Charakterystyka, siedlisko, rodzaje i gatunki Euphorbiaceae

1871
Robert Johnston
Charakterystyka, siedlisko, rodzaje i gatunki Euphorbiaceae

Plik Euphorbiaceae Są jedną z największych i najbardziej zróżnicowanych rodzin okrytozalążkowych lub roślin kwiatowych. Składa się z roślin zielnych, krzewów lub drzew i niektórych sukulentów. Składa się z ponad 227 rodzajów i 6487 gatunków, z których 6482 istnieje obecnie, a pozostałe 5 już wymarły.. 

Ze względu na swoje rozmieszczenie, będąc taką kosmopolityczną rodziną, występuje w zdecydowanej większości obszarów tropikalnych lub subtropikalnych, chociaż można je również spotkać na obszarach o klimacie umiarkowanym..

Gatunek z rodzaju Euphorbia, należący do rodziny Euphorbiaceae. Źródło: pixabay.com

Pod względem zastosowań wyróżnia się w produkcji artykułów spożywczych, leczniczych i przemysłowych (oleje, woski, gumy, trucizny, gumy czy tłuszcze). Wynika to z ich różnorodności materiałowej, ponieważ zawierają między innymi alkaloidy, kwasy tłuszczowe, glukozynolany, terpenoidy czy glikozydy cyjanogenne. Podobnie są używane jako rośliny ozdobne. 

Wiele jego gatunków charakteryzuje się mlecznym lub kolorowym lateksem. Jest to wytwarzane w wielokomórkowych laticiferach, często będących toksycznym lateksem..

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
    • 1.1 Kształty
    • 1.2 Arkusze
    • 1.3 Kwiatostan
    • 1.4 Kwiaty
    • 1.5 Owoce
    • 1.6 Nasiona
  • 2 Taksonomia
  • 3 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 4 Rodzaje i gatunki
    • 4.1 Najważniejsze gatunki
    • 4.2 Najbardziej wyróżniające się gatunki
  • 5 Referencje

Charakterystyka

Kształty

Mogą rozwijać trawy, krzewy, drzewa, winorośle i liany, czasem mięsiste i kaktusy. Gatunki drzewiaste charakteryzują się zróżnicowanym architektonicznym wzorem wzrostu..

Pościel

Są złożonymi palmatynianami lub prostymi przylistkami (mogą być przekształcone w kolce lub gruczoły), naprzemiennie liśćmi (głównie) i odwrotnie.

Kwiatostan

Terminale lub pachy, gdzie znajdują się również kalafiory lub ramifloras. Płeć Euphorbia charakteryzuje się kwiatostanem przypominającym cytat. Składa się z bezkręgowca ze zróżnicowanymi gruczołami na krawędzi, zawierającymi liczne pręciki, w których znajdują się pręciki bez słupków; tworząc w ten sposób strukturę w kształcie miseczki.

kwiaty

Są jednopłciowe, co wskazuje, że mogą to być rośliny jednopienne lub dwupienne, z trzema działkami o 5-6 i 5 lub 6 prostych płatkach; u niektórych gatunków są nieobecne, a u innych niezbyt efektowne.

Kwiaty pręcików: istnieją rodzaje z zachodzącymi na siebie działkami, to znaczy, że mają zewnętrzne i wewnętrzne działki; jak również rodzaje z działkami z zaworami, co oznacza, że ​​działki działek stykają się krawędzią na całej długości, ale bez zachodzenia na siebie.

Jeśli chodzi o androecium, często ma od 5 do 10 pręcików (są przypadki, w których pręciki są zmniejszane do 1, a inne zwiększane do 200 lub więcej), typu włókienkowego (zwykle stopione), wolne lub spawane..

Kwiaty słupkowe: Ten typ kwiatów ma zachodzące na siebie działki, czasem liściaste (z liśćmi). W porównaniu z kwiatami pręcikowymi, kwiaty słupkowe mają zredukowane płatki, ich ginekomastia jest gamocarpellar, z superjajnikiem składającym się z 3 spawanych słupków i 3 lokuli (1 lub 2 jajniki każdy), zwykle z 3 całymi stylami, bifidium lub multifidios. Jego umiejscowienie jest osiowe.

