Gnetales odpowiada rządowi nagonasiennych roślin naczyniowych, których rodzina Gnetaceae jest reprezentowana przez jeden rodzaj (Gnetum), która skupia około 43 gatunków, w tym wielu wspinaczy.
Liście roślin z rodzaju Gnetum są bardzo podobne do roślin okrytozalążkowych. Rozwijają dwa liście w węzłach, są szerokie i mają żyłkę z nerwem środkowym, która powoduje powstawanie bocznych żył wtórnych w kierunku krawędzi liści.
Charakterystyczną cechą tego rzędu i związanych z nim rzędów u nagonasiennych jest to, że rośliny wykazują naczynia w ksylemie. Pozwala to na bardziej wydajną ścieżkę przepływu wody i można założyć, że szczególnie w przypadku gatunków z rodzaju Gnetum, były roślinami, które dały początek ewolucji roślin okrytozalążkowych.
Rośliny te występują obficie w Azji i mają niektórych przedstawicieli w Ameryce. Drewno gatunków nadrzewnych jest twarde, a nocą wydziela nieprzyjemny zapach. Z gatunku Gnetum nie ma wzmianki o ich przydatności w dendrochronologii.
Jeśli chodzi o zastosowania tych roślin, niektóre są używane do produkcji lin, inne produkują jadalne nasiona, a niektóre gatunki są przydatne w medycynie chińskiej jako leki przeciwastmatyczne..
Ponadto gatunki drzew ze względu na szybki wzrost i dużą odporność na wiatr (nawet cyklony) są ważne w planach rewitalizacji środowiska oraz w sadownictwie..
Indeks artykułów
Większość gatunków należących do rzędu gnetales to liany pnące drzewa, bardzo charakterystyczne dla lasów tropikalnych. Niektórzy przedstawiciele tego rzędu to drzewa o wysokości prawie 10 m, o dużych liściach i bardzo podobne do liści roślin okrytozalążkowych..
Pędy gatunku z rodzaju Gnetum są mniej widoczne niż zamówienie Ephedry, ponieważ w tych ostatnich liście są wytwarzane na gałęziach lub krótkopędach, co pozwala na łatwe obserwowanie łodygi.
Liście roślin z rodzaju Gnetum są bardzo podobne do roślin okrytozalążkowych, zwłaszcza dwuliściennych. Gatunki te mają dwa liście w węzłach, są szerokie i mają żyłkowanie z żyłką środkową, z której wychodzą wtórne żyły boczne w kierunku brzegów liści (żyłkowanie siatkowe).
Struktury rozrodcze gnetali (co jest charakterystyczne dla nagonasiennych), znajdują się w strobili lub szyszkach. Większość z tych gatunków jest dwupienna, to znaczy roślina wytwarza pyłek lub wytwarza nasiona, ale nie łącznie.
W przypadku struktur produkujących nasiona są one znane jako megasporangiate strobili, aw przypadku pyłków są znane jako microsporangiate strobili. U obu strobili mają wypustki ułożone w kierunku przeciwnym do pach, z których wyrastają krótkie, urodzajne pędy.
Strobili w tym rodzaju są zwarte lub mogą być wydłużone przez węzły i międzywęźla. U samców strobili (microsporangiate) tworzą się dwa zrośnięte przylistki, otaczające mikrosporangiofor. Zwykle są dwie mikrosporangie, które są widoczne osobno na końcu każdego sporofilu.
Z drugiej strony, w megasporangiate strobili struktura zwana kopułą lub kołnierzem wytwarza od 8 do 10 zalążków, a każda zalążek ma wokół siebie trzy powłoki.
W gatunku Gnetum nie ma archegonii, a na mikropylarnym końcu żeńskiego gametofitu znajduje się obszar bez podziałów, ale z kilkoma jądrami. W tym momencie każde jądro zachowuje się jak komórka jajowa i łączy się z jądrem męskiej gamet, tworząc w ten sposób zygotę..
Drugie jądro męskie łączy się z jądrem żeńskim iz tej fuzji powstaje bielmo. W tym przypadku dochodzi do podwójnego zapłodnienia, chociaż rozwój zarodka nie przebiega tak samo jak u okrytozalążkowych.
Ziarna pyłku są poruszane przez wiatr, aż dotrą do zalążków, gdzie są do nich przymocowane przez kroplę pyłku, a stamtąd przechodzą do rurki mikrosłupkowej. Ten proces zapylania, wraz z formowaniem się nasion, może trwać rok.
Nasiona są błyszczące i podobne do żółtawych pestek..
- Królestwo: Plantae
- Gromada: Tracheophyta
- Klasa: Gnetopsida
- Zamówienie: Gnetales
Gnetum ma około 43 gatunków. Ten rodzaj ma szczególne znaczenie filogenetyczne, ponieważ został zaproponowany jako ten, który dał początek roślinom okrytozalążkowym. Jednak brak substancji lipoidalnej w ziarnie pyłku odwraca uwagę Gnetophytas jako przodków roślin owocujących..
W rodzaju występuje 39 gatunków pantropikalnych Gnetum, będąc 37 lianami. W neotropikach występuje około 10 gatunków, w Ameryce Środkowej i Południowej jest 7 gatunków, w tym gatunek Gnetum camporum Pochodzi z Wenezueli.
