Plik eudicotyledons Są jedną z grup roślin z rodzaju Tracheophyta, bardzo zróżnicowaną, z około 167 247 gatunkami, co odpowiada 71,5% roślin okrytozalążkowych (roślin kwiatowych). Eudicotyledons są również znane jako tricolpadas i obejmują między innymi dęby, róże, gorczycę, kaktusy, jagody lub słoneczniki..
Ogólna charakterystyka tej grupy roślin obejmuje zarówno gatunki zielne, jak i zdrewniałe. W tej grupie można znaleźć najczęściej spotykane rośliny o liściach szerszych niż długie, siateczkowatych żyłkach, zmiennym kształcie, trwałym systemie korzeniowym, kwiatach o dobrze zróżnicowanych działkach i płatkach, a co najważniejsze nasiona z dwoma liścieniami..
Niektóre dane pochodzące z badań molekularnych wskazują, że niektóre rośliny dwuliścienne (takie jak magnolie i laury) mogą być bardziej spokrewnione z roślinami jednoliściennymi niż z pozostałymi roślinami dwuliściennymi..
W rzeczywistości termin eudicotyledonous „true dwuliścienne” to rośliny dwuliścienne niezwiązane z Magnoliidae, takie jak między innymi Lauraceae, Myristicaceae, Anonaceae, Magnoliaceae lub Canellaceae..
Jednak wraz z postępem nauki nieustannie wprowadzane są zmiany w oparciu o badania molekularne. Ale dla wygody nadal mówimy o dwuliściennych..
Indeks artykułów
Eudicotyledons to zarówno rośliny zielne, jak i drzewiaste, takie jak odpowiednio pomidor i orzech włoski.
Jednym ze sposobów identyfikacji tych roślin jest przecięcie łodygi; Robiąc to, będzie można obserwować pod mikroskopem, że wiązki naczyniowe układają się w okółek lub pierścień.
Korzenie lub system rodnikowy tych roślin są tworzone przez trwałe korzenie pierwotne, a nie przez korzenie włókniste.
Liście tych roślin mają zmienny kształt, chociaż na ogół ich liście są szersze niż długie (w przeciwieństwie do roślin jednoliściennych). Inną wyróżniającą cechą jest to, że jego liście mają żyłki siatkowate..
Kwiaty są zwykle wielokrotnościami czterech lub pięciu. Z drugiej strony można też wyraźnie odróżnić działki i płatki.
Ziarna pyłku są tricolpated lub pochodzą z ziaren tego stylu. Z pewnością jest to cecha determinująca eudicotyledons (dwuliścienne z potrójnym pyłkiem).
Zgodnie z tym eudikotyledony mogły powstać około 121 milionów lat temu, ponieważ ziarna tricolpal, które zostały po raz pierwszy rozpoznane, pochodzą z tego czasu blisko środkowej i późnej barremii..
Nasiona mają dwa liścienie iw stanie dojrzałym nie mają bielma, ponieważ jest ono wchłaniane przez liścienie. W rzeczywistości nowo wykiełkowana roślina eudicotyledonous jest całkowicie zależna od składników odżywczych przechowywanych w liścieniach..
Najważniejszymi rzędami eudicotyledons lub tricolpates są:
Obejmuje około 5628 gatunków z rodzin Berberidaceae, Circaeasteraceae, Eupteleaceae, Lardizabalaceae, Menispermaceae, Papaveraceae, Ranunculaceae.
Cechą charakterystyczną tego rzędu są kawałki ginekomastii, w przeciwieństwie do okwiatu, które po uformowaniu owocu jest odkryte. Wiązki naczyniowe są oddzielone, naczynia obecne tylko w środkowej części, mają prawdziwe cewniki, a niektóre gatunki mają fluorescencyjne drewno. Wytwarzają flawonoidy.
Składają się z roślin, które mają przylistki wokół łodygi. Na każdy owocolistek przypada 1 do 2 zalążków, bielmo jest słabo rozwinięte, a zarodek długi.
Mają około 1860 gatunków i obejmują rodziny Nelumbonaceae, Platanaceae, Proteaceae i Sabiaceae.
Mają spiralne liście, błoniaste żyły wtórne, kielich zastawkowy, wypukłe aparaty szparkowe i oddzielne style..
Składa się z rodzin Anisophylleaceae, Apodanthaceae, Begoniaceae, Coriariaceae, Corynocarpaceae, Cucurbitaceae, Datiscaceae, Tetramelaceae. Zawiera około 3027 gatunków.
Ma około 6238 gatunków i obejmuje rodziny Anacardiaceae, Biebersteiniaceae, Burseraceae, Kirkiaceae, Meliaceae, Nitrariaceae, Rutaceae, Sapindaceae, Simaroubaceae, Tetradiclidaceae.
