Plik flebokliza lub infuzja polega na kaniulacji żyły w taki sposób, że przez nią płyny, krew, leki lub substancje wspomagające odżywianie pacjenta mogą być wprowadzane do krwiobiegu. Flebociza jest również stosowana do wstrzykiwania środków kontrastowych do celów diagnostycznych, takich jak między innymi flebografia..
Chociaż ta technika wstrzyknięć dożylnych ma eksperymentalne poprzedniczki z XVII wieku, dopiero w drugiej połowie XIX i w połowie XX wieku została w pełni rozwinięta z wykorzystaniem pojęć mikrobiologii i aseptyki..
W procesie rozwoju tej techniki najpierw wdrożono igłę podskórną (Wood A., 1853), następnie wynaleziono strzykawkę (Pravaz CG), a później rozpoczęto stosowanie tej techniki wraz z odkryciem wodzianu chloralu. jako środek znieczulający do operacji (1870 Cyprien P.). Po raz pierwszy pod koniec XIX wieku człowiekowi wstrzyknięto dożylnie glukozę.
Chociaż początkowo używano żył obwodowych małego kalibru i powierzchownych, podczas II wojny światowej po raz pierwszy zastosowano nakłucie żyły dużego kalibru ze względu na konieczność wstrzyknięcia dużych dawek glukozy i aminokwasów..
Fleboclysis można stosować do bezpośredniego wstrzyknięcia dożylnego, do kroplowego podawania leku, którego nie można podać inną drogą lub wymaga szybkiego działania, oraz do ciągłego wlewu roztworów. Drogi dostępu żylnego mogą być centralne lub peryferyjne.
Indeks artykułów
Drogi dostępu żylnego mogą być centralne lub peryferyjne. Linie centralne wykorzystują żyłę podobojczykową, szyjną wewnętrzną lub rzadziej żyłę udową, aby wprowadzić kaniulę aż do prawego przedsionka..
Dostęp centralny stosuje się u pacjentów, którzy muszą otrzymywać żywienie pozajelitowe przez długi czas lub muszą otrzymywać stężone roztwory, które mogą spowodować uszkodzenie małych żył..
Dostępy obwodowe umożliwiają kaniulację żył obwodowych i są zwykle używane do umieszczania roztworów izoosmolarnych z krwią. Najczęściej stosowanymi żyłami są żyły kończyny górnej na wysokości przedniej części łokcia, przedramienia lub grzbietu dłoni. Czasami stosuje się żyły kończyny dolnej lub stopy, ale mają one zwiększone ryzyko zakrzepicy.
W zależności od rodzaju dostępu dobierany będzie niezbędny sprzęt i materiały. Kaliber i długość cewnika, a także kaliber igły nakłuwającej dobiera się na podstawie objętości do wstrzyknięcia, grubości żyły pacjenta, rodzaju wstrzykiwanego płynu i wieku pacjenta..
Dostępne rozmiary igieł do nakłuć w zakresie od 14 do 24 Gauge. Grubsze, takie jak numer 14 lub 18, są używane do operacji, transfuzji lub dostarczania dużych ilości płynów. Mniejsze mierniki, takie jak liczba 24, są używane u dzieci, noworodków i pacjentów z rakiem. Te igły do nakłuwania żyły mogą być wykonane ze stalowych lub elastycznych cewników zwanych yelcos..
W skład używanego sprzętu wchodzi torebka biodrowa ze sterylnym materiałem takim jak rękawiczki, jednorazowa strzykawka wypełniona roztworem fizjologicznym, igły do wkłucia dożylnego (motyle lub żółć), system infuzyjny kroplowy (sterylny), obturator, klej, opaska uciskowa, bawełna i roztwór antyseptyczny.
- Najpierw należy porozmawiać z pacjentem i poinformować go o zabiegu, który ma zostać wykonany. Wszelkie wątpliwości, które możesz mieć, powinny zostać wyjaśnione, odpowiadając w prosty sposób na pytania, które warto zadać.
- Personel medyczny, który przeprowadza zabieg, musi najpierw umyć ręce wodą z mydłem lub żelem antyseptycznym. Następnie założysz sterylne rękawiczki.
- Materiał jest przygotowany, system infuzyjny wyjmuje się ze sterylnego opakowania, zawiesza i opróżnia. Migawka zamyka się.