Owoc

Większość z tych roślin ma owoce typu schizokarp, ale można też spotkać jagody lub pestkowce.

Posiew

Dupie to zmodyfikowane liście, które tworzą żeńską część rozrodczą kwiatu każdej rośliny. W tym przypadku każdy słupek ma jedno lub dwa nasiona z zewnętrzną powłoką, z bielmem lub bez. Twój zarodek może być prosty lub zakrzywiony.

Taksonomia

Rodzina Euphorbiaceae składa się z 227 rodzajów i 6 487 gatunków, z których 6 482 gatunków istnieje obecnie, a 5 wymarło, reprezentując jedną z najbardziej zróżnicowanych rodzin Magnoliophytas..

Należy zauważyć, że ostatnie badania molekularne wskazują na podział Euphorbiaceae na kilka rodzin, takich jak: Astrocasia, Amanoa, Breynia, Croiatia, Discocarpus, Didymocisthus, Hieronyma, Jablonskia, Meineckia, Margaritaria, Phyllantus, Phyllanoa i Richeria. Pozostałe rodzaje są konserwowane w Euphorbiaceae.

Z kolei Euphorbiaceae ma również 5 podrodzin: Acalyphoideae, Oldfieldioideae, Crotonoideae, Phyllanthoideae i Euphorbiodeae.

Gatunki należące do podrodziny Acalyphoideae. Źródło: pixabay.com

Jest to rodzina z dużą liczbą taksonów, więc jej organizacja staje się bardziej złożona (rozgraniczenie rodziny, skład podrodziny i organizacja infrageneryczna).

Z tego powodu na przestrzeni lat obserwuje się ciągłe zmiany hierarchiczne. Jednak ta dezorganizacja zmniejszyła się dzięki niedawnym badaniom skoncentrowanym na zmianie tej hierarchii.

Jego taksonomiczny opis jest następujący:

-Królestwo: Plantae

-Gromada: Tracheophyta

-Klasa: Magnoliopsida

-Zamówienie: Malpighiales

-Rodzina: Euphorbiaceae

Siedlisko i dystrybucja

Ponieważ są tak zróżnicowaną rodziną, występują w różnorodnych siedliskach, głównie w lasach deszczowych, lasach sezonowych i na pustyniach..

Są to więc rośliny o bardzo szerokim rozmieszczeniu, które występują w strefach tropikalnych, subtropikalnych i umiarkowanych obu półkul. Amazońskie lasy deszczowe to jeden z obszarów o największym endemizmie.

Rośliny te najlepiej rozwijają się na niskich wysokościach, jednak istnieją doniesienia, w których obecność niektórych gatunków z tej rodziny jest wskazywana na wysokości 4000 m n.p.m. Większość z tych gatunków można znaleźć w Ameryce i tropikalnej Afryce.

Rodzaje i gatunki

Najważniejsze gatunki

W obrębie Euphorbiaceae warto wspomnieć o następujących rodzajach: Acalypha (431 zachowane spp.), Alchornea (50 istniejących spp.), Croton (1188 zachowanych spp.), Euphorbia (2018 istniejące spp.), Hevea (10 istniejących spp.), Jatrofa (175 zachowanych spp.), Macaranga (308 zachowanych spp.), Manihot (131 istniejących spp.), Mercurialis (13 istniejących spp.), Ricinus (1 istniejący spp.), Tragiczny (153 istniejące spp.).

Gatunek z rodzaju Jatropha. Źródło: pixabay.com

Najbardziej wybitne gatunki

Alchornea glandulosa Poepp. Płeć: Alchornea

Znana jako morwa biała, malina guazú i trojeść mleczna, ma naprzemiennie proste liście. Jest to drzewo o wysokości 18 metrów lub więcej, występujące w otwartych i zalanych lasach.

Do jego najczęstszych zastosowań należy produkcja opakowań i wyrobów rymarskich. Powszechna jest również jego przydatność jako rośliny leczniczej, wspomagającej leczenie reumatyzmu i bólów mięśni.

Croton Draco Schltdl. Płeć: Croton

Jest to roślina o wysokości od 2 do 18 metrów, która może rozwinąć się jako drzewo lub krzew. Liście mają od 8 do 28 cm długości i od 5 do 18 cm szerokości, są jajowate lub jajowato-naramienne. Posiada kwiatostan biseksualny, grono o długości od 8 do 50 cm i owoce o długości od 5 do 7 mm. Ten typ roślin występuje zwykle w wilgotnych lasach.

Jego znaczenie polega na jego zdolności utrwalania azotu i właściwościach leczniczych.

Odmiana „krew byka”, nazwana ze względu na charakterystyczny kolor krwi, jest szeroko stosowana przez tubylców i populacje miejskie w Ameryce Południowej i Środkowej do sporządzania medycyny naturalnej.. 

Croton Draco Schltdl. Źródło: pixabay.com

Euphorbia pulcherrima Willd. ex Klotzsch. Płeć: Euphorbia

Znana również jako „poinsecja” lub „poinsecja”, ponieważ kwitnie w okresie świąt Bożego Narodzenia. Ma ciemne, aksamitnie zielone liście z ząbkowanymi krawędziami. Ma również inne kolorowe liście (przylistki), które wyglądają jak białe, czerwone, żółte lub różowe płatki..

Jest rodzimym gatunkiem Ameryki Środkowej, szeroko stosowanym w medycynie ludowej. Na przykład do przygotowania okładów i do leczenia różnych chorób skóry.

Euphorbia pulcherrima Willd. ex Klotzsch. Znana jako poinsecja lub poinsecja. Źródło: pixabay.com

Hevea brasiliensis (Willd. Ex A. Juss.) Müll. Arg. Płeć: Hevea

Powszechnie nazywane „drzewem kauczukowym”, ma wysokość od 20 do 30 metrów. Charakteryzuje się trójlistkowymi liśćmi, a kwiaty są małe i zebrane w grona. Jej owoce są typu kapsułkowego i zawierają nasiona bogate w olej.

Jedną z jego najbardziej uderzających cech jest biały lub żółtawy lateks, który zawiera od 30 do 36% węglowodorów, 1,5% białka, 0,5% popiołu, 0,5% kwebrachitolu i 2% żywicy; występuje w dużych ilościach do 25 lat i jest szeroko stosowany do produkcji gumy.

Kauczukowiec. Źródło: pixabay.com

Manihot esculenta Crantz. Płeć: Manihot

Jest powszechnie znany jako maniok, jukka, maniok, guacamote lub manek i jest powszechnie uprawiany w tropikach jako roślina spożywcza. Istnieje około 6000 odmian, z których każda ma szczególne cechy.

Ze względu na swoje cechy jest to roślina wieloletnia o kwiatach męskich i żeńskich (a zatem jest rośliną jednopienną). Te kwiaty mają kolory, które wahają się od fioletowego do żółtego. Jego zapylanie jest krzyżowe przy pomocy owadów. Jej owoce są pękające (otwierają się samorzutnie), z małymi, owalnymi nasionami.

Jest to wieloletni krzew o dużych, błoniastych liściach, które są używane jako pasza, i ma jadalne korzenie..

Gatunek ten cieszy się dużym zainteresowaniem, ponieważ ma wysoką produkcję mąki z dużą zawartością białka. Łodyga służy do rozmnażania wegetatywnego, liście do produkcji mąki, a korzenie do świeżego spożycia..

Podobnie zmielony liść jest stosowany w medycynie, między innymi w profilaktyce raka, cukrzycy, chorób układu krążenia czy żołądka. Wyróżnia się wysokim procentem białka, witamin, aminokwasów, żelaza, cynku, fosforu i węglowodanów.