Sapindale mają dwa okółki pręcików, mają nektaroniczny dysk o zmiennym położeniu. Jego pokrój jest drzewny, kwiaty są pentameryczne, a jajnik jest wspaniały. Kwiaty są zebrane w kwiatostany cymose.
Liście są spiralnie ułożone, ząbkowane i mają prostą żyłkę.
Obejmuje około 13240 gatunków i grup z rodzin Actinidiaceae, Balsaminaceae, Clethraceae, Cyrillaceae, Diapensiaceae, Ebenaceae, Ericaceae, Fouquieriaceae, Lecythidaceae, Marcgraviaceae, Mitrastemonaceae, Pentaphylacaceae, Sapeniraceniaceae, Sadenotameraceae, Sadenotameraceae, Sadenotameraceae, Sadenameraceae, Sadenotameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, Sadenameraceae, , Theaceae.
Rząd ten liczy około 6984 gatunków i obejmuje rodziny Bixaceae, Cistaceae, Cyrtinaceae, Diegodendraceae, Dipterocarpaceae, Malvaceae, Muntingiaceae, Neuradaceae, Sarcolaenaceae, Sphaerosepalaceae, Thymelaeaceae.
Kwiaty tych roślin są hipoginiczne, gamocarpellar, dialipetal. Podczas gdy liście są palmatinervias i czasami są złożone.
Są to gatunki, których kwiaty są dialipetalne, synkarpiczne, z wyraźnym okwiatem i posiadają enzym mirozynazę, który syntetyzuje związki siarki.
Obejmuje około 3760 gatunków i grup z rodzin Akaniaceae, Bataceae Brassicaceae, Bretschneideraceae, Capparaceae, Caricaceae, Cleomaceae, Emblingiaceae, Gyrostemonaceae, Cleomaceae, Emblingiaceae, Gyrostemonaceae, Koeberliniaceae, Limnanthaceae, Moringadoralaceae, Moringadoralaceae, Moringadoralaceae.
Rząd ten obejmuje około 35326 gatunków i grup rodzin Alseuosmiaceae, Argophyllaceae, Asteraceae, Calyceraceae, Campanulaceae, Goodeniaceae, Menyanthaceae, Pentaphragmataceae, Phellinaceae, Rousseaceae, Stylidiaceae.
Najczęstszą cechą jest to, że mają spiralnie ułożone liście, koronę z zaworami, a pręciki są ściśle zjednoczone, tworząc rodzaj tuby wokół stylu. Jajnik jest gorszy, a pyłek jest trójjądrowy.
Mają liście z ząbkowanym brzegiem, kwiaty zgrupowane w kwiatostan cymeus, posiadają nektarodajny hypanthos, suche piętno i pozostałość kielicha po uformowaniu się owocu. Bielmo jest rzadkie lub nieobecne.
Obejmuje około 9508 gatunków i grup z rodzin Barbeyaceae, Cannabaceae, Dirachmaceae, Elaeagnaceae, Moraceae, Rhamnaceae, Rosaceae, Ulmaceae i Urticaceae.
Ma około 2579 gatunków i obejmuje rodziny Altingiaceae, Aphanopetalaceae, Cercidiphyllaceae, Crassulaceae, Cyomoriaceae, Daphhniphyllaceae, Grossulariaceae, Haloragaceae, Hamamelidacae, Iteaceae, Paeoniaceae, Penthoraceae, Peridecagaceae,.
Niektóre cechy charakterystyczne to to, że mają pylniki basifix, zwisają poprzecznie, słupki są wolne, znamiona są zrostowe, a suszone owoce.
Obejmuje około 1599 gatunków z rodzin Betulaceae, Casuarinaceae, Fagaceae, Juglandaceae, Myricaceae, Nothofagaceae, Ticodendraceae.
Są to rośliny, które generalnie kojarzone są z ektomikoryzą, mają łuski na pąkach, brzegi liści są ząbkowane, gatunki jednopienne, nie posiadają nektarników, kwiaty są pręcikowe i są zgrupowane w kolce lub bazie..
Androecium ma kwiaty słupkowate ze zjadliwym, liniowym i suchym piętnem. Rozwijają duże orzechy i liścienie.
Ma około 13822 gatunków i grup z rodzin Alzateaceae, Combretaceae, Crypteroniaceae, Lythraceae, Melastomataceae, Myrtaceae, Onagraceae, Penaeaceae, Vochysiaceae.
Te rośliny mają łuszczącą się korę, proste, całe liście. Jej kwiaty są tetrameryczne, ze zgrzewanymi stylami, mają wiele zalążków, a jej kwiatowe naczynie ma wklęsły, rurkowaty kształt. Nasiona mają dość rozwinięte bielmo.
Inne ważne zamówienia to Geraniales, Fabales, Gunnerales, Lamiales, Solanales i Malpighiales.
Jeszcze bez komentarzy