Plik geminidy to nazwa nadana niezwykle aktywnemu deszczowi gwiazd, które wydają się pochodzić z punktu w gwiazdozbiorze Bliźniąt i są widoczne od początku do połowy grudnia, mniej więcej.
Szczyt tego deszczu występuje około 14 grudnia każdego roku, w tym momencie szacuje się, że jest w stanie zaobserwować 100 lub nawet więcej meteorów na godzinę, o ile warunki na niebie są idealne: doskonała widoczność i bezksiężycowa noc.
Jest to zatem najbardziej aktywny deszcz gwiazd, jaki można dziś zobaczyć, wraz z kwadrantami, deszcz, który pojawia się w styczniu.
To oczywiście, chyba że jakieś szczególne wydarzenie sprzyja znacznie większemu opadowi deszczu, jak to miało miejsce w przypadku Leonidów w 1833, 1866 i 1966 roku, który przeszedł od deszczu z prędkością 10-20 meteorów / godzinę w poprzednich latach do prawdziwej burzy. meteory, z 100 000 meteorów na godzinę, ale tylko w tamtych latach.
Wydarzeniem, które zdetonowało burzę, było przejście komety Tempel-Tuttle, przodka Leonidów. Większość rojów meteorytów jest powodowana przez szczątki pozostawione przez komety i asteroidy, gdy orbita przybliża je do Słońca..
Przyciąganie grawitacyjne, które wywiera gwiazda królewska, oprócz intensywnego promieniowania, powoduje fragmentację zewnętrznych warstw komety lub asteroidy. Pozostałości pozostają na orbicie poruszając się z dużą prędkością, a gdy Ziemia zbliża się dostatecznie blisko, wchodzą do atmosfery.
Tarcie spowodowane kontaktem z gazami atmosferycznymi powoduje w nich jonizację, objawiającą się jako ślad światła na dużych wysokościach, podczas gdy ciepło całkowicie wyparowuje meteoryt.
Bardzo rzadko fragmenty uderzają o ziemię. W tym przypadku jest to tzw meteoryt, będąc jeszcze na orbicie, są nazywane meteoroidy. W ten sposób fragmenty są klasyfikowane w zależności od tego, czy znajdują się na zewnątrz, czy w atmosferze, czy też ostatecznie wylądowały..
Indeks artykułów
Geminidy są dość niezwykłym deszczem meteorytów ze względu na jego pochodzenie, który nie jest kometą, ale asteroidą zwaną Faeton, odkrytą w 1983 roku. Prawie wszystkie deszcze są powodowane przez komety..
Astronomowie nie zgadzają się co do natury tego obiektu, ponieważ wydaje się, że ma on charakterystykę hybrydową między asteroidą a kometą, chociaż obserwacje nie ujawniają włoskowatości typowej dla komet w Faetonie.
Ogólna różnica między jednym ciałem a drugim polega na tym, że kometa zwykle składa się z warstw lodu, podczas gdy asteroida ma być skalista..
Istnieje hipoteza, że Faeton był kometą 2000 lat temu, ale kiedy zbliżył się bardzo blisko Słońca, jego grawitacyjne przyciąganie spowodowało wielką katastrofę, która zasadniczo zmieniła orbitę i pozostawiła dużą ilość szczątków, które znamy dzisiaj jako Geminidy ..
Wydaje się, że Geminidy nie pojawiły się natychmiast po tym wydarzeniu, ponieważ pierwsza wzmianka o ich pojawieniu się pochodzi z 1862 roku. Z drugiej strony od wieków obserwowano inne roje meteorów, takie jak Perseidy i same Leonidy..
Faktem jest, że nawet jeśli deszcze meteorów są związane ze szczątkami pozostawionymi przez asteroidy i komety, szczątki pozostawione przez ostatnie podejście niekoniecznie są widoczne każdego roku..
Fragmenty, z których powstały tegoroczne spadające gwiazdy, mogły powstać dawno temu i od tamtej pory pozostawały na orbicie. Należy jednak wziąć pod uwagę, że orbity nie są statyczne, są zmieniane w wyniku oddziaływania grawitacyjnego z innymi ciałami..
Bliźnięta otrzymują tę nazwę, ponieważ wydają się pochodzić z punktu w konstelacji Bliźniąt zwanych promienny.
To nic innego jak efekt perspektywy, ponieważ trajektorie, które są równoległe, wydają się zbiegać w odległym punkcie, jak tory kolejowe. Ale posłużyło do ochrzczenia wszystkich ważnych rojów meteorytów, które w ten sposób noszą nazwę konstelacji, w której znajduje się promiennik..
Deszcz zaczyna być widoczny około 4 grudnia i trwa do 17 grudnia, a szczyt aktywności przypada na 13 lub 14 grudnia..
Plik stawka godzinowa zenitu, Zenith Rhythm lub THZ to liczba meteorów na godzinę w idealnych warunkach widoczności, w tym bezchmurne i bezksiężycowe niebo.
