Niezróżnicowana charakterystyka schizofrenii, przyczyny, objawy, rozpoznanie

1262
Simon Doyle

Plik niezróżnicowana schizofrenia jest to jeden z pięciu opisanych dzisiaj podtypów schizofrenii. W szczególności ta jednostka diagnostyczna jest wykonywana przez odrzucenie. Oznacza to, że osoby z niezróżnicowaną schizofrenią to osoby, które nie spełniają wymagań do zdiagnozowania żadnego z czterech pozostałych podtypów patologii.

Pomimo tego, że jest szczególnym podtypem choroby, niezróżnicowana schizofrenia ma wiele elementów chorobotwórczych z innymi podtypami, a zatem stanowi bardzo poważną i pogarszającą się patologię..

Schizofrenia to poważne i przewlekłe zaburzenie psychiatryczne, które dotyka około 1% populacji. Chociaż najbardziej prototypowymi objawami tej patologii są objawy psychotyczne (urojenia i halucynacje), schizofrenia może mieć różnorodne objawy.

Z tego powodu obecnie ustalono różne typy schizofrenii, które w dużej mierze zależą od obrazu klinicznego, jaki przedstawia badany..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka schizofrenii niezróżnicowanej
  • 2 Przyczyny
    • 2.1 Czynniki genetyczne
    • 2.2 Czynniki fizjologiczne
    • 2.3 Czynniki psychospołeczne i środowiskowe
  • 3 Objawy
    • 3.1 Pozytywne objawy
    • 3.2 Objawy negatywne
    • 3.3 Zdezorganizowane objawy
    • 3.4 Objawy pobudzenia
    • 3.5 Objawy afektywne
  • 4 Diagnoza schizofrenii
  • 5 Rozpoznanie niezróżnicowanej schizofrenii
  • 6 Odnośniki

Charakterystyka schizofrenii niezróżnicowanej

Niezróżnicowana schizofrenia jest chorobą neurorozwojową, która wiąże się z obecnością wielu różnych objawów i objawów.

Jest klasyfikowane jako zaburzenie psychotyczne i ma przewlekły przebieg, który zwykle poważnie pogarsza funkcjonowanie i jakość życia osoby na nią chorującej..

Ogólna charakterystyka zaburzenia to mieszanka specyficznych oznak i objawów (zarówno pozytywnych, jak i negatywnych), które były obecne przez znaczną część czasu przez co najmniej jeden miesiąc.

Podobnie, niektóre objawy choroby muszą utrzymywać się przez co najmniej sześć miesięcy, aby można było postawić diagnozę niezróżnicowanej schizofrenii.

Symptomatologia zaburzenia jest przyczyną wyraźnej dysfunkcji lub pogorszenia się środowiska społecznego lub zawodowego danej osoby. Podobnie, doznana zmiana nie jest spowodowana bezpośrednimi skutkami choroby lub spożycia substancji psychoaktywnych..

Przyczyny

Czynniki genetyczne

Istnieje genetyczna predyspozycja do rozwoju schizofrenii. Ponadto u osób ze schizofrenią występuje więcej mutacji, zwykle związanych z genami i chromosomami, które wpływają na rozwój neurologiczny..

Czynniki fizjologiczne

Biologiczne, chemiczne i zmiany w rozwoju mózgu wpływają lub przyczyniają się do rozwoju osoby cierpiącej na niezróżnicowaną schizofrenię.

Niektóre z tych czynników to nieprawidłowe działanie układu limbicznego, kory czołowej, zwojów podstawnych i brak równowagi w neuroprzekaźnikach.

Ponadto, jeśli podczas porodu płód dozna urazu mózgu lub niedotlenienia, jest bardziej prawdopodobne, że zostanie dotknięty tą chorobą psychiczną, ponieważ bezpośrednio upośledzają one rozwój mózgu..

Czynniki psychospołeczne i środowiskowe

Środowisko otaczające jednostkę, traumatyczne wydarzenia, rodzina i stresory, takie jak ekonomia i akceptacja społeczna, mogą wywołać niezróżnicowaną schizofrenię. Zwykle, aby schizofrenia się pojawiła, musi również istnieć predyspozycja genetyczna.

Objawy

Schizofrenia to złożone zaburzenie, które może obejmować wiele różnych objawów i przejawów..

Jest to poważne i przewlekłe schorzenie, które powoduje 10% samobójstw i wymaga co najmniej jednej hospitalizacji w ponad 50% przypadków. Podobnie choroba ta podlega intensywnemu emocjonalnemu i ekonomicznemu zużyciu i jest silnie piętnowana w dzisiejszym społeczeństwie..

Z drugiej strony schizofrenia charakteryzuje się brakiem pojedynczego i specyficznego obrazu klinicznego, więc objawy mogą się różnić w każdym przypadku.

