Plik terapia filmowa To wykorzystanie kina jako uzupełnienia terapii psychologicznej, obejmującej oglądanie filmów, scen czy krótkich metraży i ich późniejszą analizę jako pracę domową lub we własnym gabinecie. Jest używany jako kolejny środek lub narzędzie, które może pomóc osobie, między innymi, w refleksji nad różnymi aspektami życia.
Psychologia i kino spotykają się w filmoterapii, a właściwie oba narodziły się niemal w tym samym czasie, pod koniec XIX wieku. Początki psychologii jako dyscypliny sięgają 1879 roku, kiedy fizjolog, filozof i psycholog Wilhelm Wundt stworzył pierwsze laboratorium psychologii eksperymentalnej w Niemczech..
Z drugiej strony uważa się, że początek kina miał miejsce w grudniu 1895 roku, kiedy bracia Lumière stworzyli w swoim laboratorium serię wyświetlanych obrazów. Związek ten utrzymuje się w kolejnych latach, w których zarówno psychologia, jak i kino są konsolidowane.
Rosyjski fizjolog Iwan Pawłow przedstawił swoją teorię na temat odruchów warunkowych w Madrycie w 1904 roku i w tym samym czasie Alfred Binet zbudował pierwsze testy do pomiaru inteligencji w swoim gabinecie..
Podczas gdy to wszystko się działo, czarownik Georges Méliès założył studio nagrań w Paryżu, w którym tworzył filmy takie jak Wycieczka na księżyc, co prowadzi go do uznania go za prekursora filmu science fiction.
Ta więź utrzymuje się przez lata, ponieważ istnieje między nimi ścisły związek. Psychologia jest częścią różnych faz procesu tworzenia filmu, na przykład w rozwoju osobowości i cech bohaterów, w tworzeniu scenariusza czy w interpretacji samych aktorów..
Z drugiej strony powstało wiele filmów, których głównym tematem była psychologia, rola psychologa, proces terapeutyczny czy zaburzenia psychiczne..
Już w 1947 roku dr Gary Solomon odkrył zalety kina w procesie terapeutycznym i wykorzystał filmy jako sposób na dotarcie do podświadomości ludzi..
Indeks artykułów
To było w 1998 roku, kiedy Hesley i Hesley zaczęli używać terminów takich jak praca wideo lub cineterapia (kinaterapia w języku angielskim) i spopularyzowali je w swojej książce Wypożycz kilka filmów i do zobaczenia jutro.
Proponują pacjentowi obejrzenie filmów lub scen, które uważają za odpowiednie dla każdego przypadku, aby osoba mogła poczuć się zidentyfikowana lub rozpoznać jakiś aspekt siebie i aby prowadziło to do dalszej refleksji.
Zamiast innych zajęć lub narzędzi, przepisują tę aktywność jako pracę domową, ponieważ uważają, że służy ona wzmocnieniu i przyspieszeniu skuteczności procesu terapeutycznego..
Twierdzą również, że wykorzystanie kina w terapii ma kilka zalet w porównaniu z innymi narzędziami, na przykład to, że jest łatwo dostępne, jest znane, a także jest to czynność, którą większość ludzi uważa za przyjemną..
Według tych autorów niektóre aspekty, do których przyczynia się ta strategia, to to, że zapewnia ona wzorce do naśladowania, pomaga przeformułować problemy, wzmacnia lub wygasza określone zachowanie lub poprawia komunikację..
Inni terapeuci, tacy jak Ulus (2003), regularnie zamieszczają filmy jako materiały do terapii grupowej.
Z drugiej strony Mangin (1999) zwraca uwagę, że jeśli filmy mogą generować negatywne zachowania (na przykład wywoływać przemoc), to ich właściwe użycie będzie miało zdolność generowania odwrotnego efektu i rozwijania pozytywnych zachowań..
Ten sam autor wskazuje, że wpływ filmów następuje bardziej emocjonalnie niż intelektualnie. Jako inne zalety zwraca uwagę na możliwość pośredniego traktowania problemów, które są trudne do bezpośredniego rozwiązania, takich jak nadużywanie substancji..
W 2004 roku Lampropoulos, Kazantzi i Deane przeprowadzili w Stanach Zjednoczonych ankietę dotyczącą wykorzystania kina w terapii wśród 827 psychologów i psychiatrów. 67% wskazało, że używa kina jako stałego środka leczenia swoich pacjentów.
