Objawy, przyczyny i leczenie geraskofobii

1863
Charles McCarthy

Plik gerascophobia jest to irracjonalny i nadmierny strach przed starzeniem się. Stanowi zaburzenie lękowe, więc strach doświadczany podczas tej zmiany jest patologiczny. Wszyscy ludzie mogą mieć pewien strach przed starzeniem się. Nie musi to jednak oznaczać obecności zmiany psychopatologicznej lub rozwoju gerascofobii..

Gerascophobia to rodzaj specyficznej fobii, która występuje rzadko w społeczeństwie. Osoby cierpiące na to zaburzenie mają bardzo silne reakcje lękowe i zauważalną zmianę w swoim zachowaniu z powodu strachu przed starzeniem się.

Jest to zaburzenie psychiczne, które nie ustępuje, dlatego bardzo ważne jest, aby je właściwie leczyć, aby je przezwyciężyć.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka geraskofobii
  • 2 Objawy
    • 2.1 Zmiany fizyczne
    • 2.2 Zaburzenia poznawcze
    • 2.3 Zaburzenia behawioralne
  • 3 Przyczyny 
    • 3.1 Warunkowanie klasyczne
    • 3.2 Zastępcze uwarunkowania / informacje
    • 3.3 Czynniki genetyczne
    • 3.4 Czynniki poznawcze
  • 4 Leczenie
  • 5 Referencje

Charakterystyka gerascofobii

Gerascophobia jest jednym z najbardziej szczególnych rodzajów fobii specyficznych, które istnieją obecnie. Specyficzne fobie, jak dobrze wiadomo, stanowią rodzaj zaburzenia lękowego motywowanego obecnością pewnego lęku fobicznego.

Każdy rodzaj fobii specyficznej różni się głównie elementem, którego się obawia. Tak więc gerascophobia różni się od innych specyficznych fobii lękiem przed starzeniem się.

Starzenie się to fakt, którego każdy doświadcza w pewnym momencie swojego życia. Co pociąga za sobą szereg okoliczności, takich jak pogorszenie sprawności fizycznej, utrata funkcjonalności, zmiana stylu życia itp..

Ten moment w życiu może wpłynąć na każdą osobę inaczej. Są tacy, którzy doskonale się przystosowują, są tacy, którzy prezentują szereg zmian związanych z brakiem przystosowania do starości.

Jednak gerascophobia nie odnosi się do rodzaju adaptacji, jaką jednostka dokonuje do starości, ale raczej definiuje obecność irracjonalnego lęku przed obecnością starości.

Osoba z gerascofobią rozwija irracjonalny lęk przed starzeniem się, dlatego ten fakt staje się jej największym lękiem. Strach jest tak duży, że może znacząco wpłynąć na zachowanie jednostki, jej funkcjonalność i jakość życia.

Objawy

Główna symptomatologia geraskofobii opiera się na objawach wywoływanych przez lęk. Strach przed starzeniem się powoduje wysoki stopień zdenerwowania, który przekłada się na istotne zmiany.

Te zmiany zwykle wpływają na różne komponenty. W rzeczywistości objawy geraskofobii obejmują trzy duże obszary: zaburzenia fizyczne, zaburzenia poznawcze i zaburzenia zachowania.

Fizyczne zmiany

Zaburzenia lękowe poważnie wpływają na fizyczne funkcjonowanie ludzi, powodując szereg zmian w organizmie.

W przypadku gerascofobii objawy fizyczne są zwykle intensywne i ciężkie, chociaż w rzadkich przypadkach kończą się atakiem paniki.

Objawy geraskofobii na poziomie fizycznym odpowiadają na zwiększoną aktywność ośrodkowego układu nerwowego, której doświadcza.

Ta zwiększona aktywność może powodować wiele różnych objawów, więc fizyczne zmiany gerascofobii mogą być nieco inne w każdym przypadku..