Niektóre reprezentatywne gatunki z tego rzędu to: Gnetum acutum, Gnetum africanum, Gnetum arboreum, Gnetum cuspidatum, Gnetum globosum, Gnetum edule, Gnetum klossii, Gnetum latifolium, Gnetum luofuense, Gnetum diminutum, Gnetum venosum, m.in.
W wielu źródłach obecność jednego rodzaju (Gnetum) z około 43 gatunkami. Jednak w niektórych źródłach gnetales można znaleźć w grupach trzech rodzin: Ephedraceae, Gnetaceae i Welwitschiaceae.
W rodzinie Ephedraceae występuje tylko jeden rodzaj (Efedra), która obejmuje około 65 gatunków. Większość jego gatunków obejmuje rozgałęzione krzewy i rzadko małe drzewa, a także niektóre pnącza, ale rzadko.
Gatunki te są rozmieszczone w suchych i zimnych obszarach zarówno na półkuli wschodniej, jak i zachodniej. Na zachodzie występują na obszarach pustynnych w południowych Stanach Zjednoczonych, w części Meksyku i na dużym obszarze Ameryki Południowej..
Z roślin tego rodzaju wytwarzana jest substancja znana jako efedryna, która jest przepisywana w celu leczenia przeziębień, łagodzenia gorączki, pocenia się i jako środek zmniejszający przekrwienie.
Ze swojej strony rodzina Welwitschiaceae obejmuje jeden, bardzo szczególny gatunek zwany Welwitschia mirabilis. Roślina ta jest dość rzadka, ponieważ rośnie 150 km na pustyni Namib, w pobliżu strefy przybrzeżnej Angoli i Namibii, gdzie opady wahają się od 0 do 100 mm rocznie..
Welwitschia mirabilis Ma tylko dwa duże, trwałe liście, które oddzielają się i rosną, aż końce obumrą, gdy dotkną gorącego piasku pustyni.
Chociaż mechanizmy pozyskiwania przez tę roślinę niezbędnej wody w tych warunkach nie są na pewno znane, rozwija ona korzeń o głębokości 1,5 m, z którego powstają liczne korzenie wtórne, które służą do wykorzystania niewielkiej ilości dostępnej wody, co nie jest cechą charakterystyczną. występuje w innych roślinach pustynnych.
Gnetale występują w tropikalnych lasach deszczowych w Afryce, Azji, w północnej części Ameryki Południowej (zwłaszcza w dorzeczu Amazonki) oraz na wyspach między Australią a Azją..
Gatunki te mogą rosnąć w porze suchej, kiedy opady atmosferyczne nie przekraczają 40 mm rocznie. Z drugiej strony rodzaj gleby, na której rosną, waha się od kwaśnego do obojętnego i może przystosować się do gleb o niskiej żyzności.
Jeśli chodzi o środowisko, które zajmują, gnetale są zwykle narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, jednak tolerancja na cień jest cechą, która pozwoliłaby im skolonizować i stać się gatunkami inwazyjnymi w nowych środowiskach..
Jeśli chodzi o zastosowanie, nasiona niektórych gatunków można spożywać w postaci prażonej lub gotowanej, a młode liście są również jadalne. Niektóre gatunki są stosowane jako leki przeciwastmatyczne.
Gatunki Gnetum gnemon Uprawia się ją w celu wykorzystania młodocianych liści, podstawy szyszek i ich włókien do wytwarzania lin. Nasiona tego gatunku są również wykorzystywane jako pokarm dla rdzennych mieszkańców tropików.
Niektóre gatunki drzew są rekomendowane w programach ochrony środowiska, zwłaszcza w regeneracji ekosystemów, ze względu na ich szybki wzrost..
Z drugiej strony gatunki te są polecane do programów sadowniczych ze względu na wysoką odporność na cyklony..
Zgodnie z badaniami etnofarmakologicznymi stwierdzono obecność C-glikozylofawonów i grupy kompleksów stylbenu. Gnetol jest hydroksylowanym stylbenem należącym do gatunku Gnetum ula.
Z drugiej strony zawierają również lignany, które są substancjami typu guaiacyl-syringil, natomiast Gnetum parviflorum Zawiera chlorowodorek demetylokoklauryny, który jest stosowany jako lek przeciwastmatyczny w medycynie chińskiej.
Gnetale mogą rosnąć w szerokim zakresie tekstur gleby. Mogą być piaszczyste, gliniaste, muliste lub ich kombinacje.
Gatunek z rodzaju Gnetum muszą pozostać w dobrze przepuszczalnych glebach, ponieważ nie tolerują podlewania. Wręcz przeciwnie, są dość odporne na suszę przez kilka miesięcy..
W tym sensie rośliny te mogą łatwo rozwijać się tylko z wodą pochodzącą z deszczu lub być podlewane raz w tygodniu.
Gatunki Gnetal normalnie rosną pod bezpośrednim działaniem słońca, ale mają dużą tolerancję na cień..
Rośliny te rosną w miejscach o cechach tropikalnych, takich jak średnia roczna temperatura między 22 a 30 ° C i minimalna temperatura 12,8 ° C.
Literatura dotycząca rzędu gnetales nie dostarcza wystarczających danych na temat chorób lub szkodników, które mogą mieć wpływ na gatunki z tej grupy..
Jeszcze bez komentarzy