Geminidy mają jeden z najwyższych wskaźników zenitów: między 100-120 meteorów / godzinę, co sugeruje, że szczątki pozostawione przez Faetona nie rozproszyły się dotychczas zbytnio.
Ponadto obserwacje pokazują, że tempo zenitu nieznacznie wzrosło od czasu odkrycia deszczu..
Plik indeks populacji mierzy jasność smug kondensacyjnych pozostawionych przez rój meteorów, które w przypadku Geminidów są żółte. Zależy to od takich czynników, jak masa i prędkość meteorów i jest oznaczane jako r.
Jej wartość jest prawie zawsze ustawiona na 2, ale w modelach matematycznych dostosowanych do zachowania geminidów wartość wynosi r = 2,4, a podczas maksymalnej aktywności wynosi 2,6..
Z kolei żółty kolor wskazuje na możliwą obecność żelaza i sodu w składzie fragmentów..
Bliźnięta są widoczne z obu półkul, chociaż najlepiej z półkuli północnej. Tam promienistość zaczyna być widoczna po południu, natomiast na półkuli południowej trzeba poczekać do północy.
Podobnie jak w przypadku wszystkich deszczów meteorytów, godzinowa liczba meteorów rośnie wraz z upływem czasu, a promienistość jest wyższa na niebie. Najlepszy czas na obserwację Geminidów i innych deszczów meteorytów to wczesny poranek aż do wschodu słońca.
W ciągu dnia pada nadal, ale jest mało doceniana, zwłaszcza w przypadku Geminidów, u których prędkość odłamków nie jest zbyt duża: ok. 35 km / sw porównaniu do innych opadów dochodzących do 60 km / s.
Najlepszych obserwacji dokonuje się wybierając miejsce z dala od świateł miasta, na dobrej wysokości i bez księżyca na niebie lub przynajmniej czekając, aż znajdzie się wystarczająco nisko na horyzoncie..
W ciągu tej samej nocy meteory są coraz liczniejsze: tuż przed wschodem słońca można zobaczyć dwa razy więcej meteorów niż o zachodzie słońca. To dlatego, że po północy Ziemia zmierza w ich kierunku frontalnie, a po południu to oni przechwytują nas od tyłu.
Dobrą rzeczą w obserwowaniu gwiazd jest to, że nie potrzebujesz dużo sprzętu. Lornetki i teleskopy nie są potrzebne, ponieważ ograniczają pole widzenia.
Najlepszym sposobem na skorzystanie z Geminidów jest położenie się bezpośrednio na podłodze lub na krześle ze składanym oparciem.
Ponieważ jest to kwestia cierpliwości, musisz nosić wygodne i ciepłe ubrania, ponieważ najbardziej odpowiednie są godziny wczesnego poranka. Z tego samego powodu musisz dodać termos z gorącym napojem, a jeśli zamierzasz wyjść na zewnątrz, weź ze sobą środek odstraszający owady i latarkę.
Nie jest konieczne bezpośrednie obserwowanie promienia, ponieważ meteory mogą pojawić się w dowolnym miejscu na niebie. Co ważne, niebo jest bardzo ciemne, bez księżyca, chmur czy obiektów zasłaniających widok, takich jak drzewa czy budynki..
Widok musi dobrze przyzwyczaić się do ciemności, wtedy wzrok może zacząć wędrować po całym niebie.
Jest przedmiotem kontrowersji, ponieważ ma cechy zarówno asteroidy, jak i komety. W końcu jej orbita jest dość podobna do orbity komety, mimo że nie ma włosów, więc może to być „martwa” kometa..
Ponadto stwierdzono, że Phaeton odbija niebieskie światło, co jest niezwykłym faktem w asteroidach, ponieważ prawie wszystkie z nich odbijają odcienie szarości lub czerwieni w najlepszym przypadku.
Kolor zależy od składu powierzchni, niebieskich asteroid jest niewiele. Asteroida Pallas jest jedną z nich i niektórzy eksperci uważają, że Faeton może być dużym oderwanym od niej fragmentem..
W każdym razie Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) nazywa komety i asteroidy tym samym terminem: „mniejsze ciała Układu Słonecznego”.
Orbita Faetona przybliża ją tak blisko Słońca, że powierzchnia nagrzewa się do 800 ° C, na tyle, aby stopić i rozbić część materiału. Ponadto ustalono, że jego orbita pokrywa się z orbitą Geminidów. Obie okoliczności potwierdzają twoje ojcostwo.
Poza tym istnieje wiele spekulacji na temat ryzyka kolizji, ponieważ ze względu na wszystkie asteroidy Phaeton jest najbliżej Ziemi. To nie przypadek, że nosi to samo imię, co mitologiczna postać, która nalegała na prowadzenie samochodu Słońca i spowodowała wielkie szkody, tracąc kontrolę..
Uważa się, że najbliższe zbliżenie Faetona do Ziemi nastąpi w 2093 r. Jego odległość od naszej planety będzie wówczas równa około 7-krotności odległości między Ziemią a Księżycem..
Jeszcze bez komentarzy