Słowo stratyfikacja Pochodzi od czasownika stratyfikować i oznacza dzielić lub układać w warstwy, które odnoszą się do warstw lub poziomów. Stratyfikacja może wystąpić w różnych obszarach. Odnosi się zawsze do tego rozróżnienia na części i ma zastosowanie do bardzo różnych dziedzin, od socjologii, geologii, a nawet medycyny..
Słowo „warstwa” pochodzi od łacińskiego „warstwa”, co oznacza „łóżko”, „przykrycie łóżka” lub „wyłożone płytami”, a słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej wskazuje kilka definicji warstwy.
Z jednej strony definiuje warstwy jako elementy, które zostały ostatecznie zintegrowane dzięki pewnym wspólnym składnikom i tworzą całość, fakt, a nawet język..
Zatem można to zdefiniować na poziomie ogólnym, ale słowo warstwa ma zastosowanie do różnych obszarów lub gałęzi. Zobaczmy.
Indeks artykułów
Nie jest to ani więcej, ani mniej niż porządek klas społecznych, chociaż można zejść głębiej niż klasyczne klasy wyższe, średnie i niższe. W każdej z warstw składa się z grupy osób, które dzielą jeden z zespołów społecznych, ponieważ mają podobne wartości, style i sposoby życia.
Chociaż podstawą stratyfikacji jest poziom dochodów i majątku, można go również ukształtować w wyniku wieku, pochodzenia etnicznego i płci..
Oczywiście wraz z upływem czasu sposób podziału społeczeństwa znacznie się zmienił. Na przykład w starożytności był podział na pana i niewolnika. Później zaczęli różnicować się według kast, które były grupami ludzi, których przynależność do jednej lub drugiej zależała od czynników etnicznych.
Potem przyszła kolej na społeczeństwo stanowe, które miało dość szeroką definicję, mniej jasną dla swoich członków i zdeterminowaną funkcjami społecznymi, które każdy z nich pełnił..
Obecnie podział warstw społecznych opiera się na klasach, które opierają swoją pozycję na dochodach lub majątkach ekonomicznych i są ułożone w klasę wyższą, średnią i niższą. W przeciwieństwie do poprzedniej, członkowie każdej z jej warstw bardzo wyraźnie wiedzą, do której należą.
Chodzi o to, jak gleba składa się z różnych warstw, składających się ze skał, minerałów, wody i pęcherzyków powietrza. Tak więc w glebie występują elementy stałe (gliny, piasek i szczątki istot żywych), ciecze (sole mineralne i woda) oraz gazowe.
W najbardziej zewnętrznej lub powierzchownej warstwie znajduje się glina, piasek, powietrze lub próchnica. Gdy schodzimy, pojawiają się fragmenty skał i odłamki tego coraz większego, podczas gdy liczba obecnych żywych istot maleje, aż znikną w najgłębszej warstwie..
Każda z tych warstw jest również nazywana „horyzontami” i biegnie od zachodu do wschodu, od najbardziej powierzchownej do najgłębszej części ziemi..
Jest to sposób, w jaki wody muszą organizować się w różnych warstwach w zależności od ich gęstości i w zależności od czynników zewnętrznych. Wśród przyczyn tego zróżnicowania są czynniki fizyczne (temperatura) i jej skład (elementy stałe w zawiesinie lub rozpuszczone).
Jest to bardzo wyraźne w jeziorach położonych w bardzo zimnych miejscach w okresie zimowym, których powierzchnia zamarza z powodu bardzo niskich temperatur zewnętrznych, natomiast pod tą warstwą woda jest płynna i im głębiej się zanurza, tym wyższa jest jej temperatura..
W przeciwieństwie do psów i innych gatunków, które mają rogówkę złożoną z czterech warstw, u ludzi i naczelnych rogówka ma sześć warstw:
Nabłonek to tkanka złożona z ciasno połączonych komórek, która pokrywa niektóre wewnętrzne tkanki ciała z zewnątrz. W tym przypadku jest to najbardziej przednia część rogówki i stanowi 10% jej składu..
Ta z kolei jest podzielona na cztery warstwy: warstwy komórek płaskonabłonkowych (rozprasza i zatrzymuje film łzowy), warstwy komórek skrzydlatych (sprzyjają wzrostowi), błona podstawna i warstwa podstawna (zapewnia lepsze przyleganie do warstwy Browmana).
Składa się głównie z nieregularnie zorganizowanych włókien kolagenowych. Przy grubości 14 mikrometrów pełni funkcję ochrony zrębu rogówki.
Stanowi 90% struktury rogówki, w 80% składa się z wody (reszta materiałów stałych) i ma 200 arkuszy. Tworzące go włókna kolagenowe są oddzielone od siebie w tej samej odległości od siebie i zapewniają przezroczystość rogówki.
Oddziel ostatni rząd keratocytów na rogówce. Jego odkrycie nastąpiło całkiem niedawno, biorąc pod uwagę, że jego istnienie zostało zaproponowane w publikacji naukowej z 2013 roku przez Harmider Dua.
Jest jak błona podstawna tylnego nabłonka, brakuje w niej komórek, a jej grubość zmienia się w czasie, a dokładniej co dziesięć lat..
Jest to pojedyncza warstwa, która ma układ podobny do plastra miodu. Jest w stałym kontakcie z cieczą wodnistą (bezbarwną cieczą, która odżywia i dotlenia struktury gałki ocznej) i przednią komorą oka (między rogówką a tęczówką).
Jeszcze bez komentarzy