- Opaskę uciskową umieszcza się około 5 cm powyżej miejsca, w którym zostanie wykonane nakłucie żyły. Żyłę wybiera się, a cewnik lub motylek wybiera się zgodnie z parametrami opisanymi powyżej. Wybrany kaliber musi być zawsze mniejszy niż kaliber żyły.
- Powierzchnia skóry bezpośrednio połączona z używaną żyłą jest dezynfekowana. Odbywa się to okrężnie od wewnątrz na zewnątrz za pomocą wacika nasączonego alkoholem lub innym środkiem antyseptycznym..
- Nakłucie wykonuje się w kierunku przepływu żylnego z obrzeża do serca i skosem igły skierowanym do góry. Jeśli jest to elastyczny cewnik, wykonuje się nakłucie. Po wejściu do żyły wprowadza się cewnik prowadzony przez igłę i stopniowo wycofuje igłę..
- Kanalizację żyły należy sprawdzić przez ujście krwi w kierunku tylnej komory cewnika lub w kierunku tylnej części motyla..
- System infuzyjny podłącza się, naciskając żyłę powyżej punktu wprowadzenia. Opaskę uciskową usuwa się, a cewnik lub igłę (motylek) przykleja się do skóry.
- Wyciek roztworu jest regulowany, a system jest sprawdzany, czy przepływa prawidłowo.
- Materiał jest zbierany, rękawiczki są zdejmowane i ręce są ponownie myte.
- Rejestracji dokonuje się w protokole pielęgniarskim z podaniem imienia i nazwiska pacjenta, numeru łóżka, godziny zabiegu, rodzaju roztworu oraz leków umieszczonych zgodnie ze wskazaniami lekarskimi.
Opieka nad fleboklizą jest konieczna, aby uniknąć komplikacji. Najczęstszymi powikłaniami są nacieki, niedrożność przepływu, zakrzepowe zapalenie żył, infekcje, zator powietrzny i przeciążenie hemodynamiczne..
- Infiltracja występuje, gdy cewnik nie jest dobrze umieszczony w żyle lub gdy wychodzi z żyły. Dlatego roztwór wstrzykuje się poza żyłę, powodując miejscowe pieczenie, ból i obrzęk. Jest to wskazanie do zmiany infuzji.
- Niedrożność przepływu może mieć dwie przyczyny. Po pierwsze, że w igle lub cewniku znajduje się skoagulowana krew, która uniemożliwia przejście roztworu lub spowalnia jego przepływ. W takim przypadku umieszcza się roztwór heparyny, aby odsłonić system, w przeciwnym razie należy wymienić cewnik lub motylek. Drugi występuje, gdy końcówka cewnika jest przymocowana do ściany żyły, co ją blokuje; w tym przypadku cewnik zostaje zmobilizowany i roztwór powinien zacząć płynąć.
- Zator powietrzny może wystąpić w wyniku wstrzyknięcia powietrza do systemu w wyniku braku oczyszczenia przewodów lub wtryskiwacza wypełnionego lekami. Z tego powodu należy zachować szczególną ostrożność w przypadku każdego systemu do wstrzykiwań dożylnych, upewniając się, że nie zawiera on powietrza..
- Zakrzepowe zapalenie żył występuje zwykle, gdy nie wybrano właściwej drogi dla roztworów hipertonicznych lub do wstrzyknięcia potencjalnie drażniących leków, które mogą uszkodzić wewnętrzną ścianę żyły.
- Infekcje Standardy aseptyczne są niezwykle ważne, ponieważ każdy pierwiastek wprowadzony do krwiobiegu, który nie jest sterylny, może wywołać problem infekcyjny, który może prowadzić do posocznicy z zajęciem wielu narządów. Z tego powodu cały materiał musi być sterylny, nie może być ponownie użyty, a personel pielęgniarski musi przestrzegać przepisów dotyczących obchodzenia się z tym materiałem i powierzchniami, które mogą go zanieczyścić..
- Przeciążenie hemodynamiczne występuje, gdy przepływ lub kapanie nie są kontrolowane i nie są przestrzegane wskazania medyczne. Jest to szczególnie ważne u pacjentów z chorobami serca, u których należy ściśle kontrolować równowagę płynów..
Najważniejszą opieką, którą należy utrzymywać codziennie i za każdym razem, gdy lek jest umieszczany w systemie infuzyjnym, są:
Jeszcze bez komentarzy