Ogólnie rzecz biorąc, osoba cierpiąca na to zaburzenie będzie doświadczać niektórych z następujących objawów, gdy zostanie narażona na jej przerażające bodźce:

  1. Przyspieszone tętno.
  2. Kołatanie serca.
  3. Zwiększona częstość oddechów.
  4. Uczucie uduszenia.
  5. Napięcie w różnych mięśniach ciała.
  6. Rozszerzenie źrenic.
  7. Zauważalny wzrost potliwości.
  8. Dreszcze.
  9. Bóle głowy i / lub żołądka.
  10. Poczucie nierealności.

Osoba z gerascofobią nie zawsze doświadcza wszystkich objawów w tym samym czasie. Jednak spora część z nich jest często spotykana, a najczęstszymi objawami są przyspieszenie akcji serca i częstość oddechów..

Zaburzenia poznawcze

Zmiany poznawcze odnoszą się do sekwencji patologicznych myśli, które rozwija osoba z geraskofobią. Poznanie to jest ściśle związane ze starzeniem się i motywuje oraz wzmaga eksperymentowanie ze strachem przed nim..

Negatywne myśli, które rozwija dana osoba, mogą być liczne i dość niespecyficzne. Jednak wszystkie z nich wykazują znaczną tendencję poznawczą do negatywnych konsekwencji starzenia się.

Podobnie pojawiają się negatywne myśli na temat osobistych zdolności radzenia sobie ze starością. Zwykle negatywna ocena dotyczy cech, które będziemy mieć, gdy się zestarzeją.

Zaburzenia behawioralne

Fizyczne i poznawcze objawy wywołane przez geraskofobię bezpośrednio wpływają na zachowanie osoby. W rzeczywistości zmiana behawioralna geraskofobii może stać się poważna i ograniczyć jakość życia i funkcjonalność osoby.

Objawy behawioralne mają związek z wysiłkami podejmowanymi przez jednostki, aby uciec od swoich lęków. To znaczy, aby uniknąć starzenia.

Obecnie nie jest dobrze ustalone, jakie zmiany behawioralne pociąga za sobą gerascophobia. Głównie dlatego, że może to być wiele i zwykle bardziej zależą od osobistych cech jednostki niż od samej zmiany.

Jednak częste są ciągłe zachowania naprawcze, inicjowanie zabiegów przeciwstarzeniowych, zachowania mające na celu uniknięcie zużycia lub pogorszenia stanu fizycznego itp..

Na pierwszy rzut oka te zachowania mogą wydawać się człowiekowi zdrowe i zdrowe. Jednak w gerascofobii zawierają one wysoki składnik patologiczny.

Osoba wykonuje czynności, aby uniknąć dyskomfortu zamiast osiągnąć dobre samopoczucie, co bardzo często przekłada się na zmiany w zachowaniu.

Przyczyny 

Etiologia specyficznych fobii jest dziś jednym z głównych tematów zainteresowania środowiska naukowego. W badaniu lęku i wynikających z niego zaburzeń fobie są jednymi z najlepiej poznanych i najlepiej zbadanych zaburzeń.

Obecnie panuje powszechna zgoda co do stwierdzenia, że ​​nie ma jednej przyczyny, która powoduje rozwój fobii specyficznych. Raczej opisano różne czynniki, które mogą odgrywać ważną rolę..

Czynniki te nie zawsze występują, aw niektórych przypadkach niektóre mogą być bardziej zauważalne niż inne. Stwierdza się jednak, że do rozwoju patologii przyczynia się połączenie następujących elementów (które mogą wystąpić w większym lub mniejszym stopniu).

Warunkowanie klasyczne

Obecnie postuluje się, że mechanizmem, który najlepiej wyjaśnia nabywanie strachu, jest warunkowanie klasyczne. Oznacza to, że jest się narażonym na sytuacje, które niosą ze sobą ideę strachu.

