Plik fotoautotrofy lub fototrofy to organizmy, które polegają na świetle jako źródle energii i razem z nim tworzą cząsteczki organiczne z cząsteczek nieorganicznych. Ten proces jest znany jako fotosynteza i ogólnie rzecz biorąc, istoty te stanowią podstawę łańcucha pokarmowego.
Najważniejszym źródłem energii do życia jest światło słoneczne, które pada na powierzchnię ziemi. Energia świetlna jest wychwytywana podczas fotosyntezy. Podczas tego procesu energia jest absorbowana przez chlorofil i inne pigmenty, a następnie przekształcana w energię chemiczną..
Ogólnie rzecz biorąc, fotoautotrofy wykorzystują energię światła do przekształcania CO2 i wody w cukry, które są podstawą dla tysięcy cząsteczek organicznych. Cukry te mogą być przyswajane przez większość żywych organizmów, nie tylko przez fotoautotrofy.
Słowo „fotoautotrof” pochodzi od trzech słów zaczerpniętych z łaciny, które mają różne znaczenia. Słowo Zdjęcie, co oznacza „światło”, słowo samochód, co oznacza „własny” i słowo trofea, co oznacza „odżywianie”.
Termin „fotoautotrof” obejmuje wiele różnych grup organizmów żywych, w tym niektóre gatunki bakterii i pierwotniaków, wszystkie rośliny, algi i porosty. Ponadto istnieje wyjątkowy gatunek zwierząt, który łączy cechy fotoautotroficzne i heterotroficzne..
Indeks artykułów
Obowiązkową cechą organizmów fotoautotroficznych jest obecność światłoczułych pigmentów. Pigment światłoczuły to cząsteczka zdolna do odbierania i absorbowania energii świetlnej w postaci fotonów..
Fototrofy mają zdolność pochłaniania i zamiany energii świetlnej (ze światła) na energię chemiczną. Energia ta jest magazynowana w cząsteczkach organicznych podczas metabolicznego procesu fotosyntezy..
Większość istot fotoautotroficznych i fotosyntetyzujących ma cząsteczki chlorofilu, ponieważ jest to główny pigment odpowiedzialny za przeprowadzenie początkowych etapów fotosyntezy. Ze względu na obecność chlorofilu prawie wszystkie organizmy fotoautotroficzne mają kolor zielony.
Fotoautotrofia występuje w organizmach jednokomórkowych, takich jak cyjanobakterie i niektóre pierwotniaki, lub w makroskopowych organizmach wielokomórkowych, takich jak glony, porosty i rośliny..
Organizmy fotoautotroficzne są rozproszone praktycznie we wszystkich ekosystemach, a ich wielkość jest bardzo zmienna, ponieważ mogą być tak małe jak Euglena lub tak duże jak gigantyczna sekwoja.
Z wyjątkiem Antarktydy rośliny pokrywają prawie całą powierzchnię ziemi i są głównymi przedstawicielami organizmów fotoautotroficznych. W obrębie roślin występuje bogata różnorodność form, wyjątkowo i doskonale przystosowanych do wszystkich klimatów i ekosystemów lądowych..
Istnieje ogromna różnorodność fotoautotroficznych żywych istot, ponieważ jest to adaptacja, która dała organizmom, które ją nabyły, zdolność przetrwania w każdych warunkach i ekosystemie, o ile są w obecności światła..
Sinice lub oxyphotobacteria należą do domeny prokariotycznej. Są organizmami jednokomórkowymi, mają chloroplasty i dlatego są zdolne do fotosyntezy. Błony wewnętrzne tych gatunków mają „fotosyntetyzujące blaszki” podobne do tylakoidów wewnątrz chloroplastów roślin..
Wszystkie cyjanobakterie posiadają chlorofil A i barwniki biliproteiczne, takie jak fikobiliny lub fikocyjaniny. Połączenie tych pigmentów wewnątrz komórek cyjanobakterii nadaje im charakterystyczny niebiesko-zielony kolor..
Organizmy te są rozproszone po całej biosferze i są typowe dla jezior, stawów, wilgotnych gleb i rozkładającej się mokrej materii organicznej. Są ogólnikami, ponieważ ich fotoautotrofia pozwala im zrezygnować z pewnych zbyt specyficznych warunków, potrzebujących tylko światła słonecznego.
W obrębie fotoautotroficznych pierwotniaków znajduje się euglena. Wszystkie te organizmy są mikroskopijne, wiciowate i zaliczane do grupy Mastigophora.
W wielu przypadkach Euglenidae klasyfikowano jako glony jednokomórkowe. Jednak ostatnie badania wykazały, że oprócz karmienia się fotosyntezą, mogą wykorzystywać niektóre substancje w środowisku poprzez pinocytozę..