Ponadto 88% ankietowanych uznało, że stosowanie tego narzędzia jest korzystne dla terapii, ponieważ przyczynia się do jej skuteczności. Tylko 1% odpowiedziało, że korzystanie z kina może być szkodliwe dla procesu terapeutycznego.
Według García-Martínez i Moreno-Mora (2011) badania eksperymentalne pokazały kilka faktów, które pozwalają uzasadnić użycie filmów jako narzędzia w procesie terapeutycznym.
Jak pokazują liczne badania, istoty ludzkie mają tendencję do przypisywania intencjonalności każdemu ożywionemu lub pozornie ożywionemu obiektowi, a efekt ten jest już ugruntowany w dzieciństwie (O'Neill i Shultis, 2007).
Dlatego łatwo jest przypisać intencje, pragnienia i podobieństwa do postaci, które widzimy w filmach, czy to ludzkich, czy animowanych. Z drugiej strony liczne badania osobowości badają możliwy wpływ środków masowego przekazu (zwłaszcza kina) na kształtowanie tożsamości jednostek (McAdams 1995).
W ostatnich latach przeprowadzono eksperymenty i badania, z których generalnie wynika, że film może w znaczący sposób łączyć się z człowiekiem, odzwierciedlać aspekty jego życia, wartości, emocje, przeżycia, sytuacje, których czasem nie potrafią lub nie potrafią wyrazić własnymi słowami..
Mówienie o filmie może zapewnić swobodę wyrażania opinii, debatowania i wyrażania opinii poprzez postaci i sytuacje, które się w nim pojawiają..
Poniżej przedstawiamy niektóre z głównych korzyści płynących z wykorzystania kina w procesie terapeutycznym, a także w innych kontekstach lub aspektach życia ogólnego.
Kino pomaga nam zastanowić się nad sytuacjami, które są częścią życia i które mogą być trudne do rozwiązania, takie jak smutek, znęcanie się lub choroba. Otwiera drzwi do refleksji, uczenia się i możliwej debaty, w której każdy może wnieść swoje doświadczenie lub analizę.
Kino odgrywa fundamentalną rolę w procesach socjalizacji. Przekazuje wartości i wzorce odniesienia, niejednokrotnie wzorcami są sami aktorzy swoimi zachowaniami i postawami. Ma również dużą zdolność dyfuzyjną dzięki możliwości dotarcia do praktycznie całej populacji..
To bardzo powszechny sposób rozrywki. W wielu przypadkach oglądanie filmu jest sposobem na oderwanie się od codzienności, wejście w czyjeś buty lub podróż w inne miejsca..
To sposób na kilkuminutowe oderwanie się od problemów dnia codziennego, który pozwala nam się zrelaksować i cieszyć chwilą wytchnienia psychicznego.
Służy jako sposób uświadomienia własnych mocnych stron lub wartości. Widz może poczuć się utożsamiany z jedną z postaci lub z sytuacjami, które odzwierciedla film.
Może to pomóc osobie rozwinąć wewnętrzną motywację lub wykorzystać osobiste zasoby, o których by nie pomyślała..
Wiele filmów naraża nas na nasze lęki lub lęki. Chociaż jest to nieprzyjemne, a czasem bolesne, jest to właściwy sposób na rozpoczęcie ich przezwyciężania. Pomaga nam zrozumieć pochodzenie tego strachu, jak się pojawia, a nawet strategie stawienia mu czoła.
Dowiedz się o zaburzeniach psychicznych poprzez kino i rozpowszechniaj psychologię. W wielu filmach pojawiają się objawy, cechy i konsekwencje patologii psychicznych.
Z drugiej strony wielu aktorów i aktorek odgrywało w filmach rolę psychologów i terapeutów. W niektórych zawód jest wyraźnie wymieniony, w innych pojawiają się tylko sceny podczas konsultacji lub niewielkiej części zabiegu.
Czasami to, co pojawia się w filmie, ma niewiele wspólnego z rzeczywistością, ale w każdym razie służy upowszechnianiu i przybliżaniu tego zawodu publiczności..