W tym sensie mieszkanie z osobami, które wysoko cenią starzenie się, często komentują tragiczne konsekwencje starzenia się lub przywiązują dużą wagę do pozostania młodym, są czynnikami, które mogą przyczynić się do rozwoju geraskofobii..

Warunkowanie klasyczne wydaje się być szczególnie ważne w dzieciństwie, ponieważ jest to czas, w którym rozwija się większość lęków. Jednak czynniki te mogą odgrywać stosunkowo ważną rolę w każdym wieku..

Zastępcze uwarunkowanie / informacja

Bezpośrednia ekspozycja nie jest jedynym mechanizmem, dzięki któremu mogą się rozwinąć lęki. W rzeczywistości zdobywanie informacji werbalnie lub wizualnie może również motywować pojawienie się lęku.

Narażenie na sytuacje, w których przekazywane są informacje o negatywnych konsekwencjach starości i znaczeniu trzymania się z dala od niej, może przyczynić się do rozwoju geraskofobii.

Czynniki genetyczne

Chociaż obecnie nie ma zbyt wielu danych na temat dziedziczności fobii, niektórzy autorzy wskazują na względną obecność czynników genetycznych w ich rozwoju.

Dlatego osoby z członkami rodziny z historią fobii specyficznych lub innych zaburzeń lękowych mogą być bardziej narażone na rozwój geraskofobii.

Czynniki poznawcze

Wreszcie pewne elementy sposobu myślenia wydają się odgrywać ważną rolę nie tyle w rozwoju, ile w utrzymaniu fobii..

Nierealistyczne przekonania o krzywdzie, jaką można otrzymać, uważne nastawienie do zagrożeń lub niskie poczucie własnej skuteczności byłyby najważniejszymi składnikami.

Leczenie

Interwencje psychologiczne są najbardziej wskazane niż geraskofobia, wykazując wyższe wskaźniki skuteczności niż terapie farmakologiczne.

W szczególności leczenie poznawczo-behawioralne jest interwencją psychologiczną, która daje najlepsze rezultaty, ponieważ pozwala odwrócić większość przypadków fobii specyficznej.

W tym leczeniu stosuje się głównie ekspozycję, technikę polegającą na wystawieniu osoby fobicznej na jej przerażające elementy.

Ekspozycja jest zwykle przeprowadzana stopniowo, ponieważ celem jest pozostawienie podmiotu przed swoimi bodźcami fobicznymi bez możliwości ucieczki od nich. Stopniowo jednostka przyzwyczaja się do tych elementów, których tak bardzo się boi, i uczy się, jak zapobiegać reakcji lękowej.

Często dodaje się techniki relaksacyjne, aby ułatwić ten proces, ponieważ pozwalają one osobie zmniejszyć niepokój i zapewnić stan spokoju, który pomaga jej stawić czoła swoim lękom..

Wreszcie, gdy zniekształcenia poznawcze i niewłaściwe myśli są kojarzone ze starzeniem się, można również zastosować terapie poznawcze w celu zarządzania nimi i ich zastąpienia..

Bibliografia

  1. Barlow D. and Nathan, P. (2010) The Oxford Handbook of Clinical Psychology. Oxford University Press.
  2. Caballo, V. (2011) Podręcznik psychopatologii i zaburzeń psychicznych. Madryt: Ed. Piramide.
  3. DSM-IV-TR Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (2002). Barcelona: Masson.
  4. Emmelkamp PMG, Wittchen HU. Specyficzne fobie. W: Andrews G, Charney DS, Sirovatka PJ, Regier DA, redaktorzy. Zaburzenia obwodów wywołanych stresem i strachem. Udoskonalenie programu badań DSM-V. Arlington, VA: APA, 2009: 77–101.
  5. Muris P, Schmidt H, Merckelbach H. Behav Res Ther 1999; 37: 863-868.
  6. Wolitzky-Taylor K, Horowitz J, Powers M, Telch M. Clin Psychol Rev 2008; 28: 1021-1037.

Jeszcze bez komentarzy