dojrzewania. Jednak tylko w procesie znanym jako kapacytacja, który zachodzi w żeńskich narządach płciowych, plemniki kończą dojrzewanie..

Bibliografia

  1. Barrett, K. E., Barman, S. M., Boitano, S. i Brooks, H. (2012). Przegląd fizjologii medycznej Ganonga (LANGE Basic Science).
  2. Chen, H., Mruk, D., Xiao, X. i Cheng, C. Y. (2017). Spermatogeneza człowieka i jej regulacja. Współczesna endokrynologia, 49-72.
  3. Clermont, Y. (1970). Dynamika spermatogenezy człowieka. W Ludzkie jądro (s. 47–61).
  4. Dadoune, J. P. (1995). Stan jądrowy ludzkich plemników. Mikron. Elsevier.
  5. Gartner, L. P. i Hiatt, J. L. (2006). Kolorowy podręcznik histologii e-book. Elsevier Health Sciences.
  6. Griswold, M. D. (2015). Spermatogeneza: zaangażowanie w mejozę. Recenzje fizjologiczne, 96, 1-17.
  7. Solomon, E., Berg, L. i Martin, D. (1999). Biologia (Wyd. 5). Filadelfia, Pensylwania: Saunders College Publishing.

Jeszcze bez komentarzy