Euglenidae żyją na wolności, żyją w wodach słodkich (kilka gatunków jest słonych) i przeważnie są samotnikami. Mają różnorodne kształty i mogą być wydłużone, kuliste, jajowate lub lancetowate..
Ponieważ są fotosyntetyzujące, mają pozytywny fototaktyzm (są wrażliwe na bodźce świetlne) i mają poszerzenie u podstawy wici przedniej, które działa jak fotoreceptor energii świetlnej..
Jako barwniki fotosyntetyczne zawierają chlorofil A i B, fikobiliny, β-karoteny oraz ksantofile typu neoksantyny i diadinoksantyny. W wielu przypadkach wilczaki nie zaspokajają wszystkich swoich potrzeb żywieniowych poprzez fotosyntezę, dlatego muszą przyjmować witaminę B1 i B12 ze środowiska.
Porosty są definiowane przez symbiotyczny związek między glonami i grzybami; dlatego są zarówno organizmami heterotroficznymi (przez grzyby), jak i fotoautotroficznymi (przez algi).
Skojarzenie między tymi dwoma typami organizmów jest korzystne dla obu, ponieważ glony mogą wykorzystać podłoże zapewniane przez grzyby do wzrostu; podczas gdy grzyby mogą odżywiać się cukrami wytwarzanymi przez glony w procesie fotosyntezy.
Porosty nie odpowiadają grupie taksonomicznej, ale zazwyczaj są klasyfikowane zgodnie z rodzajem grzyba symbiotycznego. Wszystkie grzyby tworzące porosty należą do gromady Ascomycota w królestwie Grzybów.
Glony jednokomórkowe są prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnionymi organizmami fotoautotroficznymi w ekosystemach wodnych; podczas gdy rośliny są najliczniejszymi makroorganizmami w ekosystemach lądowych.
Zarówno glony, jak i rośliny potrzebują wody i dwutlenku węgla, aby przeprowadzić fotosyntezę i być w stanie zaspokoić swoje potrzeby żywieniowe..
Jeśli weźmiesz trochę wody z jakiejkolwiek kałuży, jeziora, laguny, rzeki, morza lub jakiegokolwiek innego akwenu i obserwujesz to pod mikroskopem, znajdziesz miliony maleńkich biczowanych form życia o zielonym kolorze, z których większość jest z pewnością jednokomórkowa glony..
Prawie wszystkie jednokomórkowe glony mają jedną lub więcej wici i są na ogół wolnożyjące, chociaż istnieją gatunki żyjące w koloniach. Większość z tych glonów to organizmy fotoautotroficzne, ale są przypadki glonów heterotroficznych.
Są uważani za jednego z głównych producentów tlenu na planecie, a niektórzy autorzy uważają, że są głównymi pierwotnymi producentami w oceanach, ponieważ znajdują się u podstawy łańcucha pokarmowego.
Rośliny to siedzące organizmy lądowe, które charakteryzują się ciałem podzielonym na dwie części: powietrzną i lądową. Część lądowa składa się z korzenia, podczas gdy część nadziemna składa się z łodygi, która z kolei jest podzielona na łodygę, liście i kwiaty..
Mają niesamowitą liczbę różnych form i wytwarzają własne pożywienie poprzez fotosyntezę, podobnie jak wszystkie inne fotoautotrofy..
Jednak rośliny są żywymi istotami, które bardziej wyspecjalizowały się w wykorzystywaniu energii świetlnej, ponieważ mają miliony komórek w swoich liściach, specjalnie przystosowanych do ciągłej fotosyntezy w ciągu dnia..
Glony makroskopowe są przedstawicielami roślin w środowisku wodnym. W większości żyją one zanurzone w środowiskach wodnych, kolonizując każde miejsce, w którym znajduje się odpowiedni substrat, do którego można się przyczepić..
Glony z grupy glaukofitów to grupa glonów uważana za najbardziej spokrewnioną z roślinami lądowymi. Jednak niektórzy autorzy klasyfikują glony razem z pierwotniakami.
Ślimak morski Elysia chlorotica, powszechnie znany jako „orientalny szmaragd”, może wykorzystywać chloroplasty, które spożywa w swojej diecie bogatej w organizmy fotoautotroficzne, ponieważ żyje dzięki zasysaniu soków z wodorostów.
Proces wykorzystywania chloroplastów z pożywienia jest znany jako kleptoplastyka. Dzięki temu zjawisku ślimak może przetrwać wytwarzając fotoasymilaty w miejscach nasłonecznienia, bez jedzenia przez długi czas..
Jeszcze bez komentarzy