Z tego powodu zasugerowano pięć podtypów schizofrenii (paranoidalny, zdezorganizowany, katatoniczny, niezróżnicowany i rezydualny). Jednak kliniczna prezentacja tych podtypów, mimo że jest bardziej szczegółowa, również różni się w każdym przypadku..

W tym sensie kilku autorów postuluje podział objawów schizofrenii na pięć głównych wymiarów:

Pozytywne objawy

Są najbardziej typowe dla choroby i obejmują dwa główne objawy: urojenia lub urojenia oraz omamy słuchowe, wzrokowe, dotykowe lub węchowe.

Objawy negatywne

Są drugą stroną medalu symptomatologii. Charakteryzują się tym, że są mniej zauważalne niż objawy pozytywne, ale intensywniej i poważniej wpływają na samopoczucie i funkcjonalność podmiotu..

Negatywne objawy powstają w wyniku przejawów, takich jak spłaszczenie afektywne, apatia, apatia, wytrwałe myślenie, słaby język lub blokady.

Zdezorganizowane objawy

Objawy zdezorganizowane odnoszą się do szeregu przejawów bezpośrednio widocznych w zachowaniu pacjenta. Składa się z takich znaków, jak zdezorganizowany język lub zachowanie oraz niewłaściwa uczuciowość.

Objawy pobudzenia

W niektórych przypadkach schizofrenia powoduje przejawy pobudzenia lub stymulacji mózgu, które są diagnozowane w innej kategorii niż objawy pozytywne..

Objawy afektywne

Wreszcie schizofrenia może również powodować zmiany nastroju, powodując objawy depresji lub obniżenie nastroju..

Diagnoza schizofrenii

Schizofrenię charakteryzuje przedstawienie następujących kryteriów diagnostycznych:

1- Charakterystyczne objawy: Dwa (lub więcej) z poniższych, z których każdy występuje przez znaczną część 1-miesięcznego okresu (lub krócej w przypadku skutecznego leczenia):

a) urojenia

b) halucynacje

c) zdezorganizowany język (np. częste wykolejenie lub niespójność)

d) katatoniczne lub poważnie zdezorganizowane zachowanie

e) objawy negatywne, na przykład spłaszczenie afektywne, pochwała lub apatia.

2- Dysfunkcja społeczna / zawodowa: przez znaczną część czasu od początku zaburzenia jeden lub więcej ważnych obszarów aktywności, takich jak praca, relacje międzyludzkie lub samoopieka, jest wyraźnie poniżej poprzedniego poziomu na początku choroby. zaburzenie

3- Czas trwania: Ciągłe oznaki zmiany utrzymują się przez co najmniej 6 miesięcy. Ten 6-miesięczny okres powinien obejmować co najmniej 1 miesiąc objawów spełniających

4- Wykluczenie schizoafektywnych i zaburzeń nastroju.

5- Wykluczenie używania substancji i chorób medycznych.

6- Związek z wszechobecnym zaburzeniem rozwojowym: jeśli w przeszłości występowało zaburzenie autystyczne lub inne wszechobecne zaburzenie rozwojowe, dodatkowa diagnoza schizofrenii zostanie postawiona tylko wtedy, gdy urojenia lub halucynacje również utrzymują się przez co najmniej 1 miesiąc

Rozpoznanie niezróżnicowanej schizofrenii

Schizofrenia niezróżnicowana jest podtypem choroby, dlatego do jej rozpoznania należy w szczególny sposób spełnić poprzednie kryteria, aby wykluczyć istnienie innego podtypu patologii..

Kryteria, które należy przeprowadzić w celu rozpoznania niezróżnicowanej schizofrenii to:

1- Obecność typu schizofrenii, w którym występują objawy z kryterium A, ale która nie spełnia kryteriów typu paranoidalnego, zdezorganizowanego lub katatonicznego.

2- Kodowanie niezróżnicowanego zaburzenia zgodnie z jego przebiegiem:

a) Epizodyczne z resztkowymi objawami między epizodami

b) Epizodyczne z innymi niż epizodyczne objawy resztkowe

c) Ciągłe

d) Pojedynczy epizod w częściowej remisji

e) Pojedynczy epizod całkowitej remisji

f) inny lub nieokreślony wzór

g) Mniej niż 1 rok od wystąpienia pierwszych objawów fazy aktywnej

Bibliografia

  1. Barlow D. and Nathan, P. (2010) The Oxford Handbook of Clinical Psychology. Oxford University Press.
  2. Caballo, V. (2011) Podręcznik psychopatologii i zaburzeń psychicznych. Madryt: Ed. Piramide.
  3. DSM-IV-TR Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (2002). Barcelona: Masson.
  4. Obiols, J. (red.) (2008). Podręcznik ogólnej psychopatologii. Madryt: Nowa biblioteka.
  5. Sadock, B. (2010) Kaplan & Sadock kieszonkowy podręcznik psychiatrii klinicznej. (Wydanie 5) Barcelona: Wolters Kluwer.

Jeszcze bez komentarzy