Kino zachęca do wyrażania emocji. Podczas oglądania filmu widz może w ciągu kilku minut przejść przez tak różne uczucia, jak zdziwienie, udręka, strach, frustracja czy smutek. Wyrażenie tych emocji przynosi nam ulgę i sprawia, że jesteśmy w kontakcie z najbardziej intymnym z nas.
Oglądanie filmów lub scen okazało się bardzo skuteczne w terapii grupowej i społecznościach terapeutycznych. W leczeniu narkomanii jest zwykle stosowany regularnie.
Po obejrzeniu filmu powstaje debata, która ma na celu zastanowienie się nad tym, co się w nim wydarzyło, łatwiej jest podejść do tematu, mówiąc o postaci niż o sobie.
Coraz powszechniejsze jest również wykorzystanie kina jako formy profilaktyki. Uczy, ostrzega i jest świadomy możliwych konsekwencji zachowania lub określonej sytuacji.
Często jest stosowany w celu zapobiegania problemom, takim jak przemoc ze względu na płeć, zaburzenia odżywiania czy narkomania.
Wykorzystanie filmów jako środka nauczania jest bardzo powszechne. Jest to bardzo atrakcyjny materiał dla studentów, który pomaga obudzić ich zainteresowanie różnymi tematami.
Wykorzystanie go do późniejszej debaty lub wspólnej refleksji może pomóc w internalizacji tak ważnych kwestii, jak wartości społeczne czy odpowiednie zachowania koegzystencji.
Widz może czuć się utożsamiany z niektórymi postaciami, ponieważ przechodzą przez proces podobny do twojego. W ten sposób w obliczu tego samego konfliktu mogą pojawić się różne punkty widzenia, nauczyć się alternatywnych działań, które nie zostałyby podniesione lub zdystansować się do problemu widząc go z zewnątrz.
Pomaga być bardziej kreatywnym i elastycznym, używając wyobraźni, aby znaleźć różne opcje. Krótko mówiąc, odkryj, że inni ludzie mogą borykać się z tym samym problemem i różnymi sposobami jego rozwiązania.
Oglądanie filmu, w którym bohater stara się osiągnąć swoje cele lub cele, może być dobrą motywacją do podjęcia decyzji o zrobieniu tego samego. Czasami siła tego, co przekazuje, jest tak potężna, że generuje motywację do zmiany w człowieku.
Możesz zobaczyć w tym bohaterze wzór do naśladowania lub uświadomić sobie piękne aspekty życia, docenić drobne szczegóły lub codzienne przyjemności lub zacząć żyć w bardziej świadomy sposób. Może pomóc znaleźć opcje, które nie były brane pod uwagę, a nawet zmienić bieg życia.
Wiele filmów daje nam nadzieję. Uczą nas, że życie jest skomplikowane, ale zawsze można zacząć od nowa. Pokazują nam również ludzi, którzy przeżywają bardzo trudny moment w życiu i jak go przezwyciężają, co daje poczucie wartości i dobre samopoczucie..
W wielu przypadkach nie rozumiemy, jak dana osoba się zachowuje lub jak ma się zachować w danej sytuacji. Filmy uczą nas, że istnieje tyle samo sposobów działania, co ludzie i że każdy z nas ma ku temu określone powody, niezależnie od tego, czy je udostępniamy, czy nie..
Zrozumienie tego pomaga nam być bardziej empatycznymi, postawić się na miejscu innych, a tym samym być w stanie zrozumieć rzeczy, takie jak dlaczego ktoś podjął decyzję, której w zasadzie nie rozumieliśmy.
Różne badania wykazały korzyści płynące ze śmiechu, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Wykazano również, że oglądanie komedii w towarzystwie innych osób sprawia nam więcej przyjemności i generuje więcej „śmiechu” niż gdybyśmy robili to sami.
Chodzenie do kina lub oglądanie filmu z innymi ludźmi pomaga nam dzielić się czasem i przestrzenią z przyjaciółmi i rodziną. Mają także tendencję do generowania różnych punktów widzenia i różnych wniosków lub analiz, co przyczynia się do komunikacji i socjalizacji z innymi ludźmi..
Filmy służą jako nośnik informacji. Uczą nas krajów, zwyczajów, kultur innych niż nasza lub wydarzeń historycznych, których inaczej byśmy nie poznali..
A jakie inne zalety filmoterapii znasz??
Jeszcze bez komentarzy