Manihot esculenta (jukka). Źródło: pixabay.com

Mercurialis annua L. Płeć: Mercurialis

Twoje imię annua pochodzi od łaciny annuus co oznacza roczny, nazwany tak od jego biologicznego cyklu, który przechodzi z roku na rok. Charakteryzuje się dwupiennym, nieco owłosionym pokoleniem, z pojedynczą wyprostowaną łodygą typu zielnego od 30 do 70 cm, z przeciwległymi, jajowatymi liśćmi i męskimi kwiatami zebranymi w kolczaste kwiatostany..

Rośnie na wilgotnych glebach na wysokości około 1700 metrów nad poziomem morza. Po przetworzeniu jest używana jako roślina lecznicza.

Ricinus communis L. Płeć: Ricinus

Znany jako fasola rycynowa, wilczomlecz lub fig. Gatunek ten charakteryzuje się tym, że jest rośliną krzewiastą, o ciepłym klimacie, z grubą i zdrewniałą łodygą; z dużymi fioletowymi palmowymi liśćmi i kwiatami ułożonymi w duże kwiatostany. Ma kuliste owoce trójpłatkowe.

Ze względu na swoje zastosowanie roślina ta jest wykorzystywana do produkcji oleju rycynowego poprzez tłoczenie i podgrzewanie nasion. Ta procedura ma na celu zniszczenie rycyny, która jest silnie toksyczna..

Jest to związane z produkcją wyrobów przemysłowych, takich jak między innymi lakiery, farby czy smary. Jest również używany w ogrodnictwie, ze względu na liście. 

Ricinus communis L. Źródło: pixabay.com

Bibliografia

  1. Bittner, M., Alarcón, J., Aqueveque, P., Becerra, J., Hernández, V., Hoeneisen, M. i Silva, M. 2001. Chemical study of the species of the Euphorbiaceae family in Chile. Bulletin of the Chilean Society of Chemistry, 46 (4), 419-431
  2. Catalog of Life: Coroczna lista kontrolna 2019. 2019. Euphorbiaceae. Zaczerpnięte z: catalogueoflife.org
  3. Carmona J., Gil R. and Rodríguez M. 2008. Taksonomiczny, morfologiczny i etnobotaniczny opis 26 pospolitych ziół rosnących w mieście Mérida - Wenezuela. Biuletyn Antropologiczny Universidad de Los Andes, Mérida, Wenezuela. 26 (73): 113-129.
  4. Hussain, F., Shah, S. M., Badshah, L. i Durrani, M. J. 2015. Różnorodność i charakterystyka ekologiczna flory doliny Mastuj, rejon Chitral, pasmo Hindukush, Pakistan. Pak. J. Bot. 47 (2): 495-510.
  5. Murillo J. 2004. Euphorbiaceae z Kolumbii. Instytut Nauk Przyrodniczych, Narodowy Uniwersytet Kolumbii, sekcja 7495, Bogota, D.C., Kolumbia. Biota kolumbijska 5 (2): 183 - 200.
  6. Radcliffe-Smith, A. 2018. Przegląd rodziny Euphorbiaceae. W naturalnie występujących estrach Phorbol CRC Press. P. 63-85.
  7. Schmidt, J. 2018. Biosyntetyczne i chemosystematyczne aspekty Euphorbiaceae i Thymelaeaceae. W naturalnie występujących estrach forbolu. CRC Press. P. 87-106.
  8. Steinmann V. 2002. Różnorodność i endemizm rodziny Euphorbiaceae w Meksyku. Instytut Ekologii, Regionalne Centrum Bajío, Michoacán. Acta Botánica Mexicana 61: 61–93.
  9. Taksonomikona. (2004-2019). Takson: rodzina Euphorbiaceae Juss. (1978). Zaczerpnięte z: taxonomicon.taxonomy.nl
  10. Villalobos P. i Castellanos C. 1992. Rodzina Euphorbiaceae jako źródło olejów roślinnych dla przemysłu technochemicznego. Naczelna Rada Badań Naukowych. Magazyn tłuszczów i olejów 43 (1). Zaczerpnięte z: fatyaceites.revistas.csic.es 

Jeszcze